ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 7 Μάη 2003
Σελ. /40
Περί ανταγωνιστικότητας

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το 2003 είναι μεταβατική περίοδος για την Schiesser Pallas. Εναρμονιζόμενη με την πολιτική του Ομίλου για αύξηση της ανταγωνιστικότητας και μείωση του κόστους παραγωγής, διέκοψε τη λειτουργία της παραγωγικής μονάδας στην Αθήνα και αποφάσισε τη μεταφορά μέρους των παραγωγικών δραστηριοτήτων στα Βαλκάνια και την Ασία, διατηρώντας πάντα τις υψηλές προδιαγραφές ποιότητας... Η Schiesser AG (μητρική) προτίμησε τις αγορές των Βαλκανίων και της Ασίας, οι οποίες της προσφέρουν τη δυνατότητα να προμηθεύονται τα ίδια προϊόντα με 75% χαμηλότερο κόστος». Με τα λόγια αυτά, η εταιρία «Σίσσερ» ανακοίνωσε προχτές το κλείσιμο του εργοστασίου στην Αθήνα και το πέταγμα στο δρόμο 500 εργατριών. Τόσο απλά και εργοδοτικά... Και τα σημειώνουμε, γιατί κάνουν πολύ καθαρό τι σημαίνει ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός, η αύξηση της ανταγωνιστικότητας, η μείωση του κόστους παραγωγής και όλα τα συναφή. Ολα όσα, για τα οποία η κυβέρνηση Σημίτη πασχίζει νυχθημερόν και η ΝΔ ορκίζεται στο όνομά τους. Ολα όσα με τα οποία χρόνια τώρα πιπιλάει το μυαλό των εργαζομένων η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.

Δισεκατομμύρια για... πέταμα

Αριστα... παίρνει η κυβέρνηση στην άσκοπη διανομή κονδυλίων δεκάδων δισ. δρχ. σε διάφορους «συμβούλους» και «παρασυμβούλους» για την εκτέλεση των δημόσιων έργων. Πρόσφατη απόδειξη η πρόσληψη νέου «Πρότζεκτ Μάνατζερ» στην «ΕΡΓΟΣΕ», θυγατρική του ΟΣΕ, στην οποία έχει ανατεθεί η εκτέλεση των σιδηροδρομικών έργων, συνολικού προϋπολογισμού 1,3 τρισ. δρχ.! Η «ΕΡΓΟΣΕ», η οποία ανακοίνωσε την πρόσληψη των «νέων συμβούλων», μέχρι το τέλος του 2008, οπότε αναμένεται να αποπερατωθούν τα σιδηροδρομικά έργα, δεν κάνει φυσικά λόγο για την αμοιβή. Ωστόσο, χαρακτηριστική περίπτωση είναι το μετρό, όπου ο μεν «σύμβουλος» εισέπραξε... κανονικά και με το νόμο περίπου 45 δισ.δρχ., αλλά το έργο παραδόθηκε με 5,5 χρόνια καθυστέρηση και εκατοντάδες δισ. δρχ. υπερβάσεις από τον αρχικό προϋπολογισμό.

Νέο αλισβερίσι ενόψει

Πάσα στους βιομηχάνους ρίχνει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλος, για να αρχίσει το αλισβερίσι -βλέπε κοινωνικός διάλογος- που θα οδηγήσει στη μείωση του κόστους των υπερωριών, όπως μετ' επιτάσεως ζητάνε οι εργοδότες. Βέβαια, για να θολώσει τα νερά, κατά την πάγια τακτική του, συνδέει την απαίτηση των βιομηχάνων, με το «διάλογο» που πρέπει να ανοίξει για τη μείωση του χρόνου εργασίας, όπως ισχυρίζεται στη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία». Ετσι, ακόμα και αυτό το κουτσουρεμένο «35ωρο» της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που θα γίνει, μάλιστα, σταδιακά και σε βάθος χρόνου, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ το συνδέει με ανταλλάγματα προς την εργοδοτική πλευρά, που πρέπει να δώσουν οι εργάτες. Αλλωστε, οποιοδήποτε μέτρο τελικά παρθεί δεν πρέπει με τίποτε να θίξει το βασικό στόχο ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας...

Πριν ακόμα κάτσει στο τραπέζι ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, άρχισε τις εκπτώσεις. Φανταστείτε τι θα γίνει όταν αρχίσει ο «διάλογος» με τους βιομηχάνους. Θα επιτρέψουν άραγε οι εργαζόμενοι να γίνει αυτό το άθλιο παζάρι;

Θυμήθηκε... τη Σύμβαση

Στην ίδια συνέντευξη, ο επικεφαλής της ΓΣΕΕ και μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, Χ. Πολυζωγόπουλος, ανακαλύπτει ετεροχρονισμένα, ότι δεν επαληθεύτηκαν οι εκτιμήσεις για τον πληθωρισμό, όπως είχαν διαμορφωθεί με την Εθνική Συλλογική Σύμβαση. «Ξεχνά», βέβαια, ότι αυτός και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ήταν που κομπορρημονούσαν για την υπογραφή της Σύμβασης, ισχυριζόμενοι πως η τελευταία εξασφαλίζει δήθεν το εργατικό εισόδημα. Μια σύμβαση μάλιστα που έχει διετή διάρκεια, παρά και ενάντια στις προειδοποιήσεις και την κάθετη αντίθεση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ.

Και όμως, και πριν ένα χρόνο - που υπογράφτηκε η Σύμβαση - και τώρα, η πλειοψηφία γνώριζε προς τα πού οδεύει η οικονομία. Αρα και σε ποια τραγική μοίρα καταδικάζει τις εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Κι όμως υπέγραψε τη σύμβαση, γιατί απλά στη λογική της συναίνεσης και της «δημιουργικής ισορροπίας» η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει ταχθεί να υπηρετεί τα συμφέροντα του ΣΕΒ.


Τα... ισοφαρισμένα

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ είναι το γερό χαρτί της κυβέρνησης, ισχυρίστηκε χτες ο Ν. Χριστοδουλάκης. Και μπορεί εσείς να χαμογελάτε ειρωνικά και με το δίκιο σας, αλλά κι αυτός έχει τους δικούς του λόγους, που το λέει.

Πρώτον, τα κέρδη των τραπεζιτών, βιομηχάνων, εφοπλιστών και λοιπών μεγαλοεπιχειρηματιών, δηλαδή, των... θεμελίων της οικονομίας, πάνε θαυμάσια. Δεύτερον, αν αναλογιστείτε πόσο ακόμη χειρότερα θα είναι τα επόμενα χρόνια για τους εργαζόμενους, τότε ο κ. Χριστοδουλάκης έχει... όλο το δίκιο με το μέρος του...

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΠΟΛΛΟΙ είναι αυτοί που επιχαίρουν για την παραπέρα... διείσδυση της πολυεθνικής «Φίλιπ Μόρις» στην ελληνική οικονομία μετά την εξαγορά του «Παπαστράτου». Προφανώς, το παράδειγμα της ΠΑΛΚΟ των 500 απολυμένων, για το πώς συμπεριφέρονται οι επιχειρήσεις και, μάλιστα, οι πολυεθνικές, δεν υπήρξε αρκετά πειστικό.

Οσο για το υπουργείο Οικονομίας, και στις δύο περιπτώσεις το 'χει ρίξει στα ευχολόγια για τις θέσεις εργασίας, διατηρώντας περήφανα το ρόλο του «τοποτηρητή» της ελεύθερης αγοράς.

Εδώ, που τα λέμε, τόσα και τόσα έχει κάνει η ΕΕ, αλλά και η κυβέρνηση Σημίτη, για να εξασφαλίσουν τους καλύτερους όρους ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Θ' αρνηθούν τους εαυτούς τους, τώρα...

Ε ΚΑΛΑ ΠΙΑ, δε χρειαζόμασταν τον Γιώργο Κύρτσο για να συμπεράνουμε ότι υπάρχει διαπλοκή στελεχών της Νέας Δημοκρατίας με οικονομικά συμφέροντα... Φαίνεται όμως ότι κάποιοι άλλοι τον χρειάζονταν, για να... ισορροπήσουν κάπως το δικομματικό παιγνίδι και σ' αυτόν τον τομέα.

Ετσι λοιπόν η διαπλοκή αναδεικνύεται σε... ισότιμο θέσφατο και δεδομένο για τα δυο κόμματα και η αντιπαράθεση μπορεί πλέον να συνεχιστεί σε άλλα πεδία, αφού εδώ πατσίσανε.

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΕΛΙΚΑ ΟΧΙ μόνο στο Ιράκ, αλλά και στο Αφγανιστάν, αποδεικνύεται «δύσπεπτη» η αμερικανική «απελευθέρωση». Η αντιαμερικανική διαδήλωση χτες στην Καμπούλ το αποδεικνύει περίτρανα.

Οσο κι αν οι Αμερικανοί (και διάφοροι εγχώριοι υποστηρικτές) προσπαθούν να μας τα παρουσιάσουν αλλιώς, μιλάμε για καταστάσεις κατοχής είτε τους αρέσει είτε όχι. Και βέβαια τέτοιες καταστάσεις δεν μπορεί να επιβιώνουν για πάντα. Η ιστορία είναι ιδιαίτερα διδακτική γι' αυτό.

Σκέψεις για την Παλαιστίνη

Τείνει να καθιερωθεί σαν αποδεκτή πρακτική διεθνώς. Αν, οποιοδήποτε αμερικανικό συμφέρον συγκρούεται ή δεν προωθείται επαρκώς με κάποια ηγεσία της οποιασδήποτε χώρας στον κόσμο, τότε θα εκβιαστεί, θα τρομοκρατηθεί, στην ανάγκη θα βομβαρδιστεί η χώρα και θα δολοφονηθεί ο λαός της. Μετά, οι ιμπεριαλιστές θα πετάξουν τα συνηθισμένα φούμαρα για «δημοκρατία» και θα στήσουν διοίκηση στα μέτρα τους. Είδαμε τη μέθοδο, τα τελευταία χρόνια, να εφαρμόζεται στα Βαλκάνια, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ... Ταυτόχρονα, βλέπουμε τις πρώτες φάσεις των πιέσεων και της τρομοκρατίας να μπαίνουν σε εφαρμογή σε μια σειρά άλλες χώρες ή και περιοχές ολόκληρες. Για παράδειγμα στην Κούβα, στη ΛΔ Κορέας, στη Συρία, στη Νότια Αμερική...

Από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι η Παλαιστίνη. Με εκτελεστές τον ισραηλινό στρατό, οι ΗΠΑ, εδώ και πολλά χρόνια, επιχειρούν να στριμώξουν στα μέτρα τους τον παλαιστινιακό λαό. Παριστάνοντας τους αθώους, κάθε φορά που ετοιμάζουν ένα καινούριο έγκλημα, προτείνουν κι ένα σχέδιο «ειρήνευσης» για τους Παλαιστινίους. Ετσι έκαναν όταν βομβάρδιζαν το Αφγανιστάν, έτσι κάνουν τώρα, που στήνουν την κατοχή στο Ιράκ. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιούν τον ισραηλινό στρατό, να σκορπίζει το θάνατο και τον τρόμο στο λαό της Παλαιστίνης, ώστε όχι διαπραγματευτική ικανότητα να μην έχει, αλλά, αν είναι δυνατόν, να έρχεται και σαν «ένοχος» στις διαπραγματεύσεις. Τότε είναι, που αρχίζουν και τις πιέσεις ακόμα και από ποιον θα αντιπροσωπεύεται ο λαός. Βιώνουμε όλοι, για παράδειγμα, τον τρόπο που απειλήθηκε η ζωή του και τώρα εντέχνως «περιθωριοποιείται» ο Γ. Αραφάτ. Βιώνουμε, επίσης, όλοι πώς επιβλήθηκε στην ουσία η σύνθεση της τωρινής κυβέρνησης των Παλαιστινίων, που ακόμα εκβιάζεται (καθημερινές εισβολές, δολοφονίες, συλλήψεις) πριν ακόμα αρχίσουν οι όποιες διαπραγματεύσεις...

Ολοι οι άλλοι ιμπεριαλιστές παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και στην ουσία, παρά τις όποιες εσωτερικές αντιθέσεις με τις ΗΠΑ, νομιμοποιούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτές τις άμεσες επεμβάσεις. Για παράδειγμα, βιάστηκαν όλοι να καταχειροκροτήσουν τον τρόπο, με τον οποίο πάνε οι ΗΠΑ να προωθήσουν το λεγόμενο «οδικό χάρτη», στέλνοντας μήνυμα πως δε θα είναι «μάρτυρες κατηγορίας» ούτε σ' αυτό το έγκλημα. Μάλιστα, από πλευράς Ευρωπαϊκής Ενωσης παρέδωσε το «χάρτη» ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών ως προεδρεύων...

Οι ιμπεριαλιστές κάθε λογιών, αποχρώσεων και δυνατοτήτων, θα είχαν κάθε συμφέρον, να καθιερωθεί - νομιμοποιηθεί η πρακτική των επεμβάσεων. Δηλαδή, σε πιο απλά λόγια, να υποταχτούν οι λαοί και «για το καλό τους» να παραδώσουν τη μοίρα τους στους «φύλακες» λύκους με την ελπίδα «να τους φάνε τελευταίους...». Ελα, όμως, που στην Παλαιστίνη είναι ολοζώντανη η Ιντιφάντα και με ό,τι έχουν στη διάθεσή τους χαλάνε τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Ελα, που στον κόσμο ολόκληρο οι λαοί θέλουν το αυτονόητο. Να χαράζουν μόνοι την πορεία τους και να διαλέγουν αυτοί τους αντιπροσώπους τους. Ακόμα και αυτό το αυτονόητο πλέον χρειάζεται αγώνα ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, ενάντια σε ολόκληρο το σύστημα της εκμετάλλευσης...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ