«Ταμεία και ύφεση μεγαλώνουν το έλλειμμα», σύμφωνα με χτεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο της «Καθημερινής», που αναπαράγει το γνωστό παραμύθι της κυρίαρχης ιδεολογίας ότι τάχα για τα ελλείμματα και το χρέος φταίνε, εκτός από τους μισθούς, οι κοινωνικές δαπάνες και άρα πρέπει να περικοπούν δραστικά. Δεν επανέρχεται τυχαία στην επιφάνεια αυτή η προπαγάνδα. Οι κοινωνικές δαπάνες βρίσκονται στο «κρεβάτι του Προκρούστη» και τα επόμενα τρία χρόνια, σύμφωνα με το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής», θα περικοπούν κατά 4,6 δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια θα πέσει άγριο λεπίδι σπρώχνοντας κάτω από το όριο της φτώχειας εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, καθώς θα σφαγιαστούν τα επιδόματα ανεργίας, τα οικογενειακά επιδόματα, τα επιδόματα του ΟΑΕΔ κοκ. Ταυτόχρονα θα συρρικνωθούν δραματικά οι δαπάνες για την Υγεία, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την Πρόνοια, την Παιδεία κλπ. Καλλιεργούν το έδαφος λοιπόν τα αστικά ΜΜΕ ενοχοποιώντας τις κοινωνικές δαπάνες για το έλλειμμα, που παρά τη σφαγή στους μισθούς και τις συντάξεις δε λέει να πέσει... Ο λαός πρέπει να κλείσει τα αυτιά του στα παραμύθια τους και δεν πρέπει να τους επιτρέψει να τον κάνουν να νοιώσει συνένοχος. Γνωρίζει πολύ καλά ποιοι και πώς καταλήστευσαν την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων εδώ και εξήντα χρόνια και ποιοι τα οδηγούν τώρα στην κατάρρευση, μετατρέποντας τις συντάξεις σε προνοιακό επίδομα και κατεδαφίζοντας την κοινωνική ασφάλιση. Είναι ώρα λοιπόν της απόφασης για σύγκρουση και αντεπίθεση, ώστε να πάρει ό,τι του ανήκει.

«Ο πρόεδρος έκανε συγκεκριμένες προτάσεις για έναν πλούσιο διάλογο με το δημοκρατικό κόμμα, σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος και ελπίζω ότι αυτό θα έχει συνέχεια. Να δοθεί, δηλαδή, η δυνατότητα και στα δύο κόμματα να επεξεργαστούν μια ατζέντα διαλόγου και να μπουν στη συζήτηση, μπροστά στην ελληνική κοινωνία. Είμαι αισιόδοξος. Το σημερινό ήταν ένα μήνυμα ωριμότητας και αποφασιστικότητας και ελπίζω πως θα πάμε καλά».

Αισιόδοξος ο Λεωνίδας Κύρκος για την εξέλιξη της σχέσης «Δημοκρατικής Αριστεράς» και ΠΑΣΟΚ. Σαν «πατέρας» που πάντα ονειρευόταν το «προξενιό» και τώρα το βλέπει να «περπατάει», έσπευσε να δώσει την ευχή του. Ως εδώ το θέμα προκαλεί μόνο θυμηδία. Η επόμενη όμως δήλωσή του στον ρ/σ «Αθήνα 9.84» προκαλεί θυμό, σκέτο. «"Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει", όπως λέει και το τραγούδι. Ας πάψουμε να έχουμε γκρίνιες, να είμαστε διαρκώς ανικανοποίητοι. Ας κοιτάξουμε, κατά πρόσωπο, τις πραγματικές δυσκολίες, ώστε να τις υπερβούμε»!

Μπορεί να μην του αρέσει να «κακολογείται» το έτερόν τους ήμισυ, το ΠΑΣΟΚ, αλλά πάει πολύ να εγκαλεί τον λαό για γκρίνια και να τον κατηγορεί σαν ανικανοποίητο. Από πού ακριβώς να αντλήσει ικανοποίηση ο λαός; Από μια πολιτική που τον εξοντώνει για να θεριεύουν τα κέρδη της πλουτοκρατίας; Και ποιον προτρέπει να κοιτάξει κατά πρόσωπο τις δυσκολίες; Ο λαός δεν έχει τέτοια πολυτέλεια, κουβαλάει όλες τις δυσκολίες στην πλάτη του, χάρη στο ΠΑΣΟΚ και τους πρόθυμους στυλοβάτες της πολιτικής του.