ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ταξικός διαχωρισμός των μαθητών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την ίδια στιγμή που χιλιάδες μαθητές περιμένουν με αγωνία την ανακοίνωση των βάσεων και οι γονείς τους υπολογίζουν πόσα χρήματα χρειάζονται για τις σπουδές των παιδιών τους, συνεχίζεται το γαϊτανάκι της συζήτησης για το Εξεταστικό και τη λεγόμενη αναμόρφωση του Λυκείου. Σύμφωνα με κυριακάτικο δημοσίευμα, η κυβέρνηση τον Οκτώβρη θα ανακοινώσει το νέο σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Πίσω από τις «αναγκαίες» αλλαγές, όπως τις ονομάζουν το σύνολο των ΜΜΕ, κρύβονται οι πραγματικές της προθέσεις, οι οποίες συνδέονται άμεσα με τις υπόλοιπες αναδιαρθρώσεις σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Για να φανούν πιο φιλολαϊκές οι προτάσεις, αναπαράγονται και τα περί της ελληνικής ιδιαιτερότητας του φροντιστηρίου. Πρόκειται για μια τόσο ...ελληνική ιδιαιτερότητα που, όπως δημοσίευσε πρόσφατα ο «Ρ», στη Γερμανία της «ελεύθερης πρόσβασης» υπάρχει παγγερμανικός σύνδεσμος ιδιωτικών φροντιστηρίων εδώ και 25 χρόνια, ενώ μια αμερικάνικη αλυσίδα φροντιστηρίων επεκτάθηκε στη γερμανική εκπαιδευτική αγορά. Ενδεικτικό είναι επίσης ότι στη Γαλλία το 70% των φοιτητών της Ιατρικής του Παρισιού έχουν παρακολουθήσει φροντιστηριακά μαθήματα.

Οσο για τους στόχους του «περιβόητου» διαλόγου; Το Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΠΔΕ) έχει ομολογήσει την «προσπάθεια αλλαγής στάσεως της κοινωνίας ως προς την Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση» (ΤΕΕ). Η μετάφραση του παραπάνω στόχου είναι συγκεκριμένη: Εντονότερος ταξικός διαχωρισμός των μαθητών από τα 14 χρόνια και πολλαπλασιασμός αυτών που δε θα λαμβάνουν γενική μόρφωση μέχρι τα 18.

H «δημοκρατία» των κατακτητών

Ο σύζυγος έχει το δικαίωμα πλέον με βάση το νόμο να αφήσει τη γυναίκα του να λιμοκτονήσει εάν εκείνη αρνηθεί να έλθει σε σεξουαλική επαφή μαζί του... Βέβαια ο νόμος αφορά τις γυναίκες της σιιτικής μειονότητας και πέρασε «σιωπηλά», αλλά σαφώς με την έγκριση του πρωθυπουργού Χαμίντ Καρζάι, του ανθρώπου που εγκατέστησαν στην εξουσία οι ιμπεριαλιστές κατακτητές προκειμένου να «απελευθερώσει» το Αφγανιστάν από τον «σκοταδισμό» των Ταλιμπάν και να φέρει την «ελευθερία», τη «δημοκρατία»...

Ο νέος νόμος προβλέπει ότι ο σύζυγος έχει το δικαίωμα να διακόψει την υλική υποστήριξη προς τη σύζυγό του, συμπεριλαμβανομένης και της τροφής, εάν εκείνη αρνηθεί να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του απαιτήσεις. Ορίζει ακόμη ότι τα παιδιά τίθενται πάντα υπό την κηδεμονία του πατέρα ή του παππού.

Και όχι μόνο αυτό. Ορίζει ότι οι γυναίκες πρέπει να ζητήσουν την άδεια του συζύγου τους για να εργασθούν, ενώ επιτρέπει σε ένα βιαστή να αποφύγει κάθε δίωξη εάν καταβάλει το «χρήμα του αίματος» (χρηματική αποζημίωση) στη γυναίκα που υπέστη το βιασμό.

Ο νόμος αυτός αποτελεί παραλλαγή ενός άλλου που είχε ψηφιστεί από το αφγανικό κοινοβούλιο τον περασμένο Μάρτη και είχε υπογραφεί από τον Καρζάι, αλλά δεν τέθηκε σε ισχύ, καθώς αφγανικές και διεθνείς οργανώσεις κατήγγειλαν ότι πρόκειται για νομιμοποίηση της οικογενειακής βίας. Και να σκεφτεί κανείς πως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι συνένοχοι στο τι συμβαίνει στο Αφγανιστάν, αφού οι μεν πρώτοι έστειλαν ελληνικό στρατό για την επιβολή της κατοχής, οι δε δεύτεροι τον διατηρούν μαζί με τις υπόλοιπες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Ψάχνουν ... «σύμβολα»

Το ...(προπαγανδιστικό) τερπνόν μετά του (ιδιοκτησιακού) ωφελίμου προκύπτει για τη γερμανική κυβέρνηση, η οποία ετοιμάζεται να γίνει ιδιοκτήτης του ιστορικού κτιρίου της πρεσβείας της στην Πράγα. Η Γερμανία θεωρεί ως «μέρος της ιστορίας» της το κτίριο, επειδή εκεί, το Σεπτέμβρη του 1989 - λίγους μήνες πριν την πτώση του Τείχους του Βερολίνου - ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Δυτικής Γερμανίας Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ απευθύνθηκε σε Ανατολικογερμανούς που είχαν συγκεντρωθεί εκεί για να ταξιδέψουν στη Δύση. Το δε κτίριο, το Μέγαρο Λόμπκοβιτς, είναι ηλικίας τριών αιώνων - δηλαδή αποτελεί τμήμα της πολιτιστικής κληρονομιάς της Τσεχίας - και μέχρι τώρα η γερμανική κυβέρνηση το μισθώνει από την τσεχική για να στεγάζει την πρεσβεία της.

Ο ιμπεριαλισμός γνωρίζει πολύ καλά ότι καμία ...ιστορία δεν έλαβε «τέλος». Γι' αυτό και έχει επιδοθεί σε απανωτά αντικομμουνιστικά «ψηφίσματα» και ενδυναμώνει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του. Στο πλαίσιο αυτό κινείται και η ιδιοκτησία του Μεγάρου Λόμπκοβιτς: Χρειάζονται «σύμβολα». Ειδικά σε μια περίοδο που για τους λαούς των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, το ...«όνειρο» της «Δύσης» μετατράπηκε πολύ γρήγορα στο χειρότερο εφιάλτη τους. Από αυτή την άποψη, η γερμανική κυβέρνηση έχει δίκιο. Το Μέγαρο όντως είναι μέρος της ιστορίας της. Και, μάλιστα, αποτελεί μια από τις μελανότερες σελίδες της...

Υπαρκτό δικομματικό σκάνδαλο

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προσεγγίζουν με δολιότητα και υποκρισία το υπαρκτό σκάνδαλο της «Ζήμενς», σε μια προσπάθεια να αθωώσουν ο καθένας τον εαυτό του και οι δύο από κοινού το σύστημα που υπηρετούν. Στην προσπάθειά τους να αποκρούσουν τις καταγγελίες για χρηματισμό από τη γερμανική πολυεθνική, πασχίζουν να τραβήξουν τη συζήτηση σε βολικό για τους ίδιους γήπεδο. Επιχειρούν να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους, να παρουσιάσουν τη διαπλοκή των κομμάτων τους με το κεφάλαιο σαν ένα σύμπτωμα μιας συνολικότερης πολιτικής «παθογένειας», για την οποία, όπως προκλητικά κραυγάζουν, ευθύνονται όλα τα κόμματα και αφορά στο σύνολο του πολιτικού κόσμου.

Οι καταγγελίες Χριστοφοράκου και η αδυναμία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να απαντήσουν επί της ουσίας, έρχονται απλά να επιβεβαιώσουν την αναπόφευκτη στον καπιταλισμό διαπλοκή των κομμάτων του κεφαλαίου με τους μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους, που κατά περίπτωση παίρνει και τη μορφή της απευθείας χρηματοδότησης μέσω των «μαύρων ταμείων», όπως έγινε και στην περίπτωση της «Ζήμενς». Ενα κράτος και μια αστική κυβέρνηση που είναι ταγμένη να υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, δεν μπορεί παρά να διαπλέκεται μαζί του σε τέτοιο βαθμό ώστε η απευθείας χρηματοδότηση να παίρνει ακόμα και νομότυπες μορφές, όπως γίνεται με τις μίζες των πολυεθνικών προς τα κόμματα σε άλλα καπιταλιστικά κράτη. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στον τρόπο με τον οποίο χρηματοδοτούνται προεκλογικά από τις πολυεθνικές τα κόμματα στις ΗΠΑ για να κατανοήσει το μέγεθος της σύμφυσης του κεφαλαίου με τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντά του.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ξέρουν ότι η συζήτηση και οι αποκαλύψεις για τα «μαύρα ταμεία» και τις μίζες φθείρουν την εικόνα τους και δυναμώνουν τη λαϊκή αμφισβήτηση για το δικομματικό σύστημα διαχείρισης του καπιταλισμού. Αυτό είναι που τους ανησυχεί και ταυτόχρονα τους φέρνει στην ίδια όχθη του ποταμού, απέναντι από τους εργαζόμενους, το λαό και τα συμφέροντά του. Παρά τις όποιες υποκριτικές κορόνες περί κάθαρσης, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θέλουν να μείνουν στο σκοτάδι οι πραγματικές διαστάσεις της υπόθεσης με τη «Ζήμενς». Θέλουν να προστατέψουν το πολιτικό σύστημα που υπηρετούν από αποκαλύψεις που φανερώνουν τη σαπίλα του, το βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα του. Παράλληλα, στο έδαφος των υπαρκτών σκανδάλων προσπαθούν να ενοχοποιήσουν το σύνολο των κομμάτων και μέσω νόμων για τα οικονομικά να παρέμβουν στα εσωτερικά τους, βάζοντας στο στόχαστρο πρώτα και κύρια το ΚΚΕ, που τους αποκαλύπτει και τους αντιπαλεύει με όρους στρατηγικής.

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών είναι χρήσιμες για τους εργαζόμενους και το λαό αν αξιοποιηθούν για την εξαγωγή πολιτικών συμπερασμάτων. Η αποκάλυψη και μ' αυτό τον τρόπο της διαπλοκής ανάμεσα στο κεφάλαιο και τα κόμματά του ενισχύει το διπλό καθήκον που έχει το εργατικό λαϊκό κίνημα. Από τη μια να δυναμώσει τους ταξικούς αγώνες για να μην περάσει η προσπάθεια αποπροσανατολισμού που από κοινού επιδιώκουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και από την άλλη, την ενίσχυση του ΚΚΕ και την πολιτική καταδίκη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, καθώς και των άλλων κομμάτων που δεν αμφισβητούν τη στρατηγική τους. Το βάθεμα της πολιτικοποίησης των λαϊκών αγώνων, με δεδομένο ότι όσο η εξουσία ανήκει στα μονοπώλια και τα κόμματά τους, η σήψη, ο χρηματισμός, η διαπλοκή και τα σκάνδαλα θα ζουν και θα βασιλεύουν.