ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ζητάνε και τα ρέστα..!

Δεν πρόκειται για διήγημα επιστημονικής φαντασίας που προκαλούσε ρίγη οργής και αποτροπιασμού στις εφηβικές καρδιές μας, όταν περιέγραφε το μέλλον, όπου οι πολυεθνικές όχι μόνο όριζαν τον κόσμο, αλλά είχαν φτιάξει και ιδιωτικούς στρατούς ώστε να επιβάλουν την πολιτική τους.

Δεν είναι σίγουρο εάν ο ελβετικός και νυν πολυεθνικός γίγαντας στο χώρο των τροφίμων και μια από τις πλουσιότερες εταιρίες του κόσμου, η «Νεστλέ», προσπαθεί να πραγματώσει τις φαντασιώσεις των συγγραφέων, αλλά σ' αυτή τη σφαίρα, και όχι πια της επιστημονικής φαντασίας, κινείται, απαιτώντας έξι εκατομμύρια δολάρια από την Αιθιοπία, για αποζημίωση από απώλειες που, όπως υποστηρίζει, υπέστη «από το κομμουνιστικό καθεστώς που κυβερνούσε τη χώρα στη δεκαετία του 1970», όταν η κυβέρνηση της Αιθιοπίας προχώρησε σε μαζικό πρόγραμμα κρατικοποιήσεων σχεδόν όλων των ξένων εταιριών.

Η «Νεστλέ» λέει ότι ανάμεσα σε αυτές ήταν και μια γερμανική εταιρία που αγοράστηκε αργότερα από τον ελβετικό κολοσσό, ενώ απορρίπτει την πρόταση της κυβέρνησης της Αιθιοπίας να την αποζημιώσει καταβάλλοντας την αξία της εταιρίας με βάση τη σημερινή ισοτιμία του εθνικού νομίσματος, του αιθιοπικού μπιρ, με το δολάριο. Μέσω της Παγκόσμιας Τράπεζας, που διαχειρίζεται την απαίτησή της, διεκδικεί αποζημίωση για την αξία του εργοστασίου με βάση ισοτιμία που ίσχυε το 1975, δηλαδή περίπου έξι εκατομμύρια δολάρια.

Από πού; Από την Αιθιοπία, μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, με μέσο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν ανά κάτοικο της τάξης των 100 δολαρίων το χρόνο. Χώρα που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο του σοβαρότερου λιμού από το 1984, λόγω της ξηρασίας που έχει καταστρέψει τις καλλιέργειες αυτόν το χρόνο.

Σα δεν ντρέπονται

Με πολυτελή φυλλάδια, που μοιράζει ο υπουργείο Ανάπτυξης σε διάφορα στέκια και περάσματα της Αθήνας, προσπαθεί τώρα η κυβέρνηση να παραστήσει πως προβληματίζεται για την ακρίβεια στην αγορά και την αισχροκέρδεια των μεγαλοεπιχειρηματιών. Και επειδή, όπως γράφεται, «η αγορά λειτουργεί ελεύθερα», μας προτείνει διάφορα φαιδρά του τύπου: Οταν βγαίνουμε στην αγορά, να έχουμε μαζί μας κομπιουτεράκι, να μην ψωνίζουμε πριν κάνουμε λίστα με τα απαραίτητα ψώνια, να ψάχνουμε για πρατήρια που πουλάνε φτηνή βενζίνη, να πηγαίνουμε στη λαϊκή αγορά το μεσημέρι που οι τιμές είναι φτηνότερες, να προτιμάμε για τις αγορές μας τις περιόδους των εκπτώσεων, να ρωτάμε τους μαγαζάτορες για την προέλευση και την ποιότητα των ειδών που αγοράζουμε, να έχουμε πιστωτικές κάρτες, αλλά να τις χρησιμοποιούμε λογικά και, εν κατακλείδι, όπως αναφέρεται, «πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά»!

Ωραία η ιλαροτραγωδία του Τσοχατζόπουλου και της παρέας του. Μόνον που οι πλάτες που προσφέρει ο ίδιος και η κυβέρνησή του στους αετονύχηδες της αγοράς και η πολιτική λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων δεν αντιμετωπίζονται με τέτοιου είδους γιατροσόφια... Αλλωστε, αυτή η συνταγή δεν είναι μόνον άνευ αντικρίσματος. Είναι και επικίνδυνη, επειδή επιχειρεί, με τον πλέον κυνικό τρόπο, να ενοχοποιήσει τον καταναλωτή - θύμα και να βγάλει ...λάδι εκείνους, χάριν των οποίων «απελευθερώθηκε» η αγορά...

Αφωνη φρίκη

Τέσσερα παιδιά νεκρά και άλλα τρία τραυματισμένα, τα δύο σοβαρά: Ο απολογισμός ακόμη ενός «λάθους» των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων στο αιματοβαμμένο Αφγανιστάν. Το περιστατικό, που σημειώθηκε όταν τα παιδιά μπήκαν παίζοντας σε πεδίο βολής νότια της Καμπούλ, έγινε γνωστό από τους γονείς των παιδιών. Η κυβέρνηση Καρζάι δεν αντέδρασε καν.

Το περιστατικό, σύμφωνα με ειδησεογραφικά πρακτορεία, θα αποτελέσει αντικείμενο «ερεύνης» από τον αμερικανικό στρατό - πράγμα που σημαίνει πιθανότατα ότι οι «ερευνητές» θα καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι για το θάνατο των παιδιών φταίνε, προφανώς, τα παιδιά!..

Το περιστατικό έδειξε ακόμη και στον πιο ακατατόπιστο για τη φύση της κυβέρνησης Καρζάι ποιος είναι το αφεντικό στο «απελευθερωμένο» Αφγανιστάν: Ο αμερικανικός στρατός, όχι δίωξη δεν αντιμετώπισε, αλλά ούτε καν κριτική από τα στελέχη της κυβέρνησης. Ούτε λέξη. Στο Οσλο, ωστόσο, ο Καρζάι ήταν λαλίστατος, ζητώντας (και λαμβάνοντας) δεσμεύσεις «βοήθειας», ύψους δύο δισ. δολαρίων...

Μετανάστες

Αναζητούσαν μια ζωή

με δυο σταγόνες ήλιο

και στου χαμού κατέληξαν

το σκοτεινό βασίλειο,

γυμνοί τους όλοι

και πικροί,

σπουργίτια στο χειμώνα,

της «νέας τάξης»

θύματα,

του νέου μεσαιώνα!

* * *

Σαν χρυσοθήρες γύρευαν

οι άμοιροι Ελντοράντα,

ξεκίνησαν για τ' όνειρο

και χάθηκαν για πάντα

κι άκλαφτοι τώρα

θα ταφούν

στη γη εδώ, την ξένη,

με τη νεκρή

ελπίδα τους, σφιχτά

αγκαλιασμένοι!

Ο οίστρος

ΟΧΙ στο «γύψο»

Οταν η ηγεσία του ΣΕΒ ζητά την αποσύνδεση των μισθών από τον πληθωρισμό για να προχωρήσει παραπέρα η λεηλασία του εργατικού εισοδήματος, τότε είναι αναμενόμενο η εκλεκτή κυβέρνηση της πλουτοκρατίας να μεθοδεύει την κατάργηση των διαδηλώσεων! Οταν ο ΣΕΒ αποκτά το δικαίωμα να επιπλήττει τα κόμματα της αντιπολίτευσης για «ανωριμότητα» επειδή ζητάνε αύξηση των δαπανών(!), δεν προκαλεί καμία έκπληξη αν η κυβέρνηση θέλει να βάλει στο «γύψο» το ιερό δικαίωμα στην αντίσταση.

Οταν η Κομισιόν ζητά (νέα) «δρακόντεια μέτρα» για το ασφαλιστικό, είναι «επιτακτική ανάγκη» να προχωρήσει η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης (τρομονόμος). Οταν ο εργασιακός μεσαίωνας και η υπερεκμετάλλευση αποτελεί το σύγχρονο εφιάλτη για τους περισσότερους εργαζόμενους, τότε χρειάζεται και ο «αξιωματικός της γειτονιάς»... Είναι μεγάλη αλήθεια βγαλμένη μέσα από την πολύχρονη πείρα του λαϊκού κινήματος: Αντιλαϊκή πολιτική και αυταρχισμός πάνε χέρι χέρι. Οσο πιο βαθιά πατάνε στο σβέρκο τους εργαζόμενους, τόσο πιο πολύ ταυτόχρονα σφίγγουν τα λουριά για να προλάβουν τις αντιδράσεις τους. Τίποτα άλλο να μη γνώριζε κανείς για τα αντιλαϊκά μέτρα που σχεδιάζει να πάρει η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα, η εκφρασμένη, διά χειρός Σημίτη, βούλησή της να «τελειώνει» άμεσα με τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας αποτελεί την καλύτερη απόδειξη για την επερχόμενη αντιλαϊκή επέλαση. Η κυβέρνηση θέλει να επιβάλει μια «σιωπή νεκροταφείου» και να «ξεμάθει» τους εργαζόμενους να διεκδικούν όσα τους στερούν με τρόπο αγωνιστικό. Δε θέλει να γίνονται πορείες και διαδηλώσεις και να δημιουργείται εικόνα «κοινωνικής αναστάτωσης», η οποία, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, θα μπορούσε να αποτελέσει τη «σπίθα» για ανεξέλεγκτη κοινωνική εξέγερση και πάντως επιδρούν στη διαμόρφωση και την άνοδο της ταξικής συνείδησης. Οι διαδηλώσεις που επιτρέπονται, σύμφωνα με το νομοσχέδιο που έχει ετοιμάσει, είναι «πειθαρχημένες» και απόλυτα ελεγχόμενες από την ΕΛ.ΑΣ. Απλά δεν είναι διαδηλώσεις, αλλά πομπή σε κηδεία.

Και βέβαια είναι υποκριτική και άκρως εξοργιστική η δικαιολογία που προβάλλεται, ότι τάχα θέλουν να μπει τάξη στο κυκλοφοριακό χάος. Το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πρωτεύουσας είναι οξυμένο το ίδιο και ακόμα περισσότερο τις μέρες που δε γίνεται καμία διαδήλωση στο κέντρο. Το κυκλοφοριακό χάος είναι συνέπεια της πολιτικής της που πριμοδοτεί την κυκλοφορία των ΙΧ και εξοστρακίζει τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τη μόνη «τάξη» που θέλουν να βάλουν είναι στους λαϊκούς αγώνες.

Η κυβέρνηση αισθάνεται ισχυρή για να επιβάλει ένα βαθιά αντιδημοκρατικό μέτρο, όπως η απαγόρευση των διαδηλώσεων, πράξη που παραπέμπει σε μαύρες εποχές, προφανώς γιατί νιώθει «καλυμμένα τα νώτα» της, εξαιτίας της γενικότερης συμβιβαστικής στάσης των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Δεν πρόκειται όμως να της περάσει. Η εργατική τάξη της χώρας, που έχει κατακτήσει με αίμα και σκληρούς αγώνες το δικαίωμα να διαδηλώνει για το δίκιο της, δεν πρόκειται να μείνει με τα χέρια σταυρωμένα. Ηδη το διαπιστώνουν, αλλά είναι μόνο η αρχή.