ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 11 Μάη 2001
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ
ΤΗΛΕΠΑΘΗ

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Εσείς, πώς βλέπετε την Ευρώπη;», ρώτησε κάποια παιδάκια η κυρία Παπαζώη! «Ενωμέεενηηηη!», φώναξαν εν χορώ τα παιδάκια...

Κι η Παπαζώη: «Το σημαντικό είναι ότι τα παιδιά θέλουν την Ευρώπη ενωμένη»...

***

Είκοσι χρόνια ΕΟΚ! Στο Ζάππειο γιόρταζαν! Κι ο Θεσμός στην πρώτη σειρά! Λείπει ο Μάρτης απ' τη Σαρακοστή;

***

Ρώτησαν έναν ...αυτόπτη μάρτυρα (δηλαδή, κάποιον στην τύχη, που κατοικεί στο Μπογιάτι), αν έχει πάρει το μάτι του κάτι από τη δολοφονία του ανθρώπου, πριν από πολλούς μήνες, που τώρα βρέθηκε το πτώμα του.

Κι ο αυτόπτης: «Εγώ στην περιοχή μένω, συχνά περνάω απ' αυτά τα μέρη, αλλά δεν είδα τίποτα»!..

Τέλος ρεπορτάζ...

***

Ενας τρόπος υπάρχει μόνο για να στρώσετε εσείς (που λέει ο λόγος, να στρώσετε): Να βρίσκονται κάθε μέρα στους δρόμους δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, που θα διαδηλώνουν για τα δικαιώματά τους. Διαφορετικά; Διαφορετικά, θα μας ταράζετε με φόνους, ληστείες, βιασμούς, κλοπές, δυτικούς και ανατολικούς πάπες...

***

Εκπρόσωπος της «Μίνοαν Λάιν Ντόλφινγκ» βγήκε στα κανάλια να ζητήσει συγγνώμη από τους επιβάτες πλοίου της εταιρίας του, επειδή - λέει - υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση στον απόπλου πλοίου της εταιρίας!

Και δεν έχουν χρονιάσει ακόμα οι 81 νεκροί του «ΣΑΜΙΝΑ»!

Είδατε, τι ευαισθησία απέκτησαν οι εφοπλιστές; Ζητάνε και συγνώμη (τζάμπα είναι!).. Φαίνεται ότι είναι της μόδας.

Κι ο πάπας ζήτησε, κι οι εφοπλιστές και άλλοι!.. Ποιος τη χάρη σου, λαέ...

***

Την αγελάδα που έσφαζαν και που σφάδαζε στο έδαφος, γιατί έπρεπε να τη δείξετε; Από ευαισθησία στα ζώα; Μήπως το θεωρήσατε είδηση; Πιστέψατε ότι ανεβάζει την τηλεθέαση; `Η είναι στο πρόγραμμά σας η εξοικείωσή μας με το αίμα;

Παπαγεωργίου Βασίλης

***

Τελικά, ο Ευαγγελάτος είναι πιο Σέρλοκ Χολμς από τον Σέρλοκ Χολμς του «ΑΛΦΑ», τον Καρσιώτη... Διερευνάει τις ώρες, που κάθε φορά χτυπάει ο δολοφόνος, ρωτάει υποτιθέμενους μάρτυρες για την ώρα που άκουσαν τον σκύλο να γαβγίζει (άρα, κάποιον θα είδε...), επισημαίνει τη μεθοδολογία του δράστη (σκοτάδι, μαχαίρι, πισώπλατα), ψάχνει με ποιους είχε τσακωθεί το θύμα, μελετάει το γραφικό χαρακτήρα του αναζητούμενου δολοφόνου! Να δούμε μέχρι πότε θα αντέχουν τα νεύρα μας...

***

Μεγάλη αγάπη για την ορθοδοξία δείχνει ο Κάρολος της Καμίλας, δηλαδή ο εγγονός εκείνης της βασιλομήτορος που έπιασε τα 109 (χρονάκια, όχι αιώνες...).

Γι' αυτό λοιπόν, από τη θαλαμηγό μέχρι τη Μονή Βατοπεδίου, στο Αγιο Ορος, πήγε με ομπρέλα! Τόση αγάπη, αν κι έβρεχε!...

***

Η κυρία Λουκά ήταν προσκαλεσμένη του Χριστόδουλου στην ενθρόνισή του; Ο Τηλέπαθος το αγνοούσε! Το πληροφορήθηκε από τον Ζακύνθου...

***

Ασφαλιστικό έχουμε μπροστά μας, αδιέξοδα έχουμε μπροστά και πίσω μας, ας ρίξουμε μια τουφεκιά για τον χουντικό Τσιτουρίδη, μπας και φέρουμε τα πράγματα στα ίσια! Δε θα τα φέρετε σιορ - Λαλιώτη! Οσο σκληρό ροκ και αν ακούσουμε, αντί μουσικής δωματίου...

***

Την Αθήνη είχαμε μήνες και μήνες να την απολαύσουμε στις κάμερες! Επιτέλους, εμφανίστηκε! Και ευφρανθήκαμε...

***

Ο σκύλος δάγκωσε τον καταδιωκόμενο ληστή! Αλλά ο «ΑΛΦΑ» βρήκε τον ιδιοκτήτη του σκύλου, προκειμένου να δώσει (ο ιδιοκτήτης, όχι ο σκύλος) περισσότερες λεπτομέρειες για το συμβάν, δηλαδή για το σκύλο! Ομως, ο ιδιοκτήτης δε γνώριζε, γιατί δεν ήταν παρών! Ετσι, λίγο ακόμα και θα ρωτούσαν το σκύλο...

Πάντως, το ρεπορτάζ παίχτηκε ακριβώς όπως το παραθέτουμε. Εκτός από το τελευταίο, αφού το σκύλο, όντως, δεν προσπάθησαν να τον ρωτήσουν...

Παπαγεωργίου Βασίλης

***

Αντε αγαπητοί μου τηλέπαθοι γεια σας και για σήμερα. Κι αν κάπου συναντήσετε το σκύλο που ψάχνουν τα κανάλια, ειδοποιήστε μας να τους ειδοποιήσουμε...

Πάλκο τους κι ο δρόμος

Χτες οι άνθρωποι της Τέχνης και των Γραμμάτων έδειξαν ότι δε ζουν σε ένα δικό τους κόσμο περιτριγυρισμένο από τηλεοπτικό γυαλί και γυαλιστερά εξώφυλλα. Εργάτες, πλάι στους άλλους εργάτες, διάλεξαν να βαδίσουν στον κοινό δρόμο του αγώνα, να παίξουν σε ένα έργο, όπου δε μετρά το χειροκρότημα, αλλά η συμμετοχή

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Το δουλεμπόριο

«Κλαίω με δάκρυα που γυαλίζουν/ κάπου αλλού,/ μακριά, σ' ένα χώρο κατοικημένο από ανθρώπους/ που άπτονται λίγο πάνω απ' το θάνατο»

(Σοφοκλής)

Το δουλεμπόριο στον Κόλπο και το δράμα των γυναικών. Οι υπηρέτριες είναι μαζί με το πετρέλαιο των καπιταλιστών - φεουδαρχών και εμίρηδων, μια από τις «πρώτες ύλες», μου έλεγε ο φίλος μου μηχανικός Γιάννης. Τόσα χρόνια είχε στη θάλασσα και άκουγε - έβλεπε ότι, στη Σαουδική Αραβία, στο Κουβέιτ, στα Σουλτανάτα του Ομάν ή στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα δάκρυα της εκμετάλλευσης των ανθρώπων διαρκούν «όσο οι βαφές των σημαιών και τα δάκρυα πετρελαίου στα μάτια». Ενας κόσμος που ορίζεται από τα δολάρια. Οι δούλες υπολογίζονται σε εκατοντάδες χιλιάδες.

Η αναλογία είναι μία υπηρέτρια για όλες τις «χρήσεις» για κάθε πέντε αυτόχθονες. Τίποτε δεν είναι πιο ευκολότερο από την εισαγωγή αυτού του «φρούτου». Ολα μοιάζουν εξωτικά. Οι δουλέμποροι, όπως με πληροφορεί ο φίλος μου προγραμματιστής Κώστας, που εργάζεται σε μεγάλη κατασκευαστική εταιρία, στη Σ. Αραβία έχουν δικά τους μαγαζιά και κράχτες σε ολόκληρη την ινδική υποήπειρο και στις Φιλιππίνες. Τους υπόσχονται οι «σπόνσορες» τον ουρανό με τ' άστρα. Μετά την άφιξή τους στη χώρα του προορισμού, αρχίζει η «κατάβαση στον Αδη». Προαγωγοί τούς παίρνουν τα διαβατήρια και τους έχουν στο «χέρι». Υπάρχουν περιπτώσεις, όπου υπηρέτριες - δούλες είχαν να πληρωθούν επί τέσσερα χρόνια, όπως τους έλεγε ένας Κουβετιανός δικηγόρος. Φυσικά, δεν προστατεύονται εκεί τα εργατικά δικαιώματα από καμιά νομοθεσία: 20 ώρες εργασία δίχως ανάσα, γράφει πρόσφατα η ντόπια εφημερίδα «Αραμπ Τάιμς». Στο Ντουμπάι, Ελληνας οικοδόμος μου έλεγε πως οι «κυρίες» της υψηλής κεφαλαιοκρατίας έχουν δικαίωμα «ζωής ή θανάτου», μια και ο φόνος μιας υπηρέτριας δεν τιμωρείται παρά με φυλάκιση τριών χρόνων.

Κάθε χρόνο, χιλιάδες καραβάνια υπηρετριών - προσφύγων από τις Φιλιππίνες παίρνουν το σκληρό δρόμο, αλλά «αναγκαίο», σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς. Πρέπει να «ζήσουν». Οι διπλωμάτες των Ινδιών και των Φιλιππίνων, χωρών που εξάγουν εργατικό δυναμικό, παραδέχονται πως δεν είναι σε θέση να προσφέρουν τίποτε, για τις συμπατριώτισσές τους, που υφίστανται την πιο άγρια εκμετάλλευση. Υπάρχει οικονομικό status για τις χώρες τους, που είναι ήδη φτωχές, εξαιτίας της πολύχρονης αμερικανικής και αγγλικής νέας και παλαιάς αποικιοκρατίας και με τα εισαγόμενα έσοδα από τα εμβάσματα του δουλεμπορίου ζουν κάποιοι στα όρια της εξαθλίωσης: Μ' ένα δολάριο την ημέρα ή κι ακόμα λιγότερα!

«

Το φτηνότερο πράγμα είναι ο άνθρωπος εδώ», λέει ο φωτογράφος Prastian από το Μάλι της Δ. Αφρικής. Τα σαπιοκάραβα - η εκμετάλλευση - οι αγνοούμενοι στα διεθνή ύδατα της εκμετάλλευσης, η φυγή προς τον κόσμο της «ευημερίας»... Χωρίς ταυτότητες και αποσκευές, «οι σκλάβοι» του Σπάρτακου, αλλά με ταυτότητα οι άλλοι. Τρέμουν και τρίζουν τα κατάρτια και οι μορφές των «αγίων» εμπορευμάτων. Ποιος άδει; Η εκμετάλλευση, η βία κάθε μορφής - το δουλεμπόριο - του καπιταλισμού. Ο «δαίμονας των δαιμόνων», ο ιμπεριαλισμός, με την αδικία και την εκμετάλλευση προμετωπίδα. Οι έμποροι των εθνών» στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα, αγοράζουν, πωλούν την πραμάτεια τους. Για το κέρδος. Οι φτωχότεροι των φτωχών στα σκλαβοπάζαρα της παγκοσμιοποίησης δοκιμάζονται αγρίως, από τη διευρυνόμενη βαρβαρότητα.


Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ

Ο δαίμονας της σελιδοποίησης αφαίρεσε το όνομα του Βασίλη Φυτσιλή, συντάκτη των χτεσινών «Διακριτικών»



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ