Αρχίζουν και ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. Διάφοροι πρόθυμοι παίρνουν τη θέση τους στο πλευρό της κυβέρνησης και απλώνουν βούτυρο στο ψωμί της προπαγάνδας, που θέλει τους νέους που «σηκώνουν κεφάλι» τρομοκράτες και αλήτες που πρέπει να απομονωθούν. Για να περάσουν «όμορφα και ωραία» όλα τα αντιδραστικά μέτρα της πολιτικής της Μπολόνια χωρίς να «ανοίξει ρουθούνι». Και, βέβαια, να κινούνται όλα και όλοι στο πλαίσιο του «νόμου και της τάξης»...
Τετάρτη 12 Δεκέμβρη, μέρα απεργίας, στο λιμάνι του Πειραιά. Η ώρα είναι 9.30 το πρωί, μισή ώρα πριν από την έναρξη της απεργιακής συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ. Συνδικαλιστές βλέπουν έκπληκτοι 3 μετανάστες εργαζόμενους από το Πακιστάν στην πλατεία Καραϊσκάκη (300 μέτρα μακριά από τον τόπο της συγκέντρωσης), όχι μόνο να δουλεύουν πυρετωδώς, μέρα απεργίας, αλλά και να κολλάνε αφίσες του ΣΥΡΙΖΑ και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, ακριβώς πάνω στις αφίσες του ΠΑΜΕ! Ο επιστάτης τους, που βρισκόταν σε ένα φορτηγάκι «βαν», ομολόγησε στους συνδικαλιστές ότι αυτές τις εντολές είχε! Δε θέλει πολλή σκέψη για το ποιοι ήταν οι εντολείς. Το ερώτημα είναι μέχρι πού μπορεί να φτάσει το μένος των «εντολέων» για τις ταξικές δυνάμεις και πώς βλέπουν το δικαίωμα στην απεργία των αλλοδαπών εργαζομένων.
Πήγε χτες ο Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΗ να τη ...σώσει. Είπε ότι η ΝΔ την έκανε από κερδοφόρα ελλειμματική.
Ταυτίστηκε έτσι με τη λογική κυβέρνησης και διοίκησης, που λένε ότι η ΔΕΗ έχει πρόβλημα και οι αυξήσεις στα τιμολόγια είναι κάτι σαν αναγκαίο κακό.
Μόνο που η ΔΕΗ δεν είναι ελλειμματική, παραμένει κερδοφόρα. Το πρόβλημα για την κυβέρνηση και τους μεγαλομετόχους της είναι ότι αυτή η κερδοφορία δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους. Κι ακόμη περισσότερο, στο όνομα της «σωτηρίας» της ΔΕΗ, η κυβέρνηση διαμορφώνει σταδιακά τα τιμολόγια που απαιτούν οι υπόλοιποι κεφαλαιοκράτες για να μπουν στο ενεργειακό παιχνίδι.
Γι' αυτό η δήλωση Παπανδρέου ήρθε «λουκούμι» στην κυβέρνηση. Η οποία απάντησε μέσω του υπουργείου Ανάπτυξης ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ οδήγησαν σε μειονεκτική θέση τη ΔΕΗ και η κυβέρνηση της ΝΔ παίρνει μέτρα (βλέπε ανατιμήσεις τιμολογίων - χαράτσια) για να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά της.
Μια χαρά τα βρίσκουν οι δυο τους...
Ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος - όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπουργείου - έστειλε επείγουσα επιστολή προς τον πρόεδρο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του «Ερρίκος Ντυνάν» με αφορμή τα δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία το μάνατζμεντ του νοσηλευτικού ιδρύματος «Ερρίκος Ντυνάν» παραχωρείται σε ιδιώτες.
Στην επιστολή - σύμφωνα με την ανακοίνωση - ο υπουργός επισημαίνει ότι «το ζήτημα αυτό εμπίπτει στην αρμοδιότητα ελέγχου του υπουργείου Υγείας που είναι επιφορτισμένο με την προστασία του δημοσίου συμφέροντος» και ότι την ερχόμενη βδομάδα θα πραγματοποιηθεί συνάντηση με τον πρόεδρο και το ΔΣ «προκειμένου να διευκρινιστεί το όλο θέμα».
Εδώ είχε «βουίξει η πιάτσα», γράφτηκαν ολόκληρα ρεπορτάζ και έγιναν και επίσημες ανακοινώσεις επιχειρηματιών για τις συνομιλίες με σκοπό την ανάληψη του μάνατζμεντ του «Ερρίκος Ντυνάν» και ο υπουργός Υγείας κάνει τον ανήξερο; Αλήθεια, σε τι χρησιμεύει αυτό το πρόσχημα;
Το «Ερρίκος Ντυνάν» είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) και ανήκει στον ιδιωτικό τομέα υγείας. Αλλωστε, ο ίδιος ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ήταν αυτός που απενοχοποίησε τη σχέση του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα, με τους δέκα άξονες για την Εθνική Στρατηγική Υγείας που παρουσίασε στις 23.11.2006. Απλώς, η υλοποίηση της πολιτικής του με τυμπανοκρουσίες φαίνεται πως του χαλάει την εικόνα και ψάχνει προσχήματα...
Με τη νέα συνθήκη τα κράτη - μέλη αποφάσισαν να εκχωρήσουν ακόμη περισσότερα κυριαρχικά δικαιώματα, ανοίγουν παραπέρα το «χώρο ελευθερίας» για το κεφάλαιο, ψαλιδίζουν το βέτο και την αρχή της ομοφωνίας στις αποφάσεις, εντείνουν τις πολιτικές καταστολής και περιορισμού βασικών δημοκρατικών ελευθεριών, επεκτείνουν τις πολιτικές φακελώματος, συγκέντρωσης και παράδοσης σε χώρες και αρχές εκτός ΕΕ (ΗΠΑ, CIA), εντείνουν τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ στο πλαίσιο του NATO και σε συντονισμό με τις ΗΠΑ, προωθούν το δόγμα του «προληπτικού» πολέμου.
Παρά τις όποιες εσωτερικές αντιθέσεις στους κόλπους της ΕΕ για το μοίρασμα της λείας, η συμφωνία των κυβερνήσεων, όσον αφορά στο δυνάμωμα της επίθεσης κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων, είναι δεδομένη. Ολοι οι παράγοντες της ΕΕ είναι ενωμένοι στην ενίσχυση του κεφαλαίου και της εξουσίας του. Ομως οι λαοί αντικειμενικά στέκουν απέναντι και πρέπει με την πάλη τους κατά της εξουσίας των καπιταλιστών στη χώρα τους να απορρίψουν και τη νέα εκδοχή του «ευρωσυντάγματος» και την ΕΕ. Μπορούν και πρέπει να ισχυροποιήσουν την ανυπακοή και την απειθαρχία. Ωσπου να ανατρέψουν τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.