ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Ολυμπιακοί Αγώνες

Ολυμπιακοί αγώνες του 2004. Το νέο εθνικό «έπος» δείχνει να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί. Θα πραγματοποιηθεί για λογαριασμό της άρχουσας τάξης και του κεφαλαίου, όμως, πόσο αυτό αφορά τους εργαζόμενους; Σίγουρα το γεγονός αυτό δεν αντιμετωπίζεται σαν ένα αθλητικό και μόνο, καθώς δεν υπάρχει η αθωότητα και η αγνότητα στις εκδηλώσεις. Αυτό το ρόλο θα τον παίξουν τα «διαπλεκόμενα» ΜΜΕ, που ομιλούν για ευέλπιδες και φερέλπιδες νεανίες, που καλούνται σαν δόλωμα. Καμιά σχέση δεν έχει ο πρωταθλητισμός και το ντοπάρισμα αθλητών και αθλητισμού. Εχει σχέση με το ντοπάρισμα του κέρδους των ντόπιων τζακιών, που παίρνουν θέση για το μεγάλο μαραθώνιο φαγοπότι. Εκτός απ' τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τις οικονομικές εις βάρος του ελληνικού λαού - η διάθεση και η προβολή τους από ιμπεριαλιστικά κέντρα των ΗΠΑ, με όπλο την καταπολέμηση της «τρομοκρατίας», η προσπάθεια του συστήματος να πουλήσει την ολυμπιακή φλόγα σε κάθε χιλιόμετρο, σε σπόνσορες, είναι τα προφανή δείγματα γραφής. Ο χορός των τρισεκατομμυρίων καλά τραβάει. Μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες όπως ΙΒΜ,SEAT,RANK XEROX,PHILIPS,COCA COLA,KODAK,PANASONIC,VIZA,3M,BROTHER,MARS BAUH, LOMB και ντόπιες ελληνικές εταιρίες, είναι οι επίσημοι συνεταίροι της διοργάνωσης. Και οι άλλες του παρασκηνίου και της αδιαφάνειας!

Δισεκατομμύρια δολάρια υπολογίζονται τα κέρδη των πολυεθνικών εταιριών. Τηλεοπτικά δικαιώματα που θα χρησιμοποιηθούν για τη μετάδοση του θεάματος και του άλλου «μονομάχου» του μηνύματος, σε 3 δισεκατομμύρια τηλεθεατές: οι νέοι υποψήφιοι πελάτες των πολυεθνικών. Αυτή η βιομηχανία του κέρδους και του θεάματος, τι σχέση έχει με τους ταξικούς αγώνες των απλών ανθρώπων για το ψωμί τους, σε δύσκολες συνθήκες - την ώρα που η ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους γίνεται ακόμη πιο βάρβαρη;

Το πανανθρώπινο που προβάλλεται κατά κόρο υποκριτικά απ' τα ΜΜΕ, τι σχέση έχει με τα πειραματόζωα «αθλητές» που εκτρέφει το σύστημα διαρκώς; Ο αθλητισμός στα χέρια της άρχουσας τάξης και των ιμπεριαλιστικών κέντρων και μονοπωλιακών εταιριών χρησιμοποιείται για να επιβληθεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Ψωμί θέλουμε, όχι επιδόσεις υπερανθρώπων! Αυτό φώναζαν το 1968 στο Μεξικό οι εργάτες, οι άνεργοι. Ο στρατός τότε σκότωσε 200 και τραυμάτισε άλλους 1.200. Το 1984 η φλόγα πουλιόταν στην Ολυμπιάδα του Λος Αντζελες 3.000 δολάρια το χιλιόμετρο. Και αγοραστές ήταν χορηγοί και σπόνσορες, δίπλα στα καζίνο του Λας Βέγκας. Οσο για την Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης το '92, φιλοξένησε τους πιο σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες των αναβολικών, της εμπορευματοποίησης και της «νέας τάξης πραγμάτων». Κάποιοι άλλοι έμειναν στη μέση. Μιλάμε για τους Λαϊκούς Ολυμπιακούς Αγώνες του '36, που αποφάσισαν να διοργανώσουν οι δημοκρατικές επιτροπές της Βαρκελώνης, λίγο πριν από την Ολυμπιάδα του Βερολίνου, σαν τη μεγαλύτερη δημοκρατική απάντηση στο φασισμό. Οι αγώνες σταμάτησαν τη δεύτερη μέρα - γιατί εκδηλώθηκε στρατιωτικό πραξικόπημα που οδήγησε στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο.

Το καλύτερο μετάλλιο για το λαό και την εργατική τάξη, είναι οι αγώνες του ενάντια στην εκμετάλλευση. Το φίμωμα των εργατικών αγώνων με το πρόσχημα της «εθνικής ομοψυχίας» δε μας αφήνει αδιάφορους. Οι ταξικοί αγώνες πρέπει να συνεχιστούν. Το φαγοπότι με τα χρυσά μετάλλια του πολυεθνικού κεφαλαίου, το ότι η τέλεση των ολυμπιακών έργων συνιστά έργο μείζονος εθνικής σημασίας, δεν αφορά τους άνεργους, τον αγρότη, το μαθητή. Το σκηνικό του κέρδους και της αδηφαγίας του κεφαλαίου, πρέπει να ανατραπεί με λαϊκούς αγώνες.

Να σηκώσουμε γρηγορότερα το μέτωπο των κοινωνικών αγώνων. Αυτό είναι το χρυσό μετάλλιο της εργατικής τάξης. Δεν καθαρίζεται η βιτρίνα του συστήματος με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν υπάρχουν άστεγοι, άνεργοι, δίπλα στα υπερλούξ ξενοδοχεία, στις δεξιώσεις. Εχουμε τόσους λόγους να αντισταθούμε στην υποκρισία, με την Ολυμπιάδα της πάλης μας. Να οργανωθούμε σε επίπεδα υψηλότερα απ' τα κέρδη τους και τη χλιδή τους. Με το ΠΑΜΕ. Το αγωνιστικό μέτωπο των εργαζομένων. Να αγκαλιάσουμε όλο και πιο περισσότερους στους αγώνες. Αυτό είναι το κάλλος της εργατικής τάξης. Το κάλλος των αγώνων της, εναντίον της εμπορευματοποίησης των Αγώνων της Ολυμπιάδας του 2004. Μέχρι που να σβήσουμε τη φλόγα της αδικίας και να ανάψουμε τη φλόγα της ηθικής, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της ισότητας, στις καρδιές μας.

«Μέχρι να κάνουμε τον κόσμο να γελά». (Γιάννης Ρίτσος)

Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ

Πόσο έχει; Οσα έχεις!

Παζάρι, ως χώρος συνάθροισης. Των φτωχότερων κατά κανόνα λαϊκών στρωμάτων. Που μπορούν να βρουν σχεδόν τα πάντα σε πολύ φθηνές τιμές και να ανταμώσουν κάθε λογής ανθρώπους με δράσεις και συμπεριφορές που δύσκολα υπόκεινται σε συγκεκριμένους κανόνες. Ισως το μόνο σίγουρο είναι η διαρκής ανατροπή των πάντων, η παρέκκλιση από τα καθιερωμένα. Τίποτα που υπάρχει σήμερα δε σημαίνει ότι θα υπάρχει και αύριο. Πρόκειται για έναν τρόπο έκφρασης του λαϊκού στοιχείου που για αιώνες αρνείται το σήμερα, καταδικάζει το καθιερωμένο και διακωμωδεί τα τεκταινόμενα. Γι' αυτό και όποιος παίρνει μέρος απολαμβάνει, έστω και προσωρινά, μια αίσθηση ελευθερίας. Ακόμα όσο και αν αυτό φαίνεται παραδοξολογία, είναι ένας χώρος όπου τίποτα δεν είναι ψεύτικο, γιατί είναι εις γνώση των παρευρισκομένων ότι η κατεργαριά είναι μέρος του παιχνιδιού. Ετσι απλά και αυθεντικά.

ΚΕΔΚΕ - ΕΝΑΕ

Προτείνουν κατοχύρωση της σύμπλευσης με την κρατική εξουσία

Τις προτάσεις των ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ, για τη συνταγματική αναθεώρηση, παρουσίασαν χτες, σε συνέντευξη Τύπου, οι πρόεδροί τους, Π. Κουκουλόπουλος και Θ. Κατριβάνος αντίστοιχα

Με σχετικά διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα της διοικητικής δομής που πρέπει να έχει η χώρα, αλλά με κοινή τη λογική πως ρόλος της Αυτοδιοίκησης είναι να λειτουργεί παράλληλα με την κεντρική εξουσία (και όχι συγκρουσιακά όπως απαιτεί πολλές φορές το συμφέρον των δημοτών που υποτίθεται πως ο θεσμός προασπίζεται), προσέρχονται στο κοινό συνέδριό τους για τη συνταγματική αναθεώρηση, στις 22 και 23 Σεπτέμβρη, στην Κρήτη, οι ηγεσίες της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) και της Ενωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (ΕΝΑΕ).

Παρουσιάζοντας, σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου, τις προτάσεις των παραπάνω οργάνων για τα αναθεωρητέα άρθρα που αφορούν την Αυτοδιοίκηση, οι πρόεδροί τους, Π. Κουκουλόπουλος και Θ. Κατριβάνος, αντίστοιχα, διαφοροποιήθηκαν στο σημείο της νέας διοικητικής δομής της χώρας, ο διάλογος για την οποία επικεντρώνεται σε κυβερνητικά σενάρια και μελέτες, μακριά από τις απόψεις του συνόλου των αιρετών. Αμφότεροι συμφώνησαν ότι πρέπει να ενδυναμωθούν οι δήμοι και οι Νομαρχίες, ωστόσο ο Π. Κουκουλόπουλος επανέλαβε τη θέση πως είναι πολυτέλεια για τη χώρα η ύπαρξη τριών βαθμών Αυτοδιοίκησης (Δήμοι, Νομαρχίες, Περιφέρειες). Από την πλευρά του ο Θ. Κατριβάνος δήλωσε πως η ονομασία «Νομαρχία» πρέπει να παραμείνει για ιστορικούς λόγους - είναι κάτι σαν την... κόκα - κόλα, είπε - άσχετα αν υπάρξουν αλλαγές στα γεωγραφικά τους όρια.

Αυτοδιοίκηση κατευθυνόμενη

Οπως διεφάνη και από τη χτεσινή συνέντευξη, ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ φέρονται να σύρονται στην κυβερνητική λογική για το πώς πρέπει να πορευτεί η Αυτοδιοίκηση το επόμενο διάστημα, δηλαδή ως συμπληρωματικός μηχανισμός ενίσχυσης των κυβερνητικών επιλογών. Το αίτημα για απόδοση αρμοδιοτήτων στην Αυτοδιοίκηση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η... λαχτάρα να ασκήσει ο θεσμός κρατική εξουσία. Γι' αυτό και από τις προτάσεις των οργάνων απουσιάζει κατ' αρχήν το αίτημα της ανάδειξης των δημοτικών και νομαρχιακών συμβουλίων με το σύστημα της απλής αναλογικής, μείζον ζήτημα δημοκρατίας και προϋπόθεση για τη «συμμετοχή των πολιτών» για την οποία κόπτονται τα δύο όργανα. Λείπει, επίσης, η ανάγκη θεσμοθέτησης της αιρετής τριτοβάθμιας (περιφερειακής) Αυτοδιοίκησης, ένα βήμα για την απαγκίστρωση του θεσμού από τον κρατικό έλεγχο. Οπως λείπει η υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει αυξημένους πόρους στην Αυτοδιοίκηση για να ασκήσει τις αρμοδιότητές της, αλλά και έναν αναπτυξιακό ρόλο.

Ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ εμφανίστηκε δυσαρεστημένος επειδή δε συμπεριλαμβάνεται στην αναθεώρηση το άρθρο περί φορολογίας κι έτσι δε θα αποδοθεί στην Αυτοδιοίκηση η δυνατότητα φορολογικής εξουσίας. Ωστόσο, όπως είπε ο ίδιος κομματάκι... ανακουφισμένος, αυτό που μπορεί να γίνει και το ζητά η ΚΕΔΚΕ, είναι η κατοχύρωση των ιδίων εσόδων, «ώστε με έμμεσο τρόπο να έχουμε φορολογική εξουσία»... Προφανώς στο σημείο αυτό εξαντλείται και η συμμετοχή του δημότη στα... κοινά.

Κατά τ' άλλα, οι προτάσεις των ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ, όπως θα διατυπωθούν και στο συνέδριο, είναι: Αναγνώριση του τεκμηρίου της αρμοδιότητας των ΟΤΑ στη βάση της αρχής της επικουρικότητας. Η δυνατότητα στους ΟΤΑ να εκδίδουν κανονιστικές αποφάσεις για θέματα αρμοδιότητάς τους κ.ά.