Χαρακτηριστικά, ο Κυρ. Μητσοτάκης, μιλώντας χθες στο «Bloomberg», θύμισε ότι «συνεργάστηκε» με τον Τραμπ και ότι στην πρόσφατη επικοινωνία τους «ανέδειξα τη σημασία των ελληνοαμερικανικών σχέσεων», επιμένοντας ότι «η Ελλάδα είναι πυλώνας σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο. Εχουμε συνεργαστεί πολύ στενά με τις Ηνωμένες Πολιτείες και αναμένω αυτή η σχέση να συνεχιστεί», ξεχωρίζοντας μάλιστα τη διμερή «συμφωνία αμυντικής συνεργασίας».

Στο ίδιο πνεύμα, ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας, μιλώντας χθες σε εκδήλωση του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, είπε σχετικά με την επόμενη μέρα των αμερικανικών εκλογών ότι η ντόπια αστική τάξη θα πρέπει να εξηγεί στη διοίκηση Τραμπ «γιατί είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ να στηρίζουν ό,τι η Ελλάδα θεωρεί σωστό», υποστηρίζοντας ότι αυτή είναι η γλώσσα που καταλαβαίνει ο νέος Πρόεδρος, του συμφέροντος, και όχι των δικαιωμάτων κ.λπ.

Του αναγνώρισε μάλιστα και δίκια, π.χ. για όσα λέει σχετικά με την ανάγκη οι Ευρωπαίοι εταίροι του ΝΑΤΟ να σηκώσουν μεγαλύτερο βάρος στη στρατιωτική προπαρασκευή. «Η ΕΕ πρέπει να παράξει δυνάμεις» είπε χαρακτηριστικά, στηλιτεύοντας το γεγονός ότι κάποιες χώρες - μέλη της ΕΕ «δεν μπορούν να προβάλουν ισχύ ούτε καν στη γειτονιά μας, στην Ανατ. Μεσόγειο».

Να καταγραφεί, εξάλλου, το γεγονός ότι ερωτηθείς ο Δένδιας για το πιο ρεαλιστικό πλέον σενάριο στην Ουκρανία μετά την εκλογή Τραμπ, απάντησε ότι «το καλύτερο που θα μπορούσε να ελπίζει η Ουκρανία είναι να παγώσουμε τη σύγκρουση ως έχει, και να αφήσουμε τα θέματα που έχουν να κάνουν με κυριαρχία, εδαφική ακεραιότητα να συζητηθούν μόλις ωριμάσει ο χρόνος. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις τώρα στην Ουκρανία», με τα προηγούμενα υποκριτικά περί «σωστής πλευράς της Ιστορίας» και «μάχης απέναντι στον αναθεωρητισμό» να καταλήγουν στα ευρωΝΑΤΟικά σκουπίδια.

Σε κάθε περίπτωση, παρουσίασε ως κέρδος για την ντόπια αστική τάξη τη «συνειδητοποίηση» από τους Αμερικανούς της «χρησιμότητας» της Δυτικής Θράκης και του λιμένα της Αλεξανδρούπολης για τα σχέδιά τους, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά ότι ο ακριτικός λιμένας «είναι πιο κοντά στην Οδησσό από κάθε άλλο δρομολόγιο», εξ ου και «ΝΑΤΟ και ΗΠΑ πάντα θα τον χρειάζονται προκειμένου να επικοινωνούν με Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και Ουκρανία». Θύμισε, άλλωστε, ότι ο λιμένας περιλήφθηκε ήδη από την πρώτη «επικαιροποίηση» της Συμφωνίας για τις Βάσεις στις 5/10/2019.

Στο μεταξύ, δείχνοντας και ο ίδιος την αξία τέτοιων λυκοφιλιών, επανέλαβε ένα παράπονο που εκφράζει τώρα τελευταία ως υπουργός Αμυνας, ότι παρά τα όσα έκανε και κάνει η Αθήνα για τις ΗΠΑ και έχουν βάλει στο χαρτί, «δεν υλοποιήθηκε τίποτε από την επιστολή Μπλίνκεν». Επιστολή που, φέτος τον Γενάρη, έστειλε στον Μητσοτάκη ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, τάζοντας πλοία, τεθωρακισμένα, μεταγωγικά αεροσκάφη, ιπτάμενα τάνκερ κ.ά., από τα οποία δεν παραχωρήθηκε τελικά τίποτα στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, πέρα από κάτι σαπάκια που πήγαν να σπρώξουν οι Αμερικανοί και που χρειάζονταν ένα σκασμό λεφτά για να επανέλθουν σε σχετική λειτουργία. Κι αυτό ενώ, όπως έλεγε χθες ο Δένδιας, η ελληνική κυβέρνηση από την πλευρά της «πάντα ανταποκρινόταν με επιτυχία» («delivered») σε ό,τι της ζητούσαν.

Αλλωστε, η «παραχώρηση» στην Ελλάδα όλου αυτού του αμερικανικού υλικού ήταν σε συνάρτηση με τα «πακέτα» στρατιωτικής βοήθειας που έστελνε και στέλνει η Αθήνα στην Ουκρανία. Χαρακτηριστικά, στην επιστολή Μπλίνκεν αποκαλυπτόταν πως είχαν ήδη εγκριθεί για τη χώρα μας 60 εκατ. δολάρια ως «δωρεά» από τις ΗΠΑ, ενώ υπόσχονταν ότι υπάρχει περιθώριο για ακόμη 200 εκατ. δολάρια, εφόσον γίνονταν και άλλες αποστολές δικών μας όπλων και πυρομαχικών προς το Κίεβο. Δηλαδή τα ποσά αυτά προσφέρονταν από τις ΗΠΑ ως αντιστάθμισμα των παροχών από τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις προς την κυβέρνηση Ζελένσκι.

Στο ενδιάμεσο οι αποθήκες μας συνέχισαν να αδειάζουν από οπλισμό, τρένα και φορτηγά να φεύγουν γεμάτα όπλα και πυρομαχικά για Ουκρανία, και στην κυβέρνηση να περιμένουν ματαίως όσα τους έταξε ο Λευκός Οίκος.

Την ορμή με την οποία εντείνονται τα παζάρια ανάμεσα στην Τουρκία και Ευρωπαίους «εταίρους» επιβεβαίωσε η αναγγελία που έκανε ο Τούρκος υπουργός Αμυνας, Γιασάρ Γκιουλέρ, ότι τελικά «αντιμετωπίστηκαν» οι επιφυλάξεις που το Βερολίνο διατηρούσε για την πώληση πολεμικών αεροσκαφών «Eurofighters».

Μιλώντας στον τουρκικό σταθμό TV100 και αναφερόμενος στα σχέδια διαρκούς αναβάθμισης των Ενόπλων Δυνάμεών της, ο Γκιουλέρ είπε ότι «η Γερμανία αντιστεκόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά με τη θετική συμβολή των φίλων μας στο ΝΑΤΟ, της Βρετανίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας, ανταποκρίθηκε θετικά». Πρόσθεσε δε ότι ψηλά στην ατζέντα της η Αγκυρα διατηρεί και την αγορά αμερικανικών μαχητικών F-16, σχολιάζοντας μάλιστα ότι «οι σχέσεις μας με τους Αμερικανούς φίλους μας είναι πολύ θετικές. Θέλουμε να αγοράσουμε 40 F-16 Viper, οι συμβάσεις έχουν υπογραφεί».

Στην ίδια συνέντευξη, ο Γκιουλέρ αναφέρθηκε στην «πολύ θετική σχέση» που έχουν αναπτύξει οι Ερντογάν - Μητσοτάκης και στα «πολύ σημαντικά βήματα» που έκαναν «για να μετατρέψουν το Αιγαίο σε θάλασσα φιλίας και όχι εχθρότητας». Για το δε Κυπριακό επανέλαβε ότι «η λύση των δύο κρατών, πλέον, αποτελεί μία ανυποχώρητη λύση για μας», κατηγόρησε την Κυπριακή Δημοκρατία επειδή «προσπαθεί να ανοίξει στρατιωτικές βάσεις», προσθέτοντας ότι «προσπαθεί να κατευθύνει δράσεις παροχής βοήθειας ή κάτι τέτοιο. Ωστόσο, μελλοντικά, αυτό ενδέχεται να λειτουργήσει ακόμη και εναντίον της».

Θυμίζουμε πως στο πρόγραμμα κατασκευής των «Eurofighters» συμμετέχουν Βρετανία και Γερμανία με 33% των μετοχών, Ιταλία (με 21%) και Ισπανία (με 13%) - αρχικά είχε ενταχθεί και η Γαλλία αλλά αργότερα αποσύρθηκε για να αναπτύξει αυτοτελώς το μαχητικό αεροσκάφος «Rafale».