ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το «κύρος» των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων

Με τη συμμετοχή των ενόπλων δυνάμεων στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά το κόσμο μετράει το κύρος της χώρας ο Κ. Καραμανλής. Το διακήρυξε ο ίδιος κατά την επίσκεψή του στη φρεγάτα «Ψαρά» που μόλις επέστρεψε από τη Σομαλία. Η επιτυχία της επιχείρησης, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, αναδεικνύει δύο πράγματα: Πρώτον, την «ετοιμότητα του ελληνικού Ναυτικού να ανταποκριθεί σε κάθε αποστολή που αναλαμβάνει, όσο δύσκολη και αν είναι, τόσο στις ελληνικές όσο και πιο μακρινές θάλασσες», εκφράζοντας έτσι την ετοιμότητα της κυβέρνησης να στέλνει τα ελληνικά πολεμικά πλοία στα πέρατα της Γης για χάρη των εφοπλιστικών και ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Δεύτερον, η επιχείρηση στη Σομαλία «ενισχύει και το διεθνές κύρος της χώρας», γιατί όπως υποστήριξε με αυτό τον τρόπο η Ελλάδα αναδεικνύεται «σε παράγοντα ειρήνης, ασφάλειας και συνεργασίας». Τα επόμενα λόγια του όμως έδειξαν πολύ καθαρά για ποια ειρήνη και ασφάλεια μιλάει: «Το δείξαμε στις κρίσεις του Λιβάνου και της Γάζας», τόνισε. Τι ξέχασε να πει ο πρωθυπουργός; Οτι η ελληνική συμμετοχή ήταν απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και το μακέλεμα των λαών στις δύο αυτές περιοχές. Οχι μόνο φιλειρηνική δεν ήταν η ελληνική συμμετοχή, αλλά στο πλευρό των θυτών και των πολεμοκάπηλων. Μπορεί αυτό να την ανεβάζει στα μάτια των ιμπεριαλιστών, αλλά καταδικάζεται από τον ελληνικό λαό και όχι μόνο.

Η ... επιστήμη του «διαλέγω κρεμάλα»

«'Η μένεις στη θέση σου και πληρώνεσαι με πενταροδεκάρες ή μένεις τελείως στο δρόμο. Διάλεξε και πάρε». Για να «πιάσει» αυτό το ψευτοδίλημμα που αντιμετωπίζουν εκβιαστικά όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι, τα επιτελεία της άρχουσας τάξης επιστρατεύουν διάφορα μέσα, ακόμα και «έρευνες» που επιδιώκουν με επιστημονικοφάνεια να τεκμηριώσουν τους στυγνούς εκβιασμούς της εργοδοσίας.

Μια τέτοια έρευνα παρουσίασε το περασμένο Σάββατο η «Καθημερινή». Η οποία κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η διατήρηση χιλιάδων θέσεων εργασίας εναπόκειται στην απόφαση των εργαζομένων. Στο αν θα επιλέξουν ή όχι την «ακαμψία στην αγορά εργασίας», όπου ως «ακαμψία» βαφτίζεται η υπεράσπιση κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Ωστόσο, πουθενά δεν αναφέρεται το περιεχόμενο των ερωτημάτων της έρευνας και σε ποιον απευθύνονται. Η λογική πάντως στην οποία πατάει είναι αυτή που μόνο ένας επιχειρηματίας έχει (π.χ. έχω 10 εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση και για να μειώσω το «εργασιακό κόστος» ή τους κρατάω με ημιαπασχόληση ή απολύω τους 7, τους 6, τους 5). «Επιστήμη» κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της κερδοφορίας και της μικρότερης ζημιάς για το κεφάλαιο. Και την επικαλούνται για να κάνουν πιο πειστικά τα εκβιαστικά αντεργατικά τους διλήμματα προκειμένου να τους υποτάξουν στην πολιτική τους δηλαδή στο να πληρώσουν αυτοί τις συνέπειες της κρίσης. Με μέτρα που έχουν προαποφασιστεί από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου, για να επιβληθούν παντοτινά. Γι' αυτό ας κλείσουν τ' αυτιά τους στους επιστημονικοφανείς εκβιασμούς των καπιταλιστών. Αντίσταση, αντεπίθεση. Να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία που τη δημιούργησε.

Εργοδοτικός συνδικαλισμός

Με ανέξοδες καταγγελίες και δράσεις για το θεαθήναι (μηνυτήρια αναφορά, προσφυγή στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, κ.ά.) αποφάσισε να αντιδράσει, κατόπιν εορτής, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας στα ΕΛΤΑ (ΠΟΣΤ), στην προωθούμενη από την κυβέρνηση πώληση της κερδοφόρας θυγατρικής εταιρείας «Ταχυμεταφορές». Και λέμε κατόπιν εορτής, γιατί η κυβέρνηση «μαγείρευε» από το 2006 το διαγωνισμό, χωρίς να «ανοίξει ρουθούνι», με την πλειοψηφία της ΠΟΣΤ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) σε πλήρη ...αγρανάπαυση. Και, ω του θαύματος, δύο μέρες πριν ανακοινώσει επίσημα η κυβέρνηση ότι κηρύχθηκε άγονος ο διαγωνισμός για την πώληση των «Ταχυμεταφορών», η πλειοψηφία της ΠΟΣΤ παραχώρησε συνέντευξη για να προειδοποιήσει την κυβέρνηση ότι οι ταχυδρομικοί είναι έτοιμοι να κάνουν απεργίες, ακόμα και τις μέρες του Πάσχα. Ακόμα και εντελώς «αθώες» να είναι αυτές οι συμπτώσεις, έχει σημασία να επισημανθεί ότι η πλειοψηφία της ΠΟΣΤ δε διαφωνεί επί της ουσίας της ιδιωτικοποίησης, αλλά για τις «αδιαφανείς μεθοδεύσεις» που ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία διακατέχεται από «άκρατο νεοφιλελευθερισμό».

Εμείς, απλά, να υπενθυμίσουμε ότι την απόφαση «αποκρατικοποίησης» των «Ταχυμεταφορών» την πήρε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το Σεπτέμβρη του 2003. Από τότε μέχρι σήμερα, η πλειοψηφία της ΠΟΣΤ αρκείται σε ορισμένους λεονταρισμούς, ενώ όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο συμφωνεί, αλλά βάζει και πλάτη για να περάσει η αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Να, γιατί η Δημοκρατική Συνεργασία Εργαζομένων ΕΛΤΑ καταγγέλλει την ουσιαστική σύμπλευση κυβέρνησης - διοίκησης και πλειοψηφίας ΠΟΣΤ στην πολιτική ιδιωτικοποίησης των Ελληνικών Ταχυδρομείων. Να, γιατί καλεί τους εργαζόμενους να βγάλουν συμπεράσματα και να γυρίσουν την πλάτη στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Τι επιδιώκουν με τη σκανδαλολογία;

Η υπόθεση των διάφορων σκανδάλων, που βαραίνουν τους μπλε και τους πράσινους διαχειριστές της αστικής εξουσίας, αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση αξιοποίησης των συμπτωμάτων σήψης του εκμεταλλευτικού συστήματος υπέρ της ενίσχυσής του, μέσω του αποπροσανατολισμού του λαού με την καλλιέργεια κάλπικων αντιπαραθέσεων, που δεν αγγίζουν τα πραγματικά λαϊκά προβλήματα και, πολύ περισσότερο, καλύπτουν τους ενόχους. Ειδικά στην παρούσα φάση, μέσα σ' ένα προεκλογικό πλαίσιο και υπό το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης, που βιώνει ο λαός, επιδιώκεται να αξιοποιηθεί η σκανδαλολογία για τον πολιτικό εγκλωβισμό και τη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων, ώστε στους εργαζόμενους να δημιουργούν στρεβλά κριτήρια για τις αιτίες των προβλημάτων τους και, ταυτόχρονα, να παραιτηθούν από την αγωνιστική διεκδίκηση όλων όσα τους ανήκουν.

Ολο αυτό το εγχείρημα περιέχει μεγάλη δόση εμπαιγμού και εξαπάτησης προς το λαό και από τους δύο εταίρους του δικομματισμού. Καυγαδίζουν για τα σκάνδαλα, για τα οποία είναι και οι δύο συνένοχοι, μάλιστα σε ορισμένα, όπως αυτό της «Ζήμενς», όπως καταγγέλλεται, εμπλέκονται στελέχη και από τα δυο κόμματα, αλλά το όλο κλίμα, που δημιουργούν, συμβάλλει αντικειμενικά στον αποπροσανατολισμό από τη συνειδητοποίηση της ανάγκης να χτυπηθεί η ακολουθούμενη σκανδαλώδης για τα λαϊκά συμφέροντα πολιτική τους.

Το ζητούμενο γι' αυτούς είναι, εν μέσω κρίσης, να επικεντρωθεί η δημιουργία κριτηρίων γι' αυτήν την πολιτική και τα κόμματά της στα σκάνδαλα, όταν την ίδια στιγμή στο όνομα της κρίσης «παγώνουν» μισθοί, απολύονται εργαζόμενοι, μειώνονται οι μέρες εργασίας με ταυτόχρονη μείωση μισθών, χτυπιούνται ασφαλιστικά δικαιώματα, αυξάνεται η φορολογία για το λαό, ενώ έχει μειωθεί δραστικά για το κεφάλαιο, χρηματοδοτούνται οι τράπεζες και οι άλλες επιχειρήσεις και ο λαός οδηγείται στη φτώχεια, εντείνονται η εργοδοτική τρομοκρατία και η κρατική καταστολή, προκειμένου να εμποδιστούν οι διεκδικητικοί ταξικοί αγώνες. Το ζητούμενο είναι να εμποδιστούν οι εργαζόμενοι να κρίνουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου μ' αυτά τα κριτήρια. Γι' αυτό και ενισχύεται η σκανδαλολογία. Για να αποφύγουν τη λαϊκή καταδίκη τα κόμματα της πλουτοκρατίας που δεν τα χωρίζει τίποτα ουσιαστικό, αντίθετα τα ενώνει η ίδια αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική.

Το ζητούμενο, από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, βρίσκεται στον αντίποδα των επιδιώξεων όλων εκείνων, που είτε παράγουν σκάνδαλα είτε εφαρμόζουν σκανδαλώδεις πολιτικές, δηλαδή της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της. Είναι μονόδρομος η αποστροφή απ' αυτήν τη διαμορφούμενη κάλπικη για τις αιτίες των βασάνων της ζωής του λαού πραγματικότητα. Οι εργαζόμενοι να κρίνουν πηγαίνοντας προς τις ευρωεκλογές με βάση τα παλιά και τα νέα αντεργατικά μέτρα που εξυφαίνονται και από τα δυο κόμματα της πλουτοκρατίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, στο όνομα της κρίσης. Βεβαίως και από το γεγονός ότι και τα δύο κόμματα είναι βουτηγμένα στα σκάνδαλα, αλλά πρώτ' απ' όλα και πάνω απ' όλα από την πολιτική που χτυπά δικαιώματα, αφαιρεί τη δυνατότητα κάλυψης των αναγκών της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας. Τους κάνει τη ζωή δύσκολη για να γλιτώσει τις συνέπειες της κρίσης το κεφάλαιο. Να οργανώσουν τον αγώνα τους για όλα όσα τους ανήκουν και να τιμωρήσουν πολιτικά τους διαχειριστές του καπιταλισμού. Να ενισχύσουν και εκλογικά το ΚΚΕ. Αυτό σημαίνει πραγματική αποκάλυψη του σκανδάλου και αυτή θα είναι η πραγματική τιμωρία των ενόχων.