***
Είκοσι επτά (27) προτάσεις για ισάριθμες συνεντεύξεις στα κανάλια έχει ο Ευάγγελος! Και ετοιμάζεται να αρχίσει! Καταλαβαίνετε, τι έχει να μας συμβεί; 27 συνεντεύξεις, χώρια οι καθημερινές δηλώσεις! Στις οποίες θα... τσακίζει τη «δεξιά», θα ρίχνει λουριά (όπως τα λέει) στους πάντες κι ο θεός βοηθός...
Λάβετε θέσεις μπροστά στις οθόνες σας! Και για το καλό σας φορέστε κι από ένα κράνος...
***
Τα κορίτσια του ανσάμπλ, οι γνωστές πρωταθλήτριες που είναι και μαθήτριες, παίρνουν πολλές απουσίες και δεν μπορούν να διαβάσουν λόγω υποχρεώσεων στον αθλητισμό. Θέλουν, λοιπόν, να μην υπολογίζονται οι απουσίες του σχολείου, να μη διαβάζουν και να περνούν στο πανεπιστήμιο χωρίς εξετάσεις! Γιατί, αν δε γίνουν αυτά, θα υποχρεωθούν να μην αθλούνται. Και τότε, ανάμεσα στα πολλά που θα χάσουν, όπως είπε μία από τις μαθήτριες, θα είναι και «μια θέση στα στρατεύματα»!...
Πράγματι υψηλούς στόχους βάζεις, κοπέλα μου...
***
«Θα πέθαινα για σένα», είναι το τραγούδι που πήρε το τρίτο βραβείο στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον! «Δοξάσαμε την Ελλάδα», είπε ένας εκ των συντελεστών της νίκης, «αλλά μας ρίξανε, έπρεπε να πάρουμε το πρώτο βραβείο»... Αλλά ο ρεπόρτερ ήταν ενθαρρυντικός: «Τρίτη θέση στην Ευρώπη δεν είναι και λίγο», είπε!
***
Μέχρι και δεξίωση - όλο λάμψη! - έκανε η σέρβικη πρεσβεία στη «Μεγάλη Βρεττάνια» για να τιμήσει, λέει, τον πρίγκιπα Αλέξιο Καραγιόργεβιτς και την ελληνικής καταγωγής σύζυγό του! Παρόντες ο Αμερικάνος πρέσβης Ν. Μπερνς, η οικογένεια Βαρδινογιάννη, ο Μπάγιεβιτς, ο Ιβκοβιτς και άλλες αναλόγου «μεγέθους» προσωπικότητες!
Μάλιστα, όπως μας ενημέρωσαν, του Αλέξιου οι Κοστούνιτσα -Τζίτζιτς του επέστρεψαν, λέει, την περιουσία «του» στη Σερβία, μετά την πτώση Μιλόσεβιτς. Οχι, θα άφηναν άφραγκο το φτωχαδάκι... Υστερα, πώς να μην του ανοίγει η όρεξη και του Κοκού; Αν όχι για τον εαυτό του, καθότι γέρασε, τουλάχιστον για τα πριγκιπόπουλά του. Τι έχουν να δουν τα μάτια μας!!!
***
Ο παπα-Καρακόλης πέθανε πριν από 80 χρόνια. Και τώρα, οι ζώντες παπάδες, σκάψανε τον τάφο και βρήκανε άθικτα τα άμφια του παπα-Καρακόλη! Γιατί σκάψανε; Μα, γιατί ένας χωριανός τον είδε (τον παπα-Καρακόλη) στον ύπνο του και του μιλούσε, οπότε οι ζώντες παπάδες μπήκαν αμέσως στο... νόημα. Και έδωσαν εντολή σκαψίματος!... Και όπως αναμενόταν: Θαύμα! Θαύμα! Φωνάζουν στο χωριό..
Να γινόταν να 'βρισκαν άθικτο και τον παπα-Καρακόλη..
***
Ονειρο της Εβελίνας, όπως μεταδόθηκε, είναι να διαφημίσει ακριβά καλλυντικά!... Προς το παρόν θα συνεχίσει τις σπουδές της. Κι αργότερα, με τόσα προσόντα, θα προκόψει αναμφισβήτητα!...
***
Αγαπητοί μου τηλέπαθοι, θα συναντηθούμε σήμερα στους δρόμους του αγώνα. Μαζί ξανά όμως θα είμαστε το Σάββατο, αφού ο «Ρ» δε βγαίνει αύριο λόγω της απεργίας. Να είστε όλοι καλά...
Αυτά, βέβαια, τα «εξ οικείων» φαρμακερά βέλη δεν τρόμαξαν τόσο τον πρωθυπουργό «μας» και τους επιτελείς του, οι οποίοι, προσπαθώντας να υλοποιήσουν και τις εκ Βρυξελλών ντιρεκτίβες, συνέτασσαν τις «προτάσεις» επίλυσης του ασφαλιστικού προβλήματος και σχεδίαζαν το στραγγαλισμό του δικαιώματος στη ζωή μισθωτών και συνταξιούχων. Εκείνο που τους έκανε, κυριολεκτικά, να χάσουν τον ύπνο τους και τους ανάγκασε να «ανακρούσουν πρύμναν», βάζοντας «την ουρά στα σκέλια», ήταν οι δυο μεγαλειώδεις εκρήξεις του ηφαιστείου της λαϊκής οργής, η πανελλαδική απεργία και ο παλλαϊκός ξεσηκωμός της Πρωτομαγιάς.
Μετά το οδυνηρό γι' αυτήν «τράκο» απάνω στον τοίχο της λαϊκής αντίστασης, και τώρα που βλέπει το σαπιοκάραβό της να κλυδωνίζεται και να μπάζει από παντού νερά, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, επιζητώντας, λέει, έναν «αξιοπρεπή συμβιβασμό» με τους εργαζόμενους, ώστε να μην υπάρξουν νικητές και ηττημένοι και να μη ζημιωθεί κανείς. Στην ουσία, επιχειρεί έναν πονηρό ελιγμό, στήνοντας τώρα την παγίδα της με νέα, πιο ελκυστικά δολώματα, για έναν «επωφελή για όλους διάλογο». Ο δε «τσάρος» της Οικονομίας μας, ο χαμογελαστής κύριος Γιάννος, που πριν δε διέθετε «δεκάρα τσακιστή» για τους εργαζόμενους, τώρα δηλώνει ότι υπάρχουν πολλά λεφτά στο ταμείο του και μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες, χωρίς νέες επιβαρύνσεις και μέτρα αντιλαϊκά.
Αλλά, ως πότε... Ηδη, η σάπια πολιτική σκηνή, επάνω στην οποία παίζουν, χρόνια τώρα, εν «αγαστή σύμπνοια» με τον άλλο «εταίρο» του δικομματισμού, το άθλιο και ανόσιο θέατρό τους, κλονίζεται και τρίζει συθέμελα. Το «βόδι το μανό» της πεινασμένης εργατιάς, των ανέργων, των συνταξιούχων, της ξεκληρισμένης αγροτιάς και της ατέλειωτης βιοπάλης έπαψε πια να «ρουχνίζει» σιωπηλό. Σηκώθηκε τώρα, και στέκεται όρθιο μπροστά τους, δείχνοντας απειλητικά τα σουβλερά του κέρατα. Το ποτάμι της λαϊκής οργής ξεχύνεται ασυγκράτητο στους δρόμους και στις πλατείες της πρωτεύουσας και όλης της χώρας και καμιά δύναμη δε θα μπορέσει πια να το σταματήσει.