Και πέρα απ' όλ' αυτά, υπάρχουν οι τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης, για την πολιτική γης που έχει εφαρμόσει μέχρι σήμερα. Γιατί, πώς να το κάνουμε, ούτε τα αμέτρητα αυθαίρετα -μόνο στην Αττική υπολογίζονται γύρω στις 400.000 - ούτε οι καταπατήσεις δημοσίων εκτάσεων και τα κάθε λογής παρόμοια φαινόμενα οφείλονται στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και τη λιγόχρονη σχετικά ιστορία της. Η πολιτική της ολοένα και μεγαλύτερης εμπορευματοποίησης της γης, οι σχετικοί νόμοι και τα πάμπολλα «παραθυράκια» και «πόρτες», κλπ., κλπ., είναι αυτά που ανοίγουν την όρεξη και αφήνουν ελεύθερους τους δρόμους στην ασυδοσία των κυκλωμάτων και στους κάθε λογής «έχοντες και κατέχοντες».

Ας μην παριστάνει, λοιπόν, τον Πόντιο Πιλάτο ο κ. Λαλιώτης. Στο κάτω κάτω της γραφής, φέρει και σοβαρότατες προσωπικές ευθύνες, αφού - εκτός των άλλων - είναι και ο μακροβιότερος υπουργός ΠΕΧΩΔΕ της μεταπολίτευσης. Και μόνο, πως δεν έχει εφαρμοστεί ακόμη το Κτηματολόγιο και βρίσκεται βυθισμένο στα βαλτόνερα της αβεβαιότητας, θα 'πρεπε να ήταν υπεραρκετό, για να σιωπούσε. Τουλάχιστον...

«Δεν πρέπει να επιτραπεί η οικιστική παρέμβαση του ανθρώπου στα δάση, γιατί η Αττική κάποτε ήταν δάσος μέχρι τους Αμπελόκηπους. Αν αρχίζουν να χτίζουν, στο τέλος η Πεντέλη θα γίνει Κολωνάκι». Η δήλωση ανήκει στον Νίκο Γιάσογλου, πρόεδρο της Επιτροπής κατά της Ερημοποίησης και έγινε στον «Αλφα Νιουζ».

Και δε θα είχαμε την παραμικρή αντίρρηση, να συμφωνήσουμε μαζί του, αν καταλαβαίναμε τι θέλει να πει ακριβώς. Προφανώς, τα ελάχιστα δάση που έχουν μείνει πλέον στην Αττική - ενώ κάποτε έφταναν μέχρι τους Αμπελόκηπους - είναι ένα τραγικό αποτέλεσμα της οικιστικής παρέμβασης του ανθρώπου στα δάση, όπως λέει ο κ. πρόεδρος. Μια παρέμβαση, που δεν έγινε τυχαία, ούτε επειδή αποφάσισαν ξαφνικά να μετακομίσουν από την περιφέρεια στην πρωτεύουσα εκατομμύρια Ελληνες, λόγω του καλού κλίματος της τελευταίας... Το υδροκέφαλο τέρας, που ονομάζεται πολεοδομικό συγκρότημα πρωτεύουσας, δημιουργήθηκε με συγκεκριμένες πολιτικές, νόμους και μέτρα, στη διάρκεια των τελευταίων πέντε περίπου δεκαετιών. Και το μεγαλύτερο ακόμη δυστύχημα, είναι το γεγονός πως οι ίδιες στην ουσία πολιτικές συνεχίζουν να εφαρμόζονται και σήμερα. `Η, μήπως, ξέχασε ο κ. πρόεδρος την πρόσφατη αντιπεριβαλλοντική αναθεώρηση του Συντάγματος;

Για όλ' αυτά, τι λέει ο κ. πρόεδρος της Επιτροπής κατά της Ερημοποίησης;

Δε λέμε, στην ουσία, πάντοτε ίδια ήταν η αντίληψη των ΗΠΑ για την παγκόσμια ειρήνη. Οταν, ο οποιοσδήποτε Πρόεδρος των ΗΠΑ και γενικότερα, οποιοσδήποτε Αμερικανός αξιωματούχος, μιλούσαν για ειρήνη, εννοούσαν την επιβολή των όρων και των συμφερόντων τους ή, με άλλα λόγια, τη γνωστή σε όλους «παξ αμερικάνα».

Το ίδιο έγινε και τις μέρες αυτές. Πρωτεύουσα θέση κατείχε στα μπαγκάζια του Τζ. Μπους, που περιοδεύει τις μέρες αυτές στην Ευρώπη, η διαβόητη «αντιπυραυλική ασπίδα». Και, βέβαια, τα επιχειρήματα, που τη συνοδεύουν, ισχυρίζονται πως η προώθηση της αντιπυραυλικής ομπρέλας γίνεται για λόγους άμυνας και με σκοπό την εξασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης. Στην πραγματικότητα, όμως, η «αντιπυραυλική ασπίδα» δίνει σαφέστατη και πολύ μεγαλύτερη υπεροπλία στις ΗΠΑ, αφού τις καθιστά απρόσβλητες από οποιαδήποτε απειλή. Θα μπορεί, επομένως, να χρησιμοποιεί (είτε ως απειλή είτε και στην πράξη) τα δικά της πυρηνικά όπλα, χωρίς το φόβο αντιποίνων και ανάλογης απάντησης. Και πέρα απ' όλ' αυτά, η προώθηση των σχεδίων αυτών συνιστά ευθεία παραβίαση της συμφωνίας ΑΒΜ, για τον έλεγχο των εξοπλισμών και θα οδηγήσει σε νέο γύρο εξοπλιστικού πυρετού, με ό,τι σοβαρούς και μεγάλους κινδύνους το γεγονός αυτό συνεπάγεται για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια.

Στο απολύτως δημοκρατικό «όχι» των Ιρλανδών, που καταψήφισαν στο πρόσφατο δημοψήφισμα τη Συνθήκη της Νίκαιας, γεγονός που σήμαινε την υποχρεωτική αναθεώρηση της Συνθήκης και την αναβολή επ' αόριστον της διαδικασίας διεύρυνσης της ΕΕ, απάντησαν ότι ακόμη και η λαϊκή ετυμηγορία δεν πρόκειται να ανακόψει την πορεία και το μέλλον της Ευρώπης! Με άλλα λόγια, στα παλαιά μας τα υποδήματα τι λένε οι Ιρλανδοί, ή οι Δανοί πέρσι, που καταψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Η Συνθήκη θα εφαρμοστεί είτε σας αρέσει είτε όχι, «άθλιες μάζες». Πρώτο μάθημα δημοκρατίας και ανεκτικότητας της διαφορετικότητας, όπως αρέσκονται να την ονοματίζουν.

Οι διαδηλωτές, οι οποίοι κατόρθωσαν να απομονώσουν από μόνοι τους τους «γνωστούς σκίνχεντ» που προκαλούσαν, σχημάτιζαν ένα πολύχρωμο μεν εξαιρετικά δυναμικό πλήθος δε, με αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα. Την ίδια ώρα που οι δεκαπέντε ηγέτες των κρατών-μελών της Ενωσης, ως πιστοί εκφραστές των συμφερόντων των μονοπωλίων, αποκαλούσαν τους διαδηλωτές από τρομοκράτες έως συμμορίες αλητών, η σουηδική αστυνομία επιτελούσε το «θεάρεστο» έργο της εκτελώντας τις εντολές τους. Τα όπλα τους με τα αληθινά πυρά εξέφραζαν την πιο ωμή κρατική βία, ποτίζοντας με το αίμα των διαδηλωτών τους δρόμους του Γκέτεμποργκ.

Ξυπνάνε

οι λαοί

σ' όλα τα κράτη

όπου επιβλήθηκε

η «Ενωση»

- απάτη,

ξυπνούν

και κυνηγάνε

τους «ηγέτες»,

που τους κινούν

τα τραστ

σαν μαριονέτες!

*

Ξυπνούν παντού

κι ενώνονται τα πλήθη

η μαύρη «Ενωση»

κανέναν πια

δεν πείθει,

ξυπνούν

και φτύνουν

την «Ευρώπη»,

που στήσαν

αργυραμοιβοί

και κερδοσκόποι!

*

Ξυπνούν παντού

κι αντρειεύει πια

η πάλη,

για μια Ευρώπη

των λαών,

ειρηνική,

μεγάλη!