ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ωρα του λαού και όχι της ΕΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η Ελλάδα έχει κάνει αυτό που όφειλε να κάνει παίρνοντας δύσκολες αποφάσεις. Και τώρα είναι η ώρα της Ευρώπης», δήλωσε χτες ο Γ. Παπανδρέου, καλλιεργώντας κλίμα προσμονής και φρούδες προσδοκίες ενόψει της συνόδου κορυφής της ΕΕ την ερχόμενη βδομάδα. Ομως ο εργαζόμενος λαός τίποτα θετικό δεν μπορεί να περιμένει από τη λυκοσυμμαχία των μονοπωλίων. Εδώ και δεκαετίες βλέπει τι σημαίνει στην πράξη το όραμα και η «ώρα της Ευρώπης»: Μόνο νέα δεινά, διαρκής και ανελέητη επίθεση στα δικαιώματά του, ολόπλευρη στήριξη στα ευρωμονοπώλια. Με άλλα λόγια, ένας ακήρυχτος πόλεμος κατά των λαών εντός και εκτός των συνόρων της ΕΕ. Η αντιλαϊκή αυτή στρατηγική θα επιβεβαιωθεί και στη σύνοδο κορυφής της Πέμπτης, με αφορμή την «ελληνική κρίση». Στις πλάτες του ελληνικού λαού θα εκφραστούν οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και η άγρια διαμάχη μεταξύ των ισχυρών κρατών - μελών για το ποιος θα βγει πιο ενισχυμένος από την κρίση, αλλά όπως πάντα θα υπάρχει ομοφωνία όσον αφορά την κλιμάκωση της επίθεσης κατά των λαών, με διακηρυγμένο στόχο να συμπιέσουν το «εργατικό κόστος», να κάνουν πιο φτηνή την εργατική δύναμη, προκειμένου να γίνουν πιο ανταγωνιστικά τα ευρω-μονοπώλια. Περιθώρια, λοιπόν, για αυταπάτες δεν υπάρχουν, ανεξάρτητα από το ποια λύση θα προκρίνουν για το δανεισμό της Ελλάδας. Το βέβαιο είναι ότι οι ηγέτες της ΕΕ δε θα διαψεύσουν τις «αγορές», τα συμφέροντα των οποίων εξάλλου εκφράζουν. Η ώρα λοιπόν δεν είναι της Ευρώπης, όπως λέει ο πρωθυπουργός, αλλά του λαού.

Στρώνουν το αντιαγροτικό έδαφος

Νέα μεγάλα πλήγματα κατά της αγροτιάς μεθοδεύει η ΕΕ. Κομισιόν και Ευρωκοινοβούλιο προετοιμάζουν το έδαφος για να ληφθούν ακόμα χειρότερες αποφάσεις σε βάρος των αγροτοκτηνοτρόφων, ενόψει της νέας αναθεώρησης της ΚΑΠ για το 2013-2020. Στο Ευρωκοινοβούλιο υποτίθεται ξεκίνησε διάλογος με ερωτήματα όπως: «Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή γεωργία; Θα πρέπει να διατηρηθεί η Κοινή Αγροτική Πολιτική; Πώς μπορεί να εξασφαλίσει στους αγρότες καλές συνθήκες διαβίωσης και παράλληλα να διασφαλίσει τη βέλτιστη χρήση των δημόσιων αγαθών;». Ομως τα κόμματα του ευρωμονόδρομου σε ΕΕ και σε Ελλάδα συμμετέχουν σε έναν τέτοιο ευρω-διάλογο με βασικό σκοπό να ρίξουν στάχτη στα μάτια της αγροτιάς. Οπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε διάλογο τέτοιου είδους, εντός και εκτός συνόρων, όπου το ζητούμενο δεν είναι τα συμφέροντα της αγροτιάς και της εργατιάς, αλλά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων. Από αναθεώρηση σε αναθεώρηση της ΚΑΠ, η αγροτιά και η αγροτική παραγωγή της χώρας οδηγούνται αποδεδειγμένα σε όλο και χειρότερη θέση. Και είναι φανερό πως ο μέχρι τώρα διάλογος και οι όποιες προτάσεις βελτίωσης των αρνητικών μέτρων, που κάθε φορά προωθεί η Κομισιόν στις μέχρι τώρα αναθεωρήσεις της ΚΑΠ, δεν απέφεραν κανένα όφελος και κανένα κέρδος. Είναι φανερό ότι η ΚΑΠ και η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ δε φτιασιδώνονται. Μόνο ανατρέπονται. Ανατρέπονται, με το κοινό μέτωπο πάλης της αγροτιάς με την εργατιά και τους αυτοαπασχολούμενους, με τον αγώνα για την εφαρμογή μιας άλλης φιλολαϊκής - φιλοαγροτικής πολιτικής.

Στημένοι σκυλοκαβγάδες

Εναν ακόμα σκυλοκαβγά έστησαν οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού προκειμένου να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους. Αυτή τη φορά χώρος του καβγά ήταν ο κλάδος των μεταφορών. Τη μια μέρα το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΑΣΑ, όπου πλειοψηφεί η ΔΑΚΕ, με τη σύμφωνη γνώμη της Ομοσπονδίας, όπου πλειοψηφεί η ΠΑΣΚΕ, καλεί σε σύσκεψη 17 σωματεία για τα μέτρα της κυβέρνησης. Δύο μέρες μετά βγαίνει η Ομοσπονδία και αλλάζει το μέρος της σύσκεψης καλώντας μόνο επτά σωματεία. Με το Συνδικάτο να επιμένει ότι θα γίνει η σύσκεψη που αρχικά είχε οριστεί, τελικά θα γίνουν δύο συσκέψεις στον ίδιο κλάδο, για το ίδιο θέμα, την ίδια ώρα, σε άλλους χώρους.

Αυτές είναι οι διαφορές που χωρίζουν τις ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ. Με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να κρύψουν και οι δύο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ότι στηρίζουν με την τακτική τους και τις θέσεις τους την άγρια αντεργατική επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Η νέα φοροκλοπή

Με το φορολογικό νομοσχέδιο που δημοσιοποιήθηκε χτες κλείνει ο πρώτος κύκλος της βάναυσης επίθεσης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ενάντια στο εισόδημα των εργατικών νοικοκυριών και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων συνολικά. Εχουν προηγηθεί η αύξηση του ΦΠΑ, η διπλή αύξηση στους ειδικούς φόρους για καύσιμα - τσιγάρα - ποτά, η ονομαστική περικοπή των αποδοχών εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, το πετσόκομμα του επιδόματος αδείας και των δώρων Χριστουγέννων - Πάσχα. Θα ακολουθήσει ο κύκλος που αφορά στο συνταξιοδοτικό, στα εργασιακά, στην παραπέρα απελευθέρωση των αγορών.

Οι κυβερνώντες επιχειρούν να λύσουν ταυτόχρονα δύο ζητήματα. Αφενός, το μεγάλο κεφάλαιο να συνεχίσει να απολαμβάνει φορολογική, ουσιαστικά, ασυλία, αφετέρου να αυξηθούν οι εισπράξεις από την άμεση φορολογία. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με την ακόμα μεγαλύτερη φοροκλοπή των μισθωτών, που έτσι κι αλλιώς σηκώνουν το κύριο βάρος της άμεσης φορολογίας και χτυπώντας αλύπητα τους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ. Γονατίζοντας ακόμα περισσότερο τα λαϊκά στρώματα, εκτιμούν ότι θα βρεθούν πιο κοντά στην εκπλήρωση της αποστολής τους. Να βοηθήσουν τους εκπροσώπους του κεφαλαίου να σκαπουλάρουν την κρίση, μεταφέροντας όλα τα βάρη στις οικονομικά αδύνατες κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού.

Αυτή τη φορά, όμως, όπως έγινε και με τα προηγούμενα μέτρα, οι κυβερνώντες ξεπερνούν κάθε όριο. Σαν να μην έφταναν οι ομοβροντίες της εισοδηματικής αφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων, έρχονται τώρα και καταργούν το αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ, επιβάλλουν φόρους για την απόκτηση πρώτης κατοικίας, θεσπίζουν τεκμήρια ιδιοκατοίκησης ακόμα και στις περιπτώσεις που ο φορολογούμενος εργαζόμενος δε διαθέτει δικό του σπίτι αλλά μένει στο νοίκι. Εκεί φτάνει η πολιτική της τυφλής στήριξης του κεφαλαίου. Από τη μία, να μειώνεις τους συντελεστές φορολόγησης των καθαρών επιχειρηματικών κερδών, να κάνεις ...διαπραγματεύσεις και χαριστικές ρυθμίσεις σε όσους έχουν φυγαδεύσει τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό, να προσφέρεις 5ετή φορολογική ασυλία σε νέους επιχειρηματίες, να παριστάνεις ότι δήθεν φορολογείς τα διανεμόμενα κέρδη και να μην το κάνεις. Από την άλλη, να χρεώνεις με τεκμαρτά εισοδήματα ακόμα και τους νεόπτωχους που ζουν σε τρώγλες των 50 και 60 τετραγωνικών μέτρων, να βάζεις εμπόδια σε όσους πασχίζουν να αποκτήσουν το δικό τους κεραμίδι, να κατατάσσεις στους πλούσιους τους χιλιάδες που κυκλοφορούν με σαραβαλάκια των 1.300 κυβικών.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως ακριβώς και η προηγούμενη, όχι μόνο δεν παίρνει υπόψη της τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής και δράσης, όχι μόνο υπονομεύει ακόμα και αυτό το άθλιο επίπεδο διαβίωσης που υπάρχει για εκατομμύρια λαϊκές οικογένειες οδηγώντας τους σε συνεχή χειροτέρευση του βιοτικού τους επιπέδου, αλλά κλιμακώνει μια επίθεση, που δεν έχει ούτε όριο ούτε ημερομηνία λήξης.

Για τα φορολογικά, το ΚΚΕ έχει διατυπώσει συγκεκριμένες προτάσεις ώστε οι λαϊκές οικογένειες να βρουν κάποια ανακούφιση. Ανάμεσά τους προτείνει:

Την αύξηση φορολογίας των κερδών στο 45%.
Την κατάργηση του ΦΠΑ στο πετρέλαιο θέρμανσης και αγροτικής κίνησης, στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης, υγείας και στα οικιακά τιμολόγια ενέργειας, ύδρευσης και τηλεπικοινωνιών.
Την αύξηση του αφορολόγητου ορίου στα 40.000 ευρώ για κάθε ζευγάρι και από 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.
Τον προσδιορισμό του εισοδήματος των ΕΒΕ αποκλειστικά από τα λογιστικά τους βιβλία.