Εχουμε και λέμε, λοιπόν: Στην ηγεσία των ωφελουμένων άμεσα και πολύ βρίσκονται οι Αγγλοι και οι Αμερικανοί αξιωματικοί, επιστάτες, προστάτες και ...επενδυτές. Νομιμοποιούν την παρουσία τους. Αγιοποιούνται. Ο «ξένος δάκτυλος» γίνεται δικός μας. Δεν πονάει πια ούτε τη συνήθη δημοκρατική παράταξη... Ο πολιτικός εκβιασμός της εξάρτησης μετατρέπεται σε συναινετικό βιασμό!
Στο αμέσως επόμενο κλιμάκιο των ωφελουμένων, η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση. Μοιράζουν τους ρόλους των θυτών και των σωτήρων τόσο καλά, ώστε ενδεχομένως ο κ. Βαλυράκης να μην εκπλαγούμε αν γίνει χορηγός του πορτρέτου του δολοφονηθέντος Μπακογιάννη. Από κοντά και οι εκμεταλλευτές του παζαριού της Ολυμπιάδας του 2004, που θα απλωθούν με ασφάλεια στους προσοδοφόρους τομείς της καλλιεργημένης ανασφάλειας.
Τρίτοι στη σειρά ωφελούνται ανιστόρητοι δημοσιολογούντες και τινές αυτοαποκαλούμενοι ή αυτοπροσδιορισθέντες ως δημοσιογράφοι, που εμφανίζονται ως ειδήμονες επί των Σπαρτακιστών και ψάχνουν να δουν αν η Ρόζα Λούξεμπουργκ έπαιζε σε ταινία με τον Κερκ Ντάγκλας ως Σπάρτακο. Είναι αυτοί, που ακούν αρχειομαρξιστές και βρίσκουν το επιχείρημα επιπέδου Μπους ότι τα μαζικά κινήματα με γνήσιο ή δανεικό κόκκινο χρώμα είναι, ειδικώς μετά το '90 και κυρίως την 11η Σεπτεμβρίου, «αρχαία» ιστορία.
Σε χίλιες και μία νύχτες ωραίων εικόνων για ταινία τύπου Τσάκι Τσαν με τριτοκοσμική εξωτική χροιά μπάζει η story της «17 Ν». Ετσι ξερά, η οικογένεια Ξηρού αγιογραφεί την πολιτική της εξάρτησης και της καταστολής στο όνομα του Πάτρικος ημών. Αμήν και σώσαμε!
Κοινός ο τόπος όλων των παραπάνω. Κοινό και το ενδιαφέρον τους, που συνοψίζονται σε τούτα: Να αξιοποιηθεί η υπόθεση της «17Ν», για να χτυπηθεί κάθε φωνή πάλης κατά των βαθύτερων αιτιών που δημιουργούν και οξύνουν τα μεγάλα προβλήματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Αλλιώς: Να παραμεριστεί και να εξαφανιστεί από το προσκήνιο η μόνη πραγματικά φιλολαϊκή λύση που προτείνει το ΚΚΕ στα εκμεταλλευόμενα στρώματα: Ο μόνος δρόμος του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού Μετώπου, που δίνει προοπτική τη λαϊκή εξουσία και οικονομία. Αυτό είναι το πρόβλημά τους, τόσο των δεξιών, όσο και των αριστερών της διαχείρισης. Γι' αυτόν τον λόγο και ο... καημός τους «να αποβάλουμε παρωπίδες», «να μην είμαστε κατηγορηματικοί, ότι η "17Ν" είναι γέννημα-θρέμμα των μυστικών υπηρεσιών» (Κοψίδης, «ΕΘΝΟΣ»), «ν' αποδείξουμε ότι δεν έχουμε σχέση με την τρομοκρατία» κ.ά. Ομως, τέτοιες φωνές στρέφονται και εναντίον όσων δυνάμεων συμπαρατάσσονται μαζί με τους κομμουνιστές στην αντιιμπεριαλιστική δημοκρατική δράση. Στρέφονται εναντίον των αντιιμπεριαλιστικών (όποιας διαβάθμισης) διαθέσεων πλατιών τμημάτων του λαού, αφού, όπως φαίνεται, θεωρείται παράδοξο (!) να υπάρχουν αυτές σήμερα, στον καιρό της βασιλείας της «νέας τάξης».. Ως εκ τούτου (κι άλλος κοινός παρονομαστής όλων) «το θέμα είναι να συντριβεί η τρομοκρατία και να νικήσει η δημοκρατία»! Οπως είπε και ο Ν. Κωνσταντόπουλος, «η εξάρθρωση της τρομοκρατίας δεν πρέπει να οδηγήσει στην επικράτηση (sic) αντιδραστικών αντιλήψεων, διότι τότε η "17Ν" θα έχει πετύχει να πλήξει τη δημοκρατία»!!! Κατανοητά, όταν αυτά λέγονται από τον Κ. Καραμανλή, αλλά, όπως δείχνουν οι ίδιοι, κατανοητά κι όταν λέγονται από... αριστερούς!..
Η ψήφιση του «τρομονόμου», η απόφαση των «15» της ΕΕ (Δεκέμβρης 2001), στην οποία και οι καταλήψεις δημοσίων οδών θεωρούνται τρομοκρατική ενέργεια, για παράδειγμα, είναι μέτρα ενίσχυσης της δημοκρατίας. Μέτρα ενίσχυσης της δημοκρατίας είναι, επίσης, το αιματοκύλισμα των ναυτεργατών, το καθεστώς της πολιτικής επιστράτευσής τους, οι αποφάσεις των δικαστηρίων που θεωρούν τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές, και άλλα. Αυτή τη δημοκρατία θεωρούν ότι πρέπει να υπερασπίσουμε, που... πλήττεται από την τρομοκρατία! Το σχήμα είναι... πρωτότυπο: Η τρομοκρατία πλήττει την τρομοκρατία της κρατικής καταστολής!!! Καταστολή, που εκφράστηκε και με τις δίκες 12.000 αγροτών διαδηλωτών και περισσοτέρων των 2.000 μαθητών, με τους χαφιέδικους μηχανισμούς που έχει οργανώσει η κυβέρνηση. Εκφράζεται και με την ιδεολογική τρομοκρατία. Ομως, όπως δείχνουν τα γεγονότα, ιδεολογική τρομοκρατία ασκούν και όσοι καλούν την Αριστερά να εγκαταλείψει δογματικές απόψεις, τις οποίες ταυτίζουν με τη φρασεολογία της «17Ν»!!!
Δέχονται, δηλαδή, ότι η «17Ν» είναι αυτό που η ίδια λέει ότι είναι: Μια επαναστατική οργάνωση!
Η αυτονόμηση των μηχανισμών τρομοκρατίας από τον ιμπεριαλισμό και τα κράτη του διευκολύνει τον αρχιτρομοκράτη ιμπεριαλισμό και τους μηχανισμούς του να εμφανίζονται ως αθώες περιστερές, να συνάπτουν νέες συμμαχίες και να καλύπτουν τους πραγματικούς στόχους του πίσω από το πρόσχημα «κυνηγάμε την τρομοκρατία»! Και στη συγκεκριμένη περίπτωση κυνηγάνε την τρομοκρατία η CIA και οι εγγλέζικες μυστικές υπηρεσίες, δηλαδή οι κατ' εξοχήν οργανώσεις ανατροπής κυβερνήσεων, δολοφονίας πολιτικών προσώπων, προβοκάτσιας, οργάνωσης μηχανισμών τύπου 5ηςφάλαγγας και κάθε λογής εγκλημάτων. Ενώ είναι γνωστό (το λένε και αστικά ΜΜΕ και αστοί πολιτικοί), ότι οι συγκεκριμένες υπηρεσίες και άλλες, όπως η Μοσάντ, διεξήγαγαν έναν αγώνα μεταξύ τους για τον έλεγχο της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων (πάλι με πρόσχημα την τρομοκρατία), για το ποια θα έχει το πάνω χέρι στον έλεγχο της περιοχής, ή την πρωτοκαθεδρία στον (και επίσημα) ρόλο τους μέσα στους ελληνικούς μηχανισμούς καταστολής. Και Κύριος οίδε τι άλλα...
Η αντίληψη που αυτονομεί την τέτοιου τύπου τρομοκρατία («17Ν») από τα ιμπεριαλιστικά κράτη, έτσι ή αλλιώς ελαφρύνει και το ρόλο και το χαρακτήρα των τρομοκρατικών οργανώσεων. Γιατί τους αποδίδει αγαθές (και επαναστατικές) προθέσεις που βεβαίως και δεν έχουν...
Οσο για το «πώς και γιατί μια ανθρωπιστική ιδεολογία έγινε στα μυαλά κάποιων ιδεολογία των φόνων και των ληστειών», ας το αναζητήσουν κι αυτό στους συμμάχους τους...