«Η Ελλάδα με την ύπαρξη του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) θεωρείται πρωτοπόρος, καθώς συγκαταλέγεται μέσα στις πρώτες πέντε ευρωπαϊκές χώρες που έχουν δημιουργήσει αρμόδιο φορέα, ο οποίος ασχολείται με τον έλεγχο της ποιότητας τροφίμων»! Αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων χτεσινό δελτίο Τύπου του ΕΦΕΤ και εμείς αναρωτιόμαστε: ποιους ελέγχους, πού και με ποιους τους κάνει ο ΕΦΕΤ, αφού πέρα από το προεδρείο του, που έχει διοριστεί εδώ και ένα χρόνο, δε διαθέτει τίποτα άλλο; Αλλά και να είχε την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή, όπως και το αναγκαίο προσωπικό, τι επιπέδου ελέγχους μπορεί να κάνει, αφού αυτόν το τομέα (του ελέγχου) τον έχουν αναλάβει οι βιομηχανίες τροφίμων;
Πάντως, αν αυτός ο φορέας, όπως ο ΕΦΕΤ, είναι πρότυπο για την ασφάλεια των τροφίμων και των καταναλωτών και για τις άλλες χώρες της Ευρώπης, τότε... σωθήκαμε.
Πριν λίγους μήνες είχε βγει βουλευτής και είπε ότι έτσι όπως πάει το πράγμα σε λίγο οι κοινοβουλευτικές ομάδες των αστικών κομμάτων θα χωρίζονται σε «ομάδα του χ επιχειρηματία», «ομάδα του ψ επιχειρηματία» κ.ο.κ.
Το θυμηθήκαμε μετά την πληροφορία πως το κείμενο της πρότασης νόμου των 53 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που «εμπνεύστηκε» ο Θ. Τσουκάτος άρχισε να κυκλοφορεί από τις αρχές Οκτώβρη... Και ξέρετε, εκείνη η περίοδος ήταν ολίγον «περίεργη»: Και «κότερα» είχε, και Σαλαλέδες που φύγανε από το ΠΑΣΟΚ για να πάνε στον Κόκκαλη είχε και άλλα τέτοια «διαπλοκίστικα» είχε.
Τι να σκεφτεί κανείς, λοιπόν; Οτι υπήρξε ώθηση προς κάποιους βουλευτές να προβούν σε μια κίνηση που θα δημιουργούσε «πρόβλημα» στο ΠΑΣΟΚ και το έπραξαν εν είδει «μηνύματος» προς την ηγεσία του κόμματος εκ μέρους κάποιου επιχειρηματία; Υπάρχουν άραγε επιχειρηματίες που έχουν στο τσεπάκι τους βουλευτές ή υπάρχουν βουλευτές που παίζουν παιχνίδια επιχειρηματιών; Και ότι αυτή η προεργασία κράτησε δυο μήνες; Εμείς απάντηση δεν έχουμε. Ας απαντήσουν αυτοί που ξέρουν και κυρίως αυτοί που υπέγραψαν την πρόταση νόμου. Είναι άλλωστε γνωστοί όλοι τους για τις... κοινωνικές τους ευαισθησίες.
Και στην προκειμένη περίπτωση να βοηθήσει τον πρωθυπουργό θέλει - έστω και αν δίνει στην πρωτοβουλία κάποιο... προσωπικό χρώμα - δίνοντάς του την ευκαιρία να δείξει το φιλολαϊκό του πρόσωπο. Επειδή, όμως, ο Κ. Σημίτης αρνείται να του απαντήσει στο τηλέφωνο και δεν του μιλάει όταν ανταμώνουν στο ασανσέρ της Χαριλάου Τρικούπη, αναγκάστηκε να επικοινωνήσει μαζί του, καταθέτοντας, μαζί με άλλους, σχέδιο νόμου στη Βουλή. Και μπορεί, βέβαια, να δυσαρεστήθηκε ο πρωθυπουργός, αλλά αυτό οφείλεται σε άλλους λόγους. Η πρωτοβουλία του «στρατηγού» βρίσκεται στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής, όπως παραδέχτηκαν και οι αρμόδιοι. Επομένως, ένα είναι το ερώτημα: Ποιοι οι λόγοι της έντονης δυσαρέσκειας;
Ηταν προδιαγεγραμμένο πως θα φθάναμε εδώ, να συλλάβουν, δηλαδή, γιατρό επειδή, σεβόμενη την επιστήμη της, αρνήθηκε να νοσηλεύσει ασθενή στην ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου «Σωτηρία», επειδή χρειαζόταν κλειστή νοσηλεία και η κλινική είναι ακατάλληλη για τέτοιου είδους περιστατικά. Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση, αντί να εξασφαλίσει κατάλληλες νοσοκομειακές κλινικές και χώρους νοσηλείας ψυχικά ασθενών, προσπαθεί να επιβάλει με το ζόρι τη νοσηλεία τους σε ακατάλληλους για τα ανάλογα περιστατικά χώρους στα νοσοκομεία. Ετσι, ούτε η απαραίτητη νοσηλεία μπορεί να γίνει, ενώ δημιουργούνται και επικίνδυνες καταστάσεις και για τη νοσηλεία των άλλων ασθενών και το νοσηλευτικό προσωπικό. Για παράδειγμα, είναι συχνές οι περιπτώσεις που τέτοιοι ασθενείς εξαφανίζονται αφού δεν υπάρχει η κατάλληλη υποδομή (φύλαξη κλπ.). Το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση φαίνεται είναι να «αποθέσει» σε κάποιο ράντζο αυτούς τους δύστυχους συμπολίτες μας, αδιαφορώντας για τις πραγματικές ανάγκες της νοσηλείας τους. Εκσυγχρονιστικές πρακτικές...
Πρώτον, το γεγονός ότι η «άσπρη τρύπα» ύψους 400 δισ. δραχμών, που ανακάλυψε ο Γ. Παπαντωνίου στα μέσα της δεκαετίας του '90, ήταν ένα τέχνασμα - μια αλχημεία που αξιοποίησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ανοχή των άλλων ευρωκυβερνητών - για να περιορίσει στα χαρτιά το ύψος των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, η μείωση των οποίων αποτελούσε ένα από τα κριτήρια του Μάαστριχτ για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Το γεγονός ότι δεν υπήρχε «άσπρη τρύπα», το ομολογεί η ίδια η κυβέρνηση, που προχτές μας πληροφόρησε για τη...«μαύρη τρύπα» στο ΙΚΑ.
Δεύτερον, οι κυβερνήσεις του «παλιού» και «νέου» ΠΑΣΟΚ, ασκούσαν τη λεγόμενη κοινωνική πολιτική τους - την απροκάλυπτη δηλαδή ψηφοθηρία - όχι με πόρους του κρατικού προϋπολογισμού, αλλά βάζοντας «φέσια» εκατοντάδες δισεκατομμύρια στο ΙΚΑ, επαναφέροντας έτσι, με άλλη μορφή, το καθεστώς λεηλασίας του ΙΚΑ, που ίσχυε τη δεκαετία του '80. Αν στη δεκαετία του '80, το «παλιό» ΠΑΣΟΚ υποχρέωνε το ΙΚΑ να καταθέτει τα κεφάλαια (που συγκέντρωνε από εισφορές των εργοδοτών και των εργαζομένων) ΑΤΟΚΑ στις τράπεζες, το «νέο» ΠΑΣΟΚ των «εκσυγχρονιστών» ανέθετε στο ΙΚΑ υποχρεώσεις, χωρίς να καταβάλλει και τα αναγκαία ποσά.
Τρίτον, τόσο με την απαράδεκτη τακτική του «παλιού» ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του '80, όσο και με την «εκσυγχρονιστική» πολιτική του, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Το ΙΚΑ αναγκαζόταν και συνεχίζει να δανείζεται από τις τράπεζες υπέρογκα ποσά, για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, με τοκογλυφικά επιτόκια. Αυτό, όμως, έχει ως συνέπεια να αναπαράγεται φαύλος κύκλος της αύξησης των ελλειμμάτων και του χρέους του ΙΚΑ και φυσικά να υποβαθμίζονται οι παροχές του προς τους ασφαλισμένους του.
Θα τα καταφέρει; Αυτό σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί και από την ετοιμότητα των εργαζομένων να αντισταθούν και να ανατρέψουν με τους αγώνες τους αυτή την πολιτική.