ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανάπτυξη επιχειρηματικών κερδών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Συνεχίζονται οι σχετικά υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), έγραφαν οι χτεσινές εφημερίδες. Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας (ΕΣΥΕ), το δ΄ τρίμηνο του 2005 ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν 3,7%, ενώ, όπως υπολογίζεται, ανάλογη θα είναι η ανάπτυξη για το σύνολο του έτους. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τη «Γιουροστάτ», η ετήσια ανάπτυξη της ευρωζώνης το 2005 κυμαίνεται γύρω στο 1,3%.

Με άλλα λόγια, λοιπόν, το 2005 ο παραγόμενος πλούτος στη χώρα μας σημείωσε και πάλι μια σημαντική αύξηση και, μάλιστα, με τριπλάσιο σχεδόν ποσοστό απ' αυτό της ευρωζώνης. Αυτόματα, επομένως, έρχεται στο μυαλό του καθένα το ερώτημα: Πού πήγε αυτή η σοβαρή αύξηση του παραγόμενου πλούτου; Ποιοι ωφελήθηκαν; Πάντως, όχι η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών και μεροκαματιάρηδων ή των συνταξιούχων. Ούτε, οι μικροί και φτωχοί αγρότες ή οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, βιοτέχνες και μικρέμποροι. Ολοι αυτοί, οι οποίοι αποτελούν - μαζί με τις οικογένειές τους - τη συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, βρίσκονται σε χειρότερη θέση, στον έναν ή άλλο βαθμό, απ' ό,τι πριν ένα χρόνο. Κι απ' την άλλη, οι κεφαλαιοκράτες τρίβουν με ικανοποίηση τα χέρια τους, αφού τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων πάνε μια χαρά...

Το πραγματικό πρόβλημα

Βέβαια, τα όσα αναφέρονται στο διπλανό σχόλιο δε συμβαίνουν για πρώτη φορά. Τα ίδια ακριβώς γίνονταν και επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Για παράδειγμα, στη δεκαετία 1995 - 2004, σημειώθηκε και πάλι μια τεράστια αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) της χώρας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, στην περίοδο αυτή, το ΑΕΠ υπερδιπλασιάστηκε και από 79,9 δισ. ευρώ, έφτασε τα 165,2 δισ. Σημειώθηκε, δηλαδή, μια αύξηση κατά 85,3 δισ. ευρώ. Από το τεράστιο αυτό ποσό, όμως, μόνο 30,1 δισ. ευρώ (35,3%) πήγαν σε μισθούς και συντάξεις των εκατομμυρίων εργαζομένων και συνταξιούχων, ενώ 43,2 δισ. (50,7%) μετατράπηκαν σε κέρδη επιχειρήσεων και 12 δισ. (14,7%) ήταν «φόροι στην παραγωγή και τις εισαγωγές», που τους πλήρωσαν και πάλι οι εργαζόμενοι. Και δεν έγιναν μόνον αυτά. Μόνο στην τετραετία 2000 - 2004 οι φόροι προσωπικών εισοδημάτων, που επιβαρύνουν τα λαϊκά στρώματα, αυξήθηκαν κατά 42%, ενώ η φορολογία στα επιχειρηματικά κέρδη μειώθηκε κατά 3,4%.

Τι φανερώνουν όλ' αυτά; Πλούτος υπάρχει και, μάλιστα, μπόλικος και συνεχώς αυξανόμενος, αλλά η πολιτική των κυβερνώντων (προηγούμενων και νυν) τον στέλνει στα χρηματοκιβώτια των κεφαλαιοκρατών, καταδικάζοντας τους εργαζόμενους - και παραγωγούς αυτού του πλούτου - στη μιζέρια, στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα.

Το κουτόχορτο...

Οι μεν αναζητούν αν και ποιας έντασης δυναμική και αέρα προσφέρει ο ανασχηματισμός στην κυβέρνηση της ΝΔ. Οι δε ψάχνουν ποιοι χάρηκαν και ποιοι πικράθηκαν στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Κάποιοι άλλοι αναρωτιούνται εάν το νέο κυβερνητικό σχήμα είναι εκλογικό ή όχι, ενώ υπάρχουν κι αυτοί, που ψάχνουν τις νέες εσωκομματικές ισορροπίες στο κόμμα της ΝΔ.

Με αυτά κυρίως ασχολούνται, από προχτές, οι διάφοροι αρθρογράφοι και αναλυτές των πολιτικών εξελίξεων στις εφημερίδες και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Ελάχιστοι ασχολούνται με την πολιτική ουσία του ανασχηματισμού κι ακόμη λιγότεροι την εντοπίζουν στο γεγονός πως οι αλλαγές των προσώπων έγιναν με στόχο μια περισσότερο αποτελεσματική κυβέρνηση στην προώθηση και εφαρμογή των στρατηγικών επιλογών της πλουτοκρατίας. Για να επιταχυνθούν οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις και τα αντιλαϊκά μέτρα. Και αυτό, παρά το γεγονός πως ο Κ. Καραμανλής δεν «έκρυψε λόγια» στο προχτεσινοβραδινό διάγγελμά του. Και μετά, αναρωτιούνται γιατί μειώνεται συνεχώς το όποιο κύρος και υπόληψη των ΜΜΕ και μαζί τους απαξιώνεται και ο ρόλος των δημοσιογράφων. Αφού προσφέρουν κουτόχορτο, τι περιμένουν...

Συμβολισμοί...

Δεν είναι η πρώτη φορά, που ο Κ. Καραμανλής ισχυρίζεται ότι ο πολιτισμός αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση της ΝΔ. Το ίδιο έκανε και χτες, στη διάρκεια της τελετής παράδοσης του υπουργείου Πολιτισμού. Τούτη τη φορά, όμως, έχουν περάσει κοντά δυο χρόνια κυβερνητικής θητείας της ΝΔ και όλοι, πλέον, μπορούν να κρίνουν, τόσο το βαθμό προτεραιότητας, όσο και, κυρίως, τον προσανατολισμό και το περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτικής στον πολιτιστικό τομέα. Κι όχι μόνον, αλλά μια και ο πρωθυπουργός έκανε λόγο και για το προσωπικό του πολιτιστικό όραμα, μπορούν όλοι να κρίνουν αν υπάρχουν τα στοιχεία της προόδου, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ανθρωπιάς στη συνολική πολιτική και πρακτική της κυβέρνησης.

Αλλωστε, ο συμβολισμός και μόνον της χτεσινής τελετής παράδοσης είναι αρκετός: Ο πρωθυπουργός και μέχρι χτες υπουργός Πολιτισμού παρέδωσε τα ηνία του πολιτιστικού τομέα στον μέχρι χτες υπουργό της Αστυνομίας...

Καμιά αυταπάτη καμιά ανοχή

Καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να τρέφουν η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας πως η ανασχηματισμένη κυβέρνηση της ΝΔ θα αλλάξει βηματισμό. Η ίδια η εμπειρία λέει πως η ουσία της πολιτικής δεν εξαρτάται από το ποιος πολιτικός κατέχει ποιον υπουργικό θώκο. Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως προηγούμενα αυτή του ΠΑΣΟΚ, έχει δώσει όρκους προάσπισης των συμφερόντων της άρχουσας τάξης κι αυτό προϋποθέτει υπονόμευση των λαϊκών συμφερόντων. Η αντιλαϊκή πολιτική δε μετασχηματίζεται, μόνο ανατρέπεται από την οργανωμένη λαϊκή αντεπίθεση.

Ο κυβερνητικός ανασχηματισμός επιβλήθηκε, για να υλοποιηθούν πιο αποτελεσματικά οι στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης, για την επιτάχυνση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που συνεπάγονται νέα αντιλαϊκά μέτρα. Το ομολόγησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του, ανακηρύσσοντας σε σκοπό του νέου κυβερνητικού σχήματος το να προχωρήσει πιο αποφασιστικά και γρήγορα τις μεταρρυθμίσεις στο κράτος, στην οικονομία, στην Παιδεία, στην Υγεία. Η «στρατηγική των μεταρρυθμίσεων είναι κομβικής σημασίας» υπογράμμισε, συμπληρώνοντας πως θα συνεχιστεί «με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και ακόμα εντονότερους ρυθμούς».

Ουσιαστικά, ο Κ. Καραμανλής έδωσε το σήμα έναρξης μιας νέας επιδρομής σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων. Οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις που εξήγγειλε μεταφράζονται πρακτικά σε βαθιές ανατροπές στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, στις εργασιακές σχέσεις, σε λήψη νέων αντιδραστικών μέτρων για την παραπέρα υποβάθμιση της δημόσιας δωρεάν Παιδείας που πάει χέρι - χέρι με την ιδιωτικοποίησή της, για την παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας. Ηδη έχουν δώσει δείγματα γραφής της πορείας που είναι αποφασισμένοι να ακολουθήσουν. Το χτύπημα που δέχονται οι Συλλογικές Συμβάσεις, η καθήλωση του λαϊκού εισοδήματος, η δραματική κατάσταση που έχει επιφέρει η πολιτική τους στην Παιδεία και την Υγεία, η ενίσχυση της κρατικής καταστολής και η περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών είναι απλά το προανάκρουσμα όσων θα επακολουθήσουν. Είναι ζήτημα χρόνου η εκδήλωση της νέας σαρωτικής επίθεσης σε ό,τι έχουν αφήσει όρθιο οι προηγούμενες της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ που υποκριτικά αντιπολιτεύεται στα επιμέρους την κυβέρνηση, δηλώνοντας όμως υπέρμαχο των «αναγκαίων μεταρρυθμίσεων». Απέναντι και στους δύο, ο ελληνικός λαός οφείλει να ορθώσει το ανάστημά του.

Καμιά αυταπάτη και καμιά ανοχή! Ο λαός οφείλει να σταματήσει τον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα. Εγκαταλείποντας μαζικά τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Δυναμώνοντας αποφασιστικά την οργάνωση και την πάλη του, για μια μεγάλη και ριζική ανατροπή στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας. Του δίνεται η ευκαιρία να κάνει ένα τέτοιο μεγάλο βήμα μπροστά στις ερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, συμβάλλοντας με την ψήφο του στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης, υπερψηφίζοντας τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια που θα στηρίξει το ΚΚΕ και άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις.