ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η αναμονή βοηθά τη βαρβαρότητα!

Δεν κρατούν, πλέον, καν τα προσχήματα. Τόσο η κυβέρνηση, όσο και η ΓΣΕΕ, αλλά ακόμα περισσότερο τα οικονομικά αφεντικά τους, παράλληλα με τα διάφορα «τρικ» με τα οποία προσπαθούν να περάσουν το «διαίρει και βασίλευε» ανάμεσα στους εργαζόμενους, δεν κρύβουν λόγια όταν αναφέρονται στην ακόμα πιο βάρβαρη πραγματικότητα, που από κοινού -ως ρυθμιστές με μοιρασμένους ρόλους- επιδιώκουν να επιβάλουν στον πυρήνα των σχέσεων κεφαλαίου - εργασίας: Μια ακόμα πιο σκληρή εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, αλλά και του συνόλου των φτωχομεσαίων λαϊκών στρωμάτων, ακόμα μεγαλύτερη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Αυτό που χτες έγινε γνωστό ότι δήλωσε ευθαρσώς ο πρόεδρος της πολυεθνικής ΝΕΣΤΛΕ: «οι επιχειρήσεις δεν παίζουν κοινωνικό ρόλο, μόνος ρόλος της επιχείρησης είναι το κέρδος», ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας, εδώ σ' αυτόν τον μικρό τόπο, όπως και σ' όλη την υφήλιο: Αρκεί και μόνο να δούμε τις εξελίξεις στο κρισιμότατο θέμα της κοινωνικής ασφάλισης.

Εξελίξεις που δε θα «τρέχουν» αύριο. «Τρέχουν» από το '92 με τους αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ και σήμερα πληρώνονται ήδη ακριβά από εργαζόμενους και συνταξιούχους. «Τρέχουν» ήδη από τις επιπτώσεις των νόμων του ΠΑΣΟΚ για τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις. Ανατροπές που οδηγούν όλο και μεγαλύτερα τμήματα της εργατικής τάξης σε κατάσταση «απασχολήσιμου» με καταστροφικές επιπτώσεις και στο ασφαλιστικό σύστημα. Ανατροπές που «γονατίζουν» τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης έτσι που -αυτό επιδιώκει το κεφάλαιο- όχι μόνο να μην μπορεί να σηκώσει εύκολα κεφάλι, αλλά και κάθε νέο παιδί να γίνεται έγκαιρα αγρίμι αμάζευτο στη ζούγκλα του ανταγωνισμού. Αγρίμι που, κόντρα στο συλλογικό ταξικό συμφέρον, αυτό θα πασχίζει και θα κυνηγά τους συντρόφους με την αυταπάτη πως μόνο έτσι θα εξασφαλίσει την αμέσως επόμενη στιγμή της επιβίωσής του. Οι εξελίξεις είναι βάρβαρες και στον τομέα που αφορά άμεσα τους όρους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης. Οι ανατροπές στο χώρο της υγείας τρέχουν, καθώς αυτό που το εργατικό κίνημα με την πάλη του επέβαλε να είναι κοινωνικό αγαθό, ραγδαία πλέον γίνεται εμπόρευμα που μπορεί να αγοράσει μόνο όποιος τα 'χει χοντρά.

Κοντά σ' όλα αυτά ήρθαν τις τελευταίες μέρες να προστεθούν οι τόσο παλιές -εμφανιζόμενες ως νέες - ιδέες για το πώς κάθε εργαζόμενος άνθρωπος (εργάτης, υπάλληλος, μικροβιοτέχνης, αγρότης) θα δουλεύει εφ' όρου ζωής για να «τιγκάρουν» στο χρήμα τα θησαυροφυλάκια της πλουτοκρατίας -δεν αντέχει η άμοιρη το μεταξύ της ανταγωνισμό και χρειάζεται ενίσχυση στύβοντας τους μόνους παραγωγούς όλου του πλούτου. Ολα αυτά τα περί «επαγγελματικών συμβολαίων», «ελαστικού χρόνου συνταξιοδότησης», «αξιοποίησης της κινητής και ακίνητης περιουσίας των ταμείων», «πρόσθετη εξεύρεση πόρων με πρόσθετη φορολογία» και άλλα τερπνά που ανακοινώνονται ως σωτηρία των εργατών -όπου δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος μιλάει: ο ΣΕΒ, η κυβέρνηση ή η ΓΣΕΕ, τόσο πολύ έχουν ταυτιστεί- δεν είναι τίποτα άλλο από την προαναγγελία του επόμενου σταδίου της βαρβαρότητας.

Δεν αφορούν κάποιο «2015», αφορούν τους όρους που σήμερα διεξάγεται η ταξική σύγκρουση. Δεν είναι για αναμονή. Είναι για άμεση απάντηση, που σημαίνει ενημέρωση, οργάνωση και δράση τώρα. Η ΓΣΕΕ όχι μόνο δεν κινείται σε τέτοια κατεύθυνση αλλά και κάνει τα αδύνατα δυνατά για να πιαστούν οι εργαζόμενοι στον ύπνο. Ε, κανένας δε θέλει να πάει άκλαφτος. Οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ετοιμάζονται, είναι ήδη στο δρόμο.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Κατάλογος υποτέλειας

Γρηγοριάδης Κώστας

Οταν φτάνουν στο σημείο οι ίδιοι οι εταίροι της ΕΕ να χαρακτηρίζουν απαράδεκτες και εξωφρενικές τις αξιώσεις των ΗΠΑ για τα αντιτρομοκρατικά μέτρα, είναι εύκολο να αντιληφθεί κάποιος πόσο άσχημα είναι τα πράγματα για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών. Τι ζητούν οι Αμερικανοί; Αντιγράφουμε από τα χθεσινά «Νέα»: «1. Να έχουν πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία προσωπικών δεδομένων των Ευρωπαίων πολιτών(!). 2. Να εισαχθούν μαζί με την άδεια εισόδου (βίζα) στις ΗΠΑ και στοιχεία "βιομετρικής" π.χ. έλεγχος της ίριδος των οφθαλμών(!) σε όλους τους Ευρωπαίους ταξιδιώτες από τις αρχές του 2003. 3. Να έχουν το δικαίωμα παράκαμψης του τραπεζικού απορρήτου των Ευρωπαίων, χωρίς άδεια των δικαστικών αρχών. 4. Τα όπλα μαζικής καταστροφής να εξαιρεθούν από τις πολυμερείς διευθετήσεις και να υπαχθούν στα θέματα δημόσιας τάξης. 5. Οι Ευρωπαίοι να διαβουλευτούν με τους Αμερικανούς πριν από την αναθεώρηση του υπάρχοντος καταλόγου των τρομοκρατικών οργανώσεων». Ταυτόχρονα για όλα τα παραπάνω - τα οποία στην πραγματικότητα συνιστούν έναν «κατάλογο υποτέλειας» - οι Αμερικανοί δε δέχονται την αρχή της αμοιβαιότητας, να ισχύουν δηλαδή και για τους ίδιους (άλλωστε τι ηγεμόνες θα ήταν). Και κάτι ακόμα. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αξιώνει όλα αυτά να έχουν ικανοποιηθεί το αργότερο ως την ετήσια συνάντηση κορυφής των 15 ηγετών της ΕΕ με τον Πρόεδρο Μπους στις αρχές του καλοκαιριού. Οσο για τη στάση των «15», δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη.

Σε δρόμο χωρίς επιστροφή

Μέσα Φλεβάρη προγραμματίζεται σύσκεψη στο Λευκό Οίκο με τη συμμετοχή κορυφαίων στελεχών της αμερικανικής κυβέρνησης και αντικείμενο τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό. Ηδη αρχίζουν να εκπέμπονται τα απαραίτητα μηνύματα. Η επόμενη διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ στο τέλος του έτους στην Πράγα, είναι το χρονικό ορόσημο για τη διευθέτηση των προβλημάτων στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Αμερικανός αξιωματούχος που ασχολείται με την περιοχή ανέφερε (στο «Βήμα»), ότι «το ιδανικό σενάριο για την Ουάσιγκτον θα ήταν πριν από την Πράγα, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό και οι σχέσεις Τουρκίας - ΕΕ, αν όχι να έχουν κλείσει, να βρίσκονται σε ένα δρόμο κλεισίματος χωρίς επιστροφή». Ξέρει πολύ καλά, λοιπόν, ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, τις επιθυμίες των ηγεμόνων της νέας τάξης και γι' αυτό τρέχει και δε φτάνει...

Αποκαταστάθηκε... η τάξη

Τις θυμάστε εκείνες τις βαρύγδουπες δηλώσεις του Κ. Λαλιώτη ότι ο ΣΕΒ είναι «μαγαζί της Δεξιάς» και άλλα τέτοια «σοσιαλιστικά» που ξεστόμιζαν από τη Χαριλάου Τρικούπη, όταν τα είχαν βρει μπαστούνια με τις λαϊκές αντιδράσεις για το Ασφαλιστικό;... Ε, αφού έκαναν το «αντιδεξιό» κομμάτι τους και αφού «παραμύθιασαν» όσους «παραμύθιασαν», χτες η τάξη αποκαταστάθηκε...

Τουτέστιν, ο Κ. Λαλιώτης έγινε δεκτός μετά βαΐων και κλάδων στα γραφεία του ΣΕΒ, όπου και εξέφρασε τον ενθουσιασμό του για τον «αξιόπιστο», «φερέγγυο» και «ουσιαστικό διάλογο» που είχε με τους... «κοινωνικούς εταίρους», όπως αποκάλεσε τους βιομηχάνους.

Είναι νομίζουμε οφθαλμοφανής η ικανότητα του Κ. Λαλιώτη να κινείται με χαρακτηριστική ευλυγισία, εισερχόμενος στα «μαγαζιά της Δεξιάς»...

Η ... λύση

Το 'πε ο Γιάννης Λοβέρδος στην προχτεσινή εκπομπή της ΕΡΑ2, αμέσως μετά τη λήξη της συνομιλίας του με τον Βαγγέλη Μπούτα, σχετικά με τις αγροτικές κινητοποιήσεις και την τιμή του βαμβακιού: «Και να σκεφτεί κανείς ότι το αιγυπτιακό βαμβάκι κοστίζει μόνο 90 δραχμές! Αντε τώρα να πείσεις τους Γερμανούς και τους Γάλλους ότι το ελληνικό βαμβάκι πρέπει να πληρωθεί 300 δραχμές το κιλό»!

Βέβαια, αυτή είναι η λύση: Να γίνουμε σαν την Αίγυπτο...

ΥΓ: Αλήθεια, το βαμβάκι από το Αφγανιστάν, ξέρει ποσο κοστίζει; Μήπως, του ταιριάζει καλύτερα αυτό...

Πώς κλείνει το «σχίσμα»

Αμέσως μετά τις προηγούμενες εκλογές, όταν η κυβέρνηση ήθελε να δώσει ώθηση στην υλοποίηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, προσπάθησε ως αντιπερισπασμό να αποκτήσει «προοδευτικό» προσωπείο μέσα από την ανάδειξη της τεχνητής κόντρας με την ιεραρχία για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Ηρθε όμως η ώρα να «αποκαταστήσει» τις σχέσεις της με την Εκκλησία, γιατί μπροστά υπάρχουν κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις με πρώτη τις δημοτικές - νομαρχιακές εκλογές. Η τελευταία χειρονομία καλής θέλησης που έκανε η κυβέρνηση προς την ιεραρχία έχει να κάνει με το προεδρικό διάταγμα περί αλλοτριώσεων μεγάλων εκτάσεων εκκλησιαστικής περιουσίας στην παραλιακή ζώνη από το Φάληρο μέχρι το Κορωπί, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Η υπουργός Ανάπτυξης κάνοντας πρόσφατα θεαματική στροφή είπε ότι το ΠΔ δεν είναι παρά μια πρόταση για διαβούλευση και όχι τελικό κείμενο, αφήνοντας ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να τροποποιηθεί. Δικαιολογημένη λοιπόν η αγαλλίαση που αισθάνονται οι θεματοφύλακες της -ανυπολόγιστης- εκκλησιαστικής περιουσίας.

Τα ραδιοτηλεοπτικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΩΡΑ, η κυβέρνηση είναι αυτή που θα βάλει τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο ή το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο θα βάλει τάξη στην κυβέρνηση, αυτό θα το δούμε. Το πιθανότερο είναι, πάντως, ότι η πίτα θα ξαναμοιραστεί και τότε όλα θα μπουν σε μια νέα ...τάξη.

Αν και αυτή η ιστορία της κοπής και του ξαναμοιράσματος της πίτας δε σταματάει ποτέ και είναι και το γεγονός αυτό ένας βασικός παράγοντας, που δημιουργεί τα φαινόμενα «τάξης» και «αταξίας», που κατά καιρούς παρουσιάζονται και ας θέλουν να μας τα εμφανίσουν οι κυβερνώντες ως κρίσεις του πολιτεύματος.

Μάλιστα, αυτή η τελευταία επιχείρηση της εμφάνισης του Σημίτη ως θεματοφύλακα της δημοκρατίας καταντά μάλλον αστεία. Ιδίως, όταν η ίδια κυβέρνηση είναι που έχει εκχωρήσει δικαίωμα απόφασης για θέματα της χώρας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, περισσότερο από κάθε άλλη.

Οσο για τα «διαπλεκόμενα», έχουν εδώ και καιρό εισβάλει με «δημοκρατικότατους» και «νομοταγείς» θεσμούς σε οτιδήποτε τους ενδιαφέρει. Είναι μάλλον αργά για να τους κηρύξουν τον πόλεμο οι «εκσυγχρονιστές», δε νομίζετε;

ΔΗΛΑΔΗ, τι είδους αποτέλεσμα περίμενε ακριβώς η κυβέρνηση, με τον τρόπο που «συζητά» με τους αγρότες; Οταν ξεκινάς μια συζήτηση, λέγοντας πως «αυτό θα γίνει και να βρούμε τρόπους να το εφαρμόσουμε» δεν είναι, θα λέγαμε, και ό,τι πιο διαλλακτικό.

Οταν, μάλιστα, αυτό που ζητάς να εφαρμοστεί ισοδυναμεί, ουσιαστικά, με την καταστροφή των βαμβακοπαραγωγών και των άλλων αγροτών, τότε μάλλον δε μιλάμε για διάλογο, αλλά για κωμωδία σε συνδυασμό με κοροϊδία.

Ομως, αν με τις δικαιολογίες της κυβέρνησης είναι δυνατό να ξεγελαστούν οι κάθε λογής «αγροτολογούντες», που αρθρογραφούν τελευταία στον Τύπο, είναι κάπως δύσκολο να ξεγελαστούν και οι αγρότες. Αυτοί, βλέπετε, τη ζουν την κατάσταση.

Γρηγοριάδης Κώστας