Παρασκευή 11 Μάη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Το δουλεμπόριο

«Κλαίω με δάκρυα που γυαλίζουν/ κάπου αλλού,/ μακριά, σ' ένα χώρο κατοικημένο από ανθρώπους/ που άπτονται λίγο πάνω απ' το θάνατο»

(Σοφοκλής)

Το δουλεμπόριο στον Κόλπο και το δράμα των γυναικών. Οι υπηρέτριες είναι μαζί με το πετρέλαιο των καπιταλιστών - φεουδαρχών και εμίρηδων, μια από τις «πρώτες ύλες», μου έλεγε ο φίλος μου μηχανικός Γιάννης. Τόσα χρόνια είχε στη θάλασσα και άκουγε - έβλεπε ότι, στη Σαουδική Αραβία, στο Κουβέιτ, στα Σουλτανάτα του Ομάν ή στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα δάκρυα της εκμετάλλευσης των ανθρώπων διαρκούν «όσο οι βαφές των σημαιών και τα δάκρυα πετρελαίου στα μάτια». Ενας κόσμος που ορίζεται από τα δολάρια. Οι δούλες υπολογίζονται σε εκατοντάδες χιλιάδες.

Η αναλογία είναι μία υπηρέτρια για όλες τις «χρήσεις» για κάθε πέντε αυτόχθονες. Τίποτε δεν είναι πιο ευκολότερο από την εισαγωγή αυτού του «φρούτου». Ολα μοιάζουν εξωτικά. Οι δουλέμποροι, όπως με πληροφορεί ο φίλος μου προγραμματιστής Κώστας, που εργάζεται σε μεγάλη κατασκευαστική εταιρία, στη Σ. Αραβία έχουν δικά τους μαγαζιά και κράχτες σε ολόκληρη την ινδική υποήπειρο και στις Φιλιππίνες. Τους υπόσχονται οι «σπόνσορες» τον ουρανό με τ' άστρα. Μετά την άφιξή τους στη χώρα του προορισμού, αρχίζει η «κατάβαση στον Αδη». Προαγωγοί τούς παίρνουν τα διαβατήρια και τους έχουν στο «χέρι». Υπάρχουν περιπτώσεις, όπου υπηρέτριες - δούλες είχαν να πληρωθούν επί τέσσερα χρόνια, όπως τους έλεγε ένας Κουβετιανός δικηγόρος. Φυσικά, δεν προστατεύονται εκεί τα εργατικά δικαιώματα από καμιά νομοθεσία: 20 ώρες εργασία δίχως ανάσα, γράφει πρόσφατα η ντόπια εφημερίδα «Αραμπ Τάιμς». Στο Ντουμπάι, Ελληνας οικοδόμος μου έλεγε πως οι «κυρίες» της υψηλής κεφαλαιοκρατίας έχουν δικαίωμα «ζωής ή θανάτου», μια και ο φόνος μιας υπηρέτριας δεν τιμωρείται παρά με φυλάκιση τριών χρόνων.

Κάθε χρόνο, χιλιάδες καραβάνια υπηρετριών - προσφύγων από τις Φιλιππίνες παίρνουν το σκληρό δρόμο, αλλά «αναγκαίο», σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς. Πρέπει να «ζήσουν». Οι διπλωμάτες των Ινδιών και των Φιλιππίνων, χωρών που εξάγουν εργατικό δυναμικό, παραδέχονται πως δεν είναι σε θέση να προσφέρουν τίποτε, για τις συμπατριώτισσές τους, που υφίστανται την πιο άγρια εκμετάλλευση. Υπάρχει οικονομικό status για τις χώρες τους, που είναι ήδη φτωχές, εξαιτίας της πολύχρονης αμερικανικής και αγγλικής νέας και παλαιάς αποικιοκρατίας και με τα εισαγόμενα έσοδα από τα εμβάσματα του δουλεμπορίου ζουν κάποιοι στα όρια της εξαθλίωσης: Μ' ένα δολάριο την ημέρα ή κι ακόμα λιγότερα!

«

Το φτηνότερο πράγμα είναι ο άνθρωπος εδώ», λέει ο φωτογράφος Prastian από το Μάλι της Δ. Αφρικής. Τα σαπιοκάραβα - η εκμετάλλευση - οι αγνοούμενοι στα διεθνή ύδατα της εκμετάλλευσης, η φυγή προς τον κόσμο της «ευημερίας»... Χωρίς ταυτότητες και αποσκευές, «οι σκλάβοι» του Σπάρτακου, αλλά με ταυτότητα οι άλλοι. Τρέμουν και τρίζουν τα κατάρτια και οι μορφές των «αγίων» εμπορευμάτων. Ποιος άδει; Η εκμετάλλευση, η βία κάθε μορφής - το δουλεμπόριο - του καπιταλισμού. Ο «δαίμονας των δαιμόνων», ο ιμπεριαλισμός, με την αδικία και την εκμετάλλευση προμετωπίδα. Οι έμποροι των εθνών» στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα, αγοράζουν, πωλούν την πραμάτεια τους. Για το κέρδος. Οι φτωχότεροι των φτωχών στα σκλαβοπάζαρα της παγκοσμιοποίησης δοκιμάζονται αγρίως, από τη διευρυνόμενη βαρβαρότητα.


Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Αθλια κατάσταση για χιλιάδες απλήρωτους ξένους εργάτες(2016-08-20 00:00:00.0)
Ο λαός και πάλι θυσία στην άναρχη καπιταλιστική ανάπτυξη(2012-12-09 00:00:00.0)
ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ(2010-04-15 00:00:00.0)
«Οι δούλες» στο «Θέατρο οδού Κεφαλληνίας»(2006-01-04 00:00:00.0)
Κατακραυγή από εργαζόμενους(2001-07-29 00:00:00.0)
Ημουν πλοιοκτήτης και δεν το 'ξερα!(1998-10-17 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ