Σε αντίθεση, όμως, με τη φιλολογία περί νίκης του Κ. Σημίτη, θεωρούμε σκόπιμο να σημειώσουμε κάτι πολύ σοβαρότερο. Οι τελευταίες εσωκομματικές εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι καθόλου άσχετες με τη διογκούμενη συνεχώς λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση, εξαιτίας της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής και, βέβαια, με το πρόσφατο αποτέλεσμα των νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών και το μήνυμα που αυτό ανέδειξε.

Παίρνει, έτσι, ο Κ. Σημίτης μια πρώτη απάντηση σε όλα όσα έλεγε την άλλη μέρα των εκλογών και ιδιαίτερα στην περιφρόνηση, με την οποία αντιμετώπισε το μήνυμα της λαϊκής ψήφου. Και σημειώνουμε ιδιαίτερα το "πρώτη", γιατί θα υπάρξουν σίγουρα κι άλλες, περισσότερο "ηχηρές". Οσο δυναμώνει η λαϊκή αγανάκτηση, όσο απεγκλωβίζονται συνειδήσεις από ψεύτικα διλήμματα και, ιδιαίτερα, όσο δυναμώνουν οι ενωτικοί αγώνες των εργαζόμενων, άλλο τόσο θα δυναμώνουν και οι φυγόκεντρες δυνάμεις και οι τριβές στο κυβερνών κόμμα. Αλλο τόσο θα δυσκολεύεται η κυβέρνηση στην υλοποίηση της πολιτικής του αντιλαϊκού "μονόδρομου" της ΟΝΕ.

Βλέπετε, μπορεί σήμερα όλοι τους - στην κυβέρνηση και την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ - να συμφωνούν στο λεγόμενο εθνικό στόχο της ΟΝΕ, αλλά αρκετοί δυσκολεύονται να συνηθίσουν στην ιδέα πως η υλοποίηση αυτής της πολιτικής οδηγεί, ταυτόχρονα, στην πολιτική τους αυτοκτονία...