ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 12 Γενάρη 2003
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πατριδογνωμόνιο
The Staff

(Το ...πολιτικό προσωπικό)

Το «σταφ» του Λευκού Οίκου είναι γνωστό σε όλους κι όλες μας από τις χολιγουντιανές ταινίες. Αντίτυπα του Ρόντου ή της Μιλένας, συν μερικές φυσιογνωμίες που φέρνουν σε Μητσοτάκη με γυαλιά. Ερχεται και ποτέ δεν παρέρχεται, στη διεθνή πολιτική σκηνή, με τραμπάλες από την ενεργό πολιτική δράση σε αυστηρά προσδιορισμένη υπαλληλική θέση μέχρι το ΔΣ των πολυεθνικών - αμερικανικών πετρελαϊκών ή χρηματοπιστωτικών εταιριών.

Το «σταφ» της Ενωμένης Ευρώπης, οι των Βρυξελλών καρεκλοκένταυροι (όρος πολιτισμικώς ρεαλιστικότατος, αφού αποδίδει τέλεια το είδος εκείνο των υπαλλήλων της πολιτικής, που το μισό τους σώμα είναι ανθρώπινο και το άλλο μισό θεσμική καρέκλα...) είναι αντίστοιχο του αμερικανικού με μεσογειακά και βορειοευρωπαϊκά σωματοτυπικά χαρακτηριστικά. Σ' αυτό το «σταφ» συναντάς και φαλάκρες, κοιλίτσες κλπ., συνδυασμένες με ύφος κουλτουρέ και ενίοτε ροζ γραβάτες και φούξια ταγεράκια.

Το «σταφ», σύντροφοι, είναι το πολιτικό υλικό του μέλλοντος που τώρα χτίζεται. Είναι το αγκωνάρι της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Είναι το Εβερεστ των προσωπικών φιλοδοξιών των νέων και μεσόκοπων αστών - μικροαστών, που είχαν των ατυχία να μην προέρχονται από βασιλική γενιά ή τζάκι οικονομικό με βάθος χρόνου τα 150 έτη.

Το «σταφ» είναι οι νέοι εκλεκτοί. Οι τέλειοι υπάλληλοι που παραμένουν αυστηρά στα πλαίσια άσκησης των καθηκόντων που τους έχουν αναθέσει τα αφεντικά τους. Είτε διορισμένοι είτε εκλεγμένοι, τάχα μου, οι πολιτικοί του «σταφ» κρίνονται από την υπακοή στην εξυπηρέτηση, διά της τάχα μου πολιτικής, των οικονομικών συμφερόντων, που ομαδοποιούνται στη θεσμική «θέση» την οποία υπηρετούν. Είναι το συντεταγμένο πολιτικό προσωπικό, που θα 'λεγε και είπε σε κρίση ειλικρίνειας ο ημέτερος «σταφίτης» Ε. Βενιζέλος, που αντικαθιστά γρήγορα γρήγορα βουλευτές, υπουργούς, και πρωθυπουργούς ακόμα, σ' όλο το δυτικό ή και το δυτικοφέρνοντα «πολιτισμένο» κόσμο.

Το «σταφ» είναι οι διεκπεραιωτές της κυρίαρχης πολιτικής. Την ιεραρχία την καθορίζουν ελκυστικά πακέτα επαγγελματικών προσφορών, πανομοιότυπα αυτών που χορηγούνται στους μάνατζερ των μεγάλων εταιριών. Τα βρίσκετε εύκολα σε μικρές αγγελίες διεθνών ή εγχώριων γραφείων εργασίας: «Αυτοκίνητο, ταξίδια επιμόρφωσης στο εξωτερικό σε Α` θέση, πακέτα μετοχών, πριμ παραγωγικότητας, μεγάλο γραφείο με θέα, ανανέωση φορητού υπολογιστή, ιδιωτικό συμβόλαιο ασφάλισης κλπ.».

Οι κυβερνώντες ή μέλλοντες κυβερνήτες είναι το ανώτατο στάδιο του «σταφ». Κάτι σαν βαρονίσκοι του πολιτικού προσωπικού των καιρών μας. Οι βουλευτές είναι ένα - δυο σκαλιά κάτω από τους βαρονίσκους, κάτι σαν τιτλούχοι κόμητες, σχεδόν ίσοι με τους διοικητές οργανισμών ιδιωτικοποιημένων δημόσιων αγαθών. Στην ανώτατη πριν από τον αυτοκράτορα βαθμίδα, έρχονται τα διευθυντήρια τύπου ευρωκομισαρίων, στρατηγοί ή συντονιστές τύπου Σολάνα και μεγάλοι φιλάνθρωποι σαν τους Ροκφέλερ, τον Μπιλ Γκέιτς και μικρότεροι ντόπιου βεληνεκούς ωσάν την Αννα Μαρία.

Συχνάζουν σε λέσχες και φόρα, όπου επιμορφώνονται και παίρνουν γραμμή, όπως η Μπίλντεμπεργκ ή το Νταβός. Υποκλίνονται ελαφρώς μπροστά σε εκπροσώπους της παγκόσμιας δύναμης, όπως ο πρόεδρος του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της ΔΟΕ, της ΦΙΦΑ κλπ.

Χρηματοδοτούν ντοκιμαντέρ για την κρυφή ομοφυλοφιλία του Χίτλερ, ώστε να κατανοεί ο λαός γιατί έγινε ο Β` Παγκόσμιος κι η Χιροσίμα, υιοθετούν «σταφ» αντάρτες σαν τον Ανδριανόπουλο και τον Ανδρουλάκη, πηγαίνουν πάντα στις κηδείες των ομοίων τους με κρατικά αεροσκάφη και διαβάζουν σ' όλες τις γλώσσες το ίδιο άρθρο που παράγουν σε σύσκεψη παγκόσμιου πρωινού καφέ και το διανέμουν σε «σταφ» πένες σ' όλες τις επαρχίες που διαφεντεύουν.

Οι εχθροί του «σταφ» είναι όλοι όσοι δεν τους μοιάζουν. Οι επικηρυγμένοι είναι αυτοί που δε θέλουν να τους μοιάσουν. Οι αρχηγοί των εχθρών τους, οι δαίμονες που τους κυνηγούν είναι οι έχοντες το ιδεολογικό οπλοστάσιο ή ακόμη και τη θρησκευτική, ενδεχομένως, πίστη να τους βλέπουν, όπως είναι: Επικίνδυνοι, γυμνοί κι εκτός μπόνους και προνομίων, άχρηστοι στη ζωή και την πολιτική. Χωρίς «σταφ», η Νέα Τάξη Πραγμάτων δε στέκεται. Και χωρίς την ανοχή μας, «σταφ» δεν υπάρχει.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


«ΠΕΡΣΙΚΟΣ Νο 2»
Ο δολοφόνος χτυπάει πάντα δυο φορές

«

Περσικός Νο 1». Μια δεκαετία μετά. Λίγο πριν το νέο έγκλημα. Ας μιλήσουν οι αριθμοί:

  • Πάνω από 1 εκατομμύριο οι νεκροί των βομβαρδισμών και του φονικού εμπάργκο.
  • Μέσα στη δεκαετία που πέρασε υπολογίζεται ότι το εμπάργκο προκαλεί γύρω στους 10.000 θανάτους το μήνα λόγω έλλειψης τροφίμων και φαρμάκων.
  • Μόνο τα δολοφονημένα παιδιά της δεκαετίας ανέρχονται σε 600.000!
  • Πάνω από το 1/3 των παιδιών του Ιράκ είναι θύματα υποσιτισμού.
  • «Σύνδρομο του Κόλπου» από τη μαζική χρήση απαγορευμένων όπλων και κυρίως απεμπλουτισμένου ουρανίου.
  • Ανυπολόγιστος αριθμός τερατογενέσεων και δυσπλασιών λόγω του βομβαρδισμού με χημικά.
  • Σχεδόν ολοκληρωτική κατάρρευση της οικονομίας της χώρας, με μια ανύπαρκτη βιομηχανία, αφού το εμπάργκο και οι βόμβες έβαλαν λουκέτο στα εργοστάσια.
  • Δεκάδες εκατομμύρια οι φτωχοί με τα 5 και πλέον εκατομμύρια όσων ζουν κάτω από το επίπεδο της φτώχειας να στοιβάζονται μέσα στην ίδια την πρωτεύουσα Βαγδάτη.
  • Υπολειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας, με το 30% των παιδιών να έχουν εγκαταλείψει το σχολείο.
  • Υπολειτουργία της υδροδότησης και της ηλεκτροδότησης και κατάρρευση του δικτύου συγκοινωνιών.

Ο Ντένις Χαλιντέι, απεσταλμένος μέχρι το 1998 του ΟΗΕ για την ανθρωπιστική βοήθεια στο Ιράκ, περιέγραψε ως εξής τους λόγους της παραίτησής του:

«Παντού βασιλεύει ένα κλίμα απελπισίας, φυσικής και διανοητικής καταστροφής... όπου κι αν πάει κανείς, ακόμα και στα νοσοκομεία. Παρόλο που οι γιατροί δεν έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια, υπόκεινται σε τρομερές πιέσεις, καθώς πρέπει να πάρουν δραματικές αποφάσεις: Σε ποιον να συνταγογραφήσουν αυτό το δυσεύρετο φάρμακο... ανάμεσα σε εκατοντάδες ασθενείς; Ποιος πρέπει να πεθάνει και ποιος θα μπορέσει, ίσως, να μείνει ζωντανός;» («Μοντ Ντιπλοματίκ», Γενάρης 1999 - «Αποκάλυψη Τώρα», εκδόσεις Λιβάνη, Γ. Δελαστίκ).

***

Αυτή είναι η αθέατη πλευρά της πρώτης επιδρομής κατά του Περσικού. Ηταν η επιδρομή που μεταδόθηκε «ζωντανά» από το CNN. Ηταν ο πρώτος πόλεμος στην ιστορία που μας τον σέρβιραν στο σαλόνι μας υπό μορφή τηλεοπτικού... σίριαλ.

Και τώρα αυτό που έρχεται: Ο «Περσικός Νο 2». Για ακόμη περισσότερο... θέαμα!

***

Πραγματικά, αν δεν επρόκειτο για πραγματικό μακελειό, αυτό που ετοιμάζουν οι Αμερικάνοι, θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν προαναγγελία ταινίας θρίλερ. Κάτι σαν το «Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές». Μόνο εδώ πρόκειται για το «ο δολοφόνος που χτυπάει δυο φορές»...

Ηδη αυτό που βλέπουμε από τα διεθνή ΜΜΕ είναι τα... διαφημιστικά «τρέιλερ» της... ταινίας, με τους κουρεμένους πεζοναύτες να ανεμίζουν τα φύλλα πορείας για το Ιράκ. Βλέπουμε τους μαρκουτσοφόρους της σχολής «Αμαμπούρ» (σ.σ.: είναι η κυρία του CNN που φώναξε με αγαλλίαση «επιτέλους άρχισαν οι βομβαρδισμοί!» μόλις το πρώτο «Στελθ» επιτέθηκε στη Γιουγκοσλαβία) να κατευοδώνουν με «πατριωτική συγκίνηση» τα «παλικάρια» του Αμερικανικού Στόλου, που γεμάτα «ηρωισμό» πάνε να εκπληρώσουν το δικό τους «ανθρωπιστικό» καθήκον.

Πριν από αυτούς, ο ίδιος «ανθρωπισμός», με πρωταγωνιστές τους πατεράδες τους (κατά το σύστημα μπαμπάς Μπους - γιος Μπους) έχει επιδειχτεί άλλες 250 φορές! Τόσες είναι οι επεμβάσεις και παρεμβάσεις των ΗΠΑ εναντίον ξένων χωρών τα τελευταία 50 χρόνια, όπως σημειώνει ο Γκορ Βιντάλ...

Και, αλήθεια, τι πιο... ανθρωπιστικό από το να δολοφονήσεις όσο περισσότερους μπορέσεις; Αλλά και πώς αλλιώς θα υλοποιηθεί η προσευχή των πεζοναυτών (σ.σ.: «να σώζει ο Θεός την Αμερική» είναι η προσευχή τους), αν δε δολοφονήσουν όσο περισσότερους «άπιστους» μπορέσουν;..

***

Σαν ταινία, λοιπόν. Ολα είναι έτοιμα. Ηδη μας έχουν πει και την πιθανή έναρξη της «προβολής»: Στις 21 Φλεβάρη...

Ομως, αλήθεια, ας το σκεφτούμε: Πότε άλλοτε συνέβη κάτι παρόμοιο στην ανθρωπότητα; Πότε άλλοτε γίναμε μάρτυρες της προαναγγελίας (!) μιας τέτοιας μαζικής δολοφονίας;

Ποτέ μα ποτέ έως τα σήμερα δεν έζησε ο πλανήτης κάτι αντίστοιχο.

Ούτε ο Αττίλας, ούτε ο Τζέκινς Χαν, ούτε καν ο Χίτλερ δεν είχαν επιβάλει τέτοιο καθεστώς.

Ο Μπους και το φασιστικό καθεστώς της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής πλανηταρχίας ανοίγουν ένα νέο κεφάλαιο κτηνωδίας στην ιστορία της ανθρωπότητας: Χωρίς κανένα πρόσχημα, χωρίς κανένα άλλοθι, χωρίς καμία αφορμή, μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου, προαναγγέλλουν ότι θα δολοφονήσουν 1 εκατομμύριο ανθρώπους! Και προαναγγέλλουν και την πιθανή έναρξη της δολοφονίας «την τάδε του μηνός».

Και γιατί; Αυτή τη φορά δεν υπάρχει Κουβέιτ. Αυτή τη φορά δεν υπάρχει «ανθρωπισμός» αλά Κοσσυφοπέδιο. Αυτή τη φορά δεν υπάρχει τίποτα. Αυτή τη φορά υπάρχουν μόνο τα πετρέλαια! Οπως και πριν. Μόνο που αυτή τη φορά δεν το κρύβουν!

***

Σε λίγες μέρες από τώρα, ένα νέο ασύλληπτο φονικό θα κάνει την «πρεμιέρα» του.

Και τι κάνουμε; Τι θα κάνουμε; Τι περιμένουμε; Ποιος θα τους σταματήσει; Ποιος θα βάλει τις φωνές; Μήπως οι πρέσβειρες καλής θέλησης τύπου Μαριάννας Βαρδινογιάννη; Ελάτε τώρα! Τα παιδιά του Ιράκ είναι πολύ μακριά και η κυρία Μαριάννα δεν μπορεί να διοργανώσει κάποιο σχετικό «φιλανθρωπικό γκαλά», όπως το προηγούμενο με την κ. Βανδή...

Μήπως θα τους σταματήσει ο προεδρεύων της ΕΕ κατά το τρέχον εξάμηνο, ο εξοχότατος Σημίτης, που δήλωσε μάλιστα ότι είναι «υπέρ της ειρηνικής επίλυσης του προβλήματος»; Ελάτε τώρα! Αν ήταν κάτι περισσότερο από ένας απλός «υπάλληλος» του Μπους, αν ήταν πράγματι κατά του πολέμου, το πρώτο που θα έκανε θα ήταν να απαγορεύσει στους Αμερικανούς να χρησιμοποιούν τη Σούδα για ορμητήριο. Ομως μόλις προχτές ο κ. Πρωτόπαππας μας εξήγησε ότι οι... διευκολύνσεις που παρέχει η «ισχυρή Ελλάς» στους Αμερικανούς στη Σούδα δεν είναι κάτι σπουδαίο (!), αφού «ό,τι γίνεται δεν αποτελεί μια ιδιαίτερη απόφαση, είναι στο πλαίσιο των ισχυουσών συμφωνιών με τις ΗΠΑ»! Με άλλα λόγια, στο πλαίσιο των «ισχυουσών συμφωνιών» ο κ. Σημίτης ως γνήσιος... ειρηνιστής θα παρέχει διευκολύνσεις στις ΗΠΑ για να δολοφονούν στο Ιράκ!

Ποιος, επομένως, θα τους σταματήσει; Ποιος θα βάλει - έστω - τις φωνές; Αν όχι εγώ, αν όχι εσύ, αν όχι αυτός και όλοι μαζί, τότε ποιος;..


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ


Ευχαριστήριο

Με αισθήματα συγκίνησης και αγάπης, για την αμέριστη συμπαράσταση στη μεγάλη δοκιμασία μας, τούτες τις μαύρες μέρες και νύχτες, εξαιτίας του θανάτου του αγαπημένου μας ΤΑΚΗ ΜΑΜΑΤΣΗ, που τον χάσαμε πρόωρα. Αισθανόμαστε την ανάγκη να εκφράσουμε τη βαθιά ευγνωμοσύνη και τις θερμές ευχαριστίες μας: Στην ΚΕ του ΚΚΕ, στις κομματικές οργανώσεις, στο «Ριζοσπάστη». Στις αντιστασιακές και δημοσιογραφικές οργανώσεις και τους μαζικούς φορείς. Στους συντρόφους και τις συντρόφισσες, τους συναγωνιστές και φίλους του και στους συναδέλφους του. Αλλά και στους συμπατριώτες και τις συμπατριώτισσές του. Σε όλες και όλους, που τον γνώρισαν και τον εκτίμησαν, που πόνεσαν μαζί μας, που έδωσαν αίμα, που συμμετείχαν στην κηδεία του. Και σε όλους ανεξαιρέτως, που με οποιονδήποτε τρόπο, συμμερίζονται τη θλίψη μας και συμμετέχουν στο πένθος μας.

Στη μνήμη του και με την ευκαιρία αυτή προσφέρουμε για την Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ, στην ΚΟΒ Περισσού 200 ευρώ και στην ΚΟΒ Δημοσιογράφων 200 ευρώ.

Η οικογένειά του.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ