Διακόσια πενήντα εκατομμύρια παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο είναι υποχρεωμένα να εργάζονται, από αυτά τα 70.000.000 μόνο στην Ινδία, όμως και στη "χώρα της ελευθερίας" δε σπανίζει το είδος.

Η εκμετάλλευση παιδιών Λατινοαμερικανών μεταναστών, εργατών της γης, είναι πια, σύμφωνα με καταγγελίες των συνδικάτων, σύνηθες φαινόμενο σε φάρμες πολλών πολιτειών των ΗΠΑ.

Παρά το γεγονός ότι η παιδική εργασία απαγορεύεται στις ΗΠΑ με νόμο από το 1938, ωστόσο την εποχή της συγκομιδής, τα χωράφια του Ορεγκον είναι γεμάτα από μικρά κοριτσάκια και αγοράκια που δουλεύουν ολόκληρη τη μέρα.

Ο Ερικ Νίκολσον από τη συνδικαλιστική οργάνωση "Northwest Three - Planters and Farmworkers Unided" (PCUN), μιλώντας στο πρακτορείο ειδήσεων "Inter Press Service", τόνισε ότι οι εργάτριες που προέρχονται από το Μεξικό και την Κεντρική Αμερική έχουν σοβαρά προβλήματα όσον αφορά τα παιδιά τους. Θα προτιμούσαν να είχαν τη δυνατότητα να αφήσουν τα παιδιά τους στο σπίτι ενώ εκείνες δουλεύουν. Ομως, λόγω των πολύ χαμηλών μισθών που οι ίδιες λαμβάνουν, δεν μπορεί να γίνει λόγος για μπέιμπι σίτερ και φυσικά κάθε επιπλέον εισόδημα, όσο μικρό και αν είναι αυτό, είναι καλοδεχούμενο.

Οι εργάτες στα χωράφια της πολιτείας του Ορεγκον έτυχε πολλές φορές να πάρουν πολύ λιγότερα από το κατώτατο μισθό (6 δολάρια την ώρα) που έχει ορίσει το κράτος, αφού η αμοιβή εξαρτάται από το βάρος της παραδοθείσας συγκομιδής.

Η PCUN καταγγέλλει ότι οι μισθοί δεν έχουν αυξηθεί τα τελευταία δέκα χρόνια, παρά το γεγονός ότι τα έσοδα των γαιοκτημόνων, κατά την ίδια περίοδο, αυξήθηκαν κατά 40.000.000 δολάρια (!).

Επειδή, όμως, οι γαιοκτήμονες πληρώνουν κατά μέσο όρο 10 - 12 σεντ το μισό κιλό, οι εργάτες αναγκάζονται να μένουν πάνω από 10 ώρες στα χωράφια για να βγάλουν τουλάχιστον 60 δολάρια. Ομως, ενώ οι ενήλικες καταφέρνουν να μαζέψουν γύρω στα 250 κιλά, τα μικρά παιδιά με το ζόρι φτάνουν τα 15 κιλά, οπότε και η αμοιβή τους είναι ανάλογη, δηλαδή ούτε τέσσερα δολάρια...

Ομως και στη Φλόριδα παρατηρείται παιδική εργασία αν και σε μικρότερη έκταση απ' ό,τι στο Ορεγκον. Οι εποχιακοί εργάτες, που κατά 80% προέρχονται από το Μεξικό και τη Γουατεμάλα, αμείβονται τόσο λίγο για τη συγκομιδή οπωροκηπευτικών ώστε οι περισσότεροι να μην έχουν τη δυνατότητα να φέρουν τις οικογένειές τους στις ΗΠΑ, αναφέρει ο Γκρεγκ Ασμπεντ από την "Coalition of Immokalee Workers". Οσοι, όμως, έχουν φέρει και τις οικογένειές τους, αναγκάζονται, δυστυχώς, να παίρνουν και τα παιδιά τους για δουλιά στα χωράφια. Ωστόσο, αυτά τα παιδάκια, με τα λίγα ψίχουλα που θα βγάλουν από την πολύ σκληρή - για τα εύθραυστα κορμάκια τους - δουλιά, θα μπορέσουν να ξεγελάσουν κάπως την πείνα τους.

Σε μερικές φάρμες έχει κανείς την εντύπωση ότι βρίσκεται σε παιδικό σταθμό, αναφέρεται στην έκθεση "Testimonies from the Fields" που δημοσίευσε πρόσφατα η PCUN. Οι περισσότεροι γαιοκτήμονες αρνούνται βέβαια ότι μικρά παιδία εργάζονται στα χωράφια τους. "Ποτέ δεν έχω δει σε χωράφι έναν βοηθό κάτω των 18 χρόνων", ισχυρίζεται ο Μπράιαν Λιτλ από την Ενωση των γαιοκτημόνων "American Farm Bureau Federation".

Εκπρόσωποι των συνδικάτων καταγγέλλουν μεγάλες γεωργικές επιχειρήσεις στη Φλόριδα όπως η "Pacific Land Company", για υποκριτική συμπεριφορά. Οι επιχειρηματίες κόπτονται δημόσια για τα ανθρώπινα δικαιώματα που καταπατιούνται στο Μεξικό και εμφανίζονται ριζικά αντίθετοι στην παιδική εργασία, με στόχο να αποτραπεί η εισαγωγή τομάτας από τη γειτονική χώρα. Ομως, στην πράξη συμπεριφέρονται ακριβώς το ίδιο.

Ειδικοί εκφράζουν φόβους ότι η συνεχής επαφή των ανηλίκων εργατών στα χωράφια με τα ζιζανιοκτόνα θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία τους. Μάλιστα, ο συνδικαλιστής Νίκολσον τόνισε ότι αυτό αφορά και τους ενήλικες, ωστόσο, τα παιδιά κινδυνεύουν πολύ περισσότερο, καθώς διατρέχουν πολύ μεγάλο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο σε 10 ή 20 χρόνια. Εδώ να πούμε ότι οι επιχειρηματίες δεν παρέχουν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση ούτε στους γονείς και, φυσικά, ούτε στα παιδιά.

Στο μεταξύ, παρά τη διά νόμου απαγόρευση της παιδικής εργασίας, οι επιχειρηματίες που επιδίδονται σ' αυτό "το χόμπι" τη γλιτώνουν σχετικά φθηνά. Το ανώτερο, προβλεπόμενο από το νόμο, πρόστιμο, ύψους 10.000 δολάρια δεν έχει επιβληθεί, ακόμα, σε κανέναν παραβάτη. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εξωτερικών τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν τον περασμένο χρόνο ανέρχονται κατά μέσω όρο σε 887 δολάρια (!). Το υπουργείο, όμως, έχει στη διάθεσή του μόνο 942 επιθεωρητές για εκατομμύρια θέσεις εργασίας, καταγγέλλουν ειδικοί, οπότε η παράνομη παιδική εργασία δεν είναι δυνατόν να εντοπιστεί σε όλη της την έκταση.

Οσο, όμως, δε θα υπάρχουν εγγυήσεις για βασικά δικαιώματα των εργαζομένων, όπως κατώτατος μισθός, πληρωμένες υπερωρίες και διαλείμματα, τόσο θα συνεχίζεται η εκμετάλλευση σε βάρος των ανηλίκων. Και καθώς βρισκόμαστε στη "χώρα της ελευθερίας" υπάρχει ελευθερία για όλους: Για τα μεν παιδιά να εργάζονται μέχρι τελικής πτώσης, για τους δε επιχειρηματίες να τα εκμεταλλεύονται μέχρι εκεί που τους παίρνει, όμως, καθώς η πολιτεία κάνει τα στραβά μάτια - δεν τίθεται κανένα όριο.

Γιάννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ

Νέες, δραματικότερες διαστάσεις, και πριν απ' όλα στην Αφρική, έχει προσλάβει η παιδική εργασία. Σήμερα, πάνω από το 40% των παιδιών στη μαύρη ήπειρο είναι αναγκασμένα να εργάζονται σκληρά, προκειμένου να συμβάλουν στην επιβίωση των οικογενειών τους, ενώ η διάρκεια της βασικής σχολικής τους εκπαίδευσης περιορίζεται όλο και περισσότερο...

Η παγκόσμια πορεία διαμαρτυρίας ενάντια στην παιδική εργασία, που ξεκίνησε στις 19 Γενάρη από την πρωτεύουσα των Φιλιππίνων Μανίλα και στην οποία συμμετέχουν πάνω από 5.000 εργαζόμενα παιδιά, συνεχίζεται αυτή τη στιγμή στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και πρόκειται να καταλήξει στην Αφρική και συγκεκριμένα στο Κάπσταντ της Νότιας Αφρικής.

Πριν λίγες μέρες, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ), είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου: Με βάση τα στοιχεία, τα οποία περιέχονται σε μια πρόσφατη μελέτη της, η οργάνωση αυτή του ΟΗΕ κάνει αυστηρή προειδοποίηση ενόψει της ανησυχητικά αυξανόμενης παιδικής εργασίας στην πιο φτωχή ήπειρο του πλανήτη μας. Στην περίπτωση, που η παιδική εργασία συνεχίσει ν' αυξάνεται με τους σημερινούς ετήσιους ρυθμούς, τότε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, το 2010 θα υπάρχουν στην Αφρική πάνω από 100 εκατομμύρια εργαζόμενα παιδιά. Κύρια αιτία του τραγικού αυτού φαινομένου θεωρείται η στασιμότητα της οικονομίας, ο υψηλός αριθμός των παιδιών και η αθλιότητα που κυριαρχεί στο εκπαιδευτικό σύστημα της μαύρης ηπείρου.

Βέβαια, την παιδική εργασία τη συναντά κανείς σ' όλες τις ηπείρους του πλανήτη μας. Στην Αφρική, όμως, αυτή έχει αναρριχηθεί σε πρωτόγνωρα ύψη... Τη στιγμή, που στις χώρες της Λατινικής Αμερικής σήμερα εργάζεται το 17% των παιδιών και στην Ασία το 21%, το μέσο αφρικάνικο ποσοστό έχει ήδη φτάσει στο 41%. Ιδιαίτερα ανησυχητική χαρακτηρίζεται η κατάσταση στην Κένυα, στην Αιθιοπία, στη Νιγηρία και την Ουγκάντα.

Στην Ασία, ένας αριθμός από τα παιδιά αυτά εργάζεται σε διάφορους τομείς της υφαντουργίας, ενώ τα άλλα στην αγροτική και οικιακή οικονομία. Στην Αφρική, όμως, το 70% των παιδιών απασχολείται σχεδόν αποκλειστικά στην αγροτική οικονομία και προσπαθεί να συνδυάσει την εργασία με τη σχολική εκπαίδευση, την οποία σε πολλές περιπτώσεις δεν την αρχίζουν καθόλου, λόγω εξαντλητικής απασχόλησης. Τα παιδιά αυτά, που εργάζονται σε ξένα οικογενειακά νοικοκυριά, συχνά γίνονται θύματα άγριας κακοποίησης ακόμα και σεξουαλικής...

Προκειμένου ν' αντιμετωπιστεί ως ένα βαθμό αποτελεσματικά το τραγικό αυτό κοινωνικό φαινόμενο, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας προτείνει στα αφρικανικά κράτη την επεξεργασία μιας Συμφωνίας για την καταπολέμηση των εξτρεμιστικών διαστάσεων που έχει προσλάβει η παιδική εργασία. Η Συμφωνία αυτή τον επόμενο Ιούνη θα πρέπει να συζητηθεί σε μια σχετική διεθνή Συνδιάσκεψη, η οποία πρόκειται να συγκληθεί στη Γενεύη.

Στη νέα αυτή Συμφωνία για παιδιά και νέους ηλικίας κάτω των 18 χρόνων, θα πρέπει αυστηρά να καθορίζεται το τι ακριβώς σημαίνει σκληρή εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτή θα υπογραφεί το 1999 και, όπως αναμένεται, θα δημιουργήσει αντικειμενικές δυνατότητες μείωσης της παιδικής εργασίας. Πολύ σημαντικό ρόλο σχετικά με τη διαμόρφωση της Συμφωνίας αυτής καλούνται να παίξουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις σε παγκόσμια κλίμακα, αφού στον πλανήτη μας σήμερα πάνω από 370 εκατομμύρια αγόρια και κορίτσια είναι θύματα της απάνθρωπης παιδικής εργασίας.

Ν. Η. Η.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ). -

Η ζωή ενός σκύλου είναι ισάξια με τη ζωή ενός ανθρώπου; Στην υπερατλαντική επικράτεια έτσι φαίνεται να είναι. Το επιβεβαίωσε πανηγυρικά, μόλις πρόσφατα, και το εξής εύγλωττο περιστατικό: Η "Ενωση για την Αποτροπή Κακοποίησης των Ζώων" (SPCA) του Αγίου Φραγκίσκου της Καλιφόρνιας, που λίγο πριν είχε εγκαινιάσει μια νέα στέγη της, αξίας 7 εκατομμυρίων δολαρίων, ανακοίνωσε (21/3) ότι είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με οποιονδήποτε άλλο οργανισμό, για να παρέχεται σε άστεγους ανθρώπους νυχτερινό κάλυμμα σε "διαμερίσματα σκύλων" σ' αυτό το κτίριό της!

"Αυτό θα δώσει την ευκαιρία στους σκύλους μας να γνωρίσουν πώς θα είναι να έχουν ένα νυχτερινό συγκάτοικο", δήλωσε περιχαρής ο πρόεδρος της τοπικής SPCA, Ρίτσαρντ Αβανζίνο. Και πρόσθεσε: "Για τους άστεγους ανθρώπους αυτό αποτελεί μια προσφορά να φύγουν από τους δρόμους και να στεγαστούν, έχοντας ένα σκύλο - σύντροφο, που θα είναι ο καλύτερος νυχτερινός φίλος τους".

Η οργάνωση αυτή έχει προτείνει το σχέδιό της αυτό σε 6 δημοτικές υπηρεσίες του Αγίου Φραγκίσκου.

Το κατάλυμα της SPCA, το οποίο χρηματοδοτείται από ιδιώτες, άνοιξε το Φλεβάρη. Διαφέρει, όμως, από τα συνήθη καταλύματα για ζώα. Διαθέτει "οικιακού τύπου" χώρους για σκύλους και γάτες, με τηλεοπτικές συσκευές, περσικά χαλιά, φωταγωγούς, καναπέδες και τραπέζια. Δίνονται, επίσης, μαθήματα για τη χρήση τουαλέτας...

Αυτό που λείπει τώρα από την εξίσωση ανθρώπων και ζώων, τόνισε ο κ. Αβανζίνο, "είναι η ύπαρξη ενός νυχτερινού συγκάτοικου. Κι αυτή ήταν η αρχική ιδέα μας".

Ανακοινώθηκε, ακόμα, ότι οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός θελήσει να συνεργαστεί, θα πρέπει να προσφέρει μικρές κλίνες. Και δόθηκε η εξήγηση ότι, επειδή η στέγη δεν προοριζόταν για ανθρώπους, η "φιλοξενία" θα παρέχεται την κάθε φορά μόνο για μια νύχτα. Ομως, στους άστεγους που έχουν δικά τους κατοικίδια ζώα δε θα επιτρέπεται η είσοδος.

Ο ιερέας Σέσιλ Ουίλιαμς της Ενιαίας Μεθοδιστικής Εκκλησίας, που διαθέτει 41 προγράμματα για άστεγους, είπε ότι η πιο πάνω ιδέα "είναι αξιόλογη. Τα δωμάτια φαίνονται πολύ βολικά και ίσως καλύτερα από τα περισσότερα δωμάτια για άστεγους ανθρώπους".

Υπολογίζεται ότι 15.000 άτομα "ζουν" στους δρόμους, μέσα σε αυτοκίνητα ή σε καταλύματα του Αγίου Φραγκίσκου.

Από την πλευρά του, ο διευθυντής του "Συνασπισμού για τους Αστεγους" αυτής της πόλης, Πολ Μπόντεν, δήλωσε ότι το κατάλυμα για ζώα της SPCA είναι καλύτερο από ένα κατάλυμα για άστεγους ανθρώπους, που άνοιξε πρόσφατα ο δήμος του Αγίου Φραγκίσκου στην περιοχή Κινέζικη Λεκάνη. Σ' αυτό, 600 άνθρωποι ζουν στον ίδιο χώρο με περιφερόμενα ρακούν (σαρκοφάγο ζώο της Αμερικής) και άλλα νυχτόβια πλάσματα. Μερικοί άστεγοι άνθρωποι, είπε ο Μπόντεν, είναι πολύ πιθανό να αποδεχτούν την προσφορά της SPCA.

Ο Μπόντεν χαρακτήρισε την προσφορά αλλόκοτη, αλλά παρατήρησε: "Οσο περισσότερο το σκέφτεσαι, τόσο πιο παράξενο γίνεται, λόγω της δήλωσης που έγινε, ότι το καλύτερο κατάλυμα στην πόλη θα είναι αυτό που υπάρχει για τα ζώα".

Και ας μη νομιστεί πως η παράλογη αυτή ζωοφιλία σε βάρος του ανθρώπου είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο.

Στα τέλη του φετινού Μάρτη πιάστηκε στη Νέα Υόρκη ο 27χρονος Γιούρι Τσενγκ, με την κατηγορία ότι εξαπέλυσε παράνομα στο Κεντρικό Πάρκο της πόλης 43 ινδικά χοιρίδια. Αναγκάστηκε, όμως, να το πράξει γιατί του είχε γίνει έξωση από το διαμέρισμα στο οποίο διέμενε, μαζί με τα ζωάκια αυτά, στην περιοχή Τσέλσι του Μανχάταν. Και τώρα αντιμετωπίζει εξοντωτική ποινή φυλάκισης 86 ετών - δύο χρόνια για κάθε ένα από τα 43 αυτά μικροσκοπικά ζώα - για βάναυση συμπεριφορά. Και αυτό παρά το ότι, όπως βεβαίωσε η αστυνομία, εργάτες του πάρκου, που παρακολούθησαν την ενέργεια αυτή, κατόρθωσαν να περισυλλέξουν 33 από αυτά. Των άλλων 10 αγνοείται η τύχη.

Ωστόσο, ακόμα και ο επιθεωρητής πάρκων, Χένρι Στερν, αναγνώρισε ότι ο κατηγορούμενος νέος διέπραξε το σφάλμα αυτό από απόγνωση, μετά την έξωσή του, νομίζοντας ότι θα τα βοηθούσε απελευθερώνοντάς τα στο πάρκο, αν και σ' αυτόν το χώρο αντιμετώπιζαν κινδύνους από το ψύχος και από διάφορα αρπακτικά ζώα και κοράκια. "Θα μπορούσε", είπε ο επιθεωρητής, "να ενεργούσε πολύ καλύτερα, αν δεν άνοιγε το κλουβί. Από το άλλο μέρος, θα μπορούσε να είχε φερθεί πολύ χειρότερα, ρίχνοντας το κλουβί στο ποτάμι" του πάρκου.

Δε θα επεκταθούμε σε λεπτομέρειες γύρω από σωρεία άλλων περιπτώσεων παθολογικής ζωοφιλίας στον υπερατλαντικό χώρο, τη στιγμή που δεκάδες εκατομμύρια συνάνθρωποι - παιδιά, γυναίκες, γέροντες - ζουν μέσα στη στέρηση και την εγκατάλειψη.

Θα κλείσουμε το κείμενο τούτο παραθέτοντας λίγα ακόμα, αλλά πολύ χαρακτηριστικά στοιχεία, που δόθηκαν στη δημοσιότητα τα τελευταία χρόνια, γύρω από το εξωφρενικό αυτό πάθος:

• Το 1/3 των Αμερικανών, κατόχων τέτοιων ζώων, όταν ταξιδεύουν τηλεφωνούν στο σπίτι τους, για να "μιλήσουν" με τους σκύλους τους.
• Το 40% περίπου αυτών που έχουν σκύλους, κοιμούνται μαζί τους στο ίδιο κρεβάτι.
• Σε όλη τη χώρα υπάρχουν 16.000 κτηνιατρεία. Εγινε γνωστό ότι ορισμένοι έχουν πληρώσει μέχρι 2.000 δολάρια για μια εγχείρηση σε ένα χαϊδεμένο τους ζώο.
• Μια γυναίκα υπέγραψε διαθήκη, όπου όριζε: Μετά το θάνατό της να μεταβιβαστούν οι τραπεζικές καταθέσεις της, ανερχόμενες σε πολλά εκατομμύρια δολάρια, στις τρεις γάτες της.
• Μια άλλη, με παρόμοια διαθήκη της, έδινε εντολή οι δικές της καταθέσεις να διατεθούν για τη μεταφορά της τέφρας του σκύλου της στη σελήνη, όταν θα πραγματοποιούνταν η επικοινωνία μαζί της.
• Μια τρίτη, ηλικίας 67 ετών, συζούσε με 66 σκύλους. Οταν το σπίτι της έπιασε φωτιά, οι πυροσβέστες έσωσαν τους 59. Η ίδια ομολόγησε ότι πριν από την πυρκαγιά δεν ήξερε πόσους ακριβώς είχε. Μετά το γεγονός αυτό, έχασε δύο δουλιές μερικής απασχόλησης, οι φίλοι της την εγκατέλειψαν και βρέθηκε σε τέτοια κατάσταση, που δεν μπορούσε να αγοράσει τα φάρμακά της. Κρατούσε, είπε, όλους αυτούς τους σκύλους γιατί ένιωθε μοναξιά. "Ξέρετε τι σημαίνει να νιώθεις μόνος σε μια γιορτή; Ξέρω, το σπίτι ήταν ακατάστατο. Σκέφτομαι, όμως, ότι και μόνο αν είχα μια αγάπη των ζώων μου, είχα κάτι", δήλωσε κατασυντριμμένη.
• Ενας βιολοντσελίστας της συμφωνικής ορχήστρας της πόλης Γιουρίκα της Καλιφόρνιας παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας γιατί το συγκρότημα αυτό θα παρουσίαζε το έργο του Ρώσου συνθέτη Σεργκέι Προκόπιεφ "Ο Πέτρος και ο Σκύλος" που γράφτηκε για παιδιά. Ο ακραιφνής αυτός ζωόφιλος θεώρησε απαράδεκτο το ότι σ' αυτό το έργο ο λύκος εμφανίζεται σαν άγριο ζώο!

Γενικά, η ζωοφιλία, στο υλικό της μέρος, αποτελεί μια τεράστια "μπίζνες" στις ΗΠΑ, που κοστίζει στους κατόχους χαϊδεμένων γάτων, σκύλων, ψαριών, πτηνών, ινγκουάνας (σαύρας της τροπικής Αμερικής) και άλλων παρόμοιων ζώων 15 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο: για συντήρηση, καλλωπισμό και διάφορες περιποιήσεις. Χώρια τα έξοδα για... μνημεία τους!

Τα παιδιά, που μετέχουν στην εξάμηνη πορεία, ξεκουράζονται κάπου στο Νέο Δελχί, για να συνεχίσουν...

Η ζωοφιλία αποτελεί μια τεράστια "μπίζνες" στις ΗΠΑ, που κοστίζει στους κατόχους χαϊδεμένων γάτων, σκύλων, ψαριών, πτηνών, ινγκουάνας (σαύρα της τροπικής Αμερικής) και άλλων παρόμοιων ζώων 15 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο για συντήρηση, καλλωπισμό και διάφορες περιποιήσεις!

Αν είναι τυχερός, μπορεί και να κοιμηθεί, μόνο για μια βραδιά (!), σε κάποιο σκυλόσπιτο...