Στην ανάγκη να πάρει ο ίδιος ο λαός την υπόθεση στα χέρια του, αναφέρθηκε στη δευτερολογία της στη Βουλή η Αλ. Παπαρήγα,λίγο πριν ολοκληρωθεί η σχετική συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Η Αλ. Παπαρήγα πήρε το λόγο αργά το βράδυ της Τρίτης και λίγο πριν κλείσει τη συζήτηση ο πρωθυπουργός. Συγκεκριμένα, τόνισε:

"Αναμφισβήτητα, η ανεργία, η λιτότητα, η φτώχεια, η εργοδοτική τρομοκρατία, η κακή κατάσταση της παιδείας μας, που έγινε ακόμη χειρότερη μετά τη λεγόμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, η φθίνουσα πορεία του συστήματος υγείας, είναι προβλήματα πολύ μεγάλα. Νομίζω, όμως, ότι εδώ που έφτασαν τα πράγματα, το πιο σοβαρό και σημαντικό πρόβλημα είναι, λαϊκά στρώματα, στρώματα κοινωνικά, που έχουν πάρει μέρος στους αγώνες, να ελπίζουν ακόμη στο ΠΑΣΟΚ και ακόμη εξίσου σημαντικό είναι να υπάρχουν λαϊκά στρώματα που να πιστεύουν και να οραματίζονται ότι η επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να σημάνει κάτι καλύτερο για τον τόπο.

Πιστεύουμε ότι έχουν πια υπερωριμάσει τα πράγματα, ένα σημαντικό μέρος του ελληνικού λαού, που είναι έμπειρο κοινωνικά και πολιτικά, που έχει μεγάλη προϋπηρεσία και θητεία στους λαϊκούς αγώνες, να κατανοήσει ότι, τι ΠΑΣΟΚ τι Νέα Δημοκρατία, δεν είναι ένα δογματικό σύνθημα, είναι μία πραγματικότητα, δυστυχώς με σύγχρονους όρους. Δε γυρνάμε στο χτες.

Πρέπει να αποφασίσει να δραπετεύσει από τον εναγκαλισμό ή από τον εγκλωβισμό στην πολιτική και στην ιδεολογία των δύο μεγάλων κομμάτων και να πάρει τη μεγάλη απόφαση ότι υπάρχει δυνατότητα να αλλάξουν τα πράγματα στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι οι διεθνείς εξελίξεις είναι αρνητικές και παρά το γεγονός ότι την τελευταία δεκαετία υπάρχει πισωγύρισμα. Ωστόσο, θα επαναλάβω αυτό που υπογραμμίζει το ΚΚΕ. Στην Ελλάδα, υπάρχουν αναπτυξιακές δυνατότητες. Οι ανατροπές διανύουν λίγα χρόνια. Υπάρχει χρόνος να μη μετατραπούν αυτές σε τετελεσμένα γεγονότα.

Εμείς θεωρούμε ότι ο διάλογος έχει κυριολεκτικά εξαντληθεί, έχει κλείσει στα πλαίσια αυτής της Βουλής. Βεβαίως, δε θα παραιτηθούμε από το δικαίωμα να κρίνουμε, να επικρίνουμε, να προτείνουμε και δεν υποτιμούμε κανένα βήμα και κανένα μέτωπο πάλης, αν και, ιεραρχώντας, θεωρούμε ότι τα πάντα μπορούν να συντελεστούν εκτός Κοινοβουλίου. Ο διάλογος, όμως, έχει πια τελειώσει. Τουλάχιστον οι συζητήσεις, που έγιναν στα πλαίσια του τριημέρου σε ένα κρίσιμο ζήτημα που αφορά την ψήφο εμπιστοσύνης, έδειξαν ότι αυτή τη στιγμή όλα τα κόμματα που είναι εδώ έχουν μία προδιαγεγραμμένη πορεία, έχουν οριστικοποιημένες επιλογές και αυτό που μένει να γίνει είναι, ο ελληνικός λαός στο μεγαλύτερο μέρος του να ξαναδεί και να επανεξετάσει τη θέση του".

"Οπως και να το κάνουμε, ο πρωταγωνιστικός ρόλος αυτή τη στιγμή δεν ανήκει στη συγκεκριμένη Βουλή, με αυτή τη σύνθεση, με αυτή την πλειοψηφία. Και εννοείται βεβαίως ότι δεν ανήκει ούτε σε αυτή την κυβέρνηση. Για άλλη μία φορά, χωρίς να ξαναλέμε από την αρχή τις θέσεις μας και τις προτάσεις μας, θεωρούμε ότι καταλυτικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις και στις κοινωνικές εξελίξεις μπορεί και πρέπει να παίξει ο λαός, πριν να είναι αργά.

Να φέρω ένα παράδειγμα. Ο πρωθυπουργός μιλάει για προσωρινές θυσίες. Μακάρι να ήταν μόνο προσωρινές. Εχουμε, παραδείγματος χάρη, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την κατάργηση του οχτάωρου, τον αποχαιρετισμό του εφτάωρου και του εξάωρου σαν σταθερού ωραρίου και όχι αυτού του ψευδεπίγραφου τριανταπεντάωρου. Εχουμε τη μετατροπή του εργαζόμενου σε απασχολήσιμο, τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, όχι για να κάνουμε κάτι καλύτερο, αλλά για να πάμε προς τα πίσω. Ολα αυτά δε συνιστούν προσωρινά μέτρα με προσωρινές συνέπειες. Δεν είναι προσωρινές θυσίες, είναι μέτρα μακροπρόθεσμα.

Εχουμε το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας και ιδιαίτερα επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη της χώρας και για την κοινωνική προστασία, την άμυνα και την ασφάλειά μας. Ολα αυτά αποτελούν ενδεχόμενα μία μη αντιστρέψιμη κατάσταση. Δε ζούμε απλώς το πρόβλημα μίας εισοδηματικής λιτότητας. Οχι ότι αυτό είναι ένα απλό πρόβλημα. Θα μπορούσε να διορθωθεί. Μπορεί να αλλάξει το φορολογικό σύστημα. Πολλά πράγματα μπορεί να ανατραπούν μέσα από μία απόφαση της Βουλής. Ομως πάρθηκαν και παίρνονται αποφάσεις, που δεν είναι ανατρέψιμες και δεν έχουν προσωρινές, παρά μόνο μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες για το λαό μας".

"Εμείς, λοιπόν, θεωρούμε ότι αυτή η τριήμερη συζήτηση που έγινε δεν πήγε καθόλου χαμένη και από μία άποψη ήταν αρκετά σημαντική, έστω και αν όλοι ή οι περισσότεροι είδαμε ότι είχε κάποιους σκοπούς ιδιαίτερους, πέρα από αυτούς που προβλήθηκαν. Ηταν σημαντική αυτή η συζήτηση, γιατί απέδειξε ότι, αφού η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να μην αλλάξει τίποτα, αφού η Νέα Δημοκρατία είναι αμετακίνητη στην αντιλαϊκή πολιτική της, αφού αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει μία ισχυρή αντιπολίτευση με αριστερές θέσεις στην αντιδραστική και αντιλαϊκή ΟΝΕ - εμείς, τουλάχιστον, κάνουμε τέτοια αντιπολίτευση - υπάρχει ζήτημα παρέμβασης του ελληνικού λαού για να αλλάξει τους συσχετισμούς.

Αλλιώς δε λύνονται τα προβλήματα με μαγειρέματα στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό. Αυτή είναι η θέση μας και όταν λέμε καταλυτική παρέμβαση του λαού, εννοούμε με αγώνες, με καθημερινή παρέμβαση και δράση, με αλλαγές στη συνείδηση, με πρωτότυπη καθημερινή συμμετοχή, με κοινή δράση με όλες τις μορφές. Με την ψήφο στις ευρωεκλογές ή και σε οποιεσδήποτε ενδεχόμενες πρόωρες εθνικές εκλογές. Πολυμέτωπη και πολύμορφη παρέμβαση να αλλάξουν τα πράγματα. Να μη μείνουν ίδια, να μην πισωγυρίσουν.

Διέξοδος, πάντως, σήμερα, με το σημερινό συσχετισμό, αυτό το Κοινοβούλιο, δεν υπάρχει. Και θεωρούμε ότι μέσα στο λαό, στη λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ υπάρχουν σημαντικές ριζοσπαστικές δυνάμεις, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν σε μία μεγάλη συστράτευση, στη διαμόρφωση μιας λαϊκής αγωνιστικής πλειοψηφίας, η οποία να παρεμβαίνει και να αλλάζει δραστικά τα πράγματα. Και μπορεί να μην έρθουν μεγάλες αλλαγές τώρα, έχει όμως πολύ μεγάλη σημασία να πνεύσει ένα πνεύμα αισιοδοξίας, αυτοπεποίθησης του λαού, ότι μπορεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, αργά ή γρήγορα. Γιατί, αν θέλετε, υποφέρουμε και από την αναγέννηση της αγωνιστικής αισιοδοξίας".