ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Λουκούμι» για τους φαρμακοβιομήχανους

Γρηγοριάδης Κώστας

Την περασμένη βδομάδα (9-11 Νοέμβρη 2000) οργανώθηκε στην Αθήνα εντατικό σεμινάριο του τμήματος υγείας του «Λόντον Σκουλ οφ Εκονόμικς» με θέμα: «Τα οικονομικά της υγείας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων». Το σεμινάριο, που χρηματοδοτήθηκε από το Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας, ήταν υπό την αιγίδα του υπουργείου Υγείας, παραβρέθηκε και μίλησε σ' αυτό η υφυπουργός Υγείας, Χρ. Σπυράκη, ενώ πήραν μέρος 70 υψηλόβαθμα στελέχη (40 απ' το δημόσιο τομέα και 30 απ' τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις).

Χτες η Πανελλήνια Ενωση Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ) - εκπροσωπεί τους εγχώριους βιομήχανους - σε ανακοίνωσή της αναφέρει: «Η μεταρρύθμιση του ΕΣΥ σημαίνει την κυβερνητική ενίσχυση της Ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας».

«Λουκούμι», λοιπόν, είναι για τους φαρμακοβιομήχανους (ξένους και εγχώριους) τα σχέδια της κυβέρνησης και γι' αυτό τα χαιρετίζουν και πληρώνουν τα εντατικά μαθήματα. Δε χρειάζεται δα και πολλή σοφία για να καταλάβει κανείς ότι οι ίδιες ακριβώς ρυθμίσεις θα καταλήξουν σε «φαρμάκι» για τον κοσμάκη και τους εργαζόμενους στη δημόσια υγεία.

Απλώς οι εκδηλώσεις εκτίμησης των φαρμακοβιομηχάνων πιστοποιούν, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, τον ψευδεπίγραφο τίτλο του σχεδίου της κυβέρνησης «Υγεία για τον πολίτη», όπως καταγγέλλουν και τα συνδικάτα...

Στην υγειά τους...

Χτες έφτασε στις εφημερίδες ανακοίνωση της «Εμβιοϊατρικής», που έχει ήδη δύο διαγνωστικά κέντρα και, ταυτόχρονα, ετοιμάζει μια ολόκληρη αλυσίδα.

Η ανακοίνωση έχει τίτλο «"Στην υγεία μας", από την "Εμβιοϊατρική" στο Μαρούσι» και αρχίζει ως εξής: «"Στην υγεία μας" ήταν η ευχή που επαναλαμβανόταν όλο το βράδυ στα επίσημα εγκαίνια του Πρότυπου Διαγνωστικού Κέντρου "Εμβιοϊατρική", που άνοιξε τις "πύλες" του και στο Μαρούσι σ' ένα υπερσύγχρονο κτίριο 900 τετραγωνικών μετά την επιτυχία του αντίστοιχου κέντρου της οδού Μιχαλακοπούλου». Βρέθηκαν εκεί αρκετοί επώνυμοι, όπως βουλευτές απ' το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και στο «τέλος της βραδιάς οι επώνυμοι ουρανίσκοι γεύτηκαν τα πλούσια εδέσματα του μπουφέ και ήπιαν στην "υγεία μας" και στις επιτυχίες της Εμβιοϊατρικής», όπως αναφέρει η ίδια ανακοίνωση.

Γιατί να μην πιουν στην υγειά τους; Μήπως δε θα βρουν πελάτες, όπως λένε τους ασθενείς;

Κι ύστερα, έτοιμο έχει ουσιαστικά η κυβέρνηση τον «μεγάλο πελάτη», τον Οργανισμό Διαχείρισης Πόρων της Υγείας (ΟΔΙΠΥ), που «θα "αγοράζει" υπηρεσίες πρωτοβάθμιας και νοσοκομειακής φροντίδας υγείας για τους δικαιούχους του από το ΕΣΥ και τον ιδιωτικό τομέα», όπως αναφέρεται στο σχετικό κυβερνητικό σχέδιο.

Αλίμονο στον πολίτη, που θα πληρώνει την αρρώστια του και τα μεθεόρτια...

Το πρώτο... θύμα

Πολύμορφες είναι οι συνέπειες από το συνεχιζόμενο τραγέλαφο των αμερικανικών εκλογών και, ίσως, βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χτεσινή αντικατάσταση της κ. Αγγελικής Λαΐου, από τη θέση της υφυπουργού Εξωτερικών, από τον Γρηγ. Νιώτη.

Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, μυστική έρευνα του Εφ Μπι Αϊ κατέληξε στο συμπέρασμα, πως ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για την αποτυχία του Αλ Γκορ, φέρνει η ψήφος των Ελληνοαμερικανών στη Φλώριδα, αλλά και σε άλλες πολιτείες των ΗΠΑ, που ψήφισαν μαζικά τον Μπους. Κατόπιν αυτού, η ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος, αλλά και ο Λευκός Οίκος, εκδήλωσαν τη δυσαρέσκειά τους προς την Αθήνα και ακολούθησε η καρατόμηση της κ. Λαΐου.

Αν βιαστήκατε, πάντως, να πιστέψετε τα παραπάνω, σας πληροφορούμε ότι είναι ένα ανέκδοτο, που κυκλοφόρησε χτες και κατάφερε να συνδυάσει με επιτυχία την αμερικανική εκλογική «σαπουνόπερα» με την εθελόδουλη πολιτική και πρακτική της ελληνικής κυβέρνησης.

Η αλήθεια

Δυο γραμμούλες όλες κι όλες αφιέρωσε προχτές η «Ελευθεροτυπία», για να ενημερώσει τους αναγνώστες της, σχετικά με τη συνάντηση βαλκανικών κομμάτων και κινημάτων, που φιλοξενεί το ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη αυτό το Σαββατοκύριακο και αυτά τα λίγα που έγραψε ήταν και λάθος! Γράφει ότι θα είναι συνάντηση Κομμουνιστικών Κομμάτων από τις χώρες των Βαλκανίων. Η αλήθεια φυσικά είναι ότι πρόκειται για κόμματα και κινήματα πολλών ιδεολογικών και πολιτικών αποχρώσεων, κινήματα που αντιτίθενται στη νέα τάξη, στους πολέμους και στο ΝΑΤΟ, όπως άλλωστε όφειλε ο συντάκτης της εφημερίδας να γνωρίζει από το σχετικό δελτίο των συμμετοχών που τού εστάλη. Πρόκειται για πάνω από 20 κόμματα και κινήματα από Αλβανία, Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία και Τουρκία, χωρίς να μετρούνται σε αυτά τα κόμματα και κινήματα που θα συμμετάσχουν από την Ελλάδα. Να περιμένουμε επανόρθωση και αποκατάσταση της αληθούς ενημέρωσης;

Συνεχίζουμε στο δρόμο του Νοέμβρη

Στα 27 χρόνια που συμπληρώνονται αύριο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου μπορεί να έχουν αλλάξει πολλά στο πολιτικό σύστημα σε ό,τι αφορά τη μορφή του, ωστόσο επί της ουσίας τα κεντρικά πολιτικά αιτήματα παραμένουν άλυτα. Ο αντιιμπεριαλιστικός, δημοκρατικός χαρακτήρας της εξέγερσης αυτής διατηρεί σήμερα στο μέγιστο την επικαιρότητά του και εμπλουτίζεται από τη νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφώσει η σημερινή βαρβαρότητα της νέας τάξης πραγμάτων, ιδιαίτερα μετά τη δυσμενή αλλαγή των συσχετισμών με τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες.

Η επικαιρότητα των συνθημάτων - αιτημάτων του λαϊκού αγώνα του '73 για «Ψωμί - παιδεία - ελευθερία», «Εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία», «Εξω οι Αμερικάνοι», «Εξω το ΝΑΤΟ», είναι έκδηλη στις σημερινές συνθήκες που προωθούνται αντιλαϊκές αντεργατικές αλλαγές στην οικονομία και όλους τους τομείς της κοινωνίας προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και της ακόμη μεγαλύτερης κερδοφορίας του. Ακόμα η επικαιρότητά τους είναι αδιαμφισβήτητη σε μια περίοδο που βαθαίνει η ενσωμάτωση της πατρίδας μας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που προχωράει η συμμετοχή της σε εγκλήματα κατά λαών της περιοχής για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας με την οικονομική διείσδυση που επιχειρεί.

Το ψωμί, με την έννοια των στοιχειωδών όρων διαβίωσης, λείπει από τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων που διαβιεί πολύ κάτω από τα όρια της φτώχειας. Η ανεργία μαστίζει την κοινωνία και πλήττει ιδιαίτερα τις νέες γενιές, στερώντας τα αυτονόητα από εκατοντάδες χιλιάδες εργατικά νοικοκυριά. Η παιδεία έχει καταντήσει ένα ακόμη εμπόρευμα που πληρώνεται ακριβά από το νηπιαγωγείο μέχρι και το πανεπιστήμιο και στενάζει στις «ταξικές συμπληγάδες πέτρες» που συνεχώς διευρύνονται. Είναι αυτές που τα τελευταία 3 χρόνια της εφαρμογής της αντιμεταρρύθμισης πέταξαν έξω από τη βασική μόρφωση 120.000 χιλιάδες μαθητών, είτε εκτός εκπαίδευσης είτε στα υποβαθμισμένα ΤΕΕ και στην ακριβοπληρωμένη ψευτοκατάρτιση των ΙΕΚ. Είναι αυτοί οι ταξικοί φραγμοί, της σημερινής κυβερνητικής πολιτικής που αδειάζουν τις τσέπες εργαζομένων καλώντας να πληρώσουν για τη μόρφωση των παιδιών τους. Ετσι ούτε το δημόσιο, ούτε το δωρεάν δεν έχει εξασφαλιστεί από το αστικό «δημοκρατικό» κράτος.

Οσο για την ελευθερία, είναι η ελευθερία του ολοένα και πιο ασύδοτου κεφαλαίου στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων. Είναι η ελευθερία της τρομοκρατίας στους χώρους δουλιάς, η ελευθερία στη χειραγώγηση και ενσωμάτωση των εργαζομένων στα πλαίσια του συστήματος, η ασυδοσία της παραπληροφόρησης των ΜΜΕ.

Ετσι υπάρχουν όχι μόνο λόγοι, άλλα αντικειμενικές προϋποθέσεις για τη συνέχιση του αγώνα για τα οράματα του Νοέμβρη του '73. Η αυριανή λαϊκή αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση στην Αθήνα με την πορεία στην αμερικανική πρεσβεία, οι διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις της χώρας είναι ένας ακόμα σταθμός στην πάλη του λαϊκού κινήματος. Σε αυτή την κινητοποίηση έχουν θέση όλοι όσοι έχουν κλειστά τα αυτιά στις Κασσάνδρες της μοιρολατρίας και της υποταγής. Οι κομμουνιστές, οι νεολαίοι της ΚΝΕ, οι αγωνιστικές ταξικές δυνάμεις θα είναι και πάλι στην πρώτη γραμμή. Μαζί με τους εργάτες που αντιστέκονται στον εργασιακό μεσαίωνα που ετοιμάζει η πλουτοκρατία, τους αγρότες που αγωνίζονται ενάντια στον αφανισμό τους, στους μικρομεσαίους της πόλης που συνθλίβονται από τις πολυεθνικές, τους νεολαίους που διεκδικούν το δικαίωμα στη μόρφωση στα σχολειά και τα πανεπιστήμια. Οι αγώνες αυτοί χρειάζεται να δυναμώνουν να συντονίζονται, να οδηγούν στην κοινή κοινωνικοπολιτική δράση ώστε να γίνουν τα ρυάκια που θα ενωθούν στο ποτάμι του μετώπου που θα συγκρουστεί με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό για την πραγματική λαϊκή εξουσία και ελευθερία.

Στάχτη στα μάτια

Τα «μέτρα»

έχουν έτοιμα,

μα αποστέλλουν

κλήσεις,

«έλα, σου λεν,

εταίρε μας, αν θες

να συζητήσεις»

και πας και λες

«τα σκάρτα σας

τα μέτρα

δεν τα θέλω»