Η πλήρης συμφωνία της ντόπιας πλουτοκρατίας με τις επιλογές της ΕΕ και του ΔΝΤ, όπως εκφράζονται μέσα από τους συνεχώς κλιμακούμενους αντιλαϊκούς προσανατολισμούς του μνημονίου, είναι κάτι γνωστό. Η φάρα των εκπροσώπων του κεφαλαίου ανέκαθεν πρωταγωνιστούσε για την εφαρμογή και συνεργαζόταν με κάθε κυβέρνηση και διεθνή φορέα της ολιγαρχίας, που προωθεί πολιτικές στήριξης της κερδοφορίας τους.

Το ίδιο ακριβώς κάνουν και τώρα. Συμφωνούν και υπερθεματίζουν για κάθε αντιδραστική επιλογή, αξιώνουν αποφασιστικότητα και αποτροπή παρεκκλίσεων, επιδιώκουν δογματική προσήλωση στις αναδιαρθρώσεις, αφού αυτό βοηθά τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση σε βάρος των εργαζομένων με τις μικρότερες δυνατές επιπτώσεις για τους ίδιους.

Στην προσπάθειά τους να πιέσουν για την υλοποίηση των αντιδραστικών μέτρων που προωθούνται αυτήν την περίοδο, προχτές επιστράτευσαν και το ...τυράκι, προκειμένου να τσιμπήσουν τα ποντίκια. Ομολογούν ότι ναι μεν διαθέτουν κεφάλαια δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, αλλά δεν προτίθενται να τα ρίξουν στην παραγωγή, μέχρι να ικανοποιηθούν πλήρως οι αξιώσεις τους για την εξασφάλιση υψηλής κερδοφορίας. Βεβαίως, σε συνθήκες κρίσης επενδύσεις δε γίνονται, αλλά τσακίζουν εργασιακά δικαιώματα για να αυξήσουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων και την κερδοφορία τους.

Προχτές, σε ημερίδα που διοργάνωσε το Ιδρυμα Ερευνών του ΣΕΒ, ο επικεφαλής του ΙΟΒΕ είπε ότι υπάρχουν εκτιμήσεις που δείχνουν ότι μέσα σε τρία χρόνια μπορούν να γίνουν επενδύσεις ύψους 60 δισ. ευρώ. Ομως, για να πραγματοποιηθούν τέτοιες επενδύσεις «πρέπει να αρθούν τα αντικίνητρα» και να «βελτιωθεί το επιχειρηματικό περιβάλλον», ενώ οι κλάδοι που προτιμούν πλέον οι μεγαλοεπιχειρηματίες, δεν είναι οι τομείς της βιομηχανικής παραγωγής. Για να παράγουν τα προϊόντα που πουλάνε στη χώρα, επενδύουν στην Κίνα και το Πακιστάν, όπου το μεροκάματο είναι 1-2 ευρώ, ή το πολύ πολύ στη Βουλγαρία, που δίνουν μεροκάματο 5 ευρώ. Για να επενδύσουν εδώ, απαιτούν μπίζνες σε «οδικούς άξονες, λιμάνια, μαρίνες, αεροδρόμια, ξενοδοχεία, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενεργειακά δίκτυα, ορυκτό πλούτο, τηλεπικοινωνίες».

Είναι περισσότερο από φανερό. Για το κεφάλαιο οι ανάγκες του λαού είναι μια έννοια παντελώς αδιάφορη. Αποκλειστικός στόχος οποιασδήποτε επενδυτικής - παραγωγικής δραστηριότητας των κεφαλαιοκρατών είναι το κέρδος και μόνο το κέρδος. Από εκεί και πέρα, τα κεφάλαια που αποκτώνται από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης επανεπενδύονται μόνον και εφόσον αυτά μπορούν να φέρουν ικανοποιητικό κέρδος.

Στις περιπτώσεις που κρίνουν ότι το κέρδος δεν είναι ικανοποιητικό, τότε κρατάνε τα κεφάλαιά τους, περιμένοντας ευνοϊκότερες συνθήκες. Ετσι και τώρα. Αν πιστέψουμε τον πρόεδρο του ΙΟΒΕ, τα κεφάλαια υπάρχουν, μόνο που η κυβέρνηση πρέπει να παραδώσει στους κεφαλαιοκράτες ακόμα περισσότερες υποδομές του δημοσίου, ακόμα περισσότερα προνόμια για την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, ακόμα περισσότερα οικονομικά κίνητρα, έτσι ώστε τα μεταφερόμενα φιλέτα του δημοσίου στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου, μαζί με όλες τις άλλες επιπτώσεις για τους εργαζόμενους που τις χρησιμοποιούν, να μετατραπούν σε ...νομισματοκοπείο!

Τα γεννητούρια στον «Ριζοσπάστη» δεν έχουν τελειωμό. Χτες, η δικιά μας Χριστίνα Διαμαντή και ο σύντροφός της Γιώργος απέκτησαν ένα υγιέστατο κοριτσάκι 3 κιλών και 100 γραμμαρίων. Ευχόμαστε στην Χριστίνα και τον Γιώργο τα καλύτερα, να τους ζήσει και να δουν το κορίτσι τους να μεγαλώνει όπως ακριβώς επιθυμούν.