ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 12 Δεκέμβρη 2007
Σελ. /32
«Σοσιαλισμός με ελευθερία και δημοκρατία»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Κατά το Συνασπισμό, μπορεί να γίνει κοινωνικός και δημόσιος έλεγχος στην κίνηση διεθνών κεφαλαίων και στην αγορά. Υπάρχει το κερδοσκοπικό κεφάλαιο και το μη κερδοσκοπικό κεφάλαιο. Για να μην κατηγορηθούμε πως τους... μεταφράζουμε, θα παραθέσουμε δύο αποσπάσματα. Στις θέσεις της ΚΠΕ του ΣΥΝ για το 5ο τακτικό του Συνέδριο γίνεται λόγος για μια εναλλακτική προγραμματική πρόταση με τελικό στόχο το σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία. Αυτή η πρόταση, λένε, οφείλει να κινείται σε 13 άξονες τους οποίους και αναφέρει.

Δύο απ' αυτούς είναι οι παρακάτω: «Απαιτείται να τεθούν υπό κοινωνικό και δημόσιο έλεγχο η κίνηση των διεθνών κεφαλαίων, ιδιαίτερα των καθαρά κερδοσκοπικών, οι ξένες επενδύσεις και οι όροι του διεθνούς εμπορίου»(...) «Απαιτείται ουσιαστικός έλεγχος του δημοσίου στη λειτουργία της ανεξέλεγκτης αγοράς, με τη δυνατότητα να καθορίζει όπου χρειάζεται το πλαίσιο τιμών και τα ποσοστά κέρδους».

... όπως λέμε καπιταλισμός

Εάν ο ΣΥΝ δεν υποστήριζε πως είναι «αριστερό» κόμμα θα μπορούσαμε απλά να πούμε πως είναι μια επαναδιατύπωση των σοσιαλδημοκρατικών θεωριών περί «τρίτου δρόμου». Εχει αποδειχθεί, άλλωστε, εδώ και χρόνια, πως «τρίτος δρόμος» σημαίνει καπιταλισμός. Ο ΣΥΝ, όμως, αυτοαποκαλείται ριζοσπαστική Αριστερά. Τόσο ριζοσπαστική που θεωρεί πως η κίνηση του κεφαλαίου μπορεί να τεθεί υπό δημόσιο έλεγχο. Το παλιό παραμυθάκι του «καλού» αστικού κράτους, το οποίο θα λέει στις επιχειρήσεις, κερδίστε λιγότερο να δώσουμε και λίγο ψωμάκι στο λαό!

Ακολουθεί το δεύτερο παλιό παραμυθάκι. Υπάρχει και κεφάλαιο που δεν είναι κερδοσκοπικό, δηλαδή επιχειρήσεις που δεν επιθυμούν το κέρδος! Ο ριζοσπαστισμός κορυφώνεται με την αναφορά στον «έλεγχο του δημοσίου στη λειτουργία της ανεξέλεγκτης αγοράς» και στον καθορισμό, όπου χρειάζεται, πλαισίου τιμών και ποσοστά κέρδους! Να το πάλι το «καλό» αστικό κράτος που θα τραβάει το αυτί στο κεφάλαιο, θα του λέει πόσα θα κερδίζει και θα... φυλακίσει την «ελεύθερη οικονομία» για χάρη του λαού! Οι αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΝ περιγράφονται με μια φράση: Ενας άλλος (καπιταλιστικός) κόσμος είναι εφικτός.

Τα αποτυπώματα

Αντιγράφουμε από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία: «Οι ξένοι που φτάνουν στο διεθνές αεροδρόμιο της Ουάσιγκτον θα πρέπει να δίνουν τα αποτυπώματα και των δέκα δαχτύλων τους, μέτρο που αναμένεται να επεκταθεί σε όλα τα αμερικανικά αεροδρόμια και τους μεθοριακούς σταθμούς μέχρι τα τέλη του 2008.

«Πρόκειται για ένα πιο σίγουρο σύστημα που θα βελτιώσει την ασφάλεια όλων», δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας, Μάικλ Τσέρτοφ, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο αεροδρόμιο «Ντάλες».

Από το Γενάρη του 2004 οι υπηρεσίες μετανάστευσης φωτογραφίζουν όλους τους ξένους και παίρνουν τα δακτυλικά αποτυπώματα από τους δείκτες και των δύο χεριών τους. Λόγω της διαδικασίας αυτής δημιουργούνται μεγάλες ουρές στα αεροδρόμια ενώ αρκετοί ταξιδιώτες εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους. Τα περισσότερα προξενεία έχουν ήδη προμηθευτεί ειδικά μηχανήματα για να λαμβάνουν τα αποτυπώματα των δέκα δακτύλων από κάθε άτομο που καταθέτει αίτηση για να του χορηγηθεί βίζα για τις ΗΠΑ.

Κατά την πρώτη τους επίσκεψη στις ΗΠΑ οι ταξιδιώτες θα πρέπει να δίνουν τα αποτυπώματα και των δέκα δακτύλων. Στις επόμενες επισκέψεις αρκούν τα αποτυπώματα 2 έως 4 δακτύλων. Τα στοιχεία αυτά θα φυλαχτούν επί 75 χρόνια στα αρχεία των αμερικανικών υπηρεσιών που καταπολεμούν την τρομοκρατία και την εγκληματικότητα». Εμείς μετά απ' όλα αυτά τι να σχολιάσουμε; Πως ο παραλογισμός είναι η λογική του ιμπεριαλισμού; Ευτυχώς δεν είμαστε αυτοί που θα τον ανακαλύψουν ξαφνικά σήμερα.

Χρεοκοπία

«Οφείλουμε να αποδεχτούμε ότι αυτή η κεντροαριστερά χρεοκόπησε. Η μεγάλη φιλοδοξία με την οποία είχαμε οικοδομήσει την Ενωση δεν πραγματοποιήθηκε». Αυτά διαβάζουμε στην «Αυγή» ότι δήλωσε ο γνωστός και μη εξαιρετέος Φάουστο Μπερτινότι, της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς, υπέρμαχος της «κεντροαριστεράς» στην Ιταλία, την οποία οι εγχώριοι ομοϊδεάτες του είχαν υποδεχτεί με διθυράμβους. Θα 'λεγε κανείς «κάλιο αργά παρά ποτέ», αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση η παροιμία ισχύει μόνο για τον ιταλικό λαό που εναπέθεσε ελπίδες στην «κεντροαριστερά», οι οποίες διαψεύστηκαν παταγωδώς και τώρα μπορεί να βγάλει συμπεράσματα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αγώνας πολιτικός

Η μαχητική απάντηση που δίνει σήμερα, μέσα από τα μπλοκ του ΠΑΜΕ, η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, στα σχέδια της ολοκληρωτικής ανατροπής του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης των εργαζομένων, σε καμιά περίπτωση δεν ολοκληρώνει τον κύκλο των λαϊκών κινητοποιήσεων. Το αντίθετο πρέπει να συμβεί. Τα μέτωπα επίθεσης που έχει ανοίξει η οικονομική ολιγαρχία σε βάρος του λαού και των ανθρώπων που παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας δεν επιτρέπουν το παραμικρό περιθώριο για εφησυχασμό και ψευδαισθήσεις. Γιατί, στις μέρες μας, δεν αμφισβητείται μόνο το δικαίωμα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Η σύγχρονη φάση εξέλιξης του συστήματος υπαγορεύει στους κεφαλαιοκράτες να επιδιώκουν μαζί με την αναδιάρθρωση της οικονομίας, την πλήρη αναδιάρθρωση του περιεχόμενου των σχέσεων μισθωτής εργασίας, όπως τις είχαμε γνωρίσει στις δεκαετίες πριν από το 1990. Τους ωθεί να αξιώνουν την ακύρωση κατακτήσεων που έχουν κερδηθεί με αγώνες και αίμα.

Ολοι μας γνωρίζουμε - και γνωρίζουμε καλά - τι εισπράττουν οι εργαζόμενοι κι ολόκληρος ο λαός, από την οικονομική ολιγαρχία και το πολιτικό της προσωπικό, και με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ και με τις ...επικοινωνιακού τύπου διαχειριστικές προσεγγίσεις: Στην ανάγκη για σταθερή και αξιοπρεπή εργασία, εισπράττουν την ανεργία, τις ελαστικές σχέσης απασχόλησης και την καταπάτηση κάθε έννοιας ελευθερίας και δημοκρατίας στους χώρους δουλιάς. Στο τομέα του μοιράσματος του παραγόμενου πλούτου, την πολιτική σκληρής λιτότητας και συνεχούς υπονόμευσης του λαϊκού εισοδήματος. Στην ανάγκη για τη μόρφωση και τις σπουδές των παιδιών, τη συνεχή υποβάθμιση της δημόσιας Παιδείας, την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της μόρφωσης. Στο αίτημα για λαϊκή υγεία και κοινωνική φροντίδα, τη συρρίκνωση των καλύψεων που προσφέρεται από τα Ταμεία και την εξάπλωση του ιδιωτικού κεφαλαίου στον κλάδο. Για την επίλυση των άθλιων συνθηκών συνταξιοδότησης, την εξομοίωση προς τα κάτω και τη θεσμοθέτηση συντάξεων των 500 και 600 ευρώ. Ολα αυτά τα πλήγματα που δέχονται τα λαϊκά στρώματα πρέπει να οπλίσουν ακόμα πιο αποφασιστικά τους εργαζόμενους να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν ακόμα περισσότερο τον αγώνα τους.

Η αποτροπή των αντιδραστικών - αντιλαϊκών σχεδίων, η διεκδίκηση ανθρώπινων όρων ζωής, η εξασφάλιση και κατοχύρωση στοιχειωδών δικαιωμάτων δεν αποτελούν ένα στοίχημα που απλώς δεν πρέπει να χαθεί. Είναι τα ελάχιστα συστατικά στοιχεία του αγώνα που δίνουν οι ταξικές δυνάμεις, κόντρα στην ανελέητη ταξική επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, για να αποτρέψουν τον καθημερινό εφιάλτη που απεργάζονται οι δυνάμεις του κεφαλαίου και της αντίδρασης. Ομως, στις σημερινές συνθήκες, αυτό από μόνο του δε φτάνει.

Μοναδική προοπτική και πραγματική διέξοδος για τα λαϊκά στρώματα, είναι να φτάσουν στο σημείο ώστε να πάψουν να αμύνονται με την πλάτη στον τοίχο. Να συνειδητοποιηθεί ότι αυτό που έχει ανάγκη ο λαός, είναι ο ολοκληρωμένος πολιτικός αγώνας για τη συνολική ανατροπή, που θα βάλει οριστικά τέλος στην αναπαραγωγή της ίδιας της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας και τη δημιουργία ενός δημόσιου λαϊκού τομέα οικονομίας, που θα αγκαλιάζει όλους τους τομείς που έχουν σχέση με την καθημερινότητα των εργαζομένων, με τα δικαιώματά του, με το βιοτικό του επίπεδο και θα λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο την ικανοποίηση των ίδιων των λαϊκών αναγκών.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ