Προκλητική ήταν η υπουργός Παιδείας, σε χτεσινή συνέντευξή της σε ραδιοφωνικό σταθμό. Οσοι βιώνουν και γνωρίζουν τη σημερινή εκπαίδευση μπορούν αμέσως να καταλάβουν:

Πρόκληση πρώτη: Η υπουργός υποστήριξε ότι ξεκίνησε τη δράση της «από τη διαχείριση του εργασιακού βίου» των εκπαιδευτικών. Αλήθεια, η εκμετάλλευση των νέων εκπαιδευτικών που πηγαίνουν από σχολείο σε σχολείο, για λίγα ευρώ, δεν είναι «εργασιακός βίος»; Με άλλα λόγια, η ωρομισθία στους εκπαιδευτικούς, για το ΠΑΣΟΚ, δε χωράει στις «ριζοσπαστικές» αλλαγές;

Πρόκληση δεύτερη: Μετά την προχτεσινή «συγγνώμη» στους μαθητές και τους γονείς, στη συνέντευξη είπε: «Χιλιάδες κενά σε όλη τη χώρα τα αντιμετώπισα - να σας το πω δημοσίως - με λάθος τρόπο. Δηλαδή, ζήτησα αμέσως πιστώσεις». Τα κενά, είπε, «θα αντιμετωπιστούν από το εκπαιδευτικό δυναμικό της χώρας, το οποίο είναι τεράστιο». Αυτό το «τεράστιο» εκπαιδευτικό δυναμικό δεν έχει δικαίωμα να δουλεύει με σταθερή και μόνιμη δουλειά, ώστε να μπορεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να ανταποκρίνεται στο σπουδαίο ρόλο του; Φυσικά και έχει!

Το ΠΑΣΟΚ, όμως, έχει άλλα σχέδια για το σημερινό σχολείο και τους εκπαιδευτικούς και αυτό δεν κρύβεται πίσω από τις «συγγνώμες» και τα «λάθη» της Α. Διαμαντοπούλου. Με λίγα λόγια, προκαλούν και πρέπει να πάρουν απάντηση.

Με την τιμή παραγωγού στο φρέσκο αγελαδινό γάλα, να έχει «κατρακυλήσει» σε επίπεδα εξευτελιστικά - περίπου στα 30 λεπτά το λίτρο - χωρίς βεβαίως ανάλογη μείωση της τιμής που πληρώνει η λαϊκή οικογένεια για ένα λίτρο γάλα στο σούπερ μάρκετ, γνωστοί αγροτοσυνδικαλιστές του κλάδου, σπρώχνουν τους παραγωγούς στην συνήθη και ωφέλιμη για την όποια κυβέρνηση, πρακτική: Στην διεκδίκηση αιτημάτων, που ακόμη και η υιοθέτησή τους από την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, ελάχιστα οφέλη μπορεί να έχει για τους ίδιους. Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, τις επόμενες μέρες στη Θεσσαλονίκη, διοργανώνεται «κινητοποίηση» με βασικό, αν όχι μοναδικό, αίτημα, την αναγραφή χώρας προέλευσης στις συσκευασίες γάλακτος που πωλούνται στα σούπερ μάρκετ. Με αυτόν τον τρόπο, ισχυρίζονται διάφοροι «αγροτοπατέρες», ότι θα προστατευθούν και οι παραγωγοί και οι καταναλωτές. Βεβαίως δεν μπορούν, δεν μπαίνουν καν στον κόπο, να εξηγήσουν τον τρόπο με τον οποίο η υιοθέτηση του παραπάνω μέτρου θα ωφελούσε τους φτωχομεσαίους παραγωγούς. Το παράδειγμα από μια σειρά αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, που η τιμή των εισαγόμενων είναι δύο και τρεις φορές χαμηλότερη από τα αντίστοιχα εγχώρια, είναι χαρακτηριστικό. Η αναγραφή της χώρας προέλευσης, επηρεάζει τις πωλήσεις των ντόπιων, από ελάχιστα έως καθόλου, αφού έτσι κι αλλιώς τα χαμηλά εισοδήματα θα προτιμήσουν το φτηνότερο προϊόν. Γενικότερα λοιπόν, ο πραγματικός κατακλυσμός της εγχώριας αγοράς από εισαγόμενα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα - κατώτερης ποιότητας, αλλά και τιμής - με την ολοένα και μεγαλύτερη αύξηση του κόστους παραγωγής των Ελλήνων αγροτοκτηνοτρόφων και ταυτόχρονα με την παράλληλη κερδοσκοπική δράση των μονοπωλίων παραγωγής, διακίνησης, μεταποίησης και εμπορίας των προϊόντων, ελέω Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, είναι η κύρια αιτία της «κατρακύλας» της τιμής παραγωγού στο γάλα και όχι μόνο. Αυτήν την ΚΑΠ, οι γνωστοί αγροτοπατέρες, φοβούνται ακόμη και να την ονομάσουν, σπρώχνοντας την φτωχομεσαία αγροτιά σε αδιέξοδα μονοπάτια. Γι' αυτό πρέπει κι εκείνη να τους γυρίσει την πλάτη.