Βέβαια, τα όσα αναφέρονται στο διπλανό σχόλιο δε συμβαίνουν για πρώτη φορά. Τα ίδια ακριβώς γίνονταν και επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Για παράδειγμα, στη δεκαετία 1995 - 2004, σημειώθηκε και πάλι μια τεράστια αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) της χώρας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, στην περίοδο αυτή, το ΑΕΠ υπερδιπλασιάστηκε και από 79,9 δισ. ευρώ, έφτασε τα 165,2 δισ. Σημειώθηκε, δηλαδή, μια αύξηση κατά 85,3 δισ. ευρώ. Από το τεράστιο αυτό ποσό, όμως, μόνο 30,1 δισ. ευρώ (35,3%) πήγαν σε μισθούς και συντάξεις των εκατομμυρίων εργαζομένων και συνταξιούχων, ενώ 43,2 δισ. (50,7%) μετατράπηκαν σε κέρδη επιχειρήσεων και 12 δισ. (14,7%) ήταν «φόροι στην παραγωγή και τις εισαγωγές», που τους πλήρωσαν και πάλι οι εργαζόμενοι. Και δεν έγιναν μόνον αυτά. Μόνο στην τετραετία 2000 - 2004 οι φόροι προσωπικών εισοδημάτων, που επιβαρύνουν τα λαϊκά στρώματα, αυξήθηκαν κατά 42%, ενώ η φορολογία στα επιχειρηματικά κέρδη μειώθηκε κατά 3,4%.

Τι φανερώνουν όλ' αυτά; Πλούτος υπάρχει και, μάλιστα, μπόλικος και συνεχώς αυξανόμενος, αλλά η πολιτική των κυβερνώντων (προηγούμενων και νυν) τον στέλνει στα χρηματοκιβώτια των κεφαλαιοκρατών, καταδικάζοντας τους εργαζόμενους - και παραγωγούς αυτού του πλούτου - στη μιζέρια, στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα.