«Ο πρόεδρος έκανε συγκεκριμένες προτάσεις για έναν πλούσιο διάλογο με το δημοκρατικό κόμμα, σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος και ελπίζω ότι αυτό θα έχει συνέχεια. Να δοθεί, δηλαδή, η δυνατότητα και στα δύο κόμματα να επεξεργαστούν μια ατζέντα διαλόγου και να μπουν στη συζήτηση, μπροστά στην ελληνική κοινωνία. Είμαι αισιόδοξος. Το σημερινό ήταν ένα μήνυμα ωριμότητας και αποφασιστικότητας και ελπίζω πως θα πάμε καλά».

Αισιόδοξος ο Λεωνίδας Κύρκος για την εξέλιξη της σχέσης «Δημοκρατικής Αριστεράς» και ΠΑΣΟΚ. Σαν «πατέρας» που πάντα ονειρευόταν το «προξενιό» και τώρα το βλέπει να «περπατάει», έσπευσε να δώσει την ευχή του. Ως εδώ το θέμα προκαλεί μόνο θυμηδία. Η επόμενη όμως δήλωσή του στον ρ/σ «Αθήνα 9.84» προκαλεί θυμό, σκέτο. «"Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει", όπως λέει και το τραγούδι. Ας πάψουμε να έχουμε γκρίνιες, να είμαστε διαρκώς ανικανοποίητοι. Ας κοιτάξουμε, κατά πρόσωπο, τις πραγματικές δυσκολίες, ώστε να τις υπερβούμε»!

Μπορεί να μην του αρέσει να «κακολογείται» το έτερόν τους ήμισυ, το ΠΑΣΟΚ, αλλά πάει πολύ να εγκαλεί τον λαό για γκρίνια και να τον κατηγορεί σαν ανικανοποίητο. Από πού ακριβώς να αντλήσει ικανοποίηση ο λαός; Από μια πολιτική που τον εξοντώνει για να θεριεύουν τα κέρδη της πλουτοκρατίας; Και ποιον προτρέπει να κοιτάξει κατά πρόσωπο τις δυσκολίες; Ο λαός δεν έχει τέτοια πολυτέλεια, κουβαλάει όλες τις δυσκολίες στην πλάτη του, χάρη στο ΠΑΣΟΚ και τους πρόθυμους στυλοβάτες της πολιτικής του.