Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο υπουργός προκαλεί βάναυσα τη νοημοσύνη μας. Διότι η αλήθεια λέει ότι οι άνθρωποι αυτοί ως συμβασιούχοι βρίσκονταν σε διαρκή ομηρία, ενώ η ανανέωση των συμβάσεών τους γινόταν όχι γιατί είχαν μπάρμπα στην Κορώνη - μπορεί και να είχαν - αλλά γιατί κάλυπταν θέσεις και ανάγκες μόνιμου προσωπικού, βασικές κοινωνικές ανάγκες. Αυτό, όταν ανέλαβε υπουργός, το αναγνώριζε και ο κ. Ραγκούσης, ο οποίος υποσχόταν ότι θα έκανε διαγωνισμούς και θα προσλάμβανε μόνιμο προσωπικό ώστε να σταματήσει το καθεστώς των συμβασιούχων. «Εργαζόμενοι στο Δημόσιο με μια σχέση εργασίας» ήταν το σύνθημά του. Αντί αυτού, όμως, τόσο ο ίδιος, όσο και η κυβέρνηση, στην οποία ανήκει, προτίμησαν το μοίρασμα της ανεργίας, δηλαδή την απόλυση των σημερινών συμβασιούχων και την ανακύκλωσή τους με νέους. Αυτό είναι το άνοιγμα του «κλειστού» επαγγέλματος των συμβασιούχων που επέβαλαν οι σημερινοί κυβερνώντες. Το μοίρασμα της πείνας για το οποίο επαίρονται κι από πάνω.

«Τη βούληση της κυβέρνησης για την αναβάθμιση της τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης και την επιθυμία του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλου Γερουλάνου αλλά και προσωπικά του ιδίου, να εξελιχθεί ο ΟΤΕΚ σε ένα σύγχρονο Οργανισμό», μετέφερε χτες ο υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Γιώργος Νικητιάδης στο ΔΣ του Οργανισμού Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, όπως αναφέρεται στο σχετικό δελτίο Τύπου του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.

Το πώς εννοεί την αναβάθμιση της τουριστικής εκπαίδευσης η κυβέρνηση αποτυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο στην πολιτική που ήδη εφαρμόζει στον ΟΤΕΚ. Αρκεί να αναφέρουμε ότι: η συντριπτική πλειοψηφία των καθηγητών απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και ωρομίσθιοι. Οι σχολές άνοιξαν αντί για τον περασμένο Οκτώβρη, τον Γενάρη του 2011. Η κυβέρνηση προχώρησε στο κλείσιμο των 3 από τις 4 σχολές ξεναγών του ΟΤΕΚ ενώ η λειτουργία της μιας και μοναδικής σχολής, αυτής της Αθήνας, μετατέθηκε για τον Σεπτέμβρη του 2011. Οι μαθητές που ζουν στα οικοτροφεία δεν έχουν τα στοιχειώδη όπως για παράδειγμα πετρέλαιο, ακόμα και περιορισμούς στη διατροφή τους, λόγω της δραστικής περικοπής της κρατικής χρηματοδότησης ακόμα και από τα ελάχιστα κονδύλια που έδινε η κυβέρνηση για τον ΟΤΕΚ. Ταυτόχρονα όσο αποδυναμώνονται ο ΟΤΕΚ και οι δημόσιες σχολές τόσο μεγαλώνει η διεισδυτικότητα των επιχειρηματιών στις σχολές, προκειμένου να αντλήσουν ακόμα περισσότερα κέρδη από την εκπαίδευση.

«Το ότι κάποιος εκδηλώνει ενδιαφέρον δεν σημαίνει ότι και η συμφωνία που επιδιώκει είναι καλή. Οι επενδυτές τύπου Σόρος με την αρωγή και εγχώριων συνεργατών τους, έτσι γίνονται αυτές οι δουλειές, θέλουν να τα πάρουν (σ.σ. τη δημόσια περιουσία) "κοψοχρονιά". Αυτό είναι οικονομικό και κοινωνικό έγκλημα», σχολίασε χτες ο βουλευτής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης στον ρ/σ «Αθήνα 9,84». Δηλαδή, αν «έκλεινε» μια καλή συμφωνία, αν η δημόσια περιουσία έπιανε καλή τιμή, τότε «ούτε γάτα ούτε ζημιά» για τον Δ. Παπαδημούλη και συνολικά το κόμμα του. Αλλωστε, πολύ πρόσφατα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ συμπεριέλαβε στις προτάσεις του και την «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας» για να αντιμετωπιστεί δήθεν η κρίση και να έρθει η ανάπτυξη.

Για ένα κόμμα που κλίνει ευλαβικά το γόνυ στον καπιταλισμό είναι αναμενόμενες τέτοιες τοποθετήσεις, που όμως εναντιώνονται στα λαϊκά συμφέροντα. Ο λαός δεν πρόκειται να ωφεληθεί ούτε στο ελάχιστο αν η δημόσια περιουσία ξεπουληθεί έστω και στην καλύτερη δυνατή τιμή, ούτε πρόκειται να ωφεληθεί αν αυτή αποτελέσει το «όχημα» της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση ωφελημένο θα είναι αποκλειστικά και μόνο το κεφάλαιο. Για το λαό η υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας πρέπει να εγγραφεί, μαζί με όλες τις άλλες διεκδικήσεις του, στην ατζέντα της πάλης του στην προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης, που στο κέντρο της θα έχει τον άνθρωπο του μόχθου και τις ανάγκες του και για την ικανοποίησή τους θα αξιοποιήσει και τη δημόσια περιουσία.