- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Να συνεχιστούν τα έργα που έχουν ξεκινήσει στο ρέμα, αποφάσισε κατά πλειοψηφία το Νομαρχιακό Συμβούλιο Αθήνας.
Λύση, που - όπως σημείωσαν εκπρόσωποι κατοίκων και φορέων της περιοχής στην προχτεσινή συνεδρίαση - θα επιδεινώσει το αντιπλημμυρικό πρόβλημα, λόγω ταχύτητας της ροής του νερού, με κίνδυνο πλημμυρών σε Μπραχάμι και Φάληρο, όπου εκβάλλει το ρέμα. Λύση που αποτελεί ταυτόχρονα και «οικολογικό έγκλημα» - όπως υπογράμμισαν οι κάτοικοι - καθώς καταστρέφει το βιότοπο του ρέματος. Στο σημείο αυτό, βέβαια, ο δήμαρχος της πόλης, Θ. Γεωργάκης, ...καθησύχασε τους δημότες, λέγοντας πως θα φροντίσει, μόλις τελειώσει το έργο, να βάλει και μερικά βατράχια στο ρέμα!
Αμφότεροι, δημοτική αρχή από τη μια πλευρά και δημοτικές παρατάξεις, κάτοικοι και φορείς, από την άλλη, είχαν συμφωνήσει στην ανάγκη να γίνουν έργα στο ρέμα της Πικροδάφνης. Το πρόβλημα προέκυψε όταν η Δημοτική Αρχή επέλεξε να προωθήσει τη μελέτη της ΕΥΔΑΠ, που προβλέπει το τσιμεντάρισμα της κοίτης του ρέματος. Αντίθετα, κάτοικοι και φορείς ζητούν την εφαρμογή της μελέτης του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, που εστιάζει στη διατήρηση της φυσικής κοίτης του ρέματος, στη στήριξη των πρανών, στον καθαρισμό και το φωτισμό της περιοχής του ρέματος.
Αμφιβολίες...
Το Νομαρχιακό Συμβούλιο ενέκρινε τελικά, κατά πλειοψηφία, τη συνέχιση της διευθέτησης του ρέματος, αποδεχόμενο το σκεπτικό του δημάρχου πως το έργο έχει ήδη υλοποιηθεί κατά τα 3/5 και πως ενδεχόμενη επανεξέταση θα σημάνει την απώλεια των κοινοτικών κονδυλίων που το χρηματοδοτούν. Πάντως, χαρακτηριστικό, της έλλειψης σιγουριάς για την ορθότητα αυτής της επιλογής, είναι το γεγονός πως στη σχετική εισήγηση της αρμόδιας Νομαρχιακής Επιτροπής, αφού προτεινόταν η συνέχιση του έργου, καλούνταν το ΥΠΕΧΩΔΕ να επανεξετάσει την ενδεδειγμένη λύση.
Την απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου καταψήφισαν η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» (ΝΑΣ), ο Σπ. Λυκούδης (ΣΥΝ), ενώ απείχε η Η. Βαλσαμάκη από τη συμπολίτευση.
Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της ΝΑΣ, Σπ. Χαλβατζής, σημείωσε την ανάγκη το έργο να μη συνεχιστεί και να μελετηθεί στο σύνολό του. Τόνισε επίσης πως πολλές φορές οι δήμαρχοι τυχαίνει να βιάζονται να αξιοποιήσουν κάποια κονδύλια, με αποτέλεσμα να προχωρούν σε αποσπασματικά έργα, με αρνητικές συνέπειες. «Κάπως έτσι - υπογράμμισε ο Σπ. Χαλβατζής - ξεκίνησαν τα έργα για το ρέμα Ποδονίφτη από το Χαλάνδρι και έπνιξαν τη Ν. Ιωνία».
Ο επικεφαλής της ΝΑΣ κατέληξε λέγοντας πως κάθε ρέμα εμπεριέχει έναν βιότοπο και αυτός δεν πρέπει να καταστρέφεται, ενώ σημείωσε πως έπρεπε να είχαν φτάσει στο Νομαρχιακό Συμβούλιο όλες οι σχετικές μελέτες πολύ νωρίτερα, ώστε να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση.
|
Ειδυλλιακή η εικόνα που διανέμει το πρακτορείο. Καθόλου αντιπροσωπευτική όμως της τραγικής πραγματικότητας που βιώνουν τα τελευταία χρόνια οι πολύπαθοι κάτοικοι της ρωσικής πρωτεύουσας. Η είδηση φαντάζει απλή, αλλά για όσους θέλουν να γνωρίζουν είναι μάλλον ανατριχιαστική: «Χιόνια στη Μόσχα»! Χιόνια, δηλαδή, στην πόλη που ήδη, τους δύο προηγούμενους μήνες (Σεπτέμβρης - Οκτώβρης) θρήνησε 135 ανθρώπους, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους απ' την αδυναμία τους να προστατευτούν απ' το ψύχος... Πολύ πριν έρθει το χιόνι.
Θέλοντας και μη καλείσαι να παίξεις το ρόλο της Κασσάνδρας. Πόσοι απ' τα εκατομμύρια των αστέγων στη Ρωσία θα αντέξουν ρακένδυτοι, πεινασμένοι, αβοήθητοι κι αυτόν το χειμώνα; Πόσοι θα κοιμούνται και θα ξυπνούν με το όνειρο μιας στέγης, μιας ζεστής γωνιάς; Μόλις πριν τέσσερις μέρες η «Γιούνισεφ» μίλησε για τα τρομακτικά προβλήματα των νέων στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Μόλις πριν δέκα χρόνια αυτά τα προβλήματα ήταν ανύπαρκτα εκεί για όλους...
Θαρραλέος, θυελλώδης, ορμητικός, σαρκαστικός, ανυπόταχτος, ανυποχώρητος, άγριος, πύρινος - μερικά απ' τα επίθετα που του ταιριάζουν - μ' ένα μαχαίρι στο στόμα και μια πένα στο φαρμάκι... «Ακούστε παλιάνθρωποι... Καρφωμένοι από το λόγο μου τούτο, βουβαθείτε. Ακούστε το ουρλιαχτό του λύκου που δε μοιάζει με τραγούδι. Βαράτε τον πιο παχύ... τον πιο φαλακρό, αρπάχτε τον απ' το γιακά και σπρώξτε τον μέσα στη λάσπη και τους λογαριασμούς. Καταραμένοι νάστε... Να πέσει πάνω στα εστεμμένα κεφάλια σας... η πυρκαγιά της ανταρσίας, να καούν οι πρωτεύουσές σας συθέμελα. Καταραμένοι νάστε οι τσιφλικάδες, γεράκι ν' ανασηκώσει τις κοιλιές τους... Καταραμένοι νάστε» κλπ., κλπ.
Ηρωικός μάρτυρας του λόγου, χάραξε την κόκκινη γραμμή στο ρωσικό χώμα.
Στα πρώτα χρόνια της επανάστασης, οι ποιητές δεν είχαν, όχι μονάχα καιρό, παρά ούτε χαρτί και μολύβι να γράψουν. Ούτε τυπογραφεία να τυπώσουν.
Τα ποιήματα τ' απάγγελλαν στους στρατώνες, στα συλλαλητήρια, στις φάμπρικες και στις εργατικές λέσχες. Οι νέοι Ρώσοι λογοτέχνες δε βγήκαν από πανεπιστήμια κι ούτε από μεγάλα σπίτια. Σπούδασαν στις ανώτατες σχολές της πείνας, του κινδύνου και της επανάστασης. Ο Μαγιακόφσκι ένας απ' αυτούς, ο πιο τραγικός, ο πιο ορμητικός, ο πιο μεγαλειώδης.
Δεν ήταν και δεν ήθελε να είναι μόνο ποιητής. Ηταν πολίτης με δράση, δυναμικός και παθιασμένος. Ηταν ο άνθρωπος που απέβλεπε σ' ένα καινούριο μέλλον και επεδίωκε να ξεπεράσει το χρόνο και να τον κατακτήσει. Ηθελε να έχει ενεργό επίδραση και επέμβαση στη διαμόρφωση της συνείδησης του λαού.
Το 1908 γίνεται μέλος του Κόμματος των μπολσεβίκων και συμμετέχει στην παράνομη δράση του. Απανωτές συλλήψεις και φυλάκιση σε κελί απομόνωσης επί 11 μήνες. Εκεί γράφει τα πρώτα του ποιήματα.
Η πρώτη ποιητική του έκδοση ονομάστηκε «Χαστούκι στο γούστο του κοινού» και τυπώθηκε το 1912.
Εδώ φωνάζει για το δικαίωμα των ποιητών να γυρίσουν τις πλάτες στην προηγούμενη τέχνη και να δημιουργήσουν νέο ύφος και νέα ποιητική γλώσσα.
Η δυναμική του αυτή δραστηριότητα με τα πολλά ταξίδια στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, συνεχίστηκε μέχρι το θάνατό του.
Πίστευε στην επανάσταση και δε δίστασε να χτυπήσει με το λόγο του κάθε εκδήλωση γραφειοκρατίας και ψυχρού υπολογισμού.
Μέσα σ' ένα διαρκή και κοπιαστικό αγώνα κι από μια πολύπλοκη συγκυρία διαφόρων καταστάσεων και συγχύσεων, οδηγήθηκε στις 14 Απρίλη του 1930, με μια σφαίρα στο κεφάλι, στην αυτοκτονία σε ηλικία μόνο 37 χρόνων, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Θάνατος παράλογος κι ανεξήγητος από την άποψη της γεμάτης δραστηριότητας και όνειρα δημιουργικής ζωής. Ο ποιητής πέθανε. Το έργο παρέμεινε. «Δύσκολο στη ζήση αυτή δεν είναι να πεθάνεις, δυσκολότερο πολύ, τη ζωή να φτιάξεις».
