Το γεγονός, πως η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ κοροϊδεύει χρόνια τώρα τους εργαζόμενους και το λαό, το ξέρουν ακόμη και πολλοί απ' όσους ψηφίζουν το κυβερνών κόμμα. Το γεγονός, όμως, πως... κοροϊδεύονται και μεταξύ τους αποτελεί μάλλον είδηση. Για «νέα ισορροπία μεταξύ των φύλων, που καθιστούν αναγκαία την εξάλειψη των διαφοροποιήσεων στη σχεδιαζόμενη κοινωνικο-ασφαλιστική μεταρρύθμιση» μίλησε πρόσφατα ο υφυπουργός Εργασίας. Ομιλία, η οποία μοιράστηκε γραπτή στους δημοσιογράφους. Προχτές, όμως, ο Κ. Σημίτης διάβασε το σχετικό απόσπασμα της ομιλίας του υφυπουργού του -απαντώντας σε σχετική ερώτηση στη συνέντευξη Τύπου στην Ενωση Ξένων Ανταποκριτών- και δεν υπήρχε η παραμικρή αναφορά στην ισοπεδωτική, περί ισοτιμίας αντίληψη του κ. Σπυρόπουλου. Αντίθετα, υπήρχαν αναφορές στην προστασία της μητρότητας, που δεν υπήρχαν όμως στην ομιλία, που είχε κάνει πρόσφατα ο υφυπουργός Εργασίας.

Ολα γίνονται σ' αυτό τον τόπο...

Παγερά αδιάφορος, στην καλύτερη περίπτωση, είναι ο ελληνικός λαός για τη σημερινή επίσκεψη του Βλ. Πούτιν. Δεν περιμένει τίποτα από τον εκπρόσωπο του μαφιόζικου ρωσικού καπιταλισμού που λυμαίνεται πάνω από δέκα χρόνια το ρωσικό λαό βουλιάζοντάς τον στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ερχεται ως εκπρόσωπος μιας άρχουσας τάξης που θέλει να επεκτείνει τις «μπίζνες» της και αυτές είναι άλλωστε που δεσπόζουν στην «ατζέντα» των συνομιλιών με την ελληνική κυβέρνηση (φυσικό αέριο, πετρέλαιο, όπλα κ.ά.). Ο Ρώσος πρόεδρος δεν κομίζει βέβαια ούτε ελπίδες για ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή. Αντίθετα, αναδείχτηκε πρωταγωνιστής στην «αντιτρομοκρατική συμμαχία» της νέας τάξης ενάντια σε λαούς και κινήματα που αντιστέκονται. Επιδιώκει διακαώς να μπει και επίσημα στη συμμαχία των δολοφόνων, το ΝΑΤΟ, και δεν είναι διόλου τυχαίο ότι σήμερα αρχίζει η χειμερινή σύνοδος της ατλαντικής συμμαχίας ακριβώς με αυτό το θέμα. Ο Β. Πούτιν δε δίστασε ακόμα να σταθεί στο πλευρό ΗΠΑ - Ισραήλ και απέναντι στον παλαιστινιακό λαό που καθημερινά δολοφονείται. Σε κάθε περίπτωση, ο ελληνικός λαός δεν έχει να κερδίσει τίποτα από τη «βελτίωση» των ελληνορωσικών σχέσεων, όπως αυτές προωθούνται σήμερα από τις κυβερνήσεις των δύο χωρών. Πρόκειται για σχέσεις που πάνε πολύ πίσω στο παρελθόν, επί εποχής τσάρου.

«Ο εκπρόσωπος του αμερικανικού Πενταγώνου ήταν πολύ κατηγορηματικός: "Σας διαβεβαιώνω ότι δε συνέβη τίποτε..."»...

Στο χωριό του Αφγανιστάν, όπου τίποτε δε συνέβη, φτάνει κανείς έπειτα από τρίωρη ταλαιπωρία σε κακοτράχαλη δημοσιά επάνω στα βουνά. Ως τότε, που τίποτε δε συνέβη, δηλαδή το πρωί του περασμένου Σαββάτου, ήταν ένα μεγάλο χωριό με μικρό νεκροταφείο. Τώρα πια, η κατάσταση άλλαξε: έγινε μεγάλο το νεκροταφείο με σαράντα νεοσκαμμένους τάφους και το χωριό έγινε άφαντο. Εκεί, όπου ήταν άλλοτε τα σπίτια, σήμερα χάσκουν τεράστιοι κωνικοί κρατήρες. Και όσα κτίσματα απέμειναν μοιάζουν με ξεκοιλιασμένα χαρτοκιβώτια...

«... Και είναι πολύ περίεργο, δεδομένου ότι το πρωί του Σαββάτου - την ώρα που τα αμερικανικά Β-52 άδειασαν εκατοντάδες βόμβες στα αφγανικό χωριό σκοτώνοντας 115 άνδρες, γυναίκες και παιδιά - "δε συνέβη τίποτε..."».

Τα αποσπάσματα είναι από ρεπορτάζ του απεσταλμένου της εφημερίδας «Ιντιπέντεντ» και τα σχόλια περιττεύουν.