«Πρέπει να έχουν όλοι συνείδηση ότι το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό αποτελούν θεμέλια της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας, αλλά και της κατανομής εισοδήματος στους κόλπους της». Αυτά γράφει το χτεσινό κύριο άρθρο της «Καθημερινής». Και διαφωνούμε, βέβαια, ριζικά και κατηγορηματικά, με όσα προτείνει, περί σύνεσης, μετριοπάθειας και συναίνεσης, ώστε να βρεθεί «η χρυσή τομή», αλλά τα όσα λέει για το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό είναι σωστά. Στο σημερινό σύστημα, πράγματι, αποτελούν «θεμέλια της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας (δηλαδή, της μεγιστοποίησης των επιχειρηματικών κερδών), αλλά και της κατανομής εισοδήματος στους κόλπους της». Με άλλα λόγια, η χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων και το πετσόκομμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων συνεπάγεται τη σε βάρος τους χειροτέρευση της κατανομής εισοδήματος και, βέβαια, την ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των καπιταλιστικών κερδών.

Επειδή, λοιπόν, έχουμε συνείδηση όλων των παραπάνω. Επειδή, επίσης, τα τελευταία 15 χρόνια, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν πάρει ένα σωρό μέτρα χειροτέρευσης του Εργασιακού και του Ασφαλιστικού, σε βάρος των εργαζομένων και υπέρ των κεφαλαιοκρατών. Επειδή, ακόμη, όλ' αυτά τα μέτρα έχουν ήδη επιφέρει σοβαρή χειροτέρευση της κατανομής εισοδήματος, κάνοντας τα εκατομμύρια φτωχούς ακόμη φτωχότερους και περισσότερους και τους λίγους πλούσιους ακόμη πλουσιότερους, είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην οποιαδήποτε παραπέρα χειροτέρευση του Εργασιακού και του Ασφαλιστικού.

Η «Καθημερινή», όμως, γιατί είναι υπέρ;