Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, από το βήμα της Βουλής απηύθυνε κάλεσμα στον ελληνικό λαό να μην αντιμετωπίζει με δέος το Σύνταγμα ούτε να καταληφθεί από πνεύμα υποταγής σ' αυτό, αλλά με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις και στο δίκιο του να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια νέα λαϊκή πλειοψηφία, που θα επιβάλει ένα νέο πραγματικά λαϊκό Σύνταγμα. Το ΚΚΕ δε θα πάρει μέρος στις ψηφοφορίες, όπως έπραξε και σε προηγούμενες αναθεωρήσεις.

Εξάλλου, όπως σημείωσε η Αλ. Παπαρήγα, «το Σύνταγμα δεν είναι κανένα εικόνισμα να το προσκυνάμε, είναι ένας νόμος που τον φτιάχνουν συγκεκριμένες πλειοψηφίες και το νόμο αυτό μπορούν και πρέπει να τον καταργήσουν, και μάλιστα όσο γίνεται περισσότερα άρθρα του να τα κάνουν ανενεργά, επίσης πλειοψηφίες λαϊκές».

Τα υπό αναθεώρηση άρθρα που αφορούν στην Παιδεία και στα δάση, είναι κυρίως το «ψητό» στην υπόθεση, αφού ανοίγουν το δρόμο έντασης της επιχειρηματικής δράσης σ' αυτούς τους δυο τομείς, ενώ το ζήτημα του Συνταγματικού Δικαστηρίου τίθεται γιατί η κυβέρνηση διατηρεί το φόβο για αποφάσεις της Δικαιοσύνης που πιθανά, όπως στο παρελθόν, θα έβαζαν εμπόδια στη ληστεία π.χ. της γης και στην πλήρη απορρόφηση του δημόσιου χαρακτήρα της Παιδείας από την ελληνική και ευρωπαϊκή αγορά της Παιδείας.

Με τις προωθούμενες συνταγματικές αλλαγές, τα δημόσια πανεπιστήμια θα λειτουργούν με κριτήρια επιχειρήσεων, πιο καθαρά, ενώ με τα περί αυτοτέλειας και αυτονομίας, το κράτος θα δώσει τη δυνατότητα στο κάθε πανεπιστήμιο να έχει πιο άμεσες και κατευθείαν σχέσεις με τις επιχειρήσεις.

Οι όροι αυτοτέλεια και αυτονομία έχουν νόημα μόνο όσον αφορά τη χειραφέτηση του γενικότερου λαϊκού κινήματος απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική. Για τέτοιους όρους αυτοτέλειας παλεύει το ΚΚΕ.

Σχετικά με το άρθρο 16, το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο, δεν είναι το άλφα και το ωμέγα για την εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην Παιδεία. Είναι ένα κλειδί μέσα σε μια πολύ μεγάλη κλειδαριά, αφού αυτές οι μεταρρυθμίσεις σε όφελος του κεφαλαίου άρχισαν από τη Σύνοδο της Μπολόνια. Και γι' αυτές τις εξελίξεις έχει ευθύνη και η πλειοψηφία της πανεπιστημιακής κοινότητας, που όλα αυτά τα χρόνια δεν αντέδρασε στο παραμικρό. Το ΚΚΕ είναι ριζικά αντίθετο όχι μόνον με την αναθεώρηση του άρθρου 16, αλλά με κάθε μορφής ύπαρξη ιδιωτικής δραστηριότητας στην εκπαίδευση, ιδιαίτερα δε όταν οι επιχειρηματίες θα πάρουν κυριολεκτικά στα χέρια τους το σύστημα της επαγγελματικής μόρφωσης, ειδίκευσης και κατάρτισης και θα το ελέγξουν πλήρως.

Σχετικά με το άρθρο 24 που αφορά στα δάση: Στην Ελλάδα έγιναν τα μεγαλύτερα εγκλήματα σ' αυτόν τον τομέα, αφού η κερδοσκοπία και η ληστεία της γης αποτέλεσαν και το μαξιλαράκι του συστήματος, από την πολιτική της χρήσης γης που προώθησε αμέσως μετά τον πόλεμο και συνεχίζει να εφαρμόζει ο δικομματισμός, ο οποίος και ωφελήθηκε τα μέγιστα απ' αυτή την πολιτική, χειραγωγώντας ακόμη και λαϊκά στρώματα.

Αυτό που πάει να γίνει τώρα με τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, θα αφήσει απροστάτευτα και τα δάση που υπάρχουν και θα γεμίσει με τσιμέντο τα υπόλοιπα. Αυτή την τραγική κατάσταση θα την υποστούν και όσοι κάνουν εγκληματικές ενέργειες σε βάρος του περιβάλλοντος, των οποίων όμως η αδηφαγία για κέρδος είναι τέτοια που δε διστάζουν μπροστά σε τίποτα.

Η συζήτηση στη Βουλή απέδειξε πως τα κόμματα της πλουτοκρατίας αντιστοιχούν στην ολοένα και αντιδραστικότερη εξέλιξη του καπιταλιστικού συστήματος στις σύγχρονες συνθήκες, αφού η κυβέρνηση πέραν των αντιλαϊκών διατάξεων που επιδιώκει με την αναθεώρηση δεν τόλμησε ούτε καν ορισμένες αλλαγές στα πλαίσια του αστικού εκσυγχρονισμού, όπως ο χωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος.

Οσο για τις προτάσεις σχετικά με την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος, πρόθεσή τους είναι να δημιουργηθεί η εντύπωση στον ελληνικό λαό ότι το πολιτικό σύστημα είναι ηθικό, είναι φιλολαϊκό και αν μακιγιαριστεί σε ορισμένα ζητήματα μπορεί να γίνει και τέλειο για τους ανθρώπους του μόχθου. Κάτι το αδύνατο, αφού το σύστημα είναι άδικο και εκμεταλλευτικό. Και αυτό το σύστημα μπορεί να το υποστηρίζουν και να το προωθούν ακόμη και προσωπικά έντιμοι και ανιδιοτελείς.

Από την κυβερνητική παρέμβαση στη Βουλή εκδηλώθηκε η επιδίωξη, και μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος, να εξασφαλιστεί η λεγόμενη «κοινωνική συνοχή». Δηλαδή η ταξική ειρήνη και συνεργασία σε μια ταξική κοινωνία, ως μέσο διαιώνισης της κυριαρχίας του κεφαλαίου. Αλλά σε μια ταξική κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική συνοχή ανάμεσα στην καπιταλιστική εργοδοσία και τους εργαζόμενους. Πρέπει να υπάρχει συνεχής οξυνόμενη αντιπαράθεση ως το τέλος, που πρέπει να λήξει με τη νίκη του ενός σε βάρος του άλλου. Σ' αυτό καλεί το ΚΚΕ, γιατί βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της οργάνωσης του πολιτικού αγώνα των εργατών και των άλλων ανθρώπων του μόχθου για τη δική τους νίκη.

Αυτό που βγαίνει σαν συμπέρασμα από την όλη διαδικασία και πρέπει να κατανοηθεί από το μεγαλύτερο τμήμα των εργαζομένων, είναι η ταξική ουσία του δικομματισμού, όποια μορφή κι αν παίρνει αυτός. Η ΝΔ καταλαβαίνει ότι πρέπει να προχωρήσει σε αυτές τις επιλογές, δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, ενώ το ΠΑΣΟΚ εκ του ασφαλούς αποχωρεί και χρησιμοποιεί το θέμα ως χαρτί εκβιασμού στις επόμενες εκλογές για τις 180 έδρες.

Το ΚΚΕ επιμένει στην πάλη κατά της δικομματικής εναλλαγής κομμάτων, των οποίων οι διαφορές εμφανίζονται για να κρύβεται η ταυτότητά τους σε βασικά ζητήματα. Σ' αυτή την πάλη καλεί το λαό να εγκαταλείψει και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ταυτόχρονα, να δημιουργήσει τη δική του μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, με τη δική του συμμαχία, για να επιβάλλει οριστικά τη δική του θέληση για τα δικά του συμφέροντα.