Το «σταφ» της Ενωμένης Ευρώπης, οι των Βρυξελλών καρεκλοκένταυροι (όρος πολιτισμικώς ρεαλιστικότατος, αφού αποδίδει τέλεια το είδος εκείνο των υπαλλήλων της πολιτικής, που το μισό τους σώμα είναι ανθρώπινο και το άλλο μισό θεσμική καρέκλα...) είναι αντίστοιχο του αμερικανικού με μεσογειακά και βορειοευρωπαϊκά σωματοτυπικά χαρακτηριστικά. Σ' αυτό το «σταφ» συναντάς και φαλάκρες, κοιλίτσες κλπ., συνδυασμένες με ύφος κουλτουρέ και ενίοτε ροζ γραβάτες και φούξια ταγεράκια.

Το «σταφ» είναι οι νέοι εκλεκτοί. Οι τέλειοι υπάλληλοι που παραμένουν αυστηρά στα πλαίσια άσκησης των καθηκόντων που τους έχουν αναθέσει τα αφεντικά τους. Είτε διορισμένοι είτε εκλεγμένοι, τάχα μου, οι πολιτικοί του «σταφ» κρίνονται από την υπακοή στην εξυπηρέτηση, διά της τάχα μου πολιτικής, των οικονομικών συμφερόντων, που ομαδοποιούνται στη θεσμική «θέση» την οποία υπηρετούν. Είναι το συντεταγμένο πολιτικό προσωπικό, που θα 'λεγε και είπε σε κρίση ειλικρίνειας ο ημέτερος «σταφίτης» Ε. Βενιζέλος, που αντικαθιστά γρήγορα γρήγορα βουλευτές, υπουργούς, και πρωθυπουργούς ακόμα, σ' όλο το δυτικό ή και το δυτικοφέρνοντα «πολιτισμένο» κόσμο.

Το «σταφ» είναι οι διεκπεραιωτές της κυρίαρχης πολιτικής. Την ιεραρχία την καθορίζουν ελκυστικά πακέτα επαγγελματικών προσφορών, πανομοιότυπα αυτών που χορηγούνται στους μάνατζερ των μεγάλων εταιριών. Τα βρίσκετε εύκολα σε μικρές αγγελίες διεθνών ή εγχώριων γραφείων εργασίας: «Αυτοκίνητο, ταξίδια επιμόρφωσης στο εξωτερικό σε Α` θέση, πακέτα μετοχών, πριμ παραγωγικότητας, μεγάλο γραφείο με θέα, ανανέωση φορητού υπολογιστή, ιδιωτικό συμβόλαιο ασφάλισης κλπ.».

Συχνάζουν σε λέσχες και φόρα, όπου επιμορφώνονται και παίρνουν γραμμή, όπως η Μπίλντεμπεργκ ή το Νταβός. Υποκλίνονται ελαφρώς μπροστά σε εκπροσώπους της παγκόσμιας δύναμης, όπως ο πρόεδρος του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της ΔΟΕ, της ΦΙΦΑ κλπ.

Χρηματοδοτούν ντοκιμαντέρ για την κρυφή ομοφυλοφιλία του Χίτλερ, ώστε να κατανοεί ο λαός γιατί έγινε ο Β` Παγκόσμιος κι η Χιροσίμα, υιοθετούν «σταφ» αντάρτες σαν τον Ανδριανόπουλο και τον Ανδρουλάκη, πηγαίνουν πάντα στις κηδείες των ομοίων τους με κρατικά αεροσκάφη και διαβάζουν σ' όλες τις γλώσσες το ίδιο άρθρο που παράγουν σε σύσκεψη παγκόσμιου πρωινού καφέ και το διανέμουν σε «σταφ» πένες σ' όλες τις επαρχίες που διαφεντεύουν.