"O αγώνας του Μ. Εβερτ τώρα δικαιώνεται". Αυτό θα μπορούσε να ήταν τα σύνθημα των βουλευτών της ΝΔ στη συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας. Ο στόχος που είχε θέσει ο Μ. Εβερτ με την κατάθεση πρότασηςμομφής έχει επιτευχθεί τουλάχιστον κατά το ήμισυ, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις του ίδιου του προέδρου της ΝΔ. Στόχος της ηγεσίας της ΝΔ είναι "να βγει η χώρα από την ακυβερνησία". Ηδη, είπε ο Μ. Εβερτ, και μόνο η αναγγελία μας από την αρχή του έτους για την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας, υποχρέωσε το ΠΑΣΟΚ να δηλώσει ότι θα ξεκινήσει τις διαδικασίες αντιμετώπισης του προβλήματος στις 20 Ιανουαρίου".

Αρα, αυτό που επιδίωκε η ηγεσία της ΝΔ με την πρόταση μομφής το έχει καταφέρει. Τι μένει; "Δε δεσμεύονται τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, είπε ο Μ. Εβερτ, πότε και πώς θα τερματιστεί η κρίση, και αυτό ενδιαφέρει".

Δεν πρέπει να ανησυχούν στη ΝΔ, γιατί ο Μ. Εβερτ είναι εδώ και θα βοηθήσει όσο χρειάζεται την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει ομαλά στην αντικατάσταση του Α. Παπανδρέου...

Απολύτως συνεπής ο Μ. Εβερτ στην τακτική της πολιτικής συναίνεσης και της δικομματικής αλληλοβοήθειας. Ομως γιατί δε λέει στους εργαζόμενους τι θα γίνει όταν με την πολύτιμη βοήθειά του "η χώρα βγει από την ακυβερνησία"; Μήπως θα αλλάξει η πολιτική που εφαρμόζεται; Μήπως θα κερδίσουν τίποτα οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι κλπ.;

Το "αγωνιώδες" ερώτημα των ημερών που δεν αφήνει ορισμένους να ησυχάσουν αλλά που θέλουν σώνει και καλά να μεταφέρουν αυτή την αγωνία τους στο λαό, είναι: "τι θα γίνει αν ο Α. Παπανδρέου δε δεχτεί να παραιτηθεί; ".

Ο γραμματέας της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ Κ. Σκανδαλίδης, προσπάθησε να καθησυχάσει τους "φόβους" λέγοντας ότι ο Α. Παπανδρέου "σε όλη την ιστορική διαδρομή του, στα μεγάλα θέματα έπαιρνε πάντα τις αποφάσεις με κριτήρια τα συμφέροντα του τόπου και τίποτα άλλο".

Οι δηλώσεις αυτές δεν έπεισαν του νεοδημοκράτες βουλευτές, τους συμπαίκτες τους στο παιχνίδι της αντικατάστασης του Α. Παπανδρέου, με αποτέλεσμα το ερώτημα να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας, χάρη και στους πρωτοσέλιδους τίτλους των "έγκυρων" εφημερίδων και τις "ειδήσεις" των καναλιών.

Δηλαδή τι πρέπει να κάνουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αγρότες, οι συνταξιούχοι κλπ., επειδή το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί ή δε θέλει να προχωρήσει στην αντικατάσταση του Α. Παπανδρέου; Να κάνουν χαρακίρι;

Δικό τους πρόβλημα είναι, αυτοί οφείλουν να το λύσουν. Οι εργαζόμενοι έχουν να λύσουν το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας, την ανατροπή των σημερινών πολιτικών συσχετισμών και την ενίσχυση των αγώνων τους. Αυτό, (πρέπει) να τους προβληματίζει.

Ζητείται

λεοντόκαρδος

ζητείται

παλικάρι

να πάει

στο "Ωνάσειο",

με ... κράνος

και κοντάρι,

από το "δράκο"

αρχηγό

ένα ..."οκέι"

να πάρει!

Ζητείται

ήρωας τρανός

με θάρρος

κι αντρειοσύνη,

να μη φοβάται

το "θεριό"

ούτε το ..."κομποσκοίνι",

που, όπως λένε,

στο ΠΑΣΟΚ

αυτό δένει

και λύνει!

Ο οίστρος

"Το ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει από την πρώτη μέρα που δημιουργήθηκε το πρόβλημα της ασθένειας του πρωθυπουργού, ότι έχει και την ωριμότητα και την ευθύνη ν' απαντήσει... ". Η δήλωση έγινε από τον Α. Τσοχατζόπουλο, χτες. Δηλαδή 50 περίπου μέρες μετά την είσοδο του Α. Παπανδρέου στο "Ωνάσειο". Δυο σχεδόν μήνες δηλαδή όπου ο τόπος έχει κατακλυσθεί από την πολιτικοϊατρική ανεκδοτολογία, από τη φαιδρότητα που ξεκίνησε με την κρεατινίνη και κατέληξε στο ισοζύγιο του ύδατος, από την αέναη παραπολιτική ερμηνεία του ρήματος "εκλείπω, εκλείπεις, εκλείπει... ", από τον ποταμό της τηλεγελοιότητας, της μετατροπής του Ωνασείου σε πασαρέλα και της πολιτικής ζωής σε αρένα διαγκωνιζόμενων "δελφίνων" και παρασκηνιακά δρώντων οικονομικών συμφερόντων και ξένων πρεσβειών. Συμφωνούμε λοιπόν με τον Α. Τσοχατζόπουλο. Πράγματι. "Το ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει" - εκτός όλων των άλλων - ότι μπορεί να δίνει νόημα σε κάθε ελληνική παροιμία. Οπως εκείνη ας πούμε που λέει ότι "μας φτύνανε και εμείς λέγαμε ότι ψιχάλιζε".

"Η υποτίμηση της στρατηγικής σημασίας της Ελλάδας στη μετα - ψυχροπολεμική εποχή επιδεινώνεται με τη μετατροπή του ΝΑΤΟ από αμυντική συμμαχία σε "παγκόσμια αστυνομική δύναμη", κύριος στόχος της οποίας τώρα φαίνεται ότι είναι η επιβολή μιας μονομερώς διακηρυγμένης "Νέας Παγκόσμιας Τάξης". Η Βοσνία προσδιόρισε το μέλλον του ΝΑΤΟ και το μειούμενο ρόλο της Ελλάδας σ' αυτό...

Με τη Βοσνία (και μελλοντικές Βοσνίες) δεν υπάρχει φόβος να "βγει εκτός λειτουργίας" η Συμμαχία. Αν δεν υπήρχε η Βοσνία, θα έπρεπε να εφευρεθεί. Με τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, το ΝΑΤΟ έμοιαζε με μια Συμμαχία χωρίς αποστολή και χωρίς εχθρό. Τώρα απέκτησε αποστολή και εργάζεται σκληρά για να αποκτήσει εχθρούς".

Οχι, τα παραπάνω δεν ειπώθηκαν από κάποιο αμετανόητο και δογματικό στέλεχος του ΚΚΕ... Ο δρ. Ν. Α. Σταύρου, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Χάουαρντ (ΗΠΑ), τα γράφει σ' ένα ενδιαφέρον άρθρο του, που δημοσιεύεται στη χθεσινή "Ελευθεροτυπία". Και τα υπογραμμίζουμε, γιατί όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιηθούν, τόσο το καλύτερο για όλους μας...

Γράφει και άλλα, όμως, ο Ν. Σταύρου, που έχουν άμεση σχέση και με τη συμμετοχή της χώρας μας, στη λεγόμενη ειρηνευτική αποστολή του ΝΑΤΟ στη Βοσνία. Να ένα μικρό, αλλά χαρακτηριστικό δείγμα: "Καλό θα ήταν, οι Ελληνες στρατηγικοί σχεδιαστές να θεωρήσουν την αμερικάνικη λύση που επιβλήθηκε στη Βοσνία, ως κατάπαυση των εχθροπραξιών με διάρκεια ενός χρόνου και ως πρόγραμμα για τον επανεξοπλισμό των Μουσουλμάνων...

Το πρόγραμμα επανεξοπλισμού της Βοσνίας υλοποιούν οι Ηνωμένες Πολιτείες και χρηματοδοτούν πλούσιες ισλαμικές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν. Αναρωτιέται κανείς, πώς προωθείται η ειρήνη με τον εξοπλισμό ενός εκ των εμπολέμων σε έναν ωμό εμφύλιο πόλεμο; Σχεδόν δύο δισεκατομμύρια δολάρια από αραβικά κεφάλαια έχουν δοθεί για σύγχρονα όπλα. Το καθεστώς του Ιζετμπέκοβιτς έχει όλα τα καλά του κόσμου. Ισλαμικά χρήματα, αμερικάνικα όπλα, Τούρκους συμβούλους, Αμερικανούς επόπτες των Τούρκων συμβούλων και τον καλύτερο μηχανισμό δημοσίων σχέσεων που δημιουργήθηκε ποτέ: Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, που τώρα ουσιαστικά ελέγχουν τέσσερις μεγάλες κοινοπραξίες".

Μπορεί, άραγε, ο κ. Αρσένης, ως υπουργός Αμυνας, να μας προσδιορίσει επακριβώς το ρόλο του ελληνικού εκστρατευτικού Σώματος; Σε ποιους από τους παραπάνω παίζουμε το ρόλο της ορντινάντσας; Και για ποιο σκοπό...;

Εδώ ο κόσμος καίγεται αλλά ο "ΣΥΝ" δίνει την αίσθηση πως αντιδρά κυρίως στων ψύλλων τα πηδήματα. Σε διάρκεια δίκης ο Φ. Κουβέλης σπεύδοντας να υλοποιήσει εντολή κουμπουροφόρου Κρητικού, έπεσε κάτω και χτύπησε την ωμοπλάτη του. Ανθρώπινο... Αλλά προς τι η σπουδή του "ΣΥΝ" να αποδοκιμάσει "συμπεριφορές οι οποίες αποσκοπούν στην παρεμπόδιση θεσμικών λειτουργιών καθώς και σε ευτελισμό του κύρους της Δικαιοσύνης";

Χάθηκε η σοβαρότητα (;)