ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 1η ΣΕΛΙΔΑ
Γιατί ο «Ρ», ως αδιάλλακτος και αμετανόητος αγωνιστής για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, όλων των καταπιεσμένων, μαζί με το ΚΚΕ, παραμένει «καρφί στο μάτι» της άρχουσας τάξης. Αλλά τίποτα δεν μπορεί να τον λυγίσει, όπως τίποτα δεν μπόρεσε να λυγίσει το ΚΚΕ, γιατί μιλά για την αλήθεια και το δίκιο των καταπιεσμένων ενάντια στ' άδικο της ολιγαρχίας του πλούτου. Ούτε οι επιθέσεις των διαχειριστών της εξουσίας του κεφαλαίου, ούτε και η υπονομευτική δουλειά που αποτόλμησαν, ακόμη και από τα μέσα, οι οπορτουνιστές στα 1990-1991, δεν μπόρεσαν να σταματήσουν το «Ρ» και ούτε θα καταφέρουν ποτέ να τον βάλουν στο χέρι!
Αυτές τις συνειδήσεις που εμείς πασχίζουμε να αλλάξουμε, προκειμένου να χειραφετούνται από την πολιτική που τις εξαναγκάζει στην υποταγή, προκειμένου να μπουν συνειδητά στον αγώνα για το δικό τους μέλλον. Τα 10.000 φύλλα υπενθυμίζουν σε όλους μας την ευθύνη για βαθιά μελέτη του «Ρ», αλλά κυρίως σαλπίζουν για ένταση των προσπαθειών για διάδοσή του ανάμεσα στους εργάτες, στον ελληνικό λαό. Η μελέτη και η διάδοση του «Ρ», η άνοδος της κυκλοφορίας του αποτελεί πρώτιστο καθήκον όλων των κομμουνιστών, των οπαδών και των φίλων του Κόμματος και της ΚΝΕ, όλων των πρωτοπόρων αγωνιστών που συσπειρώνονται στην πάλη ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου. Χωρίς το «Ριζοσπάστη», η καθημερινή μας δράση για την ανάπτυξη των κοινωνικοπολιτικών αγώνων, της ταξικής πάλης, της πολιτικής πάλης, είναι αδύνατο να πραγματοποιείται.
Παρ' όλα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση επιμένει να στρουθοκαμηλίζει: «Εμείς, όπως γνωρίζετε, σεβόμαστε απολύτως την εμπιστευτικότητα της διαδικασίας. Δεν πρόκειται να αναφέρω κάτι άλλο», ήταν η απάντηση του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου, όταν ρωτήθηκε χτες αν η κυβέρνηση θα βάλει βέτο αν χρειαστεί...
Με δεδομένη και νομικά κατοχυρωμένη την ελευθερία των μονοπωλίων να διαμορφώνουν τις τιμές των προϊόντων σύμφωνα με το ύψος των υπερκερδών τους, αυτό που έχει απομείνει στους πολιτικούς εκφραστές και υπηρέτες των συμφερόντων τους είναι να (επιχειρούν να) εμπαίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Και αυτό ακριβώς κάνουν εδώ και δύο περίπου δεκαετίες οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις. Τα παραμύθια που έχει ακούσει όλα αυτά τα χρόνια ο λαός είναι πραγματικά απίστευτα. Το μεγαλύτερο απ' όλα βέβαια είναι ότι «ο υγιής (sic) ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές». Και σε αυτό επιμένουν ακόμα και όταν η πραγματικότητα τους διαψεύδει περίτρανα... Στη συνέχεια ανακάλυψαν τους «κακούς» κερδοσκόπους και τα «καρτέλ»... Ποτέ τους όμως δεν τιμώρησαν κάποιον «κακό». Αυτό όμως δεν τους εμπόδισε να δηλώνουν με στόμφο μπροστά στο λαϊκό ακροατήριο ότι «θα κόψουν τα χέρια των κερδοσκόπων» (Χρ. Φώλιας πριν από μερικές βδομάδες). Ο ίδιος υπουργός κατάπιε χτες τους λεονταρισμούς του και έριξε την ευθύνη ...στους καταναλωτές, στη λογική «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»... «Πρέπει (σ.σ. ο καταναλωτής) να έχει καλύτερη ενημέρωση, να επιβραβεύει τον καλό και να τιμωρεί τον κακό έμπορο», αποφάνθηκε με κάθε σοβαρότητα, κάνοντας ένα ακόμα βήμα στην αυτογελοιοποίηση.
Πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για τους Ελληνες της λεγόμενης τρίτης ηλικίας έδειξε έρευνα που χρηματοδότησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε 11 χώρες της ΕΕ και σε 31.000 άτομα άνω των 50 ετών. Ας δούμε μερικά από αυτά:
Η έρευνα αυτή δεν επιβεβαιώνει τίποτε άλλο από το ρητό «όπου φτωχός κι η μοίρα του». Ας όψεται βέβαια η πολιτική που εφαρμόζει γενικότερα η ΕΕ, αλλά και εδώ οι κυβερνήσεις τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ.
ΥΓ: Η έρευνα έδειξε, όμως, και ένα ευχάριστο για τους Ελληνες άνω των 50 ετών: Είναι οι πιο αισιόδοξοι και έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά μελαγχολίας. Ισως γι' αυτό και η κυβέρνηση παίρνει όλα αυτά τα αντιασφαλιστικά μέτρα. Για να μας κάνει και ως προς αυτό πιο «Ευρωπαίους»: σκυφτούς, μελαγχολικούς, μοιραίους κι αγέλαστους! Ευχαριστούμε, μα δε θα πάρουμε και θα αγωνιστούμε γι' αυτό αύριο με το ΠΑΜΕ.