ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 16 Απρίλη 2005
Σελ. /32
Γιατί είναι υπέρ;

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Πρέπει να έχουν όλοι συνείδηση ότι το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό αποτελούν θεμέλια της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας, αλλά και της κατανομής εισοδήματος στους κόλπους της». Αυτά γράφει το χτεσινό κύριο άρθρο της «Καθημερινής». Και διαφωνούμε, βέβαια, ριζικά και κατηγορηματικά, με όσα προτείνει, περί σύνεσης, μετριοπάθειας και συναίνεσης, ώστε να βρεθεί «η χρυσή τομή», αλλά τα όσα λέει για το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό είναι σωστά. Στο σημερινό σύστημα, πράγματι, αποτελούν «θεμέλια της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας (δηλαδή, της μεγιστοποίησης των επιχειρηματικών κερδών), αλλά και της κατανομής εισοδήματος στους κόλπους της». Με άλλα λόγια, η χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων και το πετσόκομμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων συνεπάγεται τη σε βάρος τους χειροτέρευση της κατανομής εισοδήματος και, βέβαια, την ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των καπιταλιστικών κερδών.

Επειδή, λοιπόν, έχουμε συνείδηση όλων των παραπάνω. Επειδή, επίσης, τα τελευταία 15 χρόνια, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν πάρει ένα σωρό μέτρα χειροτέρευσης του Εργασιακού και του Ασφαλιστικού, σε βάρος των εργαζομένων και υπέρ των κεφαλαιοκρατών. Επειδή, ακόμη, όλ' αυτά τα μέτρα έχουν ήδη επιφέρει σοβαρή χειροτέρευση της κατανομής εισοδήματος, κάνοντας τα εκατομμύρια φτωχούς ακόμη φτωχότερους και περισσότερους και τους λίγους πλούσιους ακόμη πλουσιότερους, είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην οποιαδήποτε παραπέρα χειροτέρευση του Εργασιακού και του Ασφαλιστικού.

Η «Καθημερινή», όμως, γιατί είναι υπέρ;

Ευρω-μελέτα κι έρχεται

«Ο δρόμος του μέλλοντος: Καινοτομία ή Παράδοση» είναι το θέμα του συνεδρίου που έγινε τούτες τις μέρες στην Αθήνα και διοργανώνεται απ' την Ανώνυμη Εταιρία Παροχής Επιχειρηματικών και Λογιστικών Υπηρεσιών.

Εκεί μεταξύ των άλλων ακούστηκαν και τα εξής: «Τα ασφαλιστικά συστήματα της Ευρώπης όπως και το ελληνικό θα έρθουν αντιμέτωπα με δύσκολες επιλογές, όπως η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης, η μείωση των παροχών, η επιβολή νέας εισφοράς για συμπληρωματική ασφάλιση ή η παροχή φορολογικών ελαφρύνσεων σε όσους ασφαλισμένους στραφούν και στον ιδιωτικό τομέα».

Καλομελέτα, η ευρω-μελέτα, κι έρχεται. Και μάλιστα όλα αυτά παρουσιάζονται από μια εταιρία παροχής υπηρεσιών προς τις επιχειρήσεις - οι οποίες πάντα ξέρουν κάτι περισσότερο και πάντα στρώνουν το δρόμο στον... ανταγωνισμό.

Αποκαλυπτική απάντηση

Δεν είμαστε υπέρ ή κατά των πολέμων. Αυτά συμβαίνουν και θα συμβαίνουν και τα δυο μέρη έχουν ευθύνες... Δεν παίρνουμε θέση για τον πόλεμο...

Αυτές ήταν οι απαντήσεις στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου του προέδρου του Διεθνούς Γραφείου Γιατρών Χωρίς Σύνορα G. Rowan και της Ε. Κάκαλου, προέδρου του αντίστοιχου ελληνικού τμήματος, στην ερώτησή μας, για το πού αναφέρεται η αυτοκριτική του ελληνικού τμήματος, κατόπιν της οποίας έγινε δυνατή η επανένταξή του στο Διεθνές Γραφείο, μετά από 4 χρόνια.

Κι όπως καταλαβαίνει ο καθένας, βέβαια, η ερώτηση έμεινε αναπάντητη. Από την άλλη, όμως, είναι αρκετά αποκαλυπτική και η απάντηση, που δόθηκε. Υποτίθεται πως οι γιατροί - ακριβώς λόγω του λειτουργήματος και της αποστολής τους να σώζουν ζωές - έχουν ακόμη περισσότερους λόγους, από τους άλλους ανθρώπους, να είναι κατά των πολέμων. Εχουν περισσότερους ακόμη λόγους, να μην εξισώνουν τον θύτη με το θύμα. Να αποκαλύπτουν τις βαθύτερες αιτίες των σύγχρονων πολέμων, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι μόνον η σωστή και ακριβής διάγνωση μιας ασθένειας οδηγεί στην αποτελεσματική αντιμετώπισή της.

Φαίνεται, όμως, πως όλα τα παραπάνω δεν ισχύουν για τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα...

Μας πρήξατε...

Φτάνει ρε παιδιά, μας πρήξατε. Κοντεύει να περάσει μια βδομάδα, από τον ξυλοδαρμό του Βαλιανάτου από τον Κούγια και ακόμη το κάνετε βασικό θέμα στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, αφιερώνοντάς του, μάλιστα και αρκετό χρόνο. Τι του βρίσκετε, δηλαδή; Στ' αλήθεια, το θεωρείτε τόσο σοβαρή είδηση ή δεν ξέρετε με τι άλλο να ασχοληθείτε; Αν συμβαίνει, πάντως, το δεύτερο, μπορούμε εμείς να σας προτείνουμε κάμποσα θέματα, από τα πάμπολλα, απείρως σοβαρότερα, που συμβαίνουν καθημερινά στη χώρα μας και στην αλλοδαπή...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τιμές και εισόδημα

Ο αρμόδιος, επί των τιμών υπουργός, το καθιέρωσε. Κάθε φορά που η τσέπη μας αδειάζει από τις ανατιμήσεις, μοιράζει μια στοίβα αριθμούς από τη Στατιστική Υπηρεσία και προσπαθεί να μας πείσει ότι οι τιμές κινούνται με μικρότερους ρυθμούς από ό,τι συνέβαινε πριν δυο χρόνια επί ΠΑΣΟΚ. Εντάξει. Να υποθέσουμε ότι τα πράγματα είναι έτσι. Και τι ενδιαφέρει τους εργαζόμενους αν οι ΠΑΣΟΚικές ανατιμήσεις του 8% αντικαταστάθηκαν με ανατιμήσεις που δεν ξεπερνάνε, λέει, το 6%; Αδειάζει ή δεν αδειάζει η τσέπη; Αυτό είναι το ζήτημα. Πολύ περισσότερο που οι εντοπισμένες, νεοδημοκρατικές, ανατιμήσεις για όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης είναι σε ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά. Κι όποιος έχει διαφορετική γνώμη, μαζί και ο Δ.Σιούφας, ας κοιτάξει τις τιμές στο πετρέλαιο θέρμανσης, στα καύσιμα, στο λάδι, στα κρασιά, στα φρούτα και τα λαχανικά, στα νοίκια των κατοικιών και τα δίδακτρα των φροντιστηρίων κ.ο.κ. Οπου και να γυρίσεις τη ματιά, τα ποσοστά των ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΑΝΑΤΙΜΗΣΕΩΝ ξεπερνούν κατά πολύ τις αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Οχι πως αν δεν τους ξεπερνούσαν θα 'ταν καλύτερα τα πράγματα για το λαό. Αυτοί όμως, πιστοί στην αντιλαϊκή πολιτική τους, αποφάσισαν από πάνω, ανατιμήσεις και σε τομείς που η κυβέρνηση ελέγχει: Εισιτήρια του ΟΣΕ, διόδια, κόμιστρα για ταξί και μεταφορές και πάει λέγοντας...

Οι τιμές στα επίπεδα που έχει εκτοξευτεί η αγορά και η ακρίβεια, είναι μία μόνο πλευρά του ζητήματος. Η άλλη, είναι εκείνη που βασανίζει τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Είναι η σπαζοκεφαλιά...«πώς να τα βγάλω πέρα με τόσα που παίρνω». Η απάντηση είναι τραγικά απλή. ΔΕ ΒΓΑΙΝΟΥΝ. Οταν, για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, αναλογούν μισθοί που φτάνουν δε φτάνουν τα 500 ευρώ το μήνα, είναι απόλυτα κατανοητό ότι λόγος γίνεται για εργαζόμενους που δεν μπορούν να καλύψουν ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες του νοικοκυριού τους. Οταν η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων της πόλης και της επαρχίας έχει εισόδημα κάτω από 400 ευρώ και μ' αυτά, εκτός από τα φάρμακα και τα πάγια, πρέπει κι όλας να ζήσουν, είναι απόλυτα κατανοητό ότι λόγος γίνεται για συνταξιούχους που ζουν μόνο χάρη σε κάποια παιδιά που τσοντάρουν στους γερογονείς. Κι επειδή στην κοινωνία μας «τα παιδιά» που καταφέρνουν να βρουν δουλιά και εργάζονται έχουν μισθούς 500 και 600 ευρώ, είναι απόλυτα βέβαιο ότι η ...ζωή συνεχίζεται επειδή οι τράπεζες εισέβαλαν στα σπίτια μας και τα περισσότερα λαϊκά νοικοκυριά τα βγάζουν πέρα με δάνεια.

Τα κουκιά είναι μετρημένα. Οταν κύριος στόχος μιας κοινωνίας είναι να εξυπηρετεί τα γούστα της πλουτοκρατίας, τα εισοδήματα των λαϊκών στρωμάτων, σε κάθε περίπτωση, θα είναι εισοδήματα πείνας. Εισοδήματα, που στο πέρασμα του χρόνου θα απαξιώνονται όλο και περισσότερο, αφού η εφαρμοζόμενη πολιτική πάντα θα στοχεύει στην ενίσχυση του κεφαλαίου. Στην περίπτωσή μας, η ενίσχυση αυτή πετυχαίνεται με την πλήρη απελευθέρωση των τιμών στην αγορά και με την πολιτική λιτότητας στα εισοδηματικά. Πρόκειται για μια πολιτική -εχθρό για το λαό, που μπορεί να την αντιμετωπίσει μόνο αν διεκδικεί εισόδημα που να καλύπτει όλες τις σύγχρονες ανάγκες του παλεύοντας και κατά της ακρίβειας. Ωσπου να την ανατρέψει.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ