Τέτοια δικαιώματα αναγνωρίζει η αστική τάξη. Το δικαίωμα, π.χ., των μεγαλοξενοδόχων να προσλαμβάνουν εργαζόμενους για μια μέρα ή για λίγους μήνες (βλ. εποχιακή απασχόληση, συμβάσεις μιας μέρας) αλλά όχι το δικαίωμα των ξενοδοχοϋπαλλήλων να απεργούν (και να περιφρουρούν την απεργία τους) απαιτώντας σταθερή εργασία για όλους, επαναπρόσληψη απολυμένων, συνεπή καταβολή των μισθών τους. Αναγνωρίζουν το δικαίωμα να πετσοκόβονται η Ασφάλιση, η Υγεία, η Πρόνοια, η Παιδεία του λαού και να μετατρέπονται σε πεδίο επενδυτικής δραστηριότητας για τα μονοπώλια, αλλά όχι το δικαίωμα των εργαζομένων να παλεύουν με κάθε μορφή όχι απλά για καλύτερο μεροκάματο, αλλά για συνολική βελτίωση της ζωής τους, για την ικανοποίηση όλων των αναγκών των οικογενειών τους με βάση τον άφθονο πλούτο που σήμερα παράγουν. Αυτό θέλουν να τσακίσουν. Αλλά δε θα τους περάσει...
ΥΓ: Ακόμα οι φοροφυγάδες γελάνε με τη φράση που ο Γ. Αλογοσκούφης συνόδευσε τον προηγούμενο πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής, ότι δηλαδή «οι φοροφυγάδες θα χάσουν τον ύπνο τους»...
Την απόσπαση φρέσκου ζωτικού χώρου στην Τουρκία και την ευρύτερη ζωτικά περιοχή, νέες «επενδύσεις» και άλλες επιχειρηματικές κολεγιές βάζουν στα σκαριά οι τραπεζίτες και οι άλλες μερίδες της ντόπιας πλουτοκρατίας. Σύμφωνα με δημοσιεύματα ειδησεογραφικών πρακτορείων, ο όμιλος της Εθνικής Τράπεζας ετοιμάζει την επέκταση του δικτύου στην Τουρκία μέσω της θυγατρικής εταιρείας «Φινανσμπάνκ».
Δεν είναι τυχαίο ότι η είδηση βγήκε στη δημοσιότητα παραμονές της επίσημης επίσκεψης στην Αθήνα του πρωθυπουργού της Τουρκίας με τη συνοδεία κυβερνητικού κλιμακίου και ολόκληρης κουστωδίας από μεγαλοεπιχειρηματίες. Και βέβαια, ασπίδα προστασίας των επιχειρηματικών κερδών και συμφωνιών είναι το κατάπτυστο μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με τους ΕΕ-ΔΝΤ. Να σημειωθεί ακόμη πως στρατηγικός μέτοχος της «Φινάνσμπανκ» (και της ΕΤΕ) είναι η Παγκόσμια Τράπεζα που έχει αναλάβει το ρόλο «εγγυητή» των επιχειρηματικών κερδών και άλλων συμφερόντων του ομίλου της ΕΤΕ στην Τουρκία.
Είναι απόλυτα βέβαιο ότι ανάλογες εγγυήσεις από ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς θα δοθούν και στους Τούρκους μεγαλοεπιχειρηματίες που ορέγονται επενδύσεις και μερίδια αγοράς στην ζωτική, για τους ίδιους, ελληνική αγορά.
Στον ρ/σ «ΦΛΑΣ» έδωσε χτες συνέντευξη ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης. Εκεί δήλωσε, μεταξύ άλλων: «Πιστεύω πως δεν είναι όλοι διαπλεκόμενοι. Σήμερα, υπάρχει μια ομοθυμία για την πάταξη τέτοιων φαινομένων, με δημοκρατικό όμως τρόπο. Ειδάλλως, θα πάμε σε μια λογική τύπου ΠΑΜΕ και ο ένας θα κατηγορεί τον άλλο (...) Η δημιουργία μιας οικουμενικής κυβέρνησης θα στείλει μηνύματα και στο εξωτερικό - ότι είμαστε μια «γροθιά» απέναντι στην κρίση - αλλά και στο εσωτερικό, ότι δε θα επιτρέψουμε να δημιουργηθούν συνθήκες που μπορεί να μας επιφυλάσσουν δυσάρεστες εκπλήξεις».
Οι αγώνες του εργατικού λαϊκού κινήματος στοιχειώνουν τον ύπνο και τον ξύπνιο της αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού. Πολύ περισσότερο στον πρύτανη της προβοκάτσιας. Προσπαθούν να ξορκίσουν τους φόβους τους επιτιθέμενοι κάθε τρεις και λίγο στο ΠΑΜΕ, στο ΚΚΕ, στο λαό που αγωνίζεται. Και είναι ακριβώς η προοπτική τού να τραβήξει ο λαός την πάλη του ως εκεί που θα θέσει ζήτημα εξουσίας, η «δυσάρεστη έκπληξη» που απεύχεται ο Γ. Καρατζαφέρης, διαμηνύοντας στις άλλες πολιτικές δυνάμεις που εκφράζουν τα ίδια συμφέροντα να προλάβουν...
Τι το ήθελε ο Γ. Καρατζαφέρης να μιλήσει για «κεφαλαιοκράτες» και να υπερασπιστεί τον αστικό πολιτικό κόσμο; Τον περιέλαβαν χθες ορισμένοι μεγαλοδημοσιογράφοι - επιχειρηματίες, που μέχρι τώρα τον χάιδευαν, και πού τον πονεί και πού τον σφάζει: «Τι βγαίνει και μας λέει ο Καρατζαφέρης;» αναρωτήθηκε ένας από αυτούς χτες το πρωί στην εκπομπή του και έσπευσε να γίνει πιο συγκεκριμένος: «Εκείνος δεν είναι που έλεγε φόρα παρτίδα στην τηλεόραση ότι για την επιλογή της κυρίας Νίκης Τζαβέλλα, ως επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου, μέτρησε τη γνώμη ιδιοκτήτη καναλιού και άλλων επιχειρηματιών;». Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το μήνυμα εστάλη και ακόμα πιο σίγουρο ότι ελήφθη από τον παραλήπτη. Φυσικά, όχι ότι πήρε κανείς στα σοβαρά το τι είπε ο Γ. Κατατζαφέρης, αλλά ο τσαρλατανισμός και ο τυχοδιωκτισμός έχουν όρια. Μετά αρχίζει το γελοίο...