ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 15 Οχτώβρη 2005
Σελ. /40
Η Αντίσταση και οι κυβερνώντες

Γρηγοριάδης Κώστας

«Δεν μπορεί, εδώ στο χώρο αυτό (σ.σ. του Μνημείου του Αγνωστου Στρατιώτη) δίπλα στα άλλα ονόματα, να μην υπάρχουν η Αθήνα της Αντίστασης, ο Γοργοπόταμος και η Καισαριανή, το Χαϊδάρι και η Καλογρέζα. Κι ακόμα δεν μπορεί ο κ. Καραμανλής να πηγαίνει στην Καισαριανή και να βγάζει λόγους και να μη δέχεται, εδώ και ενάμισι χρόνο, αντιπροσωπεία των Αντιστασιακών, όταν, μάλιστα, τα υπουργεία απαντούν αρνητικά σ' όλα τα προβλήματά μας. 'Η να παρακρατούν το 15% από τους αντιστασιακούς, ενώ δε μας άφηναν να καταθέσουμε στεφάνι εδώ στον Αγνωστο Στρατιώτη. Και, κυρίως, να αποσιωπούν το ρόλο του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ». Τα παραπάνω λόγια είναι από τη σύντομη ομιλία του Γιώργη Μωραίτη, προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ), που εκφράζει όλες τις ΕΑΜογενείς αντιστασιακές οργανώσεις και την Αντίσταση των Μεσανατολιτών, στην πρόσφατη εκδήλωση της ΠΟΑΟ για την επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας. Και είναι τόσο χαρακτηριστικά, όσο και αποκαλυπτικά, της πολιτικής που χρόνια τώρα ακολουθούν οι εκάστοτε κυβερνώντες, «πράσινοι» και «γαλάζιοι», έναντι της Εθνικής Αντίστασης. Ακόμη και η «κουτσή» αναγνώριση της τελευταίας, στην οποία προχώρησαν, έγινε κάτω από την πίεση του κινήματος κι έχοντας στόχο να τη φέρουν στα μέτρα τους και να ευνουχίσουν τα πολιτικά της μηνύματα.

Προς τι το καμουφλάζ;

Το κύριο σύνθημα - παραίνεση των βυτιοφορέων που παρέταξαν αυτές τις μέρες τα βυτιοφόρα τους έξω από το υπουργείο Ανάπτυξης είναι «Μην οδηγείτε τους καταναλωτές στα καρτέλ του μονοπωλίου». Το ξεζούμισμα των εργαζομένων από τα μονοπώλια είναι πράγματι μια γάγγραινα που κατατρώει τα λαϊκά εισοδήματα και όσο πιο γρήγορα απαλλαγούμε από αυτή, τόσο το καλύτερο για όλους μας. Μόνο που μαζί με τα καταχωρημένα μονοπώλια στην αγορά αλωνίζουν και δεκάδες άλλες μεγάλες επιχειρήσεις που επίσης μας χτυπούν στο δόξα πατρί. Σε ό,τι αφορά τώρα την κινητοποίηση δεν καταλάβαμε δύο πράγματα: Πρώτον, πώς είναι δυνατόν μια εταιρία που διαθέτει ένα στόλο 30 και βάλε βυτιοφόρων να μας λέει ότι κόπτεται για το καλό μας και, δεύτερον, γιατί αυτή η συγκεκριμένη εταιρία κατέβηκε στο υπουργείο, κρύβοντας το πρόσωπό της, καλύπτοντας την επωνυμία της από τα οχήματά της;...

Η διέξοδος

Δε λέμε, δικαιολογημένα η Αγωνιστική Ενότητα Γιατρών (ΑΕΓ) αντιτίθεται στην πρόθεση της κυβέρνησης να επιτρέψει την ίδρυση ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων, στα οποία η πλειονότητα των μετοχών δε θα ανήκει σε γιατρούς. Ας μας επιτρέψουν, όμως, να σημειώσουμε ότι ο αυτοπεριορισμός τους σ' αυτή και μόνο τη θέση δεν απαντά στα πολλά και διάφορα προβλήματα και κυρίως δε δίνει καμιά διέξοδο. Αλλωστε, αργά ή γρήγορα, το μεγάλο επιχειρηματικό κεφάλαιο θα μπει και στον τομέα αυτό. Βήμα το οποίο έχει γίνει ήδη σε πολλές άλλες καπιταλιστικές χώρες. Από την άλλη, τα σημερινά ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα (όπως και οι ιδιωτικές κλινικές κλπ.) αποτελούν κι αυτά μια μορφή εμπορευματοποίησης της Υγείας και μοχλό ξεζουμίσματος των λαϊκών εισοδημάτων, εκμεταλλευόμενα τη συνεχή υποβάθμιση των σημερινών δημόσιων υπηρεσιών Υγείας.

Ας μας επιτρέψουν να σημειώσουμε, επίσης, ότι ο γιατρός και, ταυτόχρονα, ιδιοκτήτης ή μέτοχος ιδιωτικού διαγνωστικού κέντρου δεν παύει, βέβαια, να είναι γιατρός, αλλά είναι και επιχειρηματίας. Εάν, όμως, δίνει προτεραιότητα στο κοινωνικό λειτούργημα του γιατρού και ό,τι αυτό συνεπάγεται, τότε πρέπει να αγωνίζεται για ένα αποκλειστικά δημόσιο ενιαίο και πραγματικά δωρεάν σύστημα Υγείας, με ανθρώπινες συνθήκες δουλιάς και ικανοποιητικές αμοιβές για τους εργαζόμενους σ' αυτό. Ενα σύστημα, το οποίο θα παρέχει σύγχρονες και επαρκείς υπηρεσίες σε όλο τον πληθυσμό, χωρίς καμιά διάκριση.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μονά χάνεις ζυγά κερδίζω!

Να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, σχετικά με τις επιπτώσεις της ΟΝΕ, του ευρώ, στην «τσέπη» των εργαζομένων της χώρας μας, επιχειρεί η κυβέρνηση με την ενδιάμεση έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας που κατατέθηκε προχτές στη Βουλή. Παραβλέποντας το γεγονός ότι η καπιταλιστική οικονομία λειτουργεί με βάση το νόμο σύμφωνα με τον οποίο προϋπόθεση για να κερδίσει κάποιος είναι να χάσει κάποιος άλλος, η έκθεση διαπιστώνει πως από τα 5 χρόνια ένταξης της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ προκύπτουν, μόνο, «σημαντικά οφέλη»! Ετσι, χρυσώνοντας το χάπι των αντιλαϊκών πολιτικών της ΕΕ - που υπηρέτησαν πιστά μέχρι το Μάρτη του 2004 οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει να υπηρετεί το ίδιο πιστά η κυβέρνηση της ΝΔ - η Τράπεζα της Ελλάδας υποστηρίζει πως η ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ συνέβαλε τόσο στην επιβράδυνση των ρυθμών αύξησης του πληθωρισμού όσο και στην επιτάχυνση των ρυθμών αύξησης του ΑΕΠ.

Βέβαια, η κυβέρνηση και ο κ. Γκαργκάνας γνωρίζουν (όπως και όλοι οι εργαζόμενοι) πως το ευρώ και συνολικότερα η εφαρμογή από τις ελληνικές κυβερνήσεις των ευρωενωσιακών, αντιλαϊκών-φιλομονοπωλιακών πολιτικών προκάλεσαν νέα δεινά στα πλατιά λαϊκά στρώματα. Αν και ομολογεί - έμμεσα - τη λεηλασία που υπέστησαν τα λαϊκά νοικοκυριά από την έξαρση της ακρίβειας με αφορμή την αντικατάσταση της δραχμής από το ευρώ, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Ετσι, ενώ δεν αμφισβητεί το όργιο κερδοσκοπίας που εκδηλώθηκε από τους μεγαλοεπιχειρηματίες με τις «στρογγυλοποιήσεις» προς τα πάνω και τις «αδικαιολόγητες αυξήσεις τιμών», ισχυρίζεται πως αυτό οφείλεται στο ότι «δε λειτούργησε ικανοποιητικά ο ανταγωνισμός»! Παραδέχεται, βέβαια, πως τα τελευταία 5 χρόνια άνοιξε η «ψαλίδα» του πληθωρισμού ανάμεσα στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ καθώς διογκώθηκαν τα ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.

Θεματοφύλακας της πολιτικής που συναποφασίζεται στην ΕΕ η κυβέρνηση, διά του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, δεν παραλείπει να εισηγηθεί σκληρότερη λιτότητα για τους εργαζόμενους. Ετσι, στο «διά ταύτα» της έκθεσης, υποστηρίζεται πως τα «διαρθρωτικά» προβλήματα της οικονομίας μπορούν να αντιμετωπιστούν με «την κατάλληλη πολιτική διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων», όπως η «διαμόρφωση των μισθολογικών αυξήσεων σε επίπεδα συμβατά με τη σταθερότητα τιμών» και η «συνέχιση της προσπάθειας για αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας»!

Τα επιχειρήματα που επικαλείται η κυβέρνηση, ο Ν. Γκαργκάνας και όλοι εκείνοι που υπερασπίζονται τις φιλομονοπωλιακές πολιτικές της ΕΕ, έχουν ένα κοινό σημείο. Κινούνται στον αστερισμό της «λογικής» του «μονά χάνεις, ζυγά κερδίζω»! Και καθώς οι εργαζόμενοι ανήκουν στην πλευρά εκείνων για τους οποίους οι θιασώτες των αντιλαϊκών πολιτικών της ΕΕ υποστηρίζουν ότι πρέπει να πληρώνουν τα σπασμένα, έχουν κάθε λόγο και να αντισταθούν και να εντείνουν την πάλη τους για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ