ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 25 Μάη 2011
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Eργα και ημέρες της γερμανικής «Treuhandanstalt»

Η εταιρεία που φτιάχτηκε για να παραδώσει στο κεφάλαιο την περιουσία του λαού στην πρώην ΓΛΔ, προβάλλεται σαν πρότυπο για το βάθεμα των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα

Μετά την προτροπή του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ προς την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει στη σύσταση ενός οργανισμού που θα αναλάβει τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας κατά το μοντέλο της «Treuhandanstalt» που ανέλαβε το ξεπούλημα της λαϊκής περιουσίας της πρώην Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας κατά τη δεκαετία του '90, αξίζει -τηρουμένων των αναλογιών- να ρίξουμε μια ματιά στα έργα και τις ημέρες αυτού του οργανισμού.

Σήμερα, βέβαια, οι πρώην ΔΕΚΟ στην Ελλάδα, η κινητή και ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, δεν αποτελούν κοινωνικοποιημένη ιδιοκτησία του λαού, όπως ήταν πριν την παλινόρθωση του καπιταλισμού στη σοσιαλιστική Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία,(ΓΛΔ), αλλά ιδιοκτησία του αστικού κράτους και των κεφαλαιοκρατών, που έχουν ήδη πατήσει γερά το πόδι τους σε στρατηγικής σημασίας τομείς της παραγωγής, ελέω της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Αυτό τους το έργο ολοκληρώνουν τώρα τα δύο κόμματα, που συμφωνούν στις ιδιωτικοποιήσεις, για να δώσουν νέα πεδία δράσης στο κεφάλαιο, προκειμένου να επενδύσει τα συσσωρευμένα κέρδη του. Η αναδρομή, ωστόσο, στο έργο της «Treuhandanstalt», είναι αποκαλυπτική των συνεπειών που έχει η παράδοση στο κεφάλαιο υποδομών, γης και αέρα, για να κάνει τις κερδοφόρες μπίζνες του σε βάρος των εργαζόμενων και του λαού.

Η «Treuhand» ιδρύθηκε από τη γερμανική κυβέρνηση στα μέσα του 1990 και αποτελούσε εκείνη την εποχή το μεγαλύτερο επιχειρηματικό όμιλο παγκοσμίως. Είχε στα χέρια της το σύνολο του λαϊκού πλούτου και της περιουσίας της ΓΛΔ (επιχειρήσεις, μαγαζιά, κινηματογραφικά στούντιο, κάθε λογής ακίνητα, τεράστιες εκτάσεις γης και δασικές εκτάσεις κλπ.).

Χάθηκαν πάνω από 2,5 εκατ. θέσεις εργασίας

Στις 31/12/1994 ανακοινώθηκε η διάλυση της εταιρείας, καθώς είχε ήδη επιτελέσει το έργο της, δηλαδή είχε πουλήσει την περιουσία που κάποτε αποτελούσε κοινωνική ιδιοκτησία του λαού της ΓΛΔ, κυρίως σε (δυτικο)Γερμανούς επιχειρηματίες. Μάλιστα, η εταιρεία διαλύθηκε αφήνοντας πίσω της ένα παθητικό της τάξης των 270 δισ. μάρκων, τα οποία κλήθηκαν να πληρώσουν οι Γερμανοί φορολογούμενοι.

Για να αντιληφθεί κανείς τις άμεσες επιπτώσεις της τεράστιας εκποίησης, αρκεί να ανατρέξει στα εξής στοιχεία: Στα μέσα του 1990 υπήρχαν στη ΓΛΔ γύρω στα 9 εκατ. απασχολούμενοι, από τους οποίους 3,5 - 4 εκατ. σε κρατικές επιχειρήσεις. Στα τέλη του 1994, οι ιδιωτικοποιημένες (πλέον) επιχειρήσεις απασχολούσαν περίπου 1,4 εκατ. εργαζόμενους.

Το γεγονός ότι θα πετιούνταν στο δρόμο εκατ. εργαζόμενοι ήταν προσυμφωνημένο, καθώς η «Treuhand» κατά τη διαδικασία της εκποίησης, είχε «εξασφαλίσει» από τους νέους ιδιοκτήτες «εγγύηση για μόνο 1,5 εκατ. θέσεις εργασίας»! Από τους περίπου 2,5 εκατ. απολυμένους εργάτες, τεχνικούς και επιστήμονες, ο ένας στους τέσσερις έμεινε άνεργος, μερικοί συμπεριλήφθηκαν σε προσωρινά μέτρα δημιουργίας θέσεων εργασίας και πολλοί αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην πρόωρη, μειωμένη σύνταξη (στοιχεία από «Ρ», 15/1/1995, σελ. 44).

Φυσικά, η ανεργία δεν ήταν το μόνο πρόβλημα των εργαζομένων που προέρχονταν από την πρώην ΓΛΔ, καθώς η εκποίηση της λαϊκής περιουσίας, η ανεργία, η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων κ.ά. αποτελούν απόρροια της αλλαγής των σχέσεων παραγωγής κατά την παλινόρθωση του καπιταλισμού. Ωστόσο, έχει μια αξία και μόνο η καταγραφή των άμεσων επιπτώσεων της αλλαγής ιδιοκτησίας της λαϊκής περιουσίας, που μέσα σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια πέρασε στην ιδιοκτησία των καπιταλιστών.

Γέμισε τις τσέπες της η πλουτοκρατία

Το πόσο αύξησαν τα πεδία κερδοφορίας τους οι επιχειρηματίες φαίνεται και από το μέγεθος της περιουσίας που πουλήθηκε. Παραθέτουμε στοιχεία που παρουσίασε ο Κλάους Πέτερ Ουίλντ, ειδικός σύμβουλος αποκρατικοποιήσεων στη Γερμανία, μιλώντας σε ημερίδα του ΙΟΒΕ στις 12 Μάη του 1998 («Ρ», 17/5/1998, σελ. 16), ξεκαθαρίζοντας ότι ο ρόλος της «Treuhand» ήταν «να ιδιωτικοποιεί το 100% των επιχειρήσεων και τίποτα λιγότερο»:

  • 6.500 εταιρείες και 8.000 τμήματα ή στοιχεία του ενεργητικού επιχειρήσεων πουλήθηκαν σε ιδιώτες επενδυτές.
  • 4.300 εταιρείες και τμήματα εταιρειών επαναϊδιωτικοποιήθηκαν και επιστράφηκαν στους προηγούμενους ιδιοκτήτες τους.
  • 25.000 επονομαζόμενες μικρές επιχειρήσεις (π.χ. μαγαζιά, φαρμακεία, εστιατόρια, κινηματογράφοι, βιβλιοπωλεία κ.ά.) ιδιωτικοποιήθηκαν γρήγορα και με σχετικά άτυπο τρόπο.
  • 45.000 ακίνητα περιουσιακά στοιχεία που είχαν περιέλθει στο κράτος δόθηκαν σε ιδιώτες.
  • 3.700 επιχειρήσεις έκλεισαν επηρεάζοντας άμεσα 400.000 εργάτες.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Φωτίζει για τους σημερινούς αγώνες των γυναικών

Από την εκδήλωση των συλλόγων γυναικών Αγίας Παρασκευής-Βριλησσίων-Χαλανδρίου

Με μαζική συμμετοχή γυναικών και νεολαίας, πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή η εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν οι Σύλλογοι της ΟΓΕ σε Αγία Παρασκευή, Βριλήσσια και Χαλάνδρι, με θέμα: «Η γυναίκα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό του 20ού αιώνα». Ολες και όλοι που βρέθηκαν στην αίθουσα του πάρκου «Μίκης Θεοδωράκης» είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μια αναδρομή στην ιστορία και στους αγώνες του γυναικείου κινήματος από τα πρώτα του βήματα μέχρι σήμερα. Μια αναδρομή που έγινε με τρόπο ζωντανό, μέσα από τα κείμενα που διάβασαν μέλη των τριών συλλόγων αλλά και μέσα από το οπτικό υλικό και τα τραγούδια που τα συνόδευσαν.

Την εκδήλωση άνοιξε η Βούλα Λίτσιου, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ, η οποία στο σύντομο χαιρετισμό της τόνισε τη σημασία που έχουν τέτοιου είδους πρωτοβουλίες ιδιαίτερα για τις νέες γυναίκες, τις κάλεσε να γνωρίσουν την ΟΓΕ και τη δράση της και να συμμετάσχουν σε αυτή. Σε μεγάλο βαθμό η νεολαία δε γνωρίζει την ιστορία, τη φύση και το χαρακτήρα του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, δε γνωρίζει τη στενή του σχέση με το εργατικό κίνημα και τους ταξικούς αγώνες, δεν έχει υπόψη της τη μεγάλη προσφορά της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην πάλη των γυναικών για ισοτιμία και χειραφέτηση.

Η εκδήλωση δεν περιορίστηκε στην ιστορική αναδρομή αλλά έφτασε και στο σήμερα: στην ακύρωση των όποιων κατακτήσεων είχαν οι εργαζόμενες, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, στην ανισοτιμία των δύο φύλων που εξακολουθεί να υπάρχει και μάλιστα οξύνεται σε σχέση με τις ανάγκες των γυναικών από τα λαϊκά στρώματα και τις δυνατότητες της εποχής μας. Μπροστά στην πραγματικότητα αυτή, οι σύλλογοι της ΟΓΕ κάλεσαν τις γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων να οργανωθούν, να παλέψουν μαζί με το εργατικό και το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, στο πλευρό του μετωπικού σχήματος του ΠΑΜΕ, της ΟΓΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ και του ΜΑΣ. Να μη λείψουν από τους σημερινούς αγώνες αλλά να βαδίσουν το δρόμο για την ουσιαστική ισοτιμία και απελευθέρωσή τους.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Ολοι στη μάχη!

Τα νέα μέτρα του λεγόμενου μεσοπρόθεσμου προγράμματος που ανακοίνωσε η κυβέρνηση είναι φριχτά. Η κυβέρνηση, έχοντας βάλει τη θηλιά στο λαιμό του λαού, είναι αποφασισμένη να τη σφίξει μέχρι ασφυξίας προκειμένου να ενισχύσει και να σώσει τους μεγαλοεπιχειρηματίες από τη βαθιά οικονομική κρίση. Ετσι κι αλλιώς τα συγκεκριμένα μέτρα από μόνα τους στραγγαλίζουν μεροκάματα, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα, συνολικά το λαϊκό εισόδημα, αυξάνουν την ανεργία. Πολύ περισσότερο που έρχονται ως συνέχεια των προηγούμενων άγριων αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων του μνημονίου, συνθέτοντας ένα εκρηκτικό μείγμα που κάνει το βίο αβίωτο σε εργαζόμενους, ανέργους, αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς αγρότες, συνταξιούχους, νεολαία. Η κυβέρνηση οδηγεί στην καρατόμηση των επικουρικών συντάξεων, των εφάπαξ, των αναπηρικών συντάξεων, επιφέρει νέες δραστικές περικοπές στην παροχή υπηρεσιών Υγείας και φαρμάκων, επιβάλλει άγριο τσεκούρι σε κοινωνικά επιδόματα, όπως ανεργίας, ΕΚΑΣ, ΑμΕΑ, εργατικής κατοικίας κ.ά. Καταργεί θέσεις εργασίας με απολύσεις στο Δημόσιο. Αυξάνει την ασφαλιστική εισφορά των εργαζομένων, όταν την ίδια ώρα μειώνει δραστικά τις συντάξεις. Επιβάλλει νέους φόρους - καρμανιόλα για τα λαϊκά στρώματα. Η επιβολή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στα αναψυκτικά, η αύξηση του ΕΦΚ στο φυσικό αέριο, η αύξηση του ΦΠΑ από 13% στο 23% στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης θα τινάξουν τις τιμές στα ύψη επομένως θα ωθούν στην εξαθλίωση. Η μείωση του αφορολόγητου εισοδήματος στα 6.000 - 8.000 ευρώ από το ήδη βαριά αντιλαϊκό σημερινό ύψος των 12.000 ευρώ, αλλά και των παρεχόμενων φοροελαφρύνσεων των λαϊκών νοικοκυριών (δαπάνες για στεγαστικό δάνειο α' κατοικίας, φροντιστήρια παιδιών, Υγεία, νοίκια κ.ά.) είναι επιπλέον μέτρα λαϊκής αφαίμαξης, όταν έχουν ήδη μειώσει δραστικά τη φορολογία του κεφαλαίου, η τελευταία μείωση ήταν από 24% στο 20% με έτοιμα σχέδια για περαιτέρω μείωση. Ετοιμάζουν μαζικά ετήσια «χαράτσια» απέναντι στη μικρή ιδιοκτησία.

***

Τα μέτρα δεν τσακίζουν μόνο εργαζόμενους και συνταξιούχους, αλλά και αυτοαπασχολούμενους και φτωχούς αγρότες. Πέρα από τη μείωση του αφορολόγητου ετήσιου εισοδήματος και των άλλων φοροελαφρύνσεων, τους χτυπά η χρονιάτικη φορολογία της μικρής ιδιοκτησίας. Αλλά και η αύξηση των ειδικών φόρων και του ΦΠΑ. Για παράδειγμα, αυξάνεται το κόστος παραγωγής για τους μικρομεσαίους αγρότες, αλλά και για τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, μειώνοντας το εισόδημά τους. Οι τιμές για τα προϊόντα τους καθορίζονται από τον οξύτατο ανταγωνισμό με τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, επομένως με τα νέα μέτρα το κεφάλαιο αποκτά ένα ακόμη εργαλείο για το ξεκλήρισμά τους. Να ένας ακόμη λόγος για τη συμμαχία τους με την εργατική τάξη ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους. Είναι μεγάλο ψέμα ότι η κυβέρνηση μάχεται «για τη σωτηρία της χώρας» και ότι «στην υπηρέτηση αυτού του πατριωτικού καθήκοντος δεν συγχωρείται λιγοψυχία», όπως είπε προχτές ο πρωθυπουργός. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η πολιτική που έχει χαράξει η κυβέρνηση και λίγο - πολύ υποστηρίζουν και τα άλλα κόμματα για τη σωτηρία γενικά της Ελλάδας, ωθεί τα δικαιώματα των εργαζομένων να φτάσουν κυριολεκτικά στον πάτο, αν και δεν υπάρχει πάτος σ' αυτό τον κατήφορο, για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις, ώστε να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος επενδύσεων από τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια. Με πολύ λιγότερο εργατικό δυναμικό, με εφεδρικό στρατό ανέργων που θα πιέζουν τα μεροκάματα προς τα κάτω, με εργασιακές σχέσεις σύγχρονου μεσαίωνα. Ετσι, μαζί με τις ιδιωτικοποιήσεις, που δε γίνονται για το χρέος αλλά για να επενδύσει το κεφάλαιο, θα σωθούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες από την κρίση.

***

Μπορούμε να αποκρούσουμε τη νέα επιδρομή που οδηγεί το λαό στην εξαθλίωση. Κανείς δεν πρέπει να σκύψει το κεφάλι στα τρομοκρατικά διλήμματα κυβέρνησης - ΕΕ - πλουτοκρατίας. Πατριωτισμός είναι το δίκιο του λαού! Τώρα είναι ώρα ευθύνης, ώρα συμμετοχής στην ταξική - λαϊκή πάλη και συμπόρευσης με το ΚΚΕ. Για να σωθεί ο λαός, όχι η πλουτοκρατία και ο καπιταλισμός. Ολοι στη μάχη. Τώρα να οργανώσουμε την πάλη στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, στις εργατογειτονιές. Καμία συναίνεση, καμία ανοχή! Φρένο στην πτώχευση του λαού δεν μπορεί να βάλει η αγανάκτηση ή τα εκτονωτικά ξεσπάσματα. Αυτό που μπορεί να ορθώσει εμπόδια είναι η ριζοσπαστικοποίηση, η οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Τώρα είναι η ώρα του λαού. Απέναντί του δε στέκεται μόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προηγούμενα της ΝΔ, είναι η δικτατορία των μονοπωλίων, του κεφαλαίου. Το ζήτημα της εργατικής - λαϊκής εξουσίας και της αποδέσμευσης από την ΕΕ να ανέβει στις σημαίες των εργαζομένων και να υπάρξει στρατηγικά μελετημένος αγώνας γι' αυτόν το στόχο.


I.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ