Η μαχητική απάντηση που δίνει σήμερα, μέσα από τα μπλοκ του ΠΑΜΕ, η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, στα σχέδια της ολοκληρωτικής ανατροπής του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης των εργαζομένων, σε καμιά περίπτωση δεν ολοκληρώνει τον κύκλο των λαϊκών κινητοποιήσεων. Το αντίθετο πρέπει να συμβεί. Τα μέτωπα επίθεσης που έχει ανοίξει η οικονομική ολιγαρχία σε βάρος του λαού και των ανθρώπων που παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας δεν επιτρέπουν το παραμικρό περιθώριο για εφησυχασμό και ψευδαισθήσεις. Γιατί, στις μέρες μας, δεν αμφισβητείται μόνο το δικαίωμα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Η σύγχρονη φάση εξέλιξης του συστήματος υπαγορεύει στους κεφαλαιοκράτες να επιδιώκουν μαζί με την αναδιάρθρωση της οικονομίας, την πλήρη αναδιάρθρωση του περιεχόμενου των σχέσεων μισθωτής εργασίας, όπως τις είχαμε γνωρίσει στις δεκαετίες πριν από το 1990. Τους ωθεί να αξιώνουν την ακύρωση κατακτήσεων που έχουν κερδηθεί με αγώνες και αίμα.

Ολοι μας γνωρίζουμε - και γνωρίζουμε καλά - τι εισπράττουν οι εργαζόμενοι κι ολόκληρος ο λαός, από την οικονομική ολιγαρχία και το πολιτικό της προσωπικό, και με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ και με τις ...επικοινωνιακού τύπου διαχειριστικές προσεγγίσεις: Στην ανάγκη για σταθερή και αξιοπρεπή εργασία, εισπράττουν την ανεργία, τις ελαστικές σχέσης απασχόλησης και την καταπάτηση κάθε έννοιας ελευθερίας και δημοκρατίας στους χώρους δουλιάς. Στο τομέα του μοιράσματος του παραγόμενου πλούτου, την πολιτική σκληρής λιτότητας και συνεχούς υπονόμευσης του λαϊκού εισοδήματος. Στην ανάγκη για τη μόρφωση και τις σπουδές των παιδιών, τη συνεχή υποβάθμιση της δημόσιας Παιδείας, την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της μόρφωσης. Στο αίτημα για λαϊκή υγεία και κοινωνική φροντίδα, τη συρρίκνωση των καλύψεων που προσφέρεται από τα Ταμεία και την εξάπλωση του ιδιωτικού κεφαλαίου στον κλάδο. Για την επίλυση των άθλιων συνθηκών συνταξιοδότησης, την εξομοίωση προς τα κάτω και τη θεσμοθέτηση συντάξεων των 500 και 600 ευρώ. Ολα αυτά τα πλήγματα που δέχονται τα λαϊκά στρώματα πρέπει να οπλίσουν ακόμα πιο αποφασιστικά τους εργαζόμενους να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν ακόμα περισσότερο τον αγώνα τους.

Η αποτροπή των αντιδραστικών - αντιλαϊκών σχεδίων, η διεκδίκηση ανθρώπινων όρων ζωής, η εξασφάλιση και κατοχύρωση στοιχειωδών δικαιωμάτων δεν αποτελούν ένα στοίχημα που απλώς δεν πρέπει να χαθεί. Είναι τα ελάχιστα συστατικά στοιχεία του αγώνα που δίνουν οι ταξικές δυνάμεις, κόντρα στην ανελέητη ταξική επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, για να αποτρέψουν τον καθημερινό εφιάλτη που απεργάζονται οι δυνάμεις του κεφαλαίου και της αντίδρασης. Ομως, στις σημερινές συνθήκες, αυτό από μόνο του δε φτάνει.

Μοναδική προοπτική και πραγματική διέξοδος για τα λαϊκά στρώματα, είναι να φτάσουν στο σημείο ώστε να πάψουν να αμύνονται με την πλάτη στον τοίχο. Να συνειδητοποιηθεί ότι αυτό που έχει ανάγκη ο λαός, είναι ο ολοκληρωμένος πολιτικός αγώνας για τη συνολική ανατροπή, που θα βάλει οριστικά τέλος στην αναπαραγωγή της ίδιας της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας και τη δημιουργία ενός δημόσιου λαϊκού τομέα οικονομίας, που θα αγκαλιάζει όλους τους τομείς που έχουν σχέση με την καθημερινότητα των εργαζομένων, με τα δικαιώματά του, με το βιοτικό του επίπεδο και θα λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο την ικανοποίηση των ίδιων των λαϊκών αναγκών.