Οι λόγοι ορισμένων υπουργών Αμυνας, όπως του Αμερικανού Ουίλιαμ Πέρι, του Δυτικογερμανού Φόλκερ Ρίε και του ίδιου του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Βίλι Κλας, που εκφωνήθηκαν το πρώτο Σαββατοκύριακο του Φλεβάρη στην 32η διάσκεψη Πολιτικής Ασφάλειας στο Μόναχο, μπορούν να ερμηνευθούν μόνο σαν προσπάθεια σχεδόν ολοκληρωτικής υποταγής του ΟΗΕ στις προσταγές του ΝΑΤΟ.

Φυσικά, κι ως τώρα ο ΓΓ του παγκοσμίου Οργανισμού, ο πολύς Μπούτρος Γκάλι, υπάκουε πιστά στα κελεύσματα των ισχυροτέρων δυτικών δυνάμεων του ΟΗΕ, ιδιαίτερα των ΗΠΑ και της Γερμανίας. Στο εξής, όμως, η φίμωση του ΟΗΕ επιδιώκεται να γίνει ασφυκτικότερη.

Δεδομένο ήταν ως τώρα ότι ο παγκόσμιος Οργανισμός αποφάσιζε κι έδινε εντολές στο ΝΑΤΟ να εκτελεί τις αποφάσεις του, όπως, για παράδειγμα, στον πόλεμο στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Μια, όμως, και τα πράγματα εκεί δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμεναν οι "ισχυροί", δηλαδή δε συντρίφτηκαν οι Σέρβοι της Βοσνίας και προετοιμάζεται η αποχώρηση των κυανοκράνων από εκεί, οι τρεις ηγετικοί παράγοντες του ΝΑΤΟ, που προαναφέρθηκαν, βρήκαν την ευκαιρία να διατυπώσουν το αίτημά τους, που, από άποψη περιεχομένου, είναι σχεδόν ταυτόσημο: Υπεύθυνος για την αποτυχία είναι ο ΟΗΕ, που δεν καθόριζε επακριβώς τον τρόπο της ΝΑΤΟικής στρατιωτικής επέμβασης στο πολεμικό μέτωπο. Γι' αυτό και το ΝΑΤΟ δεν είναι πρόθυμο μελλοντικά να δέχεται περιορισμούς της δράσης του που θα επιβάλλονται από τον ΟΗΕ. Στο εξής, η εντολή για δράση θα προέρχεται μεν τυπικά από τον ΟΗΕ, αλλά το ΝΑΤΟ θα πρέπει να έχει αυτονομία στην εκτέλεση της εντολής, οι κυανόκρανοι δε θα υπάγονται στις διαταγές του Γκάλι, αλλά του ανωτάτου διοικητή του ΝΑΤΟ, ο οποίος και θα είναι αυτός που θα επιλέγει το είδος και το μέγεθος της χρησιμοποίησης στρατιωτικών μέσων.

Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ υπογράμμισε μπροστά στους 200 προσκεκλημένους στο Μόναχο ότι ο στρατιωτικός αυτός συνασπισμός είναι κάτι περισσότερο από υποεπιχείρηση του ΟΗΕ, χωρίς, βέβαια, να πει ότι και ο ΟΗΕ δεν είναι υποεπιχείρηση του ΝΑΤΟ - αλλά αυτό, ασφαλώς, θα ευχόταν κατά βάθος.

Πάντως, από τους λόγους βγαίνει καθαρά ότι, μελλοντικά, το ΝΑΤΟ θα έχει "λευκό χαρτί", να δρα όπως αυτό νομίζει καλύτερα για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εταίρων του.

Μετά απ' αυτά, εξηγείται και η στάση του Γερμανού υπουργού Αμυνας Ρίε, που, πρόσφατα, είχε αρνηθεί στον Μπούτρος Γκάλι, κατά την επίσκεψη του τελευταίου στη Βόννη, να θέσει στη διάθεση του "στρατάρχη" αυτού του ΟΗΕ γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις. Ολοι απόρησαν τότε, γιατί πίστεψαν για μια στιγμή, ότι η Βόννη ίσως επιθυμεί να μείνει έξω από το θέατρο των πολεμικών επιχειρήσεων.

Τώρα, όμως, με όσα ειπώθηκαν στο Μόναχο, τα πράγματα ξεκαθαρίζονται: Και η Βόννη επιθυμεί να συμμετάσχει, αλλά υπό τη διοίκηση του ΝΑΤΟ και χωρίς περιορισμούς.

Και επειδή έτσι έχουν τα πράγματα, έφτασε κιόλας στο γερμανικό Πεντάγωνο η ΝΑΤΟική επιταγή για εξόφληση: Η κυβέρνηση Κολ καλείται να απαντήσει πόσες και ποιες μονάδες θα διαθέσει για την "υποστήριξη" της ενδεχόμενης αποχώρησης των κυανοκράνων από τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη.

Για το σκοπό αυτό, θα συζητήσει την άλλη βδομάδα το γερμανικό υπουργικό συμβούλιο, αλλά έχει γίνει, στο μεταξύ, γνωστό ότι στο βαλκανικό πεδίο θα κάνουν την παρουσία τους οι εξής γερμανικές αεροπορικές μονάδες:

- Οχτώ αεροπλάνα "Τορνέιντος" με ηλεκτρονικά μέσα για την καταπολέμηση σερβικών πυραύλων άμυνας.

- Εξι "Τορνέιντος" οπτικής ανίχνευσης και άλλα δύο ηλεκτρονικής ανίχνευσης.

- Δώδεκα μεταφορικά αεροπλάνα.

Επιπλέον ναυτικές μονάδες στην Αδριατική και άγνωστος, μέχρι στιγμής, αριθμός Γερμανών στρατιωτικών από τους συνολικά 40.000 που ετοιμάζει το ΝΑΤΟ, σαν εκστρατευτικό Σώμα "υποστήριξης της αποχώρησης των κυανοκράνων".

Θ. ΒΟΡΕΙΟΣ

Ο Φρανσουά Μιτεράν, ο πρώτος πολίτης της Γαλλίας εδώ και 14 χρόνια και ανώτατος ανήρ στον πολιτικό χώρο του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, θα έχει την τιμητική του στο Προεδρικό Μέγαρο για 10, μόνο, βδομάδες ακόμη.

Η κούρσα για την ανάδειξη του νέου Προέδρου χρονολογείται εδώ και αρκετούς μήνες στη Γαλλία, όμως οι, μέχρι τώρα, εξελίξεις καθώς και οι προοπτικές που διαγράφονται δε μοιάζουν να ικανοποιούν την "αλεπού" της γαλλικής διπλωματίας. Ο Φρανσουά Μιτεράν θα προτιμούσε, αναμφίβολα, να τον διαδεχτεί ένας άλλος Σοσιαλιστής πρόεδρος, κάτι που δε φαίνεται, όμως, πιθανό, αφού οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν ένα σαφές προβάδισμα στον συντηρητικό υποψήφιο (και νυν πρωθυπουργό) Εντουάρ Μπαλαντίρ.

Βέβαια, η υπεροχή Μπαλαντίρ δε γεννήθηκε από το τίποτα. Ενα μέρος της ευθύνης βαρύνει τους ίδιους τους Σοσιαλιστές. Ως γνωστόν, το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας, μετά τον καταποντισμό των Ευρωεκλογών, είχε αρχίσει να αντιμετωπίζει τις Προεδρικές εκλογές, σαν την ιδανικότερη ευκαιρία να "πάρει το αίμα του πίσω". Και η εκδίκηση αυτή θα γινόταν, πιθανώς, πραγματικότητα αν ο ήδη πρώην Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ έπαιρνε στους ώμους του το βάρος του Σοσιαλιστή υποψηφίου Προέδρου.

Το "σασπένς" της αναμονής και οι ελπίδες των απανταχού Γάλλων Σοσιαλιστών γκρεμίστηκαν όταν ο Ντελόρ, εντελώς αιφνιδιαστικά, αρνήθηκε το χρίσμα, με τη δικαιολογία ότι δεν είναι διατεθειμένος να απογοητεύσει τους πολίτες της χώρας του, λόγω της αναγκαστικής συγκατοίκησης με μια συντηρητική κυβέρνηση, η οποία θα έκοβε τα φτερά οποιασδήποτε μεταρρύθμισης.

Το αρχικό σοκ των Σοσιαλιστών διαδέχτηκε μια έντονη ενδοκομματική "φαγωμάρα", η οποία έγινε πρωτοσέλιδο στις μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας. Οσο και αν προσπάθησαν τα γνωστά στελέχη του, πάλαι ποτέ, ισχυροτέρου Κόμματος της Γαλλίας να τονίσουν τη σημασία της ενότητας και των κοινών στόχων, που κατευθύνουν την πολιτική τους, οι καυστικοί τίτλοι διαδέχτηκαν ο ένας τον άλλον, με χαρακτηριστικό παράδειγμα άρθρο του περιοδικού"Εξπρές", το οποίο παρομοίασε την κατάσταση στο Κόμμα με το παραμύθι της Χιονάτης και των 7 νάνων, αποδίδοντας, μάλιστα, στον Μιτεράν το ρόλο της κακιάς μάγισσας.

Κατά τη διάρκεια των 2 μηνών που ακολούθησαν την άρνηση Ντελόρ, τα γεγονότα ήταν τρανταχτά και ταχύτατα. Στην αρχή, κανείς δε φαινόταν διατεθειμένος να αναλάβει τον άχαρο ρόλο του εκπροσώπου της σοσιαλιστικής εκλογικής ανανέωσης. Στη συνέχεια, βρέθηκαν, παραδόξως, πολλοί να θυσιαστούν για το καλό του κόμματος! Ο Ανρί Εμανουελί, ηγέτης των Σοσιαλιστών, θεώρησε εαυτόν αδιαφιλονίκητο υποψήφιο. Τη γνώμη του Εμανουελί δεν ασπάστηκε ο πρώην υπουργός Παιδείας Λιονέλ Ζοσπέν, ο οποίος έσπευσε να δηλώσει και αυτός "παρών" στην αναζήτηση του υποψηφίου. Από την πλευρά του, ο πρώην υπουργός Πολιτισμού Ζακ Λανγκ αποφάσισε να ικανοποιήσει το αισθητήριο του γαλλικού λαού (ο οποίος, μέσα από τις δημοσκοπήσεις του, έδειχνε μια ξεκάθαρη προτίμηση) και να τεθεί και αυτός σε διαθεσιμότητα.

Οι καλές προθέσεις και των 3 δελφίνων του χρίσματος αμφισβητήθηκαν έντονα ακόμα και μέσα από τους κόλπους του ίδιου του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ο πόλεμος, που ξέσπασε, ήταν άνευ προηγουμένου. Ο Εμανουελί είχε την υποστήριξη της συντηρητικής πτέρυγας του κόμματος, της οποίας φέρεται να ηγείται ο πρώην πρωθυπουργός Λοράν Φαμπιούς. Από την άλλη, ο Λιονέλ Ζοσπέν θεωρούνταν η καλύτερη δυνατή επιλογή για τους "ανανεωτικούς" Σοσιαλιστές, των οποίων επικεφαλής εμφανίζεται το ανερχόμενο αστέρι του χώρου, η κόρη του Ντελόρ Μαρτίν Ομπρί. Και οι μεν και οι δε, όμως, καταφέρθηκαν δεόντως κατά του Ζακ Λανγκ, τον οποίον αμφότεροι θεωρούσαν πολύ κοσμικό και αρκετά"ελαφρύ", για να εκπροσωπήσει τα Σοσιαλιστικά "ιδεώδη". Το αποτέλεσμα ήταν να θέσει εαυτόν εκτός μάχης ο δημοφιλής Λανγκ και να εκλεγεί με εσωκομματικές εκλογές ο "ανανεωτικός" Ζοσπέν ως υποψήφιος Πρόεδρος, μόλις πριν από μία εβδομάδα.

Τα προβλήματα, όμως, δε φαίνεται να λύθηκαν με τη λήξη της προεδρολογίας. Η Σεγκολέν Ρουαγιάλ, ανώτατο στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, είχε προειδοποιήσει πριν από λίγο καιρό ότι η διαδικασία επιλογής υποψηφίου θα είναι καταστροφική γιατί, όποιος και αν επικρατήσει, θα είναι ο ηττημένος των προεδρικών και επιπλέον δε θα καταφέρει να δώσει λύση στην εσωκομματική διαμάχη γιατί το ουσιαστικό πρόβλημα είναι η ηγεσία του Κόμματος και όχι το προεδρικό μέγαρο. Με τη Ρουαγιάλ φαίνονται να συμφωνούν όλοι οι πολιτικοί αναλυτές της χώρας, το ίδιο, όμως, δε συνέβη με τους επαγγελματίες ομοϊδεάτες της, οι οποίοι πνέουν τα μένεα εναντίον της.

Τι συμβαίνει τελικά; Τα σοσιαλιστικά ιδεώδη βρίσκονται σε κρίση; Μήπως τα σοσιαλιστικά ιδεώδη δεν εκφράστηκαν ποτέ μέσα από το ομώνυμο γαλλικό Κόμμα; Μάλλον αυτό που συμβαίνει είναι ότι η γαλλική αστική τάξη δεν έχει, πλέον, καμία ανάγκη το ιδεολογικό προκάλυμμα ενός Σοσιαλιστικού Κόμματος και γι' αυτόν το λόγο έχει αφήσει στη μοίρα τους τους καταρρέοντες Σοσιαλιστές. Αυτοί, από την πλευρά τους, χάνοντας το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, άρχισαν να τρώγονται μεταξύ τους για το ποιος θα είναι ο καπετάνιος στο βυθιζόμενο πλοίο. (Οπως και να έχει το πράγμα άλλο το να είσαι καπετάνιος και άλλο να είσαι ένας απλός ναύτης. Η, ακόμα χειρότερα, επιβάτης - για να μην πούμε λαθρεπιβάτης).

Οσο για την αστική τάξη, δε φαίνεται να έχει κανένα πρόβλημα. Η αντιδραστική πολιτική της δεν έχει πια ανάγκη προσωπείου ή, τουλάχιστον, του ίδιου προσωπείου. Η συντηρητική δεξιά κυβέρνηση είναι πλέον γεγονός. Οι πόρτες του Μεγάρου των Ηλυσίων είναι, σχεδόν, έτοιμες να υποδεχτούν τον Μπαλαντίρ. Ο γαλλικός λαός εμφανίζεται μπουχτισμένος και απηυδισμένος. Για τη Γαλλία, τα ιδεώδη του Μάη του '68 και οι ελπίδες της κοινωνικής ανατροπής μοιάζουν μακρινό όνειρο, και η έλλειψή τους γίνεται ο εφιάλτης της πραγματικότητας. Η κρίση των Σοσιαλιστών είναι απλώς ένα ακόμη σύμπτωμα ερωτικής απογοήτευσης εκείνων που νόμιζαν ή προτιμούσαν να δίνουν την εντύπωση πως νόμιζαν ότι ο νυμφίος θα τους προτιμούσε πάντα. Αυτός προτιμά για την ώρα άλλες μεθόδους για να επιβιώσει. Και, δυστυχώς, μοιάζει να τα καταφέρνει αρκετά καλά ακόμα και κατά τη διάρκεια του επιθανάτιου ρόγχου του.

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

To Κομμουνιστικό Κόμμα του Ιράκ, το οποίο ιδρύθηκε το 1934, είναι σήμερα ένα από τα αρχαιότερα κομμουνιστικά κόμματα στον αραβικό κόσμο. Στα πλαίσια των αγώνων του ενάντια σε πολλά ιρακινά καθεστώτα, είχε βαρύτατες απώλειες. Πολλές φορές δολοφονήθηκε σχεδόν ολόκληρη η κομματική ηγεσία. Ο πόλεμος του Κόλπου έδωσε μια νέα διάσταση στη δράση του κόμματος, που έχει αποκτήσει νέες παραμέτρους και νέα καθήκοντα. Σήμερα, αναδημοσιεύουμε συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα στην καθημερινή γερμανική σοσιαλιστική εφημερίδα "Νόιες Ντόιτσλαντ", ο Χαλίμ Μούσα, "κομματικό όνομα" του Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος του Ιράκ.

|εα1|1491 - Ποιες πολιτικές δραστηριότητες αναπτύσσει το κόμμα σας το χρονικό αυτό διάστημα;|εα0|1490

- Από το 1978, βρισκόμαστε και πάλι στην παρανομία. Στις πόλεις του Ιράκ, έχουμε οργανώσεις, οι οποίες δρουν σε συνθήκες αυστηρής παρανομίας. Και επειδή το σημερινό καθεστώς αντιδρά με ιδιαίτερη επιθετικότητα, τα θύματά μας ανέρχονται σε εκατοντάδες. Χιλιάδες είναι οι σύντροφοί μας, που βασανίζονται και πολλοί είναι εκείνοι που εκτελούνται, για το λόγο και μόνο ότι είναι μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Στο Κουρδιστάν, το κόμμα είναι νόμιμο. Καταβάλλουμε προσπάθειες να αναπτύξουμε πάρα πέρα το εκεί δημοκρατικό πείραμα και να στερεώσουμε τη συνεργασία μας με άλλες δυνάμεις.

|εα1|1491 - Αναπτύσσει το Κόμμα σας δραστηριότητες, επίσης, και στο σιιτικό νότο του Ιράκ;|εα0|1490

- Ναι, συμμετέχουμε επίσης στις εκεί περιορισμένου βαθμού ένοπλες συγκρούσεις.

|εα1|1491 - Συνεργάζεστε με οργανώσεις των σιιτών;|εα0|1490

- Οι ισλαμικές δυνάμεις αρνούνται να συμφωνήσουν μαζί μας, αναφορικά με μια κοινή δράση. Ομως, συμμετέχουν, όπως κι εμείς, στη συμμαχία της αντιπολίτευσης Ιρακινό Εθνικό Κογκρέσο (ΙΝΚ).

|εα1|1491 - Ποια η στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος απέναντι στο ΙΝΚ;|εα0|1490

- Είμαστε μέλος του ΙΝΚ, αλλά έχουμε "παγώσει" τη συνεργασία μας μέχρι τη διεξαγωγή του Συνεδρίου του ΙΝΚ τον ερχόμενο Απρίλη. Το ΙΝΚ θα έπρεπε, πριν απ' όλα, να κινητοποιήσει τις εσωτερικές δυνάμεις στο Ιράκ - τους δημοκράτες, τους πατριώτες, τις ειλικρινείς δυνάμεις στο στρατό - και να μην περιμένει εξωτερικούς παράγοντες να συμβάλουν σε μια αλλαγή. Κατά δεύτερο λόγο, έχουμε ασκήσει κριτική στο στιλ δουλιάς του ΙΝΚ. Η ηγεσία του θα έπρεπε να εργάζεται στο εσωτερικό της χώρας και στο Κουρδιστάν. Οι οργανώσεις - μέλη θα έπρεπε να συντονίζουν καλύτερα τη δραστηριότητά τους και να λαμβάνουν κοινές αποφάσεις. Δε συμφωνούμε με τη μεμονωμένη δράση ξεχωριστών ή και περισσότερων ομάδων, επιδιώκουμε μια συνεχή δημοκρατική συνεργασία και ένα δημοκρατικό έλεγχο στα οικονομικά.

|εα1|1491 - Το τελευταίο διάστημα, παρατηρείται μια προσέγγιση δυτικών κρατών προς το Ιράκ. Στον ΟΗΕ, γίνεται συζήτηση για μια χαλάρωση του εμπάργκο. Πώς το εκτιμάτε αυτό;|εα0|1490

- Στα λόγια, οι χώρες αυτές εκφράζουν την ανησυχία τους για τον ιρακινό λαό. Στην πραγματικότητα, όμως, επιδιώκουν την εξυπηρέτηση δικών τους συμφερόντων. Η Γαλλία, παρά το εμπάργκο, έχει στείλει οικονομικές αντιπροσωπείες στο Ιράκ που έχουν, μάλιστα, πάρει και παραγγελίες. Οι εταιρίες πετρελαίου ELF και TOTAL έχουν ήδη εξασφαλίσει εφεδρείες πετρελαίου στις πετρελαιοφόρες περιοχές Ματζνούν και Ναχράν - Ουμρ. Η Γαλλία ενδιαφέρεται επίσης για το διακανονισμό των ιρακινών χρεών, ύψους 4.000.000.000 δολαρίων. Το ίδιο ισχύει και για τη Ρωσία, στην οποία το Ιράκ χρωστά 7.000.000.000 δολάρια. Πρόσφατα, η Μόσχα και η Βαγδάτη έκλεισαν μια οικονομική και εμπορική συμφωνία ύψους 10.000.000.000 δολαρίων.

Εκτός των άλλων, υπάρχουν και πολιτικοί παράγοντες. Θα ήταν, π.χ., μια αρεστή εξέλιξη για την Τουρκία, εάν η ιρακινή κυβέρνηση παραμέριζε την κουρδική διοίκηση και επανεγκαθίδρυε τη δική της κυριαρχία. Γιατί το κουρδικό πείραμα στο Βόρειο Ιράκ ενθαρρύνει επίσης τους Κούρδους στην Τουρκία ν' αγωνιστούν ενάντια στην κυβέρνησή της.

|εα1|1491 - Είσαστε, λοιπόν, υπέρ της άρσης του εμπάργκο που έχει επιβάλει ο ΟΗΕ κατά του Ιράκ;|εα0|1490

- Είμαστε υπέρ της άρσης των οικονομικών κυρώσεων. Γιατί αυτές προκαλούν πείνα και δυστυχία και τις εκμεταλλεύεται ο Σαντάμ Χουσεφιν για να επιτύχει τον αποπροσανατολισμό από τα πραγματικά προβλήματα της χώρας. Εκτός των άλλων, το μποϊκοτάζ χτυπά επίσης και το Κουρδιστάν, παρά το γεγονός ότι αυτό βρίσκεται έξω από τον χώρο κυριαρχίας του Σαντάμ. Και εδώ δε βρίσκεται καμιά λογική.

Το στρατιωτικό, πολιτικό και διπλωματικό μποϊκοτάζ του καθεστώτος, όμως, θα έπρεπε να διατηρηθεί, προκειμένου να διασφαλιστούν ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατία για όλους τους Ιρακινούς. Θέλουμε να διακρίνουμε τη διαφορά μεταξύ του καθεστώτος και του λαού.

|εα1|1491 - Συμμερίζεστε την εκτίμηση ότι, με την κατάργηση της Προστατευτικής Ζώνης του ΟΗΕ, θα ήταν δυνατόν το καθεστώς της Βαγδάτης ν' αναλάβει γρήγορα και πάλι τον έλεγχο πάνω στο Κουρδιστάν;|εα0|1490

- Αυτό είναι πολύ πιθανό. Η κατάσταση στο Κουρδιστάν το διάστημα αυτό είναι πάρα πολύ περίπλοκη. Γι' αυτό προτείνουμε να ενισχυθούν εκεί οι δημοκρατικές σχέσεις και να επανιδρυθούν οι ένοπλες δυνάμεις, προκειμένου το Κουρδιστάν να είναι σε θέση ν' αμυνθεί. Θα πρέπει να σχηματιστεί μια πραγματική κυβέρνηση συνασπισμού και χρειαζόμαστε δημοκρατική ομαλότητα. Δυστυχώς, όμως, αυτό δυσκολεύεται από τις προστριβές μεταξύ του Κουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος και της Πατριωτικής Ενωσης του Κουρδιστάν. Και οι δυο πλευρές επιδιώκουν την πολιτική κυριαρχία. Ταυτόχρονα, όμως, και άλλοι παράγοντες παίζουν ένα ρόλο: Οι δραστηριότητες των ιρακινών μυστικών υπηρεσιών, η ανάμειξη της Τουρκίας, όπως και του Ιράν.

|εα1|1491 - Εχει το Κομμουνιστικό Κόμμα εκεί ένοπλα τμήματα;|εα0|1490

- Ναι, αλλά αυτά χρησιμοποιούνται μόνο όταν πρόκειται να παίξουν διαμεσολαβητικό ρόλο στα πλαίσια ενόπλων συγκρούσεων μεταξύ των δυο κουρδικών πλευρών. Και το καθήκον αυτό το ανέθεσε η κυβέρνηση στις ένοπλες δυνάμεις του κόμματός μας. Επίσης, έχουμε παρέμβει στο όνομα του Ιρακινού Εθνικού Κογκρέσου, το οποίο δεν έχει στη διάθεσή του αρκετές δυνάμεις.

|εα1|1491- Η Διοίκηση του Βορείου Ιράκ ονομάζει την περιοχή "Κουρδικό Ομοσπονδιακό Κράτος" μέσα στο Ιράκ. Το Κομμουνιστικό Κόμμα τάσσεται υπέρ ενός ενιαίου κράτους ή υπέρ ενός ομοσπονδιακού κράτους του Ιράκ;|εα0|1490

- Είμαστε υπέρ ενός ομοσπονδιακού συστήματος. Αυτό δε σημαίνει διχοτόμηση του κράτους, ούτε ανεξαρτησία του Κουρδιστάν, αλλά στερέωση της ενότητας πάνω σε δημοκρατικά θεμέλια. Σημειώνουμε, πάντως, ότι και τα κουρδικά κόμματα δε θέλουν ανεξαρτησία.

|εα1|1491- Πολλοί Κούρδοι, όμως, βλέπουν σαν απώτερο στόχο ένα ελεύθερο Κουρδιστάν.|εα0|1490

- Από θέση αρχών, τασσόμαστε υπέρ του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των εθνών και όχι μόνο στο Κουρδιστάν. Εδώ, όμως, αναφερόμαστε στις συνθήκες που επικρατούν σήμερα.

Η ύπαρξη του κουρδικού θύλακα στο Β. Ιράκ κάθε άλλο παρά έχει εξασφαλιστεί

Αντί των κυανοκράνων, σύντομα ΝΑΤΟκρανοι...