(λεζάντα 1)Πλήθος κόσμου τίμησε τον καπετάν - Ανάποδο

Γνήσιο παιδί της Ρούμελης, γεννημένος το 1922 στη Δρυμαία Λοκρίδας (Γλούνιστα), γαλουχήθηκε προπολεμικά στα κομμουνιστικά ιδανικά, αδιαφόρησε για την άνετη ζωή που του πρόσφερε η ευκατάστατη οικογένειά του και αφιέρωσε τη δική του ζωή στην εθνική και κοινωνική απελευθέρωση του λαού του, παίρνοντας δραστήριο μέρος στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση και κατόπιν στον ηρωικό Δημοκρατικό Στρατό.

Πενήντα χρόνια μετά, πλήθος κόσμου, συγγενείς - ανάμεσά τους και η αδερφή του Ευσταθία - συναγωνιστές του, νεολαίοι, συγκεντρώθηκαν να αποτίσουν φόρο τιμής στο μνημείο που φιλοτέχνησε ο Σπύρος Μέγκουλας και που στήθηκε σε χώρο που παραχώρησε ο Δήμος Κηρέως.

Μετά την επιμνημόσυνη δέηση και το προσκλητήριο των νεκρών, χαιρέτισε πρώτος ο Π. Αθηναίος, πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ Χαλκίδας, ο οποίος σημείωσε ότι, μαζί με τον Ανάποδο, «τιμάμε και τους χιλιάδες νεκρούς της συγκλονιστικής αυτής εποποιίας, ενός αγώνα που εμπνέει το μεγάλο θαυμασμό και σεβασμό και αποτελεί μια από τις πιο δοξασμένες σελίδες στην ιστορία του λαϊκού, επαναστατικού μας κινήματος».

Στο χαιρετισμό του, ο συναγωνιστής του Ανάποδου Γιώργης Μωραΐτης, σκιαγραφώντας, ανάμεσα σε άλλα, και το χαρακτήρα του αγωνιστή, σημείωσε πως ήταν κοινωνικός και αγαπητός, «μέσα σε όλες τις εκδηλώσεις, στις συζητήσεις, στις παρέες, σε πολιτιστικά προγράμματα». Αλλά αυτό που τον χαρακτήριζε ήταν το πηγαίο χιούμορ του.

(λεζάντα 3)Το μνημείο του Ανάποδου

Την κεντρική ομιλία έκανε το μέλος της διοίκησης της ΠΕΑΕΑ Σπύρος Διλιντάς, ο οποίος αναφέρθηκε διεξοδικά στους νέους αγώνες που έχει αναπτύξει το κίνημα ενάντια στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, στη μονόπλευρη λιτότητα και την τρομοκρατία, στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, στον ιμπεριαλισμό, υπογραμμίζοντας πως ο Ανάποδος, όχι μόνο θα συμφωνούσε, αλλά θα ήταν και μπροστάρης σε αυτούς τους αγώνες. «Σταυρωμένε ήρωά μας, για όλα τα παραπάνω, που σου δώσαμε αναφορά και που είναι συνέχεια των δικών σου αγώνων, βρίσκουμε λύση - και αυτή προωθούμε στις ευρύτερες μάζες - στο μαζικό, αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο. Με αυτές τις προοπτικές, σε τιμούμε καπετάν - Ανάποδε και αυτή τη διδαχή δίνουμε στους νεολαίους μας και στην εργατική τάξη. Οτι η μνήμη σου θα καθίσταται αιώνια, τα έργα μας θα την τιμούν», κατέληξε ο ομιλητής.

Ακολούθησαν πολλοί χαιρετισμοί, συμμαθητών, συναγωνιστών και συγγενών του Ανάποδου, απαγγελίες ποιημάτων και καταθέσεις στεφάνων.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν, εκτός από τους παραπάνω, αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής το μέλος του ΠΓ Κ. Παρασκευά, της ΚΝΕ με επικεφαλής τον γραμματέα του ΣΠ Νίκο Μαυροκέφαλο, της ΝΕ Εύβοιας του ΚΚΕ με τον γραμματέα της Θανάση Παππά, οι δήμαρχοι Ν. Αρτάκης και Ελληνικών Τ. Χατζηγερακέρης και κ. Κατσίνης, αντίστοιχα, αντιστασιακές οργανώσεις και πλήθος παραρτημάτων της ΠΕΑΕΑ από την Εύβοια και την Αθήνα.

Φυσικά, αυτή τη διαστρέβλωση και τη συσκότιση ουδείς πολιτικός, όσο φαύλος και να ήταν, θα μπορούσε να την πετύχει, αν δεν είχε την αρωγή των φιλικών του εφημερίδων, των μονίμως χειραγωγημένων κρατικών καναλιών και των παντός είδους σταθμών της διαπλοκής. Αυτά όλα τα φερέφωνα, που αναλαμβάνουν να στηρίξουν στο έπακρο το ψεύδος και να στήσουν «αψίδα θριάμβου» - όπως είδαμε τώρα και με τη συμφωνία του Ελσίνκι - στον εκάστοτε ...Ταλεϋράνδο μας. Και είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα γέμισε από τέτοιες «κατασκευές» (Νταβός, Κοπεγχάγη, Μαδρίτη κλπ.).

Αλλά, πώς μπορούσαν να εξελιχθούν διαφορετικά τα πράγματα, όταν ακολουθούμε ευλαβώς το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν» και την τακτική του «γιες μεν»; Αυτοπαγιδευμένοι σ' αυτήν την άκρως επιζήμια «γραμμή», χάσαμε στα διπλωματικά τραπέζια και τη φωνή μας και τις αντιστάσεις μας. Γίναμε υποχείρια των «εταίρων» και των «συμμάχων» μας και συρόμαστε σε οποιαδήποτε λύση κόβουν και ράβουν αυτοί για μας. Και μόνον όταν οι «προστάτες» μας θέλουν να προωθήσουν δικά τους συμφέροντα, μέσω της Ελλάδας, στρέφονται μειδιώντες προς το μέρος μας και εκδηλώνουν ένα υποκριτικό ενδιαφέρον, το οποίο, φυσικά, ουδέποτε υλοποιούν. Θυμηθείτε, λόγου χάρη, τι «εύγε» και «μπράβο» μάζευε ο Σημίτης πριν λίγους μήνες, όταν είχε επιτρέψει να γίνει γέφυρα η χώρα για να επιβληθεί η «νέα τάξη» στη ρημαγμένη Γιουγκοσλαβία...