ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 1 Μάρτη 2012
Σελ. /32
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μόνη διέξοδος οι αγώνες

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της επαίσχυντης απόφασης του υπουργικού συμβουλίου, το οποίο με πράξη νομοθετικού περιεχομένου πάραυτα τσεκουρώνει τους μισθούς και καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, και ορισμένοι έσπευσαν να δώσουν ελαφρυντικά στην κυβέρνηση, ότι δήθεν δεν κάνει «υποχρεωτική» τη μείωση των μισθών, ότι μπορεί να υπάρξουν και επιχειρήσεις που δεν θα προβούν σε μειώσεις... και άλλα τέτοια ευτράπελα... Οσοι διακινούν τέτοιες απόψεις, είτε δεν ξέρουν τι τους γίνεται - αν και πολύ αμφιβάλλουμε - είτε βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία στήριξης της κυβέρνησης και εξαπάτησης των εργαζομένων. Γιατί μόνο τυφλοί δεν βλέπουν το αντεργατικό έγκλημα που συντελείται. Μόνο πολιτικά αφελείς μπορούν να ελπίζουν στη μεγαλοψυχία του κεφαλαίου. Και για να τελειώνουμε: Η κυβέρνηση νομοθέτησε μια από τις μεγαλύτερες αντεργατικές ανατροπές των τελευταίων δεκαετιών. Εδωσε στο χέρι των εργοδοτών το όπλο με το οποίο θα εκτελέσουν εν ψυχρώ τους μισθούς και τα μεροκάματα. Ολα τ' άλλα είναι εκ του πονηρού. Η κυβέρνηση είναι συναυτουργός στο έγκλημα, αφού μονομερώς οι εργοδότες και με την κάλυψη του νόμου, μπορούν να μειώνουν τους μισθούς, να μην εφαρμόζουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, να μην υπογράφουν από εδώ και πέρα νέες.

Πίσω απ' αυτήν την άτιμη και επικίνδυνη φιλολογία που επιχειρεί να μετατρέψει τους εργάτες σε αμνούς που εθελοντικά θα μπούνε στο σφαγείο, ελπίζοντας μόνο στη φιλευσπλαχνία των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και όλου αυτού του εσμού της «επιχειρηματικότητας», υπάρχει και ουρά. Ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, νουθετώντας τους εργάτες, τους υποδεικνύουν ότι προκειμένου να μην υπάρχουν συμβάσεις εργασίας, αντί να αφήσουμε τους εργοδότες μονομερώς να επιβάλλουν μειώσεις στους μισθούς, ας πάνε μόνα τους τα συνδικάτα να «διαπραγματευτούν» και να συνυπογράψουν νέες συμβάσεις με μειωμένους μισθούς, μήπως και κάτι «διασωθεί»..! Η «σωτηρία» που πλασάρουν στους εργάτες είναι η ίδια με αυτή που υπόσχεται η κυβέρνηση στο λαό μας και με το νέο μνημόνιο. Πουλάνε το φαρμάκι για φάρμακο. Στο όνομα δήθεν του μικρότερου κακού, ζητάνε από τους εργάτες να αυτοχειριαστούν. Να παραδώσουν τα όπλα τους και να σηκώσουν «λευκή σημαία». Να συνθηκολογήσουν και να παραδοθούνε αμαχητί στις απαιτήσεις της εργοδοσίας.

Η τακτική αυτή, ακόμα και όταν δεν πρόκειται για σκόπιμη προπαγάνδα υπέρ της μεγαλοεργοδοσίας έχει ήδη δοκιμαστεί. Οι υποχωρήσεις, ακόμα και όταν ξεκινούσαν από «καλές προθέσεις», όχι μόνο δεν ωφέλησαν το κίνημα, αλλά παντού και πάντα οδήγησαν σε ανεπανόρθωτες ήττες. Είχαν ολέθρια αποτελέσματα για τους εργάτες. Εξάλλου με αυτή τη «γραμμή» ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός αφόπλισαν το κίνημα, συνέβαλαν τα μέγιστα και στις σημερινές εξελίξεις. Και σε αυτή τη γραμμή επιμένουν, στο όνομα δήθεν του ρεαλισμού και του «εφικτού», επιχειρώντας για άλλη μια φορά να παγιδεύσουν τους εργάτες.

Σήμερα όμως υπάρχει πολύτιμη εμπειρία. Αυτή την ώρα δεν χωρά καμιά αυταπάτη, κανένας δισταγμός. Οι εργάτες και τα συνδικάτα στον πόλεμο που τους κήρυξαν πρέπει να απαντήσουν με μια φωνή: «Κάτω τα χέρια από τους μισθούς και τις συμβάσεις»! Η εργατική τάξη πρέπει να ορθώσει τείχος. Ούτε βήμα πίσω. Κάθετη απόρριψη της εφαρμογής του νόμου. Αγώνας για να μην περάσει το πετσόκομμα των μισθών. Υπεράσπιση με κάθε μέσο και τρόπο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, στην επιχείρηση, στον κλάδο, παντού. Η εργατική τάξη μπορεί να σωθεί μόνο με τον αγώνα της.

«Εταίροι» της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο πρόεδρος της Κομισιόν είναι «καλός», συμφώνησε ότι «το πρόγραμμα στην Ελλάδα δεν βγαίνει και πως εκείνο που πρέπει να γίνει είναι να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη». Αντίθετα, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είναι «κακός», δεν καταλαβαίνει και «λέει ότι φταίνε οι εθνικές κυβερνήσεις και οι λαοί». Αυτές είναι οι διαπιστώσεις που έκανε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ μετά τις συναντήσεις που είχε προχτές το βράδυ στις Βρυξέλλες με τον Ζ. Μπαρόζο και τον Χ. Βαν Ρομπάι, όπως ο ίδιος δήλωσε χτες (στο «Realfm»). Δε θα μπορούσε να στείλει κάποιο άλλο μήνυμα από αυτό της ταξικής συνεργασίας ο Γ. Παναγόπουλος, ο οποίος κάνει ό,τι μπορεί για να αφοπλίσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα καλλιεργώντας την επικίνδυνη άποψη ότι η διέξοδος μπορεί να υπάρξει στο πλαίσιο της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, δηλαδή της δικτατορίας των μονοπωλίων. Με τους εκπροσώπους αυτής της λυκοσυμμαχίας στήνει «διάλογο» η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και αυτούς δηλώνει πως θέλει να πείσει ότι «τα συγκεκριμένα μέτρα -σ.σ. "του πακέτου που επέβαλαν οι δανειστές"- εκτός από δυσβάσταχτα είναι και αναποτελεσματικά αφού δεν προσφέρουν καμιά προοπτική ανάκαμψης της οικονομίας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ανακοίνωση της ΓΣΕΕ. Μάλιστα, ο ίδιος ο Γ. Παναγόπουλος παραπονέθηκε στον Μ. Μπαρόζο για το γεγονός ότι «η τρόικα δεν έλαβε υπόψη της τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, που αποτελεί ευρωπαϊκό κεκτημένο». Μετά από αυτό είναι σίγουρο ότι ο Μπαρόζο θα βάλει «στη θέση της» την τρόικα και θα αποκαταστήσει το «ευρωπαϊκό κεκτημένο»... Πιστεύουν στα αλήθεια ότι κοροϊδεύουν έστω και έναν εργαζόμενο;

Αδίστακτοι δήμιοι του λαού

«Οι πιο χαμηλές αποδοχές ποιες είναι; Οι μηδαμινές, δηλαδή του ανέργου! Αρα όταν λέμε ανάπτυξη αυτό εννοούμε: Να γίνουν δουλειές, να βρει ο κόσμος δουλειά. Αρα το εισόδημα μηδέν να γίνει κάτι!». Η παραπάνω φράση - μνημείο κυνισμού και βαρβαρότητας, που ειπώθηκε χτες από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Π. Οικονόμου (στον «Real Fm»), επιβεβαιώνει περίτρανα ότι οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας δεν είναι απλά αδίστακτοι και επικίνδυνοι, αλλά και αποφασισμένοι να οδηγήσουν βαθιά στην εξαθλίωση την εργατική τάξη και το λαό προκειμένου να θωρακίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Θέλουν να οδηγήσουν το λαό που όταν παίρνει «κάτι» πάνω από το «μηδέν» να είναι και ευχαριστημένος! Η παραπάνω τοποθέτηση του κυβερνητικού στελέχους μαρτυρά τη στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας που υλοποιεί η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, χρησιμοποιώντας ως βαρύ πυροβολικό το φόβο της ανεξέλεγκτης φτώχειας και της εξαθλίωσης. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει όριο στην αντιλαϊκή επίθεση. «Θα παίρνουμε μέτρα όσο μπορούμε και όσο αντέχει η κοινωνία», δήλωνε χαρακτηριστικά τις προάλλες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Καψής, βάζοντας ταυτόχρονα και το δίλημμα «μισθός 400 ευρώ ή άνεργος». Φρόντισε, μάλιστα, να ξεκαθαρίσει ότι ο μισθός μπορεί να μην είναι στα 400 ευρώ, αλλά στα 300 και ακόμα πιο κάτω, σε επίπεδα Λετονίας... Λένε την αλήθεια. Αυτή την «ανάπτυξη» οραματίζονται και υλοποιούν. «Ανάπτυξη» της καπιταλιστικής κερδοφορίας που τρέφεται από την άγρια υπερεκμετάλλευση και την απόλυτη φτώχεια των εργαζομένων και του λαού. Στο λαό δεν αξίζει να τον κοροϊδεύουν με «κάτι», δηλαδή με ψίχουλα, γιατί του ανήκουν όλα και πρέπει να τα πάρει σαρώνοντας το σάπιο καπιταλιστικό καθεστώς.

Αποθέωση της υποκρισίας εντός και εκτός

Δεν έχει σύνορα η υποκρισία, με την οποία το αστικό πολιτικό σύστημα αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει την υπόθεση της μεταφοράς στο εξωτερικό ενός εκατομμυρίου ευρώ, για την οποία, μέχρι πρότινος εικαζόταν ότι έγινε από Ελληνα βουλευτή. Μετά τα αστικά κόμματα στην Ελλάδα, που ανέβηκαν στα κάγκελα για να καταγγείλουν τον υποτιθέμενο συνάδελφό τους για «αντιπατριωτική» στάση, ήρθε τώρα ο πρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής Νόρμπερτ Λάμερτ, να συμπληρώσει το κάδρο του αποπροσανατολισμού και της δημαγωγίας σε βάρος του λαού. Σύμφωνα με την εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, ο Γερμανός πολιτικός απέστειλε γράμμα στον Φ. Πετσάλνικο, ζητώντας εξηγήσεις σχετικά με δημοσιεύματα για Ελληνες βουλευτές που μετέφεραν χρήματα στο εξωτερικό, επειδή οι Γερμανοί συνάδελφοί τους έχουν αναστατωθεί με τη σχετική είδηση. Στο ίδιο γράμμα, παρακαλεί τον πρόεδρο της ελληνικής Βουλής να υποδείξει τρόπους εξάλειψης των αντιδράσεων οι οποίες εκφράστηκαν από τους Γερμανούς βουλευτές!

Είναι αδίστακτοι στον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να κοροϊδέψουν το λαό. Οι ίδιοι που σε Ελλάδα και ΕΕ κηρύττουν τις τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ, μεταξύ αυτών και της ελευθερίας κίνησης κεφαλαίων, αυτοί που υπερασπίζονται ένα αστικό σύστημα, όπου το κεφάλαιο διαπλέκεται νόμιμα και παράνομα με το πολιτικό του προσωπικό, εμφανίζονται «αναστατωμένοι» από την είδηση ότι ένας πολιτικός έβγαλε λεφτά στο εξωτερικό, κρύβοντας ταυτόχρονα ότι το ποσό και η πράξη είναι σταγόνα στον ωκεανό της κλοπής, της συσσώρευσης ή και φυγάδευσης στο εξωτερικό του ιδρώτα των εργαζομένων στην Ελλάδα από τους κηφήνες κεφαλαιοκράτες. Να τους προγγίξει ο λαός, να τους τιμωρήσει. Το σύστημά τους είναι σάπιο και αυτή τη σαπίλα αναδίνει κάθε τους κίνηση, κάθε τους παρέμβαση.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ