Γρηγοριάδης Κώστας

***

Τρεις Σλαβομακεδόνες νεκροί και κάμποσοι άλλοι τραυματίες! Από επίθεση Αλβανών, που βρήκαν όπλα, αν και το ΝΑΤΟ τους τα πήρε...

***

Πάει και ο αδελφός της Σοράγια, αμέσως μετά τη Σοράγια! Αγνωστα τα αίτια του θανάτου, είπαν! Αλλά σημείωσαν και μια λεπτομέρεια: Θα κληρονομούσε 13 δισεκατομμύρια ο αγνώστου αιτίας νεκρός... Συμβαίνουν αυτά στην υψηλή κοινωνία! Μόνο που οι ένοχοι δεν πιάνονται ποτέ, αν και γνωστοί...

***

Η φουκαρού λαθρομετανάστης ευχαριστούσε το Θεό, που τους έφερε (!) στην Ελλάδα!! Σκεφτείτε να μην τους είχε βοηθήσει, δηλαδή..

***

Τι θα γίνει μ' αυτή την αδρεναλίνη; Χορεύει η Βίση; Η αδρεναλίνη «τινάζεται στα ύψη»! Συναγωνίζονται ναυαγοσώστες στην ταχύτητα; Η αδρεναλίνη «ανεβαίνει στα ύψη»! Ζυγώνει να κληρώσει το τζόκερ; Πάλι τα ίδια με την αδρεναλίνη! Ασε, όταν βγαίνουν τα μοντέλα στην πασαρέλα! Τότε είναι που η αδρεναλίνη (;) πετάγεται στα πιο ύψη...

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι Ταλιμπάν λένε τρομοκράτες τη Βόρεια Συμμαχία και η Βόρεια Συμμαχία τους Ταλιμπάν. Οπως λέει ο λαός, ό,τι είναι τα σκατά, τέτοιο και το φαράσι, που τα μαζεύει...

***

Τα μυστικά κονδύλια προς δημοσιογράφους εξακολουθούν να είναι μυστικά εφτασφράγιστα!... Αλίμονο, να μην ήταν;..

***

Ξέσπασε η Βάνα! Φώναζε ο ΑΛΦΑ (και να ήταν μόνο ο ΑΛΦΑ!). Βλέπετε, εκτός απ' τον Χριστόδουλο, που κάθε τόσο ξεσπάει, τώρα ξέσπασε και η Βάνα! Γιατί ξέσπασε; Για τα δικά της... Ομως, γι' αυτά τα δικά της, άνοιξαν τηλεοπτικά παράθυρα, τα δικά της έγιναν πρώτο θέμα και οι από κάτω (μπροστά στις οθόνες) τηλέπαθοι ένιωσαν να τους φτύνουν κατάμουτρα...

***

Αδύνατος κρίκος! Ετσι λέγεται η νέα εκπομπή (αγγλόφερτη) του ΜΕΓΚΑ, που παρουσιάζει η κυρία Ακρίτα! Πρόκειται για μια αντιδραστικότατη εκπομπή, που «καλύπτεται» πίσω από το παιχνίδι γνώσεων! Και όπου η κυρία Ακρίτα, με ύφος που τρομοκρατεί, ρωτάει και αποβάλλει κάθε τόσο έναν παίκτη, (τον αδύνατο κρίκο), που ζημιώνει το σύνολο! Καταλάβατε; Για το ότι ο κόσμος υποφέρει, ευθύνεται ο κάποιος (απ' τον κόσμο), που αποβάλλεται πυξ λαξ, για να προκόψουν οι άλλοι! Αλλά θα επανέλθουμε...

***

Αντε, αγαπητοί μου τηλέπαθοι, γεια σας και χαρά σας και για σήμερα και αύριο πάλι μαζί, στις μεγάλες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα για την 28η επέτειο από την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο υπότιτλος της φωνής μου παζαρεύει τη λύση. Αδιέξοδο. Μπορώ να σκεφτώ, μπορείς να ονειρευτείς. Ποιος πιστεύει στις εύκολες λύσεις ή έστω στις λύσεις. Ο πόθος μας για ζωή έχει εγκλωβιστεί στις λέξεις, όπως οι χαρακτήρες στις κοινωνικές συνθήκες. Μετά από κάποια αποτυχημένα ξεμυτίσματα στον αυτοαφανισμό, επιστρέφω, εδώ για να σ' ακούσω να τραγουδάς. Κι εσύ δεν πιστεύεις ότι κάποτε θα βελτιωθούν οι μονόλογοι. Κι εγώ φοβάμαι τους διαλόγους που επικαλύπτουν ή επικαλύπτονται από τους μονολόγους.

Τώρα απλώνεις το χαλί για να σκεπάσεις τα λασπωμένα βήματα της θλίψης μου. Λες πως θα τραγουδήσεις και θα σβήσει ο θάνατος. Κουταμάρες. Πέρασε πριν από λίγο και θα ξανάρθει. Είκοσι οχτώ χρόνια σαν σήμερα, περαστικός ήτανε είπε και πήρε μαζί του ό,τι στάθηκε εμπόδιο στο δρόμο του. Μπήκε στη φωτιά, καταμόναχος και μέσα από τον ήχο των πουλιών, ανατέλλοντας και δύοντας, σάρωσε ανέμους. Παιδιά με όνειρα, που δεν έφτανε ο χρόνος να γεράσουν.

Τον χαμένο δρόμο θα τον βρω, μέσα από το τραγούδι σου, το πανύψηλο τραγούδι του αγώνα. Βάλε τη σίγουρη φωνή και πάμε. Το ξέρουμε καλά. Αν δεν υπήρχε το τουφέκι, δε θα υπήρχε η τουφεκιά. Επινοούν απελπισιές για να μας ξεπεράσουν. Μα εμείς διψώντας σε κανέναν δεν το επιτρέπουμε.