ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ακούγεται σαν κοροϊδία!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αρχίζουν σήμερα οι πανελλαδικές εξετάσεις για δεκάδες χιλιάδες τελειόφοιτους Λυκείων σε όλη τη χώρα. Πρόκειται για μια διαδικασία ιδιαίτερα φορτισμένη, καθώς οι λαϊκές οικογένειες και οι ίδιοι οι μαθητές έχουν κάνει πολλές θυσίες, έχουν καταβάλει πολύ κόπο και χιλιάδες ευρώ στα φροντιστήρια και γενικότερα την προετοιμασία γι' αυτές τις εξετάσεις. Επόμενο είναι, λοιπόν, αυτή η υπερπροσπάθεια να φορτώνει γονείς και μαθητές με άγχος, το οποίο πολλαπλασιάζεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει εκτός της ανώτατης εκπαίδευσης, καμιά άλλη αξιόπιστη επιλογή συνέχισης των σπουδών μετά το Λύκειο.

Η μόνη λύση που προσφέρεται στους μαθητές εκτός της ανώτατης εκπαίδευσης, είναι η - χαμηλού επιπέδου και πρόσκαιρης αξίας - κατάρτιση που παρέχεται κυρίως σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια έναντι πολλών χιλιάδων ευρώ...

Με αυτά τα δεδομένα, ακούγεται μάλλον σαν ειρωνεία ή κοροϊδία η προτροπή της υπουργού Παιδείας προς τους μαθητές «να μην έχουν καμία αγωνία» γιατί «η ελληνική Πολιτεία τους παρέχει και θα τους παράσχει και στο μέλλον όλες τις δυνατότητες για να μπορούν να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους, την ευφυΐα τους, την προσπάθειά τους και τη δύναμη να ανοίξουν δρόμους για το μέλλον»...

«Ελεύθερη» πρόσβαση στο ... πρώτο έτος!

Να χαϊδέψει τα αυτιά των μαθητών και των οικογενειών τους με αφορμή τις πανελλήνιες εξετάσεις για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, επιδιώκει ο ΣΥΝ και επαναλαμβάνει την πρόταση για «ελεύθερη» πρόσβαση στα Πανεπιστήμια. Οπως είπε χαρακτηριστικά σε προχτεσινή συνέντευξη Τύπου ο Α. Αλαβάνος, «χωρίς να προτείνουμε επιμήκυνση των σπουδών στα πανεπιστήμια, θεωρούμε ότι η διαδικασία κατάταξης μπορεί να γίνει μέσα από το πρώτο έτος φοίτησης στο πανεπιστήμιο, το οποίο θα έχει ένα γενικότερο χαρακτήρα».

Ενα κοινό πρώτο έτος - σούπα δηλαδή για μια ευρεία γκάμα σχολών και τμημάτων και μετά ξεκινάει το ...ξεσκαρτάρισμα! Οπως άλλωστε αναφέρεται στην ίδια την πρόταση του ΣΥΝ, που παρουσιάστηκε πριν τρεις μήνες, «στο τέλος του πρώτου έτους θα γίνεται η κατάταξη του φοιτητή στη συγκεκριμένη σχολή ή τμήμα με βάση την επιλογή του και την απόδοσή του στα μαθήματα του πρώτου έτους»... Αρα το ξεδιάλεγμα και μάλιστα με τους ίδιους όρους (φροντιστήρια, παραπαιδεία, ταξικοί φραγμοί...), αφού δεν αλλάζει τίποτα στην ουσία του εκπαιδευτικού συστήματος, παραμένει και απλά μεταφέρεται στο Πανεπιστήμιο!

Επιπλέον, το να μετατραπεί το πρώτο έτος σπουδών - με βάση την πρόταση του ΣΥΝ - σε έτος κοινό και γενικό για μια ευρεία γκάμα τμημάτων και σχολών, χωρίς ταυτόχρονη επιμήκυνση του συνολικού χρόνου σπουδών, σημαίνει πρακτικά ότι το πραγματικό πρόγραμμα σπουδών περιορίζεται κατά ένα έτος. Γίνεται, δηλαδή, και χρονικά ισότιμο με τα μπάτσελορ της Μπολόνια!

«Γαργάρες» και ΣΥΝεργασίες

Στην εκπομπή «Πρώτη Γραμμή» της ΝΕΤ, χτες, τέθηκε το θέμα του «μεσαίου χώρου» και ο Γ. Παπαντωνίου του ΠΑΣΟΚ παρέπεμψε στις γαλλικές εκλογές και την υπουργοποίηση κεντροαριστερών στην κυβέρνηση Σαρκοζί. Ο πρόεδρος της «Δημοκρατικής Αναγέννησης» Στ. Παπαθεμελής είπε ότι ο Σαρκοζί οδήγησε την Ρουαγιάλ προεκλογικά να «παίζει» τη «Μασσαλιώτιδα» στις συνάξεις του κόμματός της και να καλεί τους ψηφοφόρους της να βάλουν σημαίες της Γαλλίας στα μπαλκόνια τους.

Ο παριστάμενος στη συζήτηση, εναπομείνας ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Παπαδημούλης - που ζητούσε στήριξη της Ρουαγιάλ στο β΄ γύρο - δεν είπε «κιχ». Τα έκανε «γαργάρα»... Η γλώσσα του λύθηκε όταν ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας κομμάτων στην Ελλάδα. Είπε ότι αν αλλάξει ο εκλογικός νόμος και γίνει αναλογικός ή αναλογικότερος, τότε όλα τα κόμματα θα υποχρεωθούν να αλλάξουν νοοτροπία και κουλτούρα περί συνεργασιών. Λαχτάρα που δεν κρύβεται...

Αντιλαϊκές... διεκδικήσεις

«Διεκδικητικός» απέναντι στην κυβέρνηση εμφανίστηκε ο νέος πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ, Ν. Κακλαμάνης, ζητώντας να μη μειωθούν θεσμοθετημένοι πόροι της Αυτοδιοίκησης για την πληρωμή των καθαριστριών σχολικών κτιρίων. Ξέχασε, προφανώς, ότι και με τη δική του βούλα, ως μέλους της κυβέρνησης, εξακολουθούν να παρακρατούνται χρήματα από τα ταμεία των δήμων και να παραμένει πενιχρή η κρατική επιχορήγηση που λαμβάνουν. Πάντως, πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Ν. Κακλαμάνη ότι μπήκε αμέσως στο πετσί του νέου του ρόλου - όπως τουλάχιστον τον έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια - που ...«διεκδικεί» πρωτοστατώντας την υλοποίηση κυβερνητικών αντιλαϊκών μέτρων.

«Πακέτα» εμπαιγμού και ψηφοθηρίας

Δε θα μπορούσε να αποφύγει το δικό της προεκλογικό «πακέτο παροχών» η κυβέρνηση της ΝΔ, γιατί στις εκλογές δεν ψηφίζουν μόνο βιομήχανοι, τραπεζίτες και εφοπλιστές, οι οποίοι είναι πράγματι παντοτινά «ευγνώμονες» στους γαλαζοπράσινους διαχειριστές. Το «πακέτο Καραμανλή» αλλάζει μόνο ως προς το χρώμα με το περιβόητο «πακέτο Σημίτη», αλλά και τα δύο ξεχειλίζουν από εμπαιγμό και «φτηνή» ψηφοθηρία.

Τα γαλαζοπράσινα «πακέτα παροχών» αποσκοπούν όχι μόνο στην εξαγορά ψήφων από «στοχευμένες» κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται στα όρια και ακόμα παρακάτω από την ανέχεια και την εξαθλίωση, αλλά επιχειρούν να εξωραΐσουν τη βαρβαρότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής στα μάτια ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων με μάσκες «κοινωνικής ευαισθησίας». Στην πραγματικότητα, επιδιώκουν με ψίχουλα, που μάλιστα μοιράζονται «σταδιακά», να «πουλήσουν», με την απαραίτητη επικοινωνιακή υποστήριξη, φιλολαϊκό προσωπείο ώστε να υφαρπάσουν ξανά τη λαϊκή ανοχή και ψήφο. Δεν περνά απαρατήρητο ότι κάθε φορά το πακέτο παροχών είναι ολοένα και πιο ισχνό και τρισάθλιο και αφορά ολοένα και λιγότερους εξαθλιωμένους. Το πακέτο, για παράδειγμα, που παρουσίασε προχτές από την κρατική τηλεόραση ο Γ. Αλογοσκούφης εξαντλείται στην επέκταση του πολυτεκνικού επιδόματος στις οικογένειες με τρία παιδιά, δηλαδή 39,95 ευρώ το μήνα για κάθε παιδί, χορήγηση «επιδόματος φτώχειας»(!) ύψους 1.000 ευρώ το χρόνο σε μονογονεϊκές οικογένειες και ανέργους με ετήσια εισοδήματα έως 5.000 ευρώ(!), ενσωμάτωση του ΕΚΑΣ στα ελάχιστα ποσά συντάξεων πείνας... Η κυβερνητική προπαγάνδα προβάλλει τα 1.000 ευρώ που θα δοθούν σε κάθε φτωχό, τα οποία προκύπτουν από τη διαίρεση των 2 δισ. ευρώ του υπό ίδρυση «Ταμείου κατά της φτώχειας» με τα 2 εκατομμύρια των ανθρώπων που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας!

Είναι φανερό ότι το πακέτο παροχών αφενός δεν αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, που είναι καταδικασμένοι σε αιώνια λιτότητα, σε συνεχείς αυξήσεις έμμεσων φόρων, στη νόμιμη τοκογλυφία των τραπεζών, σε περικοπές κοινωνικών δαπανών, σε πανάκριβες υπηρεσίες Παιδείας, Υγείας, κ.ο.κ., αφετέρου προβάλλεται για τον εγκλωβισμό λαϊκών στρωμάτων στη λογική της αντιλαϊκής διαχείρισης. Αλλωστε, για να δίνουν ολοένα και περισσότερα στο μεγάλο κεφάλαιο, είναι υποχρεωμένοι να κάνουν και πολιτική διαχείρισης με μικροπαροχές στους πιο εξαθλιωμένους. Για τους υπόλοιπους, ως γνωστόν, «δεν αντέχει η οικονομία» και δεν «απελευθερώνονται πόροι», όπως υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός μετά την «έξοδο» της ελληνικής οικονομίας από την επιτήρηση των Βρυξελλών. Αντίθετα, αυτοί θα πληρώσουν και μάλιστα πανάκριβα το «νέο στόχο» της οικονομικής πολιτικής, δηλαδή τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς έως το 2010, αλλά και τη συνέχιση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, με πρώτη τις ανατροπές στο Ασφαλιστικό.

Από μόνα τους τα πακέτα παροχών είναι ισχυρός λόγος μαυρίσματος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, γιατί προσβάλλουν βάναυσα τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπεια των λαϊκών στρωμάτων. Φτάνει πια με την κοροϊδία! Είναι καιρός πια να πάρουν πίσω αυτό που τους αξίζει: Ενα ηχηρό χαστούκι μέσα από τις κάλπες, που θα τους κόψει κάθε διάθεση να επαναλάβουν τον εμπαιγμό των «πακέτων» στο μέλλον. Κυρίως όμως να αντιληφθούν ότι οι εργαζόμενοι τα θέλουν όλα γιατί σε αυτούς ανήκουν.