ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 21 Γενάρη 2001
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πατριδογνωμόνιο
Η ταρίφα της σιωπής

Στην εποχή του άκρατου και άκριτου καπιταλισμού, στις μέρες του αδυσώπητου και γενοκτόνου ευρωΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού, στις δορυφορικές της πλανηταρχίας κυβερνήσεις, το σύνθημα έχει ήδη δοθεί: Σιωπή. Με κάθε τίμημα. Με όποιο κόστος. Οποιος το πετύχει, θα ανταμειφθεί. Με μια αποδοτική θεσούλα, έναν υπουργικό βατήρα, μια καλά σχεδιασμένη δημόσια εικόνα.

Τα πρώτα φέρετρα αμάχων στη μαρτυρική Γιουγκοσλαβία δε στάθηκαν ικανά να σταματήσουν τον ανηλεή βομβαρδισμό με ό,τι απόβλητο ραδιενεργό ή μη εκμεταλλευόταν το παχύ έντερο των στρατοκρατών. Ουράνιο, πλουτώνιο κι αύριο ίσως πληροφορηθούμε και τα χημικά ή τα όποια πειραματικά υλικά εξολόθρευσης γενεών μάς βομβάρδισαν φίλοι, σύμμαχοι, Δυτικοί της προόδου και της ανάπτυξης με την υπογραφή των ιθαγενών λακέδων τους.

Ομως τα πρώτα φέρετρα των Δυτικών στρατιωτών, που ξύπνησαν τη συνείδηση μερικών πρώην στρατιωτικών, πρώην δικαστικών και άλλων πολλών, στάθηκαν ικανά για να εγερθούν τα όνειρα και να ξαμοληθούν, γρατσουνώντας τους βολεμένους, παίρνοντας κατ' αρχήν πληροφοριακή εκδίκηση.

Υστερα, μακράν και πέραν από οποιοδήποτε λόγο περί «πολιτικού κόστους» και «αμαύρωσης των λαμπερών γενεθλίων της σημιτικής περιόδου» του ΠΑΣΟΚ των εγκλωβισμένων, οι εθελοντές στρατιώτες κι αξιωματικοί κατέθεσαν τον εθελοντισμό τους. Συναγερμός. Οχι πληροφόρησης. Συσκότισης. Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες έπιασαν τα τηλέφωνα, τα φαξ και τις ηλεκτρονικές αλληλογραφίες και ξύπνησαν τα ιδεολογικά ή και έμμισθα τσιράκια τους. Οπου μολυσμένη Γης.

Ετσι λοιπόν αρχίσαμε ν' ακούμε και να διαβάζουμε με φρίκη πως ο καρκίνος και η λευχαιμία, η φριχτή για το μέλλον των παιδιών αγωνία, κατασκευάστηκαν απ' όλους εμάς για να καταπολεμηθεί η επιτυχημένη πορεία των θυτών προς τη «δόξα». Οι κακόμοιροι δεν ήξεραν. Ομως επιστήμονες με ψυχή και απούλητοι στο διάολο του κέρδους, ήρθαν αμείλικτοι ν' αποδείξουν το αντίθετο.

Οταν στη Βουλή ρώτησα τον υπουργό Τύπου αν προειδοποιήθηκαν οι Ελληνες δημοσιογράφοι για τους παραπανίσιους κινδύνους από τους οποίους έπρεπε να φυλαχτούν, αυτός ο ίδιος πολιτικός που τους είχε μόλις το περασμένο βράδυ προειδοποιήσει ότι «μέχρι να συνταξιοδοτηθούν θα κυβερνάει το ΠΑΣΟΚ...», ήταν κυνικά αποκαλυπτικός: Πουθενά στη Δύση, καμιά αρχή δεν ενημέρωσε τους δημοσιογράφους γιατί δεν ήξερε ούτε καν τον υποτιθέμενο κίνδυνο των ραδιενεργών όπλων. Γιατί να το κάνει η αγνή και αθώα, η αφελής και ειρηνιστική ελληνική κυβέρνηση και... ο ανυποψίαστος υπουργός; Με κάλεσε μάλιστα να σταματήσω να υπερασπίζομαι την Ελλάδα της... μιζέριας. Τους εργαζόμενους, δηλαδή. Εσάς, δηλαδή.

Ομως, σύντροφοι, η πλειονότητα των νεαρών δημοσιογράφων που κάλυψε τον βρώμικο πόλεμο στο Κόσσοβο, όπως και οι λιγότεροι ξεχωριστοί αρθρογράφοι που στάθηκαν όπως και όπου μπορούσαν στο πλευρό του ξεσηκωμένου λαού και δε λοιδόρησαν τους κομμουνιστές στα λιμάνια και τα πεδία βολής, στ' αεροδρόμια και τα πεζοδρόμια, ξέρουμε όλοι μας ότι εκτέθηκαν όχι μόνο στον κίνδυνο της ραδιοτοξικότητας, αλλά και στο φαρμάκι των σκοταδιστών του εκσυγχρονισμού. Και τότε και τώρα ακόμα.

Ο καθηγητής κ. Ραψομανίκης αποκάλυψε ότι η έκθεση της «Focus» (πρωτοβουλίας Ελλάδος, Ρωσίας, Ελβετίας, Αυστρίας και Καναδά, που υπό την αιγίδα του ΟΗΕ διεξήγε έρευνες και μετρήσεις στο Κόσσοβο και τη Σερβία) παρέδωσε το πόρισμά της στην Ελλάδα στις 16 Ιουνίου του 1999, δυο μέρες μετά τη λήξη των βομβαρδισμών. Κουτσουρεμένο από τους πανίσχυρους ενδιαφερόμενους να καλύψουν το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Δυο σελίδες έλειπαν. Ομως οι άνθρωποι της «Focus» ήξεραν. Οι κυβερνήσεις ήξεραν. Ο κ. Ρέππας ήξερε. Οχι, απλώς, από πρώτο χέρι. Αλλά θα μπορούσε να ξέρει κι από δημοσιογραφικό χέρι.

Γιατί, σύντροφοι, πάγωσα, όταν έμαθα ότι στην επιτροπή αυτή των... μετρήσεων της δόσης θανάτου συμμετείχε κι ο ως χτες συνάδελφος δημοσιογράφος Τάσος Τέλογλου!..

Μαύρο κουτί η ψυχή του ανθρώπου, σκέφτηκα. Είπα να ρωτήσω τη μαμά μου, αλλά ο καρκίνος την έστειλε, ευτυχώς λίγο πριν από τον πόλεμο, σε τόπο χλοερό, εκεί που έχει αποδράσει κάθε λύπη και στεναγμός. Ηθελα να τη ρωτήσω τι λένε τα μικρά Σερβόπουλα που συνάντησαν στον ύπνο τους στο Αλέξιναντς, το Κρακούγεβατς, το Πάντσεβο, αυτά τα μαύρα ραδιενεργά φονικά κουτιά, βλήματα απανθρωπιάς και γίνανε άμορφες μάζες από σάρκα, αίμα, κόκαλα και λάσπη. Φοβήθηκα όμως μην παραβιάσω τα προσωπικά τους δεδομένα, προς στιγμήν μονάχα. Υστερα με το θάρρος του ζωντανού, που 'χει υποχρέωση να παλεύει για τα δικαιώματα του αναίτια υποψήφιου νεκρού, πήρα την απάντηση. Λαμπερή και διάφανη. Τα παιδιά ποτέ δεν ξέρουν, γιατί τα ξέρουν όλα κι ας μην τ' ακούμε, όπως δεν ακούει το βρώμικο αυτί την κραυγή της αθωότητας.

Την ίδια στιγμή παρελάμβανα την αγωγή. Η υπουργική μητέρα μού ζητάει ένα δισεκατομμύριο, γιατί της χάλασα του παιδιού της τη διαδρομή προς την εξουσιαστική αθανασία. Τώρα, για μια ακόμα φορά από τότε που συμπορεύομαι κομμουνιστικά, ξέρω την ταρίφα της σιωπής. Πεντακόσια εκατομμύρια δραχμές για κάθε απόπειρα σπασίματος της σιωπής. Ο καθείς κι η καθεμιά και τα όπλα του. Ο καθείς κι ο πόλεμός του. Ο καθείς κι ο νεκρός του. Οψόμεθα ες Φιλίππους...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Στη μνήμη Γιάννη Γιάνναρη

Ο απροσδόκητος θάνατος του αξέχαστου συντρόφου μας

ΓΙΑΝΝΗ ΓΙΑΝΝΑΡΗ

μας συγκλόνισε. Η ομάδα Μακρονησιωτών για την έρευνα και μελέτη της Ιστορίας της Μακρονήσου, της οποίας ο αγωνιστής Γιάννης Γιάνναρης ήταν μέλος, στέλνουμε θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Στη μνήμη του συντρόφου μας, αντί για μπουκέτο γαρίφαλα στον τάφο του, προσφέρουμε στο «Ριζοσπάστη» το συμβολικό ποσό των 73.000 δραχμών.

Οταν ο χαφιεδισμός συλλαμβάνεται...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ενιαίος χώρος ασφάλειας και Δικαιοσύνης». Ετσι φαντάζονται οι ηγέτες των χωρών - μελών της ΕΕ την ενιαία Ευρώπη. Αυτό αποφάσισαν πρόπερσι στη Σύνοδο Κορυφής στο Τάμπερε της Φινλανδίας. Πριν από αυτό είχαν φροντίσει να προετοιμάσουν το έδαφος με τη συνθήκη του Σένγκεν, την ένταξη της στη συνθήκη του Αμστερνταμ, την ίδρυση της Ευροπόλ. Μετά το Τάμπερε άρχισαν οι διαδικασίες για την ίδρυση Σώματος «ευρωδικαστών».

«Νόμος και τάξη» για τους πολίτες των χωρών - μελών της ΕΕ. Πάντα με αυτόν τον τρόπο, οι κυρίαρχες τάξεις εμφάνιζαν την κατοχύρωση της κυριαρχίας τους στους εξουσιαζόμενους. Για να μη δίνουν περιθώρια αμφισβήτησης της εξουσίας τους. Για να χτυπούν με τη δύναμη της βίας κάθε σκέψη και δράση.

Ο ιστός της αράχνης που έχουν υφάνει, αυτός του «νόμου και της τάξης» είναι για τους «ενοχλητικούς». Αυτούς που δε «βάζουν μυαλό». Που δε θέλουν να είναι υποτακτικοί ή αρεστοί ή δε μένουν μουγκοί σε όσα επιβάλλει η νέα τάξη πραγμάτων.

Παρακολούθηση και φακέλωμα2222222222222222222222222

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η παρακολούθηση και το φακέλωμα κάθε δραστηριότητας προσώπων, μαζικών φορέων, πολιτικών οργανώσεων που δεν είναι ανεκτά λόγω της οργανωμένης δράσης τους. Το περιστατικό που συνέβη την περασμένη Τετάρτη με την Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη ήταν χαρακτηριστικό.

Αστυνομικός που παρίστανε το δημοσιογράφο πήρε τηλέφωνο στα γραφεία της στην Αθήνα και ζητούσε λεπτομερείς πληροφορίες. Ισχυρίστηκε ότι εργάζεται στον «Φλας» και ζει στη Θεσσαλονίκη. Ολα αυτά έγιναν την επόμενη μέρα της σύσκεψης μαζικών φορέων που είχε πραγματοποιήσει η ΕΕΔΥΕ. Ο γενικός της γραμματέας Θ. Παφίλης του απάντησε ότι θα εκδοθεί σχετικό δελτίο. Ομως ο αστυνομικός επέμενε για περισσότερα... Ο δημοσιογράφος, το όνομα του οποίου χρησιμοποίησε ο αστυνομικός, είπε ότι ποτέ δεν είχε επικοινωνήσει με την ΕΕΔΥΕ. Το τηλεφώνημα είχε γίνει μέσα από το κτίριο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής όπου εδρεύει και η Υποδιεύθυνση Κρατικής Ασφάλειας.

«Οι ενέργειες αυτές σχετίζονται με τη γενικότερη αντίληψη που καλλιεργείται και που θεωρεί εχθρό το λαό και τις μαζικές του οργανώσεις», είχε δηλώσει ο Θ. Παφίλης. «Συνδέονται με την ένταση του αυταρχισμού και της τρομοκρατίας που επιχειρείται από τη νέα ιμπεριαλιστική τάξη και τους υπηρέτες της, για να κάμψει την αντίσταση και τους αγώνες των λαών. Ο ελληνικός λαός μπορεί και από αυτά τα γεγονότα να συμπεράνει τι εννοεί η κυβέρνηση στον τομέα της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και τι επιφυλάσσει με την αναθεώρηση του Συντάγματος σ' αυτόν τον τομέα».

Αξίζει να σημειωθεί ότι φωτογραφίες από τις αντιΝΑΤΟικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας ενάντια στους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, που είχε οργανώσει το φιλειρηνικό κίνημα, εικονογράφησαν αμερικανικές εκθέσεις για την τρομοκρατία στην Ελλάδα.

Και άλλα περιστατικά

Το συμβάν αυτό «καταδικάστηκε» από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και χαρακτηρίστηκε «άτοπο». Θα τιμωρηθεί δε αυστηρά ο αστυνομικός ο οποίος, μη γνωρίζοντας ότι υπάρχει στα τηλέφωνα η αναγνώριση κλήσεων, υλοποίησε τις διαταγές των προϊσταμένων του με... μη επαγγελματικό τρόπο. Τι μπορεί να σημαίνει η φραστική καταδίκη από τον υπουργό; Οτι θα εκλείψουν τέτοια ή ανάλογα περιστατικά; Τα τελευταία χρόνια τα «άτοπα» στη δράση του κρατικού μηχανισμού απέναντι στα συνδικάτα και άλλους μαζικούς φορείς έχουν πληθύνει τόσο, που δεν μπορεί να γίνει καταμέτρησή τους.

Το γεγονός, λοιπόν, δεν ήταν μεμονωμένο ούτε καινούριο. Να υπενθυμίσουμε ότι το 1999 υπάλληλος της Ασφάλειας βιντεοσκοπούσε απεργιακή κινητοποίηση των οικοδόμων στην Αθήνα. Είχε και ταυτότητα φωτορεπόρτερ, ενώ στη βιντεοκασέτα ήταν γραμμένη και προηγούμενη διαδήλωση των οικοδόμων. Τον Μάη του 1998, πάλι, άνδρες της Ασφάλειας βιντεοσκοπούσαν μέσα από τη Βουλή διαδήλωση που γινόταν στα πλαίσια 24ωρης πανεργατικής απεργίας. Το 1997 αστυνομικός με πολιτικά πιάστηκε στην αίθουσα «Ηπειρωτών» στην Ομόνοια να παρακολουθεί σύσκεψη της ΕΣΑΚ. Τότε ο προϊστάμενός του στο αστυνομικό τμήμα Ακρόπολης είχε δηλώσει πως εκτελούσε εντολές της Κρατικής Ασφάλειας.

Το περιβάλλον μέσα στο οποίο «ανθεί» αυτού του είδους η δραστηριότητα των αρχών ασφαλείας της χώρας ενισχύεται από τη συνθήκη Σένγκεν και το ηλεκτρονικό φακέλωμα που έχει, πλέον, αντικαταστήσει τους δύσχρηστους φακέλους που χρησιμοποιούνταν άλλες εποχές. Οταν συζητιόταν στη Βουλή το νομοσχέδιο που επικύρωνε τη συνθήκη, το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει ότι με τη συμφωνία γίνεται θεσμός το φακέλωμα, και μάλιστα το ηλεκτρονικό, σε πανευρωπαϊκή έκταση, των πολιτών που δραστηριοποιούνται σε κοινωνικές και δημοκρατικές οργανώσεις, όσων αγωνίζονται για ελευθερία και δημοκρατικά δικαιώματα. Και για να εμπλουτιστεί το περιεχόμενο των φακέλων χρειάζεται παρακολούθηση. Είναι ένα από τα μέσα του κράτους για παρεμπόδιση της ανάπτυξης των αγώνων. Οσοι όμως αγωνίζονται δεν κρύβουν το πρόσωπό τους. Μπορεί να περιφρουρούνται από τους μηχανισμούς του κράτους, αλλά η δράση τους αναπτύσσεται μέσα στο λαό και δεν έχουν να κρύψουν τίποτα από αυτόν.

Το περιστατικό με την ΕΕΔΥΕ αποδείχνει για μια φορά ακόμη την ανάγκη ενίσχυσης ενός ευρύτατου κινήματος για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού. Οπως έχει τονίσει στη διακήρυξη της η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη», «απαιτούνται ενωτικοί λαϊκοί αγώνες, για να αποτραπούν αρνητικές εξελίξεις αλλά και για να ανοίξει σταδιακά ο δρόμος, για να έρθει το επίπεδο των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στο ύψος των σημερινών απαιτήσεων».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ