Με ύφος χιλίων καρδιναλίων εμφανίστηκε χτες σε ραδιοφωνικό σταθμό ο υφυπουργός Ανάπτυξης Κ. Κουλούρης να κομπάζει γιατί, όπως είπε, κατόπιν της παρουσίας του στο εστιατόριο του αεροδρομίου της Κέρκυρας, που διαχειρίζεται μεγάλη αλυσίδα του κλάδου, η τελευταία ανακοίνωσε ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο μείωσης των τιμών κάποιων από τα προϊόντα που διαθέτει - μπορεί κιόλας να το έκανε. Αυτό που αποκαλύπτει η άμεση προθυμία της εταιρίας να ανταποκριθεί στην «παρατήρηση» του κύριου υφυπουργού, ότι δηλαδή τα περιθώρια κέρδους που έχει είναι τόσο μεγάλα που ακόμα κι αν μειώσει κάποιες τιμές πάλι κερδισμένη θα είναι, δεν μπορεί αποτελεί μέρος της κυβερνητικής προπαγάνδας και ασφαλώς αποσιωπάται.

Στο ίδιο πλαίσιο της διαμόρφωσης εντυπώσεων για κατανάλωση ο Κ. Κουλούρης έκανε αναφορά με... «νόημα» στα γνωστά εστιατόρια γρήγορου φαγητού «Εβερεστ» και «Γκούντις» για τις τιμές που επιβάλλουν. Στην πραγματικότητα, βέβαια, η νέα τακτική που φαίνεται να εισάγει ο υφυπουργός Ανάπτυξης, το να ονοματίζει δηλαδή επιχειρήσεις, δεν είναι κάτι για το οποίο «ιδρώνει το αυτί» του εκάστοτε επιχειρηματία. Πολύ περισσότερο σε περιπτώσεις όπως οι συγκεκριμένες, που ουσιαστικά έχουν αποσπάσει τέτοια μερίδια αγοράς έχοντας εκτοπίσει μικρότερα μεμονωμένα και γειτονικά μαγαζιά του κλάδου, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να διαμορφώνουν όπως θέλουν τις τιμές, ακόμα και να τις μειώνουν προκειμένου να προσελκύσουν πελάτες και σε κάθε περίπτωση να μετρούν μεγάλα κέρδη.

Αναφερόμενος στο φαινόμενο πώς γίνεται οι Αμερικανοί πολίτες να υποστηρίζουν μια κυβέρνηση που ψεύδεται τόσο εμφανώς, ο Γκ. Βιντάλ, λέει χαρακτηριστικά: «Τα ΜΜΕ ανήκουν στους ίδιους ανθρώπους που κατασκευάζουν τα όπλα, που ελέγχουν όλες τις πηγές ενέργειας και που πληρώνουν πολιτικούς: το 2001 έδωσαν 3 δισ. δολάρια στον Μπους και τον Γκορ για την προεκλογική εκστρατεία τους. Οι Αμερικανοί πολίτες έχουν ελάχιστη - αν όχι καθόλου - ενημέρωση για τη δική τους χώρα και τις αποφάσεις της κυβέρνησής τους, πολύ λιγότερη για τον υπόλοιπο κόσμο». Είπατε τίποτα για χειραγώγηση;!

Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Χοσέ Μαρία Αθνάρ μια μέρα μετά τη βομβιστική επίθεση κατά του κτιρίου του ΟΗΕ στη Βαγδάτη (στην οποία σκοτώθηκε και ένας Ισπανός πλοίαρχος) τόνισε σε ανακοίνωσή του ότι «η ανάγκη ενίσχυσης της διεθνούς συνεργασίας κατά της τρομοκρατίας γίνεται τώρα ακόμα πιο επιτακτική». Ο Αθνάρ στην ίδια ανακοίνωση έσπευσε επίσης να υπογραμμίσει ότι μια από τις προτεραιότητες της κυβέρνησής του είναι η πάταξη της εσωτερικής τρομοκρατίας (δηλαδή τόσο της οργάνωσης ΕΤΑ, αλλά και όλων των ριζοσπαστών Βάσκων αυτονομιστών).

Το θέμα φυσικά δεν είναι ότι ο τρομολάγνος Αθνάρ άντλησε αυτά τα συμπεράσματα από την πρόσφατη επίθεση. Αλλωστε, ο ρόλος του στον πόλεμο και στην παραπλάνηση των Ισπανών για τα «όπλα μαζικής καταστροφής» του Ιράκ είναι καλά καταγεγραμμένος. Το θέμα είναι ότι την ίδια στιγμή που η ισπανική κοινή γνώμη στη μεγάλη πλειοψηφία της αντιτίθεται στη συμμετοχή της χώρας στην κατοχή του Ιράκ, η κυβέρνηση έχει ήδη στείλει στην περιοχή περίπου 1.000 στρατιώτες. Πόσο ακόμα θα μπορεί να μιλάει ο Αθνάρ για την «ανάγκη πάταξης της τρομοκρατίας», αν αρχίσουν να υπάρχουν απώλειες μεταξύ των Ισπανών στρατιωτών;