Η δική μας λογική είναι ριζικά διαφορετική. Για το ΚΚΕ, η Υγεία, η Παιδεία, η Πρόνοια, η Σύνταξη, κλπ., κλπ., αποτελούν στοιχειώδη και βασικά δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία η οργανωμένη κοινωνία (το κράτος) έχει χρέος και ευθύνη να τα παρέχει ισότιμα και δωρεάν σε όλους και, μάλιστα, στο επίπεδο των αναγκών, όπως αυτές προσδιορίζονται από τις ανάγκες και τις δυνατότητες κάθε εποχής. Δικαιώματα, τα οποία θα βρουν την ουσιαστική δικαίωσή τους σε μια ριζικά διαφορετική κοινωνία, στο κέντρο της οποίας θα βρίσκονται οι λαϊκές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Μια κοινωνία, όπου θα κάνουν πραγματικά κουμάντο οι εργαζόμενοι - παραγωγοί του πλούτου και όχι οι κεφαλαιοκράτες. Με δυο λόγια, μια σοσιαλιστική κοινωνία.

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, όμως, και επειδή τις μέρες αυτές είδαν το φως της δημοσιότητας διάφορα ρεπορτάζ και άρθρα, σχετικά με τα ασφαλιστικά ταμεία, τη συνεχή μείωση της σχέσης ασφαλισμένων - εργαζομένων και συνταξιούχων, την ύπαρξη ελλειμμάτων, κλπ., κλπ., θέλουμε να σημειώσουμε τα εξής:

Το ύψος και το επίπεδο των σημερινών ασφαλιστικών παροχών (συντάξεις, περίθαλψη, κλπ.) είναι τραγικά αναντίστοιχο με τις σύγχρονες ανάγκες. Είναι τραγικά αναντίστοιχο, επίσης, με το ύψος του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου. Χρήματα υπάρχουν και, μάλιστα, υπεραρκετά, αλλά τα νέμεται η πλουτοκρατία.

Και δεν είναι μόνον αυτό.

Αποτελεί υποκρισία η κινδυνολογία ορισμένων, για το γεγονός, πως η σχέση ασφαλισμένων - εργαζομένων και συνταξιούχων έγινε 1:1,78 από 1:1,79 πέρυσι, όταν γνωρίζουν όλοι, ότι υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστοι εργαζόμενοι, ενώ η ανεργία και η υπογεννητικότητα της ελληνικής οικογένειας έχουν ως κύρια αιτία τους τις ασκούμενες αντιλαϊκές πολιτικές των πρώην και νυν κυβερνώντων.

Αποτελεί υποκρισία, επίσης, η κινδυνολογία, για το γεγονός, πως το συνολικό πλεόνασμα των ασφαλιστικών Ταμείων παρουσιάζει πτωτική τάση, επειδή έπεσε από το 1,7 δισ. ευρώ στο 1,4 δισ., όταν δε λένε τίποτε για την τεράστια εισφοροδιαφυγή, η οποία υπολογίζεται ετησίως σε 3 δισ. ευρώ. Οταν, την ίδια στιγμή, «κάνουν πλάτες» στην προωθούμενη από την κυβέρνηση ρύθμιση χρεών των μεγαλοεργοδοτών στο ΙΚΑ, ύψους 3,4 δισ. ευρώ.

Ολ' αυτά, βέβαια, δε λέγονται τυχαία, ούτε κατά λάθος. Η συνεχής πλαγιοκόπηση, υπονόμευση και «πριόνισμα» των ασφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων αποτελούν συστατικό στοιχείο του λεγόμενου ευρωμονοδρόμου και της στρατηγικής της Λισαβόνας. Αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της φιλομονοπωλιακής πολιτικής των πρώην και νυν κυβερνώντων και είναι η άλλη όψη του νομίσματος «απελευθέρωση» των εργασιακών σχέσεων.

Οπως καταλαβαίνει ο καθένας, μόνον αμελητέα δεν είναι η επιρροή των ΗΠΑ στη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ). Η Ουάσιγκτον, όμως, δεν αρκείται μόνο σ' αυτό. Αλλωστε, οι εντεινόμενοι συνεχώς ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί έχουν μετατρέψει σε ναρκοπέδια αντιπαραθέσεων - μεταξύ άλλων - και τους κάθε λογής διεθνείς οργανισμούς. Ετσι, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει η «Ουάσιγκτον Ποστ», η αμερικανική κυβέρνηση υποκλέπτει και ηχογραφεί συστηματικά τις τηλεφωνικές συνομιλίες του επικεφαλής της ΙΑΕΑ, Μοχάμεντ ελ Μπαραντέι. Η αμερικανική εφημερίδα δημοσιεύει τις δηλώσεις τριών ανωνύμων Αμερικανών κυβερνητικών αξιωματούχων, οι οποίοι αναφέρουν ότι η κυβέρνηση Μπους ενέκρινε την παρακολούθηση, προκειμένου να συλλέξει στοιχεία και να πλήξει το κύρος του Μπαραντέι κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την Τεχεράνη, για το πυρηνικό πρόγραμμα της τελευταίας. Και κοντά σε όλ' αυτά, δημοσιεύει δήλωση του εκπροσώπου Τύπου της ΙΑΕΑ, ο οποίος σημειώνει: «Θα προτιμούσαμε να μην εργαζόμαστε υπ' αυτές τις συνθήκες, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα»...