ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 15 Απρίλη 2004
Σελ. /32
Παμπάλαια τακτική

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η «συνταγή» είναι πολύ παλιά. Με δυο λόγια συμβουλεύει τα εξής: Οταν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τις θέσεις του αντιπάλου σου, τις διαστρεβλώνεις και τις κάνεις αγνώριστες, ή φιλοτεχνείς εσύ την εικόνα του, όπως ακριβώς τη θέλεις. Και αφού φέρεις τις θέσεις του στα μέτρα των δικών σου επιχειρημάτων, τις κατατροπώνεις με την άνεσή σου.

Κάπως έτσι λειτουργούν τις μέρες αυτές οι περισσότεροι αρθρογράφοι και αναλυτές, που υποστηρίζουν την αποδοχή του «σχεδίου Ανάν». Δεν αναφέρονται καθόλου σε όσα συγκεκριμένα και στοιχειοθετημένα καταλογίζει στο διαβόητο σχέδιο η αντίθετη άποψη, σχετικά με το διαιρετικό και διαχωριστικό, άδικο και μη βιώσιμο χαρακτήρα και περιεχόμενό του. Ολ' αυτά τα προσπερνούν... σφυρίζοντας αδιάφορα και καταλογίζουν σε όσους υποστηρίζουν την απόρριψή του ότι δε θέλουν την επίλυση του Κυπριακού. Ε, από κει και πέρα, η αντιμετώπιση της αντίθετης άποψης είναι μια εύκολη υπόθεση. Αλλωστε, δε χρειάζονται καν ιδιαίτερες ικανότητες, για να αποδείξεις ότι έχει άδικο όποιος δεν επιθυμεί και δε θέλει την επίλυση ενός προβλήματος, που βασανίζει έναν ολόκληρο λαό και μια χώρα για τριάντα τώρα χρόνια.

«Ψιλά γράμματα»...

Κάποιοι άλλοι - και πάλι με τον ίδιο τρόπο - αφού προσπεράσουν κι αυτοί τα όσα συγκεκριμένα καταλογίζονται στο κείμενο του Κ. Ανάν, χρεώνουν αυθαίρετα στην άποψη της απόρριψης του σχεδίου εθνικιστικές τάσεις, αφού - κατά τη γνώμη τους - η τελευταία παίρνει υπόψη της μόνον τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων και όχι αυτά των Τουρκοκυπρίων.

Η αλήθεια, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Για παράδειγμα, η ουσιαστική αποκατάσταση της ανεξαρτησίας και κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι η μόνη δίκαιη και συμφέρουσα λύση, για όλους τους Κύπριους, τόσο τους Ελληνοκύπριους, όσο και τους Τουρκοκύπριους. Αποτελεί μια απ' τις βασικές προϋποθέσεις και θεμέλια της οποιασδήποτε μελλοντικής και, έτσι κι αλλιώς, δύσκολης πορείας συμβίωσής τους. Η δημιουργία, όμως, ενός κρατικού μορφώματος, μετέωρου και συνεχώς ταλαντευόμενου, με περιορισμένη κυριαρχία και έρμαιο στις κάθε λογής έξωθεν επεμβάσεις - όπως προβλέπεται από το «σχέδιο Ανάν» - συμφέρει μόνο τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και επιδιώξεις, ζημιώνει τόσο τους Ελληνοκύπριους, όσο και τους Τουρκοκύπριους και δημιουργεί το πρόσφορο έδαφος για ακόμη μεγαλύτερες περιπέτειες και προβλήματα, για νέες, έξωθεν παρεμβάσεις και επεμβάσεις.

Ολ' αυτά, όμως, είναι «ψιλά γράμματα» για τους προαναφερομένους οπαδούς της δήθεν «κοινωνικο-ταξικής» υποστήριξης του «σχεδίου Ανάν».

Ερχονται δυσκολότερες μέρες

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, για το έτος 2002, το 40% των «μικρών» εμπορικών επιχειρήσεων - ποσοστό διπλάσιο από το 2001 - δήλωσε κάμψη των πωλήσεών του, ενώ οι πωλήσεις των «μεγάλων» αυξήθηκαν κατά 10%. Επίσης, το 48,2% των πρώτων είπαν ότι αυξήθηκαν οι πελάτες τους προς τους οποίους παρέχουν πίστωση, έναντι 30% τον προηγούμενο χρόνο.

Αν σε όλα αυτά βάλουμε δίπλα ότι έχει περάσει ένας και πλέον χρόνος από το 2002 και η οικονομική κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων έχει γίνει ακόμη χειρότερη - όπως απέδειξε και η πασχαλινή κίνηση της αγοράς - και, επιπλέον, προσθέσουμε τις εξαγγελίες των κυβερνώντων, περί ενίσχυσης του ανταγωνισμού - με άλλα λόγια, την παραπέρα ενίσχυση των ατού των «μεγάλων» - τότε ο καθένας καταλαβαίνει ότι έρχονται ακόμη δυσκολότερες μέρες για τους εκατοντάδες χιλιάδες «μικρούς» του ελληνικού εμπορίου.

Επιταχύνεται η εξαγωγή κεφαλαίων

Επιταχύνουν την υλοποίηση της επεκτατικής πολιτικής τους προς τις βαλκανικές χώρες οι ελληνικές επιχειρήσεις εκτιμά μια τελευταία έκθεση της «Αλφα Μπανκ». Με άλλα λόγια, όλο και περισσότερα κεφάλαια - συμπεριλαμβανομένων και των μεγάλων κερδών από την εγχώρια δραστηριότητα - εξάγονται στις γειτονικές μας χώρες, αναζητώντας ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ελληνική οικονομία.

Κι αν νομίζετε, πως είναι μικρή η μέχρι σήμερα ανάλογη δραστηριότητα, μάλλον, κάνετε λάθος. Σε πάνω από 7 δισ. ευρώ (2,4 τρισ. δραχμές) υπολογίζονται οι μέχρι σήμερα επενδύσεις των ελληνικών επιχειρήσεων στις βαλκανικές χώρες, κυρίως στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Μόνον ο ΟΤΕ έχει επενδύσει δύο και πλέον δισ. ευρώ σε πέντε χώρες.


Κυπριακό

ΟΧΙ τρανό στο σχέδιο

των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ,

που στήνει πάνω στο νησί,

κράτος προτεκτοράτο,

ΟΧΙ τρανό στο σχέδιο

που κι η Ευρώπη θέλει,

γιατί κρεμάει σαν σφαχτό

την Κύπρο στο τσιγκέλι!

***

ΟΧΙ στο μαύρο σχέδιο

που φτιάξαν οι μεγάλοι,

δε θ' αγοράσει το νησί

γουρούνι στο τσουβάλι,

ΟΧΙ σε ό,τι επιθυμεί

και προωθεί η Δύση,

είναι θηλιά το σχέδιο

κι όχι, όπως λένε, λύση!


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το ΚΚΕ και η ώρα της ευθύνης

Στη σημερινή συνεδρίαση του Συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών δεν προσέρχονται όλοι με ίσα μερίδια ευθύνης για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Κυπριακό. Ούτε μπορεί το Συμβούλιο να συγκαλύψει τις ευθύνες των πολιτικών κομμάτων για τις θέσεις που διατυπώνουν ενόψει του δημοψηφίσματος της 24ης Απριλίου. Και όλα αυτά, βεβαίως, στο μέτρο των ευθυνών που αναλογούν στις ελληνικές κυβερνήσεις και γενικότερα στις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις.

Στην τριαντάχρονη πορεία του Κυπριακού, από την τουρκική εισβολή του 1974, ως τη Λουκέρνη του 2004, το μείζον θέμα ήταν η διατήρηση του διεθνούς χαρακτήρα του προβλήματος. Το ΚΚΕ από την πρώτη, ως την τελευταία στιγμή επιμένει στη θέση ότι το Κυπριακό είναι διεθνές πρόβλημα και επομένως θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με βάση τις αρχές του διεθνούς δικαίου, όπως αυτές διατυπώθηκαν στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Μετά τις συμφωνίες Μακαρίου - Ντενκτάς, το 1977, και κατόπιν τις συμφωνίες Κυπριανού - Ντενκτάς, το 1979, το ΚΚΕ υποστήριξε τη διζωνική, δικοινοτική λύση. Θέση την οποία υποστηρίζει και σήμερα.

Ομως οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, κατά την εναλλαγή τους στην εξουσία, αποδέχτηκαν τη βαθμιαία απομάκρυνση του προβλήματος από το παραπάνω πλαίσιο. Ετσι από τις αρχές της δεκαετίας του '90 το Κυπριακό έπαψε να θεωρείται από τις ελληνικές κυβερνήσεις πρόβλημα εισβολής και κατοχής και υπό την πίεση των Αμερικανών και των Ευρωπαίων «συμμάχων» μετατράπηκε σε πρόβλημα των δύο κοινοτήτων, της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής.

Αυτή ήταν και η αρχή της αντίστροφης μέτρησης για να φτάσουμε στο σχέδιο Ανάν, το Νοέμβρη του 2002. Ενα σχέδιο με το οποίο νομιμοποιούνταν οι συνέπειες της εισβολής του 1974 και η διχοτόμηση της Κύπρου. Οι αλλαγές που ακολούθησαν μέχρι την τελική του μορφή, στις 31 Μάρτη του 2004, δεν άλλαξαν τη φιλοσοφία του σχεδίου, ούτε και τα βασικά χαρακτηριστικά του, δηλαδή τη δημιουργία ενός κρατικού μορφώματος που δεν πληροί ούτε την απαίτηση της βιωσιμότητας, ούτε της λειτουργικότητας. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και η ηγεσία του ΣΥΝ στο όνομα ενός αμφίβολου «ευρωρεαλισμού» δέχτηκαν το σχέδιο Ανάν σε όλες σχεδόν τις εκδοχές του.

Με σαφήνεια και χωρίς περιστροφές το ΚΚΕ τοποθετείται σήμερα με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ιστορία και τονίζει ότι: «Μόνη αποδεκτή λύση είναι η εφαρμογή των μέχρι σήμερα αποφάσεων του ΟΗΕ και των συμφωνιών Κορυφής 1977-'79, για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, ομόσπονδη, δικοινοτική, διζωνική, κοινή πατρίδα Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων, χωρίς ξένους "εγγυητές" και "προστάτες"». Και με αταλάντευτη πίστη στο διεθνισμό της εργατικής τάξης διακηρύσσει ότι: «Θα κάνει ό,τι μπορεί, για να συνεχίσει τη σταθερή και πάγια αλληλεγγύη του στην εργατική τάξη και στα άλλα λαϊκά στρώματα της Κύπρου».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ