ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 18 Ιούνη 2008
Σελ. /32
Η ακρίβεια πλήττει τους βιομήχανους!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ποιος φταίει για την ακρίβεια; Η «παγκόσμια κρίση που οξύνει δραματικά τα δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας». Ποιον πλήττει η ακρίβεια; «Δεν "πνίγει" μόνο τα νοικοκυριά, δε φέρνει σε αδιέξοδο μόνο τους χαμηλόμισθους και τους συνταξιούχους. Πλήττει και την επιχείρηση, το εμπόριο, τη βιοτεχνία, τους επαγγελματίες». Οι παραπάνω εκτιμήσεις, που αγγίζουν τα όρια της πρόκλησης για τα λαϊκά στρώματα, ανήκουν στον πρόεδρο του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλο, και περιέχονται σε χτεσινή επιστολή του προς τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ και τους άλλους «κοινωνικούς εταίρους».

Ο εκπρόσωπος εκείνων που έχουν θησαυρίσει στην κυριολεξία από το διαρκές κύμα των ανατιμήσεων και τη μονοπώληση της αγοράς, σε βάρος των χιλιάδων μεροκαματιάρηδων, που είδαν φέτος τους μισθούς τους να αυξάνονται κατά ένα ολόκληρο ευρώ τη μέρα (!), σημειώνει με θράσος στην επιστολή του ότι «οι δυνάμεις της εργασίας καλούνται να προσεγγίσουν το κοινό αυτό πρόβλημα (σ.σ. της ακρίβειας) συλλογικά - γιατί τα συμφέροντά τους είναι αλληλένδετα». Και ζητάει να τεθεί το ζήτημα πρώτο στην ατζέντα του «Μόνιμου Βήματος Διαλόγου και Συνεργασίας», που θεσμοθετήθηκε με συμφωνία της συμβιβασμένης πλειοψηφίας στην τελευταία Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με στόχο να «ξεκινήσουμε έναν ουσιαστικό κοινωνικό διάλογο, προκειμένου μαζί να βρούμε τους ουσιαστικότερους τρόπους αντιμετώπισής του και μαζί να διεκδικήσουμε την εφαρμογή τους»!

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Το απύθμενο θράσος των βιομηχάνων; Την απροκάλυπτη ενδοτικότητα της ΓΣΕΕ που έσπευσε να πάει στο «διάλογο», νομιμοποιώντας έτσι κάθε τους πρόκληση; Ας το σκεφτούν καλά οι εργαζόμενοι μπροστά και στις αυριανές κινητοποιήσεις. Δεν είναι καθόλου απίθανο στη συγκέντρωση που διοργανώνει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να δουν τον πρόεδρο των βιομηχάνων να διαδηλώνει δίπλα δίπλα με τους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της «Αυτόνομης Παρέμβασης», για το ...κοινό πρόβλημα της ακρίβειας.

Σύμμαχοι της κερδοφορίας

Οταν η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ κάνει κυρίαρχο σύνθημα της «συγκέντρωσης» κατά της ακρίβειας το «είμαστε πια πρωταθλητές στην αισχροκέρδεια», η κυβέρνηση και οι πολυεθνικές δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν. Και η κυβέρνηση και ο ΣΕΒ στηλιτεύουν και καταγγέλλουν την «αισχροκέρδεια», ακριβώς γιατί επιδιώκουν να «αποενοχοποιήσουν» την κερδοφορία των πολυεθνικών, που καθ' όλα νόμιμα στο καθεστώς της ελεύθερης αγοράς έχουν εξαπολύσει μια γενικευμένη επέλαση στα λαϊκά εισοδήματα. Οταν λοιπόν οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ δε λένε κουβέντα για τη «νόμιμη» κερδοφορία και προσπαθούν να εμφανίσουν το πρόβλημα της ακρίβειας ως πρόβλημα αισχροκέρδειας, αδιαμφισβήτητα συγκαταλέγονται στους συμμάχους της κυβέρνησης και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Πολύ περισσότερο όταν μαζί τους έχουν συνυπογράψει την επαίσχυντη Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που καταδικάζει σε χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου και σε εξαθλίωση τους εργαζόμενους...

«Αθλιος φόρος » από τα μονοπώλια

Από μόνο του το γεγονός ότι την ημέρα που η Σαουδική Αραβία ανακοίνωνε την αύξηση της παραγωγής πετρελαίου, η τιμή του «μαύρου χρυσού», σκαρφάλωνε στα 140 δολάρια το βαρέλι, επιβεβαιώνει περίτρανα ότι η ιλιγγιώδης αύξησή του δεν είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης αλλά αχαλίνωτης υπερκερδοφορίας των μονοπωλίων. Πράγματι, οι «αγορές» είναι πλημμυρισμένες από πετρέλαιο με αποτέλεσμα οι χώρες πετρελαιοπαραγωγοί να υποχρεώνονται σε μείωση της παραγωγής γιατί ξεπερνά την παγκόσμια «ζήτηση». Επίσης, τα επίσημα στοιχεία καταρρίπτουν τον ισχυρισμό περί δήθεν μεγάλης αύξησης της ζήτησης από τις μεγάλες χώρες της Ασίας (Κίνα, Ινδία, κ.ά.), καθώς οι εισαγωγές πετρελαίου σε αυτές τις χώρες παραμένουν στα ίδια επίπεδα εδώ και μερικά χρόνια. Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη στα κράτη μέλη του ΟΟΣΑ, όπου η ζήτηση πετρελαίου μειώθηκε το 2007 κατά 390.000 βαρέλια την ημέρα, καταγράφοντας την πιο απότομη πτώση στα τελευταία 20 χρόνια, ενώ η πτώση αυτή συνεχίζεται και φέτος... Είναι ολοφάνερο ότι οι τιμές του πετρελαίου διαμορφώνονται και με άλλα κριτήρια... Για παράδειγμα, ένας «άθλιος φόρος» που έχουν επιβάλει στους λαούς τα μονοπώλια (όχι μόνο οι γνωστές «αδελφές»), προκειμένου να αυξάνουν την κερδοφορία τους, τις νέες «επενδύσεις» στην παραγωγή ενέργειας, κ.ο.κ. Η «σωτηρία» δεν μπορεί να έρθει παρά μόνο όταν οι λαοί ανατρέψουν την κυριαρχία και το σύστημα που υπηρετεί τα μονοπώλια.

Ερίζουν για τα βιοκαύσιμα

Νέα εμπορική κόντρα μεταξύ των δύο πλευρών του Ατλαντικού ξέσπασε τις τελευταίες μέρες, αυτή τη φορά με αφορμή τα βιοκαύσιμα. Η ΕΕ ετοιμάζεται να εξετάσει κατά πόσο οι επιδοτήσεις που λαμβάνουν οι παραγωγοί ενεργειακών φυτών αλλά και οι εταιρείες παραγωγής και εμπορίας βιοκαυσίμων στις ΗΠΑ συνιστούν «αθέμιτο ανταγωνισμό», στο πλαίσιο των κανόνων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Σε πρόσφατη ανακοίνωση του γραφείου του Επιτρόπου Εμπορίου της ΕΕ, η Κοινότητα αναμένεται να εξετάσει το ενδεχόμενο επιβολής δασμών στις εισαγωγές βιοκαυσίμων από τις ΗΠΑ, οι οποίες από περίπου 7.000 τόνους το 2005, έφτασαν περίπου το 1 εκατομμύριο τόνους το 2007, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Υπενθυμίζουμε, ότι πολύ πρόσφατα η Επιτροπή αποφάσισε την κατάργηση των επιδοτήσεων στα ενεργειακά φυτά, καθώς παρατηρήθηκε η στροφή των παραγωγών προς αυτές τις καλλιέργειες καθώς ήταν πιο συμφέρουσες οικονομικά, γεγονός που συντέλεσε και αυτό, μαζί και με άλλους βεβαίως παράγοντες, στην άνοδο των τιμών των τροφίμων. Φυσικά και οποιαδήποτε απόφαση επιβολής δασμών από πλευράς ΕΕ στις εισαγωγές αμερικανικών βιοκαυσίμων, δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη από την αντίπαλη πλευρά, οπότε και αναμένουμε τις εξελίξεις...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κόντρα στην ακρίβεια με το ΠΑΜΕ

Με συγκεντρώσεις σε 45 τουλάχιστον πόλεις και δεκάδες ακόμα πικετοφορίες που γίνονται αύριο, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο βρίσκεται και πάλι στην πρώτη γραμμή της πάλης ενάντια στην ακρίβεια και για την υπογραφή ικανοποιητικών κλαδικών συμβάσεων. Με απεργίες από ταξικές ομοσπονδίες και σωματεία που βρίσκονται σε εξέλιξη κλιμακώνει την πάλη του για την υπεράσπιση του εργατικού εισοδήματος, την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Σε αυτόν τον αγώνα, ενάντια στο μεγάλο κεφάλαιο, στους βιομήχανους, στους μεγαλεμπόρους, στις τράπεζες, στην πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν θέση όλοι οι εργαζόμενοι. Γιατί μόνο το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ και οι στόχοι πάλης που θέτει χτυπάνε στην καρδιά του προβλήματος. Μόνο το ταξικό κίνημα δείχνει τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος. Και η πραγματική αιτία για την αφόρητη κατάσταση που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι είναι τα τεράστια, τα αμύθητα κέρδη της πλουτοκρατίας.

Οψιμα και άλλοι ανακάλυψαν την ακρίβεια. Η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ακόμα και ο ΣΕΒ μιλάνε για το «πρόβλημα». Μόνο που ακόμα και όταν το αναγνωρίζουν, μιλάνε για τα πάντα εκτός από ένα: Την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Γι' αυτούς η κερδοφορία παραμένει ο «ιερός μόσχος» που κανένας δεν μπορεί να ακουμπήσει. Εκατοντάδες αναλύσεις ειδικών, δεκάδες μέτρα, πουθενά όμως και κανένας τους δε θέτει ζήτημα για ουσιαστική αύξηση των μισθών και των μεροκάματων.

Στο χορό των εντυπώσεων μπήκε και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που μάλιστα διοργανώνει και αυτή συγκέντρωση για την ακρίβεια. Είναι η ίδια αυτή πλειοψηφία που υπέγραψε μια διετή Εθνική Συλλογική Σύμβαση, η οποία καθορίζει το κατώτερο μεροκάματο στα 30,40 ευρώ και αυτά μεικτά. Αφού, δηλαδή, με την υπογραφή της «έδεσε» τα κέρδη των βιομηχάνων και τα χέρια των εργατών, καμώνεται τώρα ότι πάσχει για την κατάσταση των εργαζομένων. Καλεί, μάλιστα, η πλειοψηφία τους εργαζόμενους να δημιουργήσουν καταναλωτικό κίνημα. Γνωστός ο ρόλος της και η στρατηγική της. Αντί για ταξική πάλη «καταναλωτικό κίνημα», αντί για σύγκρουση με την πλουτοκρατία και την κερδοφορία της συναλλαγή μαζί της, συμβιβασμό και αναζήτηση «κοινών λύσεων».

Ακριβώς αυτή τη στάση εκμεταλλεύεται και ο ΣΕΒ, για να βγει να μιλήσει για «κοινό πρόβλημα», το οποίο οι «δυνάμεις της εργασίας καλούνται να προσεγγίσουν συλλογικά»...! Μόνο που η τιμή για ένα λίτρο γάλα που πληρώνει ο εργάτης των 700 ευρώ, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με την «επιβάρυνση» που έχει για το ίδιο προϊόν ο καπιταλιστής. Πώς να το κάνουμε, άλλο το «καλάθι της νοικοκυράς» στην Κοκκινιά και το Περιστέρι και άλλο στην Εκάλη. Πολύ περισσότερο που το κάθε ευρώ το οποίο λείπει από την τσέπη του εργάτη εξαιτίας της ακρίβειας, μετατρέπεται σε κέρδος, καταθέσεις και μετοχές για την πλουτοκρατία.

Να, γιατί όσοι σήμερα εμφανίζουν την ακρίβεια ως περίπου «εθνικό πρόβλημα», όσοι σιωπούν για το ύψος των μισθών και των συντάξεων, στην πραγματικότητα κάνουν αβάντα σ' αυτούς που ωφελούνται από την ακρίβεια. Να γιατί αύριο -όπως και κάθε μέρα - όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουν τη μάχη κάτω από τα λάβαρα του ΠΑΜΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ